دیپلماسی آفندی علیه باند جنایتکار

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
هشتادودومین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید محسن آین تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره هشتادودو

سرمقاله

دیپلماسی آفندی علیه باند جنایتکار

یکی از محورهای کلیدی بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با هیئت دولت، ترسیم خطی روشن در عرصه دیپلماسی جمهوری اسلامی بود: سفارش به دولت‌ها برای قطع روابط با رژیم صهیونیستی، ابتدا در حوزه اقتصادی و سپس در سطح سیاسی. این توصیه، در واقع یک راهبرد عملی و چندلایه است که اگر به‌درستی دنبال شود، می‌تواند رژیم صهیونیستی را در سطح جهانی بیش از پیش منزوی و بی‌اعتبار کند.

رهبر انقلاب با دقتی راهبردی تأکید کردند که قطع روابط اقتصادی مقدم بر قطع روابط سیاسی است؛ زیرا کاهش یا توقف همکاری‌های تجاری از سوی کشورها، عملی‌تر و کم‌هزینه‌تر از قطع مناسبات سیاسی است و می‌تواند مقدمه‌ای برای گام‌های بعدی باشد. تجربه نشان داده است که حتی کشورهایی که حاضر به قطع روابط سیاسی با تل‌آویو نیستند، آمادگی کاهش مناسبات اقتصادی را دارند؛ از فروش نفت و گاز گرفته تا بستن بنادر به روی کشتی‌های اسرائیلی.

این سخن رهبر انقلاب ناظر بر همه کشورهاست، نه فقط دولت‌های اسلامی. تعداد قابل توجهی از کشورهای دنیا روابط خود با رژیم صهیونیستی را کاهش داده یا در صدد آن هستند؛ با آماری که حتی از کشورهای اسلامی پیشی گرفته است. این نشان می‌دهد ظرفیت بین‌المللی بالایی برای پیگیری این سیاست وجود دارد. از این رو وزارت امور خارجه و دیگر نهادهای دیپلماتیک کشور باید موضوع قطع روابط با رژیم صهیونیستی را به یکی از محورهای ثابت مذاکرات دوجانبه، چندجانبه و بین‌المللی خود تبدیل کنند.

جهان امروز در آستانه یک نظم نوین است؛ نظمی که نه به‌صورت ناگهانی بلکه تدریجی و بر پایه تحوّلات غیرقابل پیش‌بینی شکل می‌گیرد. یکی از این تحوّلات، عملیات طوفان‌الاقصی بود که رژیم صهیونیستی را بیش از گذشته در موضع ضعف و انزوا قرار داد. امروز این رژیم نه‌تنها در منطقه بلکه در جهان، منفورترین چهره سیاسی است. نسل‌کشی در غزه، نقض آشکار حقوق بین‌الملل و پیگیری صریح اسرائیل بزرگ‌تر، همه و همه موجب شده است که مخالفت با تل‌آویو به گفتمان غالب در سطح جهانی تبدیل شود.

در چنین شرایطی، دیپلماسی ایران می‌تواند در سه سطح، در این زمینه فعالیت کند: نخست، روابط دوجانبه با کشورها که باید همواره قطع روابط اقتصادی و سپس سیاسی با رژیم صهیونیستی در دستور کار دیدارها باشد. دوم، استفاده از ظرفیت سازمان‌های چندجانبه مانند شانگهای، بریکس، اکو و جنبش عدم تعهد برای طرح این موضوع به‌عنوان دستور کار مشترک. سوم، مجامع بین‌المللی همچون سازمان ملل که بستر مناسبی برای تبیین منطق حقوقی و اخلاقی این مطالبه است.

همزمان، نقش دیپلماسی عمومی نیز برجسته است. امروز برخلاف گذشته که حتی بردن نام فلسطین در برخی کشورها ممنوع بود، پرچم فلسطین در خیابان‌های اروپا، آمریکا و استرالیا برافراشته است. جنبش‌های مردمی مانند BDS نیز با تحریم اقتصادی و اجتماعی محصولات اسرائیلی، فشارهای غیررسمی اما مؤثری بر این رژیم وارد کرده‌اند. این هم‌افزایی میان دیپلماسی رسمی و عمومی، زمینه‌ساز انزوای همه‌جانبه تل‌آویو است.

بیانات رهبر انقلاب نشان می‌دهد که جمهوری اسلامی ایران نه‌تنها در میدان مقاومت نظامی، بلکه در عرصه دیپلماسی نیز راهبرد روشنی برای تضعیف رژیم صهیونیستی دارد. این سیاست اگر با جدیت و استمرار دنبال شود، می‌تواند بخشی از نظم نوینی باشد که در غرب آسیا و فراتر از آن در حال شکل‌گیری است؛ نظمی که در آن رژیم صهیونیستی جایگاهی نخواهد داشت.

پادزهری برای «نه جنگ، نه صلح»

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
هفتاد و هشتمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید وحید حسنوند تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره هفتاد و هشت

سرمقاله

پادزهری برای «نه جنگ، نه صلح»
رهبر معظم انقلاب در دیدار امروز رئیس‌جمهور و اعضای هیئت دولت، نکته‌ای کلیدی را برجسته کردند: «روحیه کار و تلاش را بر حالت نه جنگ و نه صلح غلبه بدهیم.» این جمله کوتاه، اما پرمعنا، پاسخی است به یکی از چالشهای کشور؛ همان فضای تعلیقی که نه حرکت به جلو دارد و نه آرامش سازنده.

«نه جنگ و نه صلح» فقط اصطلاحی سیاسی نیست؛ بلکه حالتی فرساینده است که به رخوت، بی‌تصمیمی و بی‌عملی می‌انجامد. در چنین فضایی پروژه‌ها نیمه‌کاره می‌مانند، تصمیم‌ها به نتیجه نمی‌رسند و امید اجتماعی تحلیل می‌رود. و چنین وضعیت برزخ‌گونه‌ای همان چیزی است که تداوم آن مطلوب دشمن است پس برای تحمیل آن بر ما برنامه‌ریزی میکند و از طریق عملیات روانی در رسانه‌ها و به‌خصوص شبکه‌های اجتماعی بر آن می‌دمد تا مبادا لحظه‌ای از تب‌وتاب بیفتد.

سخنان رهبر انقلاب در حقیقت یک نقشه راه است: باید از این رخوت عبور کرد و با کار و تلاش، جامعه را به سمت پویایی و امید هدایت نمود.

امروز مسائلی چون معیشت مردم، کنترل قیمت‌ها، تأمین کالاهای اساسی، مسکن و تولید، در صدر اولویت‌هاست. رهبر انقلاب بارها تأکید کردند که دولت باید این موضوعات را تا حصول نتیجه پیگیری کند و اجازه ندهد هیچ تصمیمی نیمه‌تمام بماند. این تأکید نشان می‌دهد که عبور از وضعیت تعلیقی تنها با کار مستمر، جدیت مدیریتی و پیگیری خستگی‌ناپذیر ممکن است.

نکته دیگر، لزوم امیدآفرینی در روایت رسانه‌ای و اجتماعی است. همان‌گونه که رهبر انقلاب گفتند، مسئولان و اصحاب قلم باید راوی قدرت و قوت‌های کشور باشند، نه صرفاً بازگوکننده ضعف‌ها. برجسته‌سازی توانمندی‌ها، تقویت اعتماد عمومی و روحیه ملی را به همراه دارد؛ چیزی که موتور محرک اقتصاد و سیاست داخلی است.

از زاویه‌ای دیگر، سخنان ایشان ناظر به عرصه بین‌الملل هم هست. تأکید بر مقابله با رژیم صهیونیستی و توصیه کشورها به قطع رابطه با این رژیم، نمونه‌ای روشن از ضرورت فعالیت دیپلماتیک مبتکرانه است. همان‌طور که در اقتصاد و اجتماع باید از حالت انتظار خارج شد، در دیپلماسی هم باید نقشی فعال و پیشرو ایفا کرد.

به بیان روشن، پیام اصلی این دیدار آن است که کشور نباید در هیچ سطحی در وضعیت «نه جنگ و نه صلح» باقی بماند؛ نه در سیاست داخلی، نه در اقتصاد، نه در روابط خارجی. تنها راه، غلبه دادن روحیه کار، تلاش و امید است؛ روحیه‌ای که می‌تواند نه‌تنها معیشت مردم را بهبود بخشد، بلکه مؤلفه‌های قدرت و عزت ملی را نیز تقویت کند.

