شَبِ جُمعه است بِیادِ اَموات
شَبِ جُمعه است بِیادِ اَموات - بِفرستید جَمیعًا صَلَوات
شادِیِ روحِ پِدَر مادَرها - یا که فَرزند، وَ یا هَمسَرها
یا که هَمکار وَ یا هَمسایه - هِدیه کُن حَمد و بِخوان چَند آیه
روحِ اَموات اَز آن گَردد شاد - خانه یِ بَرزَخِشان هَم آباد
دَستِ اَموات کُنون کُوتاه است - حاصِلِ عُمر فَقَط یِک آه است
حاصِلِ عُمر شُده آه و فَسوس - چهره ها هَم شُده غَمناک و عَبوس
که چرا کار نَکرده به حَیات - که از آن بَهره بَرَد بَعدِ مَمات
که چرا صَوم و صَلَوتَش شُده کَم - حال دَر قَبر شُده غُصَّه وَ غَم
که چرا خُمس و زَکَوتَش مانده - حال دَر قَبر شُده دَرمانده
که چرا غافِل اَز این قَبر و لَحَد - بوده دَر فِکر رِیاضی وَ عَدَد
باقری تا که نَفَس میآید - فِکرِ عُقبَی وَ لَحَد میباید
سروده شده جمعه آخر شعبان اسفند ۱۴۰۲
مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری
http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm
وبلاگ اشعار باقری
http://asharebageri.blogfa.com
کانال یار خراسانی
https://splus.ir/yarekhorasanirahabar
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: اشعار و سروده های باقری