امروز، فرصت اجماع داخلی فراهم است و ظرفیت‌های کشور بیش از هر زمان آماده شکوفایی است. اکنون زمان تصمیم‌های بزرگ، اقدام‌های مداوم و روایت امیدآفرین است. در این میدان، نه تعلیق جایی دارد و نه بی‌عملی؛ انتخاب ما روشن است: کار، تلاش و حرکت به‌سوی آینده‌ای عزتمند.

بادبان‌های آزادگی

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
هفتاد و هفتمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید علی‌اصغر صفری تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره هفتاد و هفت

سرمقاله

بادبان‌های آزادگی
«وقتی دنیا سکوت می‌کند، ما بادبان‌ها را به اهتزاز درمی‌آوریم.»؛ این، شعار حرکتی است که در روزهای اخیر با عنوان ناوگان جهانی صمود با مشارکت بیش از ۷۰ کشتی از ۴۴ کشور جهان و حضور صدها فعال مدنی و سیاسی از بنادر بارسلونا، جنوا، تونس و یونان به سمت نوار غزه حرکت خود را آغاز کرد. این ناوگان با هدف اصلی انتقال کمک‌های بشردوستانه شامل دارو، غذا و تجهیزات پزشکی و همچنین رساندن پیام سیاسی مخالفت با محاصره نوار غزه طراحی شده است. ائتلاف‌هایی چون «ناوگان آزادی»، «جنبش جهانی غزه»، و گروه‌های منطقه‌ای مانند «الصمود نوسانتارا» مالزی، در سازماندهی این حرکت نقش فعال دارند.

از ابتدای جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳ محاصره غزه بسیار شدیدتر شده و کودکان و غیرنظامیان قربانیان اصلی این جنایت هستند. ماده ۵۵ کنوانسیون چهارم ژنو دولت اشغالگر را ملزم به تضمین دسترسی غیرنظامیان به نیازهای اساسی می‌داند. محدودیت شدید ورود کالاهای ضروری و منع عبور کمک‌های بشردوستانه، می‌تواند ذیل تعریف «مجازات جمعی» و در مواردی به عنوان نقض فاحش حقوق بشر و جنایت جنگی طبقه‌بندی شود.

حرکت ناوگان صمود با بهره‌گیری از کنش فراملّی غیردولتی و «دیپلماسی بشردوستانه»، سعی در اعمال فشار بر ساختارهای تصمیم‌گیری بین‌المللی دارد. مشارکت چهره‌های بین‌المللی مانند گرتا تونبرگ و نمایندگانی از پارلمان اروپا، ضمن افزایش پوشش رسانه‌ای، ابعاد چندلایه‌تری به این ابتکار بخشیده است. چنین مشارکتی را می‌توان در قالب مفاهیم قدرت نرم، فشار اخلاقی جهانی و جامعه مدنی شبکه‌ای تحلیل کرد. با این حال، این حرکت با تهدیدات رسمی از سوی مقامات اسرائیلی از جمله اعلام قصد بازداشت فعالان و توقیف کشتی‌ها در آب‌های بین‌المللی مواجه شده است.

مطابق حقوق دریاها (کنوانسیون ۱۹۸۲ مونته‌گو بی)، توقیف کشتی‌ها در آب‌های آزاد بدون مجوز حقوقی روشن، نقض آشکار اصل آزادی دریانوردی محسوب می‌شود. سابقه حمله به ناوگان آزادی در ۲۰۱۰ و کشته شدن ۹ فعال تُرک در ماجرای کشتی ماوی مرمره، احتمال تنش امنیتی و دیپلماتیک را افزایش می‌دهد. افزون بر این برخی از نهادهای بین‌المللی و گروه‌های بندری در اروپا (از جمله اتحادیه‌های کارگری جنوا) حمایت خود را از این کاروان اعلام کرده‌اند. این نوع از همراهی غیردولتی، نمونه‌ای از همبستگی ساختاریافته فراسرزمینی است که بر ظرفیت مقاومت مدنی جهانی در برابر سیاست‌های دولت‌محور تأکید دارد.

در ماه‌های اخیر، اسرائیل با چندین کاروان و کشتی بشردوستانه که قصد ارسال کمک به نوار غزه را داشتند، برخورد کرده است. در ماه‌های گذشته کشتی «مادلین» که شامل فعالان برجسته‌ای چون گرتا تونبرگ بود در آب‌های بین‌المللی توسط نیروی دریایی اسرائیل توقیف شد. اخیرا نیز کشتی «حنظله» با ۲۱ فعال بین‌المللی در نزدیکی غزه متوقف و به بندر اشدود هدایت شد. این اقدامات با واکنش‌های بین‌المللی و انتقادات از نقض قوانین بین‌المللی همراه بود.

در شرایط کنونی نیز ناوگان صمود را باید نه صرفاً یک اقدام نمادین، بلکه یک کنش پیچیده در تقاطع بحران انسانی، حقوق بین‌الملل و رقابت‌های ژئوپلیتیکی دانست. موفقیت یا ناکامی این ناوگان در دستیابی به سواحل غزه، تأثیری مستقیم بر مشروعیت نهادهای بین‌المللی، آزمون صداقت دولت‌ها در دفاع از حقوق بشر و همچنین آینده دیپلماسی مردمی در مواجهه با منازعات منطقه‌ای خواهد داشت.

«نگاه به شرق»؛ از حرف تا عمل

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
هفتادوسومین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید مهدی بزرگی تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره هفتادوسه

سرمقاله

«نگاه به شرق»؛ از حرف تا عمل
نشست امسال سران سازمان همکاری شانگهای در چین در شرایطی برگزار شد که ایران پس از جنگ دوازده‌روزه در موقعیتی تازه و حساس قرار گرفته است. این جنگ، اگر چه در حوزه نظامی متوقف شده اما در سایر حوزه‌ها به شدت در جریان است. همان‌طور که موشک‌ها پیام قدرت را در میدان نبرد مخابره کردند، دیپلماسی نیز وظیفه دارد در عرصه‌های بین‌المللی صدای ایران را به گوش جهانیان برساند. در این میان، حضور ایران در این اجلاس از اهمیت مضاعفی برخوردار است؛ زیرا کشورمان به مثابه بازیگری کلیدی در معادلات امنیتی و اقتصادی غرب آسیا شناخته می‌شود.

«سازمان همکاری شانگهای» امروزی، در سال ۱۹۹۶ با عنوان «شانگهای ۵» و با محوریت چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان تأسیس شد. هدف نخستین این چارچوب، ایجاد توازن در برابر نفوذ فزاینده آمریکا و ناتو در منطقه بود. با پیوستن ازبکستان در سال ۲۰۰۱، نام فعلی بر آن گذاشته شد و بعدها اعضایی چون هند، پاکستان، بلاروس و ایران به آن ملحق شدند. اکنون این سازمان حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان، ۲۰ درصد تولید ناخالص جهانی و سهم قابل‌توجهی از ذخایر انرژی دنیا را در اختیار دارد و اعضای آن در عرصه‌های مختلف امنیتی، اقتصادی و ژئوپولیتیکی، ائتلافی مهم در برابر یک‌جانبه‌گرایی غرب ایجاد کرده‌اند.

عضویت کامل ایران در سازمان همکاری شانگهای، امتداد سیاست «نگاه به شرق» است؛ سیاستی که سال‌ها در سطح شعار مطرح شده اما کمتر به‌طور عملی پیگیری شده است. جنگ دوازده‌روزه نشان داد که تقابل ایران با غرب صرفاً نظامی نیست، بلکه ابعاد حقوقی، اقتصادی و دیپلماتیک نیز یافته است. در چنین شرایطی، حضور رئیس‌جمهور ایران در سطح عالی در نشست مذکور فرصتی برای «یارگیری بین‌المللی» و شکستن طرح فشار و انزوای سیاسی کشور است؛ طرحی که غرب با ابزارهایی همچون «مکانیزم ماشه» دنبال می‌کند.

از سوی دیگر، همکاری‌های عملیاتی میان ایران، چین و روسیه ــ از رزمایش‌های دریایی مشترک گرفته تا صدور بیانیه‌های هماهنگ علیه فشارهای غرب ــ نشان می‌دهد که یک مثلث راهبردی در حال شکل‌گیری است. هر سه کشور درگیر منازعات مستقیم یا غیرمستقیم با نظم تک‌قطبی به رهبری آمریکا هستند و همین اشتراک منافع، بستری برای تقویت همکاری‌ها فراهم کرده است.

در کوتاه‌مدت، مهم‌ترین آورده ایران از حضور در این سازمان، خنثی‌سازی فشارهای غرب است. همگرایی ایران با قدرت‌هایی چون چین و روسیه، که علاوه بر جایگاه ژئوپولیتیکی، عضویت دائم در شورای امنیت را نیز دارند، می‌تواند سپری در برابر فشارهای غرب باشد. در بلندمدت نیز این سازمان، مکملی برای بریکس به شمار می‌رود و امکان هم‌افزایی در حوزه‌های اقتصادی و مالی ــ از جمله مقابله با هژمونی دلار ــ را فراهم می‌آورد.

نشست سران سازمان همکاری شانگهای در چین، برای ایران فراتر از یک رویداد دیپلماتیک معمول است؛ این اجلاس نمادی از گذار تدریجی کشور به سوی تثبیت جایگاهش در جهان جدید و ایجاد توازن در برابر نظم غربی است.

ایران؛ پرچمدار ظهور امام زمان(عج)

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
هفتاد و دومین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید سید علی اکبر سیدان نیکجه تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره هفتاد و دو

سرمقاله
ایران؛ پرچمدار ظهور امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف
«کشور امام زمان»، تعبیری که امام خمینی ۱۳۵۸/۴/۱۷ و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ۱۴۰۰/۱۰/۱۵ بارها در توصیف ماهیت جمهوری اسلامی بیان کرده اند. این تعبیر، جمهوری اسلامی را از یک نظام سیاسی صرف، به یک جهان بینی تمدنی تبدیل می کند.

باور به اینکه «ایران، کشور امام زمان عج» و جمهوری اسلامی به عنوان تنها مظهر به حکومت رسیدن شیعه پس از اهل بیت‌علیهم‌السلام، رکن اصلی آماده‌سازی ظهور امام عصر عج است، نتائج مهمی در تحلیل ها و شناخت اوضاع سیاسی اجتماعی، وظایف ما و منطق برخورد ما با دنیا دارد. از جمله فهم اینکه چرا نظام استکبار در پس بهانه‌ها از دشمنی خود با ایران نمی‌کاهند. دشمنی‌ها با نظام جمهوری اسلامی، همیشه ظاهر و باطنی داشته است. دشمنان نظام همیشه مسائلی مانند حقوق بشر، دانش هسته‌ای، حمایت از جبهه مقاومت و مانند آن را به‌عنوان علت دشمنی با جمهوری اسلامی معرفی کرده‌اند؛ اما هرازچندگاهی باطن دشمنی‌ها را فاش می‌کنند.

اگرچه سران جبهه استکبار از بیان صریح این ماجرا خودداری میکنند اما هر از گاهی این مساله با عباراتی چون «رویارویی نهایی»، «نبرد آخرالزمانی» و دیگر عبارت‌ها در بین استدلال‌هایشان رخ می‌نماید. مانند سخنانی که چندی پیش از وزیر خارجه فعلی آمریکا منتشر شد که وی در آن، جنگ با جمهوری اسلامی را جنگ آخرالزمانی می‌داند. همانطور که نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی نیز در لابه‌لای سخنان خود اشاراتی به این مسئله داشته است.

دشمنان می‌دانند جمهوری اسلامی ایران پرچمدار و زمینه‌ساز تحقق وعده الهی در ظهور امام زمان است؛ به همین دلیل، تمام توان خود را در جنگ سخت و جنگ نرم به کار گرفته‌اند تا این حرکت متصل به امام زمان عج را متوقف کنند. اگر به گذشته انقلاب اسلامی قبل از وقوع و بعد از آن نگاهی بیندازیم، دشمنان نظام، ده‌ها بحران و فتنه و جنگ را بر این کشور تحمیل کرده‌اند؛ اما جمهوری اسلامی بر همه آنها غلبه کرده و از همه آنها با قدرت عبور کرده است.

لذا با توجه به این موارد، فهم این نکته برای مردم و مسئولین و جوانان نیز پیام روشنی دارد: توجه به این باور، روح امید را روزبه‌روز در مردم تازه‌تر می‌کند و قدرت مقاومت و ایستادگی را تقویت می‌کند. همچنین وظیفه آنها را کاملا مشخص میکند. مسئولین باید بدانند خدمت در جمهوری اسلامی یک مأموریت سیاسی صرف نیست؛ بلکه رسالتی مهدوی است. مسئولان جمهوری اسلامی باید خود را «نیروی امام زمان» بدانند و ایمان داشته باشند که مورد عنایت امام زمان هستند و با این احساس مراقبت، کار کنند و با همین احساس در برابر ظلم و استکبار ایستادگی کنند. جوانان نیز باید بدانند که «دهه‌های آینده دهه‌های شما است و شمایید که باید کارآزموده و پُرانگیزه از انقلاب خود حراست کنید و آن را هرچه بیشتر به آرمان بزرگش که ایجاد تمدّن نوین اسلامی و آمادگی برای طلوع خورشید ولایت عظمیٰ ارواحنافداه است، نزدیک کنید.»

باید همه بدانند حفظ جمهوری اسلامی، نه فقط به معنای حفظ استقلال یک کشور، بلکه به معنای حفظ یک آرمان و نهضت بزرگ الهی است که قرار است به دست امام زمان عج به سرانجام خود برسد.

آمریکا، ایران و ظاهربینان!

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR که از روزهای آغازین جنگ ۱۲ روزه رژیم صهیونی علیه ایران با مأموریتی که ذکر شد آغاز به کار کرد، حال و در زمان توقف آتش سعی دارد تا به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورهای مهم و مرتبط را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و وضعیت راهبردی جمهوری اسلامی ایران را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها.
شصت و چهارمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید سیفی آوارسین تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره شصت و چهار

سرمقاله

آمریکا، ایران و ظاهربینان!
این بار نه با ۵+۱ مذاکره می‌کردیم و نه با پیغام کشورهای حافظ منافع و دیگر روش‌ها؛ جمهوری اسلامی پنج دور غیرمستقیم با فرستاده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا مذاکره کرد. امّا درست در همان میانه، باند جنایتکار و نیابتی آمریکا در منطقه به خاک ایران و خانه‌های شهروندان حمله کردند و برخی از مسئولان و فرماندهان ارشد نظامی و دانشمندان هسته‌ای را شبانه ترور کردند. ترامپ هم وقیحانه در مصاحبه با سی.ان.ان با افتخار و رضایت گفت: «مذاکره‌کنندگانی که من پیش‌تر در ایران با آن‌ها سر و کار داشتم، همگی کشته شده‌اند!» این جمله روشن کرد که آمریکا مذاکره را نه برای حل مسائل که برای تسلیم کردن طرف مقابل به کار می‌گیرد.

مذاکره در سیاست خارجی ابزاری شناخته‌شده است و جمهوری اسلامی نیز با مجوز رهبر انقلاب در مقاطع مختلف از آن بهره برده است، اما تجربه چهل‌وپنج ساله نشان می‌دهد هیچ مذاکره‌ای قادر به پایان دادن به دشمنی بنیادین آمریکا با ایران نبوده و نخواهد بود.

علت روشن است: دشمنی آمریکا نه به بهانه حقوق بشر است و نه به خاطر فناوری هسته‌ای و امثال اینها؛ اینها صرفاً پوشش‌اند. ریشه ماجرا چیز دیگری است. ایران حاضر نیست به خواسته آمریکا برای «تسلیم بی‌قید و شرط» تن بدهد. این ایستادگی است که آمریکا را خشمگین می‌کند و همین استقلال است که دشمنی را ماندگار ساخته است. کسانی که می‌گویند «شعار ندهید علیه آمریکا که عصبانی می‌شوند» یا کسانی که تحلیل می‌کنند «چرا با آمریکا مستقیم مذاکره نمی‌کنید تا مسائل حل شود»، به‌واقع دچار ظاهربینی‌اند؛ چون باطن قضیه این نیست.

مذاکره ‌و اقدامات دیپلماتیک با کشورهای غیرمتخاصم منافعی را در پی خواهد داشت همان‌طور که تحرکات دیپلماتیک وزیر محترم خارجه کشور در روزهای قبل و بعد جنگ در همسویی کشورها با جمهوری اسلامی موثر بود اما باید دانست این کلید، قفل دشمنی آمریکا را باز نخواهد کرد. جنگ ۱۲ روزه نشان داد که تنها راه عقب‌نشاندن دشمن از تجاوز و توقف حملاتش، قوی شدن و بازدارندگی است؛ نه بستن با کدخدا. دنیای امروز فقط زبان قدرت را می‌فهمد. نمونه روشن دیگر این حقیقت، اوکراین است؛ کشوری که خواست خود را عضوی از ناتو و بازوی نظامی آمریکا تعریف کند و همه ظرفیتش را در اختیار غرب گذاشت. اگر قرار بود هم‌پیمانی با آمریکا مشکلات را حل کند، اوکراین باید در بالاترین سطح حمایت می‌شد. امّا نه‌تنها حمایت واقعی ندید، بلکه پشتش خالی شد و گرفتار جنگی عمیق‌تر و ویرانگرتر گردید و امروز در کاخ سفید سر مقدار خاک تقدیمی به روسیه باید چانه بزند.

بخشی از ظاهربین‌ها دچار ترس نیز هستند و سعی می کنند ترس خود از دشمن را پشت نقاب ادعای عقلانیت پنهان کنند. البته مشکل آنها در ترسیدن نیست، مشکل اینجاست که برای مواجهه با این ترس نسخه «خودکشی» را تجویز می کنند. آنان خیال می کنند با دادن برخی امتیازات و خالی کردن دست ایران از عناصر قدرت، دشمنی آمریکا تمام می‌شود در حالی که چنین نسخه‌ای نتیجه‌ای جز افزایش فشار و تهدید امنیت ملی ندارد.

تولد نسل نوی ایران

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
چهل و پنجمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید پارسا منصور هزارجریبی تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره چهل و پنجم

سرمقاله

تولد نسل نوی ایران
در دوازده‌ روزی که ایران در برابر تهاجم مستقیم رژیم صهیونیستی و همراهی بی‌پرده آمریکا ایستاد، اتفاقی فراتر از یک رویارویی نظامی روی داد؛ یک دگرگونی عمیق در ذهن نسل جوان ایرانی. نسلی که جنگ را ندیده، انقلاب را نزیسته، و بسیاری از آنچه را نسل‌های قبل تجربه کرده بودند، صرفاً از لابه‌لای روایت‌های رسانه‌ای شنیده بود، اکنون با حقایقی عریان و البته عمیق روبه‌رو شد.

در این جنگ، جوان ایرانی با چهره‌ی واقعی دشمن مواجه شد؛ دشمنی که دیگر کسی نمی توانست آن را برای او در پوشش توهم توطئه انکار کند. حالا دیگر تمام قساوت، فریب و خشونتش از نزدیک قابل لمس بود. اگر پیش از این عده‌ای از جوانان با تردید درباره وجود دشمن حرف می‌زدند، حالا با چشم خود دیدند که دشمن چگونه به راحتی از مذاکره به موشک و از لبخند به حمله، عبور می‌کند.

اما این تنها آغاز بود. جنگ، مقاومت را هم ملموس کرد. گفتمانی که سال‌ها از سوی برخی، با برچسب توهم و تعصب تخطئه می‌شد، حالا به مثابه‌ی یک استراتژی عقلانی و ضروری از سوی افکار عمومی مورد تأیید و حتی مطالبه قرار گرفت. این‌بار نه فقط دینداران و متدینین، بلکه همه ایرانیان با گرایش‌ها و سلایق مختلف اجتماعی، سیاسی و حتی مذهبی، گرد مفهوم مقاومت جمع شدند. مقاومت، به مثابه‌ی روح فراگیر ملی.

نسل جوان، به جای لبخندهای دیپلماتیک غرب، حالا قدرت را می‌فهمد. دیگر نمی‌شود با بزک چهره‌ی آمریکا، فریبشان داد. آنچه را شاید ده‌ها میزگرد و مستند و مقاله نمی‌توانست بگوید، جنگ گفت؛ بی‌واسطه و بی‌نقاب، هرچند پرهزینه.

از سوی دیگر، نیروهای مسلح جمهوری اسلامی – با تمام رشادت و جانفشانی‌شان – به الگویی از احترام و افتخار بدل شدند. آن‌گونه که افکار عمومی در داخل و حتی ایرانیان خارج از کشور، با افتخار از مدافعان وطن یاد کردند و برخی حتی خواهان مشارکت مردمی در حمایت از جبهه دفاع ملی شدند؛ از نذر نظامی گرفته تا مطالبه افزایش توانمندی فنی و تجهیزاتی.

سرانجام، این دگرگونی به جایی رسید که حتی سناریوهایی همچون تجهیز به سلاح بازدارنده – ولو در سطح افکار عمومی – به مطالبه بدل شد. نه از سر علاقه به جنگ، بلکه به خاطر درک عمیق‌تری از ماهیت ناامن جهان امروز.

در دنیایی که قانون جنگل حاکم است، نسل جوان ایرانی به یک نتیجه واقعی رسیده: میزان امنیت هر کشور و جامعه‌ای را قدرت آن تعیین می‌کند و بس. و این مهم‌ترین پیام جنگ دوازده‌روزه بود؛ نقطه عطفی در شکل‌گیری واقع‌گرایی دفاعی، بازتعریف مفهوم دشمن، و تقویت همبستگی ملّی حول محور مقاومت.

می‌توان گفت این تغییر نگرش عمیق و جدی در نسل جوان ایرانی، منشاء تغییراتی مهم در آینده اجتماعی و سیاسی ایران خواهد شد. تغییراتی که به هیچ وجه مطلوب آمریکا و رژیم اسرائیل نیست، هر چند خود آنها با حماقت حمله به ایران آن را رقم زدند.

· 1404/06/01 ديگران - گزارش - جنگ‌های مدرن و آینده صنعت دفاعی ایران

· 1404/05/30 ديگران - گزارش - ضامن امنیت و استقلال

· 1404/05/29 ديگران - گزارش - قابی برای عبرت

· 1404/05/28 ديگران - گزارش - سوغات آمریکا؛ یک چمدان کودتا

· 1404/05/27 ديگران - گزارش - خشاب دشمن را پر نکنید

· 1404/05/26 ديگران - گزارش - ایران فرشچیان؛ تار ایمان و پود ملیت

· 1404/05/25 ديگران - گزارش - خطرناکتر از بمب

· 1404/05/24 ديگران - گزارش - از تهران تا بیروت؛ زنده باد مقاومت

· 1404/05/23 ديگران - گزارش - ریشه یک رویارویی

· 1404/05/22 ديگران - گزارش - زائران امروز کربلا فاتحان فردای قدس

· 1404/05/21 ديگران - گزارش - الگوی علمیِ الهام‌بخش

· 1404/05/20 ديگران - گزارش - شلیک به حقیقت

· 1404/05/19 ديگران - گزارش - کابوس باند جنایتکار

· 1404/05/18 ديگران - گزارش - شکست پیمانکاران در ساعت صفر

· 1404/05/17 ديگران - گزارش - رزمندگان نبرد روایت‌ها

· 1404/05/16 ديگران - گزارش - «اول آمریکا» بعد از اسرائیل!

· 1404/05/15 ديگران - گزارش - پنج‌گانه امنیت ملی

هنر فرمانده

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
چهل و چهارمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید رضا درودیان تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره چهل و چهارم

سرمقاله

هنر فرمانده
در جنگ ۱۲ روزه اخیر میان ایران و رژیم صهیونیستی، آنچه بیش از همه چشم‌ها را پر کرد، انسجام ملّی و کارکرد واقعی رهبری بود. این انسجام، نه از جنس وحدت‌های موسمی در بلایای طبیعی، بلکه جلوه‌ای از کارکرد حقیقی نظام ولایی بود؛ انسجامی که ریشه در «دستگاه محاسباتی» رهبر انقلاب دارد.

برای تحلیل نقش رهبری، باید فهمی دقیق از این دستگاه داشت؛ دستگاهی متشکل از متغیرهایی راهبردی که تصمیم‌های کلان نظام بر مبنای آن اتخاذ می‌شود. نخستین متغیر، میدان نبرد و مختصات اطلاعاتی آن است. ماجرا نباید صرفاً از لحظه جنگ تحلیل شود، بلکه خروجی یک برنامه‌ریزی بلندمدت در جبهه مقاومت است؛ برنامه‌ای که در ۷ اکتبر به نقطه انفجار رسید و افسانه‌های صهیونیسم را فرو ریخت. حمله رژیم صهیونیستی به ایران، نه از موضع قدرت، که از سر استیصال بود.

متغیر دوّم، خود ساختار ولایی نظام است. رهبری نه به‌مثابه فرماندهی دستوری در نقطه‌ای منفک از جامعه، بلکه به‌عنوان معمار و هادی یک نظام فعال عمل می‌کند. نظامی که از ظرفیت‌های مشورتی مانند شورای عالی امنیت ملّی، مجمع تشخیص و نهادهای اجرایی استفاده می‌برد. هنر رهبر انقلاب، پیش بردن کار با همین مردم و مسئولانی است که برخاسته از رأی ملت‌اند. این مشارکت‌پذیری و اقناع‌سازی، یکی از ارکان محاسبات رهبری در بحران‌هاست.

متغیر سوّم، افکار عمومی داخلی است. رهبر انقلاب انسجام را صرفاً به‌مثابه آرایش سیاسی نمی‌بینند، بلکه آن را برآمده از اراده ایمانی ملت می‌دانند. اراده‌ای که از تصویر ذهنی، به شوق، ایمان، و در نهایت به کنش و هزینه دادن می‌رسد. این عمق روانی جامعه، نقطه افتخار رهبری است. انسجام ملّی، بروز و ظهور همین اراده است.

چهارمین متغیر، جایگاه حقوقی بین‌المللی است. برخلاف تصورات رایج، دیپلماسی و پیگیری حقوقی در نظام محاسباتی رهبری جایگاه کلیدی دارد. پیگیری جنایات دشمن در دادگاه‌های بین‌المللی، بخشی از تثبیت مشروعیت و دفاع مشروع ایران است. در حالی که دشمنان، هیچ اعتنایی به قواعد حقوقی ندارند، جمهوری اسلامی تلاش دارد از همین بسترهای رسمی، حقانیت خود را تثبیت کند.

در نهایت، پنجمین متغیر، روایت کلان است: تقابل تمدنی. رهبر انقلاب در سخنرانی اخیرشان در مراسم چهلم شهدای جنگ، صحنه نبرد را بخشی از جنگ تمدنی دانستند؛ نزاعی میان نظمی که بر تلفیق دین و دانش ملت‌ها بنا شده با جبهه‌ای که آمده تا این دو را نابود کند. این ابرروایت، مبنای تحلیل جایگاه ایران در نظم نوین جهانی است. باید دانست که ما نه در مرحله صلح و حتی آتش بس، بلکه در متن یک جنگ مستمر قرار داریم.

در این دستگاه محاسباتی، هر فردی صاحب نقش است. با شناخت این سازوکار، مدل نقد، مطالبه و حتی اقدام نیز تعیین و اصلاح می‌شود. آن‌گاه فهم دقیقی از نسبت خود با نظام و ولی‌فقیه خواهیم داشت؛ نسبتی فعال، مشارکت‌جو و تمدن‌ساز.

حضور در منطقه ممنوعه

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
چهل و سومین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهیدان علیرضا و محمدرضا نادرخمسه تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره چهل و سوم

سرمقاله

حضور در منطقه ممنوعه
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های الگوی علمی جمهوری اسلامی ایران با سایر کشورها، ترکیب دین و دانش در ساختار و فلسفه‌ی تولید علم است. این پیوند، محصولی متفاوت از الگوهای متداول جهانی ارائه می‌دهد؛ الگویی که ریشه در معارف اسلامی و تجربه تمدنی جهان اسلام دارد و برخلاف تصور رایج در غرب، نه مانع علم بلکه محرک و معنابخش آن است.

در منظومه اسلام، «طلب علم» یک فریضه است؛ همان‌گونه که احکام و اخلاق واجب‌اند، علم‌آموزی نیز وظیفه‌ای دینی است. این نگاه، جریان علمی را در جمهوری اسلامی، هم از نظر غایت و جهت‌دهی و هم از نظر محتوا و برنامه‌ریزی، واجد ساختار معنوی می‌کند. علمی که در مرزهای دانش حرکت می‌کند، درون‌زا و متصل به هدف‌های انسانی و الهی است، و در عین‌حال با جهان بیرونی در تبادل است؛ اما همواره با رعایت مرزهای اخلاقی و ارزشی.

ترکیب علم و دین، آن‌گونه که در جمهوری اسلامی ایران متجلی شده، برای نظام سلطه جهانی تهدیدی جدی به شمار می‌رود. دلیلش ساده اما عمیق است: چون علم در ذات خود قدرت می‌آورد، و اگر این قدرت تحت مهار اخلاق دینی و عقلانیت توحیدی قرار گیرد، دیگر در خدمت استکبار نخواهد بود.

اسلام، با آن تفسیری که از قرآن می‌گیریم، هرگز اجازه نمی‌دهد که علم، بدون اخلاق، افسارگسیخته، و در خدمت ظلم به کار گرفته شود. دین، علم آموزی را عبادت می‌داند؛ ابزار خدمت به انسانیت، نه ابزار استعلا و استکبار. از این‌رو، در منطق دشمنان، با هر دینی که با پیشرفت و علم مخالف باشد مشکلی ندارند، بلکه گاه ترویجش هم می‌کنند؛ چون خطری ندارد. اما با دینی که علم‌ساز است، جهت‌دهنده علم است، و علم را در خدمت تعالی بشریت قرار می‌دهد، دشمنی می‌ورزند.

همین است که وقتی ایران با مدل علمی مبتنی بر دین، با جهت‌گیری اخلاقی و مردمی، دستاوردهایی تولید می‌کند، بلافاصله دشمن فعال می‌شود: این فناوری‌ها، ممنوعه‌اند! هسته‌ای، کوانتوم، هوش مصنوعی، نانو و حتی فناوری‌های کم و بیش ساده، «منطقه‌ی ممنوعه» اعلام می‌شوند. چون نگران‌اند این علم، در خدمت ملت‌های مستقل و در مسیر بیداری جهان اسلام قرار گیرد. به همین خاطر، آپارتاید علمی برقرار کرده‌اند.

از آن‌سو، همین قدرت‌ها، نخبگان و مغزهای جهان را جذب می‌کنند؛ نه‌فقط برای استفاده، بلکه برای کنترل. چون اگر این دانشمندان در کشورهای خودشان، با یک الگوی دینی مثل جمهوری اسلامی رشد کنند، آنگاه دیگر نه‌فقط قدرت تولید خواهند کرد، بلکه با فلسفه‌ای دیگر به خدمت انسانیت درمی‌آیند؛ فلسفه‌ای که در آن زکات علم، نشر آن است، نه احتکار و انحصار.

در حالی که غرب علم را بدل به ابزار سلطه کرده، جمهوری اسلامی، علم را مقدمه‌ی عبودیت و شکوفایی می‌داند. پیشرفت برای یک مسلمان، تازه آغاز سیر در مسیر خلقت است: خودشناسی، خداشناسی، انسان‌شناسی. در این منطق، علم حرمتی دارد، چون در خدمت کمال انسان است.

شور، شعور، حرکت

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
چهل و دومین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید سیدعلی‌اکبر میرمحمدی تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره چهل و دوم

سرمقاله

شور، شعور، حرکت
رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیام راهبردی خود به مناسبت اربعین شهدای جنگ دوازده‌روزه با رژیم صهیونیستی، هفت تکلیف اساسی را خطاب به ملت ایران ابلاغ فرمودند. در شماره‌های پیشین به شش مورد از این تکالیف پرداخته شد و مورد بررسی قرار گرفت. تکلیف هفتم و پایانی عبارت است از: «حفظ شور، شوق و شعور انقلابی»، مسئولیتی خطیر که رهبر انقلاب آن را «وظیفه‌ی یکایک ما، به‌ویژه جوانان» برشمردند. این نوع تخاطب صریح و فراگیر، خود نشانگر اهمیت ویژه و تأثیرگذاری گسترده این مأموریت در مسیر بالندگی و استمرار انقلاب اسلامی است.

برای درک عمیق‌تر این تکلیف راهبردی، نیاز است به درنگی تأمل‌برانگیز در واژگان کلیدی آن بپردازیم. رهبر انقلاب در سخنرانی‌ای در تاریخ ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۷، مفهوم شور انقلابی را چنین بیان فرمودند: «شور انقلابی مثل یک شعله‌ای است که بلند می‌شود... ممکن است این شعله فرو بنشیند؛ اما آن هیزم‌های محکمی که با این شعله توانسته‌اند آتش بگیرند و خود را به سمت برافروخته شدن و گداخته شدن پیش ببرند، تأثیرشان از آن شعله بیشتر است.»

شور و شوق انقلابی، موتور اولیه‌ی حرکت‌های بزرگ اجتماعی است؛ همان جوش و خروش پرشور مردمی که در لحظات آغازین انقلاب‌ها موج می‌زند و مسیر را می‌گشاید. اما انقلاب، تنها با جوشش اولیه‌اش باقی نمی‌ماند. استمرار آن، نیازمند درک عمیق، آگاهی، شعور و بصیرت دینی و ملّی است. باید شور اولیه، به شعوری پخته و بصیرتی ریشه‌دار تبدیل شود تا حرکت نه تنها پایدار بماند، بلکه رشد یابد و به ثمر بنشیند.

رهبر انقلاب با شناختی عمیق از ظرفیت‌های نسل جوان، بار دیگر مخاطب خاص و اصلی این وظیفه‌ی تاریخی را جوانان قرار داده‌اند. این اعتماد البته موضوع تازه‌ای نیست. در برهه‌های گوناگون، از دوران دفاع مقدس گرفته تا فتنه‌های سیاسی و اجتماعی و جنگ نرم و مشکلات اقتصادی و... جوانان نخستین و مؤثرترین مخاطبان سخنان رهبر انقلاب بوده‌اند. در بیانیه‌ی گام دوم انقلاب نیز همین نگاه راهبردی موج می‌زند: میدان‌داری جوانان در ساخت آینده‌ی کشور، تمدن‌سازی نوین اسلامی و استمرار خط مقاومت.

شور و شوق، انرژی و انگیزه می‌آفریند و انسان را به حرکت وامی‌دارد. این شور و شوق اثر موجی داشته و به دیگران نیز منتقل می‌شود. چنین تأثیری را «سرایت هیجانی» می‌نامند؛ این پدیده به انتقال خودکار احساسات و انرژی (مثبت یا منفی) از فردی به فرد دیگر اشاره دارد. وقتی این موج بزرگ و بزرگ‌تر شود، تبدیل به «انرژی اجتماعی» یا همان «اثر انگیزشی جمعی» می‌شود. آنچه در ایام جنگ تحمیلی اخیر رخ داد و همه زیر یک پرچم علیه دشمن متجاوز متّحد شدند را می‌توان نمودی بارز از چنین وضعیتی دانست.

البته که شور و شوق باید با شعور انقلابی ترکیب شود تا جهت درست حرکت را نشان دهد، در شرایط خاص اولویت‌ها را معرفی ‌کند، مانع تقدم مسائل فرعی بر اصلی ‌شود و از هر حرف و عملی که اتحاد ملی را تضعیف میکند، پرهیز دهد تا باعث افزایش شعور و آگاهی جمعی ‌شود.

علم قدرت است

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
سی‌وپنجمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید مجتبی ملکی سرولاتی تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره سی‌وششم

سرمقاله

علم قدرت است
دومین مورد از تکالیف هفتگانه راهبردی که در پیام رهبر انقلاب به مناسبت چهلمین روز عروج شهدای جنگ تحمیلی ۱۲روزه آمده، نخبگان علمی را مورد خطاب قرار داده و «شتاب لازم در پیشرفت دانش و فناوری در همه‌ی بخش‌ها» را از آنها خواسته است.

جنگ تحمیلی اخیر به روشنی و صراحتی خشن، تأیید کرد که دشمنان ایران عزیز، با علم و فناوری بومی ایرانی خصومتی عمیق و مرگبار دارند. اگر چه طی دو دهه اخیر چندین دانشمند هسته‌ای کشورمان توسط رژیم صهیونیستی ترور شده بودند اما این‌بار ایران با سطح جدید و بی‌سابقه‌ای از جنایت و ترور روبرو شد. دشمن برای کشتن دانشمندان، نه تنها کل خانواده‌های آنها را نیز ترور کرد بلکه در مواردی برای ترور یک نفر، ده‌ها نفر از اطرافیان آنها را نیز قربانی جنایت بی‌شرمانه خود کرد.

این سطح از توحش و ترور از سوی باند جنایتکار صهیونیستی با پشتیبانی کامل آمریکا و سکوت و همراهی دیگر کشورهای غربی، گویای حقیقتی مهم و قابل تأمل است. ایرانی که تا پیش از انقلاب تقریباً برای هر چیز ریز و درشتی وابسته به بیگانه بود، امروز از نظر علم و فناوری چنان پیش رفته و به جایگاهی رسیده که دشمنان خود را تا سرحدّ جنون، نگران، شگفت‌زده و عصبانی کرده است. انواع و اقسام مانع‌تراشی‌ها و سنگ‌اندازی‌ها در این راه هم نتوانسته خللی ایجاد کند؛ نه تحریم علمی، نه تحریم اقتصادی و نه خرابکاری‌های سایبری و غیرسایبری.

دشمنان ایران تصور می‌کنند دانش هسته‌ای ایران با بمباران چند مکان و ترور چند دانشمند از بین می‌رود اما این دانش چنان بومی و درونی شده است که نابود کردن آن عملاً غیرممکن است و بسیاری از تحلیلگران غربی نیز به این موضوع اذعان دارند.

جمهوری اسلامی ایران در جنگ هشت‌ساله با پوست و گوشت و خون خود لمس و تجربه کرد که نداشتن دانش و فناوری لازم در بزنگاه‌ها و مواقع خطیری همچون جنگ تحمیلی، چه مقدار می‌تواند پرهزینه و آسیب‌زا باشد، تا جایی که حتی اگر حاضر باشی برای تهیه برخی تجهیزات نظامی چند برابر قیمت واقعی نیز پرداخت کنی، هیچ بعید نیست که نتواند آنچه نیاز دارد را تهیه کند.

اهمیت علم و فناوری، اساسی و ریشه‌ای است. علم، ثروت می‌آفریند، تولید قدرت می‌کند و جایگاه کشورها را در نظام بین‌الملل که اساساً بویی از انسانیت و عدالت نبرده، مشخص می‌کند. شاید از همین روست که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دومین تکلیف از تکالیف هفتگانه راهبردی پیام اخیر خود، این موضوع را مطرح کرده‌اند. موضوعی که پس از «اتحاد ملی» به عنوان رکنی اساسی و تعیین‌کننده، برای هر کشور و جامعه‌ای سرنوشت‌ساز و حیاتی است؛ که فرموده‌اند: «العلمُ سلطان».

شام عبرت

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
بیست و هشتمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهیده رسانه معصومه عظیمی تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره بیست و هشتم

سرمقاله

شام عبرت
رژیم صهیونیستی در روزهای گذشته شدیدترین حملات خود به سوریه را پس از کنار رفتن بشار اسد از قدرت به این کشور انجام داد. بهانه حملات اسرائیل به سوریه در دور جدید، حمایت از دروزی‌های ساکن سویدا در جنوب سوریه بوده است. اما این ظاهرِ مسئله بوده و اهداف تجزیه‌طلبانه‌ای در ورای این حملات نهفته است. تجزیه سوریه یکی از سناریوهای محتمل در استراتژی اسرائیل و غرب است. ایجاد مناطق خودمختار در جنوب، به‌ویژه در سویدا، می‌تواند به‌عنوان گامی در راستای این هدف تلقی شود.

کارشناسان اسرائیلی از ایجاد یک منطقه خودمختار دروزی‌نشین در سویدا سخن گفته‌اند که به‌عنوان منطقه حائل عمل کند. طبق ادعای مقامات صهیونیستی این استراتژی می‌تواند زمینه‌ساز نفوذ بیشتر اسرائیل در جنوب و حتی انتقال احتمالی بخشی از جمعیت فلسطینی غزه به این منطقه باشد. بر این اساس اسرائیل با حمایت از دروزی‌ها و ایجاد بی‌ثباتی در سویدا، به دنبال ایجاد شرایطی است که توجیهی برای مداخلات نظامی آینده فراهم کند.

البته تحرکات اخیر اسرائیل در سوریه در راستای یک هدف کلان تفسیر می‌شود. یکی از اهداف کلیدی رژیم صهیونیستی در حملات اخیر به خاک سوریه، بازآرایی ساختار سیاسی و نظامی منطقه غرب آسیا به سود منافع راهبردی خود است. ایده‌ای که تحت عنوان «خاورمیانه نوین» از سوی چهره‌هایی چون بنیامین نتانیاهو و یسرائیل کاتس مطرح شده است. رژیم صهیونیستی در قالب این طرح به دنبال شکل‌دهی به نظمی منطقه‌ای است که در آن دولت‌هایی با ظرفیت تبدیل شدن به قدرت‌های منطقه‌ای، به حاشیه رانده شوند.

سوریه، به دلیل جایگاه ویژه جغرافیایی‌اش در مرکز غرب آسیا و همسایگی با اسرائیل، همواره برای تل‌آویو یک نگرانی بالقوه بوده است. حتی پس از سقوط بشار اسد، احتمال بازسازی توان سیاسی و نظامی سوریه در آینده، تهدیدی برای منافع اسرائیل به شمار می‌رود. اسرائیل با به‌کارگیری رویکرد «تخریب پیش‌گیرانه»، زیرساخت‌های نظامی، تحقیقاتی، بندری و دفاعی سوریه را هدف حملات خود قرار داده است.

این عملیات‌ها تحت پوشش «ممانعت از دسترسی گروه‌های تندرو مانند داعش به تسلیحات» انجام شده‌اند، اما هدف واقعی، تضعیف پایدار توان نظامی و راهبردی سوریه است تا این کشور در آینده نتواند به‌عنوان یک بازیگر تأثیرگذار در برابر اسرائیل قد علم کند.

رهبر معظم انقلاب در آخرین دیدار بشار اسد تأکید کردند غربی‌ها و دنباله‌های آن‌ها به دنبال حذف سوریه از معادلات منطقه‌ای هستند. طبق این نکته مهم مطرح‌شده از سوی رهبر معظم انقلاب، حذف سوریه از معادلات منطقه با هدف تحقق اهداف غرب و اسرائیل صورت خواهد گرفت. اما نکته قابل تأمل این است که حامیان غربی برکناری بشار اسد تصور می‌کردند که با روی کار آوردن یک شخصیت تندرو به نام الجولانی می‌توانند منافع خود را از طریق چندپاره کردن سوریه محقق کنند. تحولات روزهای اخیر در سویدا برخلاف این هدف طراحی‌شده غرب بود.

پشت پرده یک گزافه‌گویی

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
بیست و هفتمین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهید رسانه نیما رجب‌پور تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره بیست و هفتم

سرمقاله

پشت پرده یک گزافه‌گویی
در روزهای گذشته، مصاحبه‌ای از نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو، در یکی از رسانه‌های آمریکایی منتشر شد که در آن، وی با صراحت اعلام کرد هرگونه توافق با ایران باید شامل محدودسازی برد موشک‌های ایرانی به زیر ۴۸۰ کیلومتر باشد. این عدد، صرفاً یک داده فنی نیست؛ بلکه یک پیام راهبردی و تلاشی تاکتیکی برای خلع سلاح جمهوری اسلامی ایران از مهم‌ترین ابزار بازدارندگی‌اش است.

در زمین واقعی، معنای این هدف به‌خوبی روشن است: اگر موشک‌های ایران به کمتر از ۵۰۰ کیلومتر محدود شوند، حتی از مرزهای غربی‌اش نیز نخواهد توانست به اراضی اشغالی شلیک مؤثری انجام دهد. عملاً دست ایران برای پاسخ مستقیم و مؤثر به تجاوز احتمالی رژیم صهیونیستی بسته می‌شود؛ چه رسد به پاسخ به جنایاتی که بارها از عمق سرزمین‌های اشغالی مدیریت و اجرا شده‌اند. این یعنی محروم‌سازی ایران از توان دفاعی مشروع در برابر یکی از تهدیدات اصلی منطقه‌ای‌اش.

اما مسئله، فقط برد موشک‌ها نیست. نتانیاهو در حقیقت دارد تلاش می‌کند تا ایران را به زور وارد رژیم‌های سیاسی و امنیتی‌ای چون MTCR (رژیم کنترل فناوری‌های موشکی) کند؛ تفاهمی به ظاهر داوطلبانه که تنها در خدمت تثبیت انحصار تسلیحاتی قدرت‌های غربی است. تفاهمی که اگرچه امضاکنندگانش آن را رعایت نمی‌کنند، اما برای کشورهای مستقل و مقاوم، چون ایران، تبدیل به ابزار فشار سیاسی و رسانه‌ای می‌شود. همانطور که امروز در موضوع هسته‌ای NPT چنین کارکردی دارد.

جالب آنجاست که خود رژیم صهیونیستی، عضو این تفاهم‌نامه نیست، اما نخست‌وزیرش از دیگر کشورها می‌خواهد ایران را به پیوستن به آن وادار کنند. این پارادوکس دقیقاً همان منطق استعمارگرانه‌ای است که می‌گوید: ما می‌توانیم، شما نباید!

اما نکته مهم‌تر آن است که این موضع‌گیری نتانیاهو، نه از موضع اقتدار، بلکه از موضع ترس و وحشت تجربه‌شده است. در جنگ ۱۲روزه اخیر، با وجود بهره‌مندی رژیم صهیونیستی از یکی از پیچیده‌ترین سامانه‌های پدافندی جهان و همراهی تجهیزات آمریکایی و برخی کشورهای اروپایی، نتوانست از گزند موشک‌های دقیق ایران در امان بماند. حتی با کاهش نرخ شلیک در روزهای پایانی جنگ، نرخ اصابت و دقت حملات بالا رفت؛ چراکه ایران از موشک‌های خاص‌تر، دقیق‌تر و متنوع‌تری استفاده کرده بود.

در واقع، آنچه نتانیاهو می‌خواهد، جبران ناکامی نظامی از طریق فشار دیپلماتیک و رسانه‌ای است. وقتی در میدان جنگ نمی‌توانند توان موشکی ایران را مهار کنند، تلاش می‌کنند آن را در میدان سیاست خنثی کنند. اما این همان خطایی است که پیشینیان او بارها مرتکب شده‌اند: نادیده‌گرفتن انگیزه، اراده و توانمندی یک ملت که امنیت خود را محصول وابستگی نمی‌داند.

در نهایت، باید تأکید کرد که توان موشکی ایران، نه یک «گزینه چانه‌زنی» بلکه ستون فقرات دکترین بازدارندگی ملی است. و هر طرحی برای محدودسازی آن، ولو با پوشش دیپلماتیک، جز خلع سلاح یک ملت در مقابل تجاوزگری مزمن چیزی نیست. نتانیاهو اگر نگران است، دلیلش ساده است: این‌بار، ترس را چشیده است.

شتر در خواب بیند پنبه‌دانه...

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
بیست و سومین شماره «صدای ایران» به روح مطهر شهیده تبسم پاک تقدیم شده است.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره بیست و سوم

سرمقاله

شتر در خواب بیند پنبه‌دانه...
با گذشت بیش از دو هفته از توقف جنگ تحمیلی اخیر رژیم صیهونی علیه ایران که با درخواست طرف مقابل و به دلیل قدرت سهمگین عملیات‌های ترکیبی نیروهای مسلح و انسجام بی‌نظیر ملت ایران رخ داد، آثار جدیدی از «له‌شدگی» اسرائیل از حملات موشکی ایران نمایان می‌شود. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، بنیامین نتانیاهو، که در روز توقف آتش اعلام کرد که بخش اعظمی از توان موشکی ایران را از بین برده، امروز در مصاحبه با شبکه فاکس‌نیوز آمریکا، در خصوص لزوم وضع محدودیت‌های جدید بر برنامه موشکی ایران، فرافکنی کرده است. او خواستار آن است که باید بر مذاکره‌ای متمرکز شد که در توافق پایانی آن جمهوری اسلامی ایران از توسعه و تولید موشک‌هایی با برد بیش از ۴۸۰ کیلومتر منع شود؛ یعنی اولاً اعتراف میکند که قدرت موشکی ایران پابرجاست، ثانیاً میخواهد عملاً برنامه موشکی ایران به تعطیلی کشانده شود تا دست ایران از ابزار دفاع از خود خالی بماند.

درک ابعاد چنین درخواستی، تنها با تکیه بر تجربه و حافظه تاریخی ملت ایران امکان‌پذیر است. ملت ما به‌خوبی به یاد دارد که عقب‌نشینی در برابر زیاده‌خواهی‌های قدرت‌های غربی، نه‌تنها منجر به کاهش فشارها نشده، بلکه آن‌ها را در پیگیری مطالبات غیرقانونی و فراتر از تعهدات بین‌المللی، وقیح‌تر ساخته است. نمونه بارز آن، توافق هسته‌ای (برجام) بود که علی‌رغم پایبندی کامل ایران به تعهدات خود، با عهدشکنی طرف غربی و اعمال فشارهای جدید مواجه شد.

در چنین شرایطی، که همه اطراف، بر پیروزی ایران در جنگ اخیر معترفند، مطالبه تعطیلی عملیاتی صنایع موشکی ایران، آخرین تلاش‌های رژیم صهیونی برای برهم زدن توازن راهبردی و تضعیف موقعیت دفاعی کشور تلقی می‌شود. آنچه در تقابل‌های اخیر با رژیم صهیونیستی رخ داد، به‌روشنی نشان داد که در غیاب ابزارهای بازدارنده مانند موشک‌های بالستیک، کشور در برابر تهدیدات دشمنان دچار مشکل جدی خواهد شد و آنچه این باند جنایتکار را متوقف کرد، ضربات سهمگین ناشی از همین موشک‌ها به پشتوانه انسجام نود میلیونی ملت ایران بود.

رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز از دهه شصت و روزهای آغازین حرکت نیروی مسلح به سمت خودکفایی در حوزه موشکی به عنوان پشتیبان اصلی این حوزه بر اعتلای آن تاکید کرده و به عنوان فرمانده کل قوا نیز در بر پیشرفت‌های فنی و راهبردی این صنعت تأکید فرموده‌اند. در حوزه سیاسی نیز وقتی نظام استکبار بر برجام ۲ تبلیغ میکرد، ایشان توان دفاعی ما، از جمله ظرفیت‌های موشکی را، غیر قابل مذاکره و هرگونه عقب‌نشینی در این حوزه را به معنای فروپاشی امنیت ملی دانستند.

امروز نیز به پیشتوانه حمایت ملت و قدرت کم‌نظیر موشکی، جایگاه ایران در معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی مشخص است و این جایگاه مرهون قدرت بازدارندگی دفاعی، اعتماد به توان داخلی و پیروی از منطق مقاومت بوده و این توانمندی نه یک انتخاب تاکتیکی، بلکه ضرورتی راهبردی در جهت حفظ استقلال، امنیت و کرامت ملت ایران است.

نگاه مجددی به تصاویر اندکی که از سانسور چندلایه‌ی اسرائیل عبور کرده است نشان میدهد که چرا نتانیاهو به پریشان‌گویی درباره ایجاد محدودیت برای برنامه موشکی ایران افتاده است؛ او راه حل خلاصی از این جهنم را فقط تسلیم ایران و پایان برنامه موشکی‌اش میداند. اما شتر در خواب بیند پنبه‌دانه...

روزنامه اینترنتی «صدای ایران» / ویژه‌ی روزهای دفاع مقدس ملت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی

1404/04/23 ديگران - گزارش - شتر در خواب بیند پنبه‌دانه...

1404/04/22 ديگران - گزارش - شلیکی در جنگ شناختی

1404/04/21 ديگران - گزارش - خون شهدا؛ سوخت موشک‌ها

1404/04/20 ديگران - گزارش - تاریخ گواه ماست

1404/04/19 ديگران - گزارش - نوبت روایت فتح

1404/04/18 ديگران - گزارش - چگونه ورق برگشت؟

1404/04/17 ديگران - گزارش - جشنی که عزا شد

1404/04/16 ديگران - گزارش - ملی‌گرایی اصیل

1404/04/15 ديگران - گزارش - مغناطیس مقاومت ملّی

1404/04/14 ديگران - گزارش - «ای ایران» بخوان

1404/04/13 ديگران - گزارش - رسوایی در هشت ثانیه

1404/04/12 ديگران - گزارش - حسینیه‌ای به وسعت ایران

1404/04/10 ديگران - گزارش - رویای براندازی با چمدان‌بازی!

1404/04/09 ديگران - گزارش - اروپا کجای جنگ است؟

1404/04/08 ديگران - گزارش - بمباران ذهن‌ها

1404/04/07 ديگران - گزارش - پیام‌های بدرقه تاریخی شهدای اقتدار ایران

1404/04/06 ديگران - گزارش - دفاع مقدس ایران در برابر ۲+۳۲

1404/04/05 ديگران - گزارش - تسلیم بی‌قیدوشرط؛ رویای همیشگی آمریکا

1404/04/04 ديگران - گزارش - موشک‌های مهلک، مشت‌های متحد

1404/04/03 ديگران - گزارش - سه‌گانه‌ ناکام رژیم صهیونی

1404/04/02 ديگران - گزارش - صلح تحمیلی؛ چراغ سبز به ادامه تجاوز دشمن

1404/04/01 ديگران - گزارش - انسجام ملی پدافند اصلی ایران

چگونه ورق برگشت؟

در میانه‌ی جنگ آنگاه که اخبار و روایت‌های گوناگون اوج می‌گیرند و خیز بر می‌دارند و حتی برخی متخصص رسانه‌ای را در خود غرق می‌کنند - اخبار و روایت‌هایی که بعضاً حتی صحت و سقم‌شان هم مشخص نیست - سخن گفتن و روایت کردن از واقعیات، آن‌گونه که هستند نه آن‌گونه که دشمن آن را بازنمایی می‌کند، اهمیت و ضرورتی مضاعف پیدا می‌کند. البته نه به شکل آنچه که در هجوم اخبار و اطلاعاتی می‌بینیم و امکان رمزگشایی‌ آنها برای مخاطب مشخص نیست بلکه به شکلی که اولویت‌ها را به شیوه‌ای منطقی برای مخاطب مشخص کند، ارتباط منطقی میان پدیده‌ها را تشریح کرده و توجه مخاطب به سمت و سویی رهنمون شود که در حالت عادی چندان مد نظر قرار نمی‌گیرند.
«صدای ایران»، روزنامه اینترنتی رسانه‌ی KHAMENEI.IR، سعی دارد در چنین فضایی به‌صورت روزانه همراه ملّت ایران باشد. محورها و وضعیت راهبردی جبهه نبرد را از لابه‌لای سیل اخبار و اطلاعات درست و نادرست بیرون کشیده، سره را از ناسره جدا کرده و آن را آن‌گونه که هست روایت کند. «صدای ایران» صدای ملّت ایران خواهد بود و راوی ایستادگی و مقاومت آنها در این جنگ تحمیلی.
این روزنامه اینترنتی در ایام دفاع مقدس ملّت ایران در برابر تهاجم رژیم صهیونی،‌ هر شب حوالی ساعت ۲۲ در رسانه‌ی KHAMENEI.IR منتشر خواهد شد.

دریافت روزنامه اینترنتی «صدای ایران»؛ شماره هجدهم

سرمقاله

چگونه ورق برگشت؟
در ساعات اولیه ۲۳ خرداد ۱۴۰۴، بسیاری گمان کردند آنچه به‌وقوع پیوست، آغاز پایان است. حمله‌ای بی‌سابقه، شهادت شماری از فرماندهان عالی‌رتبه، فضای ملتهب در تهران و سراسر کشور، و موجی از شایعات و تهدیدها؛ این‌ها همه اجزای سناریویی بود که طراحانش امید داشتند «فروپاشی جمهوری اسلامی در چند روز» را محقق کند. اما تنها در فاصله‌ای کوتاه، ورق برگشت و ایران نه‌تنها فرو نپاشید، بلکه بازی را از نو نوشت.

علت این ایستادگی سریع و برگشتن ایران از لبه پرتگاه، بیش و پیش از هر چیز، به رهبری حکیمانه و قاطع حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بازمی‌گردد؛ رهبری که در همان ساعات نخست، پیام مقتدرانه‌ای صادر کرد که نه‌تنها خبری از مرثیه و اندوه در آن نبود، بلکه لبریز از اراده و وعده پاسخ سخت بود. آن پیام، در شرایطی صادر شد که هنوز نام و نشان بسیاری از شهدا اعلام نشده بود، فضای رسانه‌ای در بهت کامل بود و حتی شایعاتی -عمدتا از سوی دشمن-درباره سلامت خود رهبر انقلاب نیز در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شد.

این موضع‌گیری شجاعانه و پُرصلابت، بلافاصله دستگاه‌ها و نهادهای کشور را از فاز انفعال به مدار اقدام آورد. نوارهای مشکی از تلویزیون برداشته شد، انتصابات سریع انجام گرفت، و دستور پاسخ موشکی ظرف کمتر از ۲۴ ساعت عملیاتی شد؛ در حالی‌که بخشی از فرماندهی نیروی هوافضا در همان حمله نخست به شهادت رسیده بودند.

مقایسه این حادثه با نمونه‌های مشابه در منطقه، اهمیت موضوع را دوچندان می‌کند. در عراق زمان صدام و سال گذشته در سوریه در آستانه فروپاشی، نیروهای امنیتی و نظامی با چند پیامک تهدید و تطمیع، یا فرار کردند یا زمینه سقوط شهرها را فراهم آوردند. در عراق، ارتش صدام ظرف سه هفته فروپاشید و در سوریه، شهری مانند حلب بدون شلیک حتی یک گلوله به‌دست مخالفان افتاد، چراکه فرمانده امنیتی شهر، نیروها را پیشاپیش مرخص کرده بود.

اما در ایران هیچ‌یک از این سناریوها موفق نشد. نه تنها هیچ فرمانده یا سیاست‌مداری به دام تهدید یا تطمیع نیفتاد، بلکه حتی یک نفر از داخل ساختار نظام، با دشمنان همراهی نکرد. اگر هم دشمن موفق به ترور شد، اما به‌وضوح ناکام در نفوذ و انشقاق بود. این نشانه یک بلوغ عمیق در ساختار سیاسی، نظامی و فرهنگی ایران است.

رهبری مقتدرانه آیت‌الله خامنه‌ای، شناخت دقیق ایشان از جامعه ایران و دشمن، و همچنین ریشه‌دار بودن فرهنگ مقاومت در تاریخ ملت ایران، سه‌ضلعی قدرتمندی را تشکیل داده که در برابر بزرگ‌ترین طوفان‌ها هم تاب آورده است.