فلسطین امروز

پنجره مهر؛ تجمع در حمایت از مردم مظلوم فلسطین در تبریز

حسام بدران: صحنه های بیرون آوردن اجساد زنان و کودکان از زیر آوار لکه ننگی بر پیشانی دنیا خواهد ماند

عمویی در تشریح جلسه کمیسیون امنیت ملی مجلس؛ بررسی آخرین تحولات فلسطین/ باید مجامع بین‌الملل ورود کنند

لحظه نجات معجزه آسای کودک فلسطینی از زیر آوار

محمدرضا عباسی :تجمع مردم تهران در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی

مینا نوعی : تجمع مردم تبریز برای محکومیت اقدامات رژیم صهیونیستی

در پی درخواست کمک هلال احمر فلسطین؛ محموله دارویی و تجهیزات پزشکی هلال احمر به غزه ارسال می‌شود 

در نهمین روز از تجاوز به نوارغزه؛ پوتین خواستار توقف فوری درگیری ها در فلسطین اشغالی شد

صبح فردا؛ بجنوردی‌ها در حمایت از مردم مظلوم فلسطین تجمع می‌کنند ۱۵:۰۶

توییت‌گردی؛  واکنش کدخدایی به همزمانی انتخابات و وقایع فلسطین

تجمعات ایتالیایی ها در حمایت از فلسطین

سید حسین میرپور : تجمع حوزویان خراسان در محکومیت جنایت‌های رژیم کودک کش

در سه نامه جداگانه پیرامون جنایات رژیم صهیونیستی بیان شد؛ نامه دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب به علمای جهان اسلام

در میدان فلسطین برگزار شد؛ تجمع شهروندان تهرانی در دفاع از مردم فلسطین

در تجمع ایتالیایی‌های ضدامپریالیسم علیه جنایات صهیونیست‌ها مطرح شد؛ قتل عام فلسطینی‌ها انعکاسی در رسانه‌های جهان ندارد/صدایشان باشیم 

با حضور در میدان امام‌حسین(ع)؛ تهرانی‌ها فردا در حمایت از ملت فلسطین تجمع می‌کنند

نماینده ولی فقیه در خراسان شمالی: هدف رژیم صهیونیستی در میدان ایجاد جنگ بین ملل منطقه است

پنجره مهر؛ تجمع طلاب خراسان شمالی در محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی

لحظه پرتاب موشک قاسم - اعتصاب سراسری فلسطینیان از رفح تا رام‌الله

پنجره مهر؛ نکبت همچنان ادامه دارد

عطوان بررسی کرد؛ صهیونیست‌ها چمدان‌هایشان را برای فرار بسته‌اند/ قدرت موشکی مقاومت

نماینده ولی فقیه در گیلان: انتفاضه سوم جوانان فلسطینی در راه است 

در ۳ استان برگزار شد؛ راهپیمایی‌های گسترده مردم یمن در حمایت از فلسطین

نویسنده یهودی آمریکایی: انتفاضه ۲۰۲۱ فلسطین/ بازی آخر صهیونیسم آغاز شده است

جنایات رژیم صهیونیستی ادامه دارد؛ حمله به مراکز فرهنگی فلسطینی و توقف صنعت فیلمسازی در جنگ غزه

تحولات اخیر به مهاجرت معکوس اشغالگران ختم می شود/ وحدت فلسطینی‌ها در نتیجه ستم نتانیاهو و اشغالگران

لگدمال کردن و آتش زدن پرچم رژیم صهیونیستی در «پورت سعید»+ فیلم 

جمعی از مردم خشمگین مصر در اعتراض به حملات رژیم صهیونیستی علیه مردم بی‌دفاع نوار غزه، پرچم این رژیم را آتش زدند.

فرار دسته‌جمعی صهیونیست‌ها از تل‌آویوِ ناامن با ادامه موشک‌باران مقاومت 

یک روزنامه عربی نوشت، بسیاری از صهیونیست‌ها از ترس موشک‌های مقاومت، خانه‌های خود در تل‌آویو را ترک و به سمت شهرک‌های صهیونیستی در کرانه باختری رفته‌اند.

درگیری شدید فلسطینیان با نظامیان صهیونیست در کرانه باختری+فیلم

گردان های القسام اعلام کرد : شهرهای اشدود و عسقلان رژیم صهیونسیتی هدف دهها فروند موشک قرار گرفتند

لحظه به لحظه با تحولات فلسطین| تل‌آویو زیر ضربات سنگین حملات موشکی مقاومت/ رونمایی از موشک«عیاش» و پهپاد «شهاب»

درگفت‌وگو با ایرنا؛ فعال آرژانتینی: مقاومت فلسطین، امروز نه صرفا دفاعی که قدرتی تهاجمی است

رایزنی تلفنی رئیس مجلس پاکستان با قالیباف،تاکید بر یکصدایی برای فلسطین

رژیم صهیونیستی گذرگاه مرزی غزه را به طور موقت باز کرد

فرودگاه بن گوریون زیر حملات موشکی تعطیل شد - شلیک ۱۳۰ فروند موشک به تل آویو

هنیه: ملت فلسطین امروز مقابل اشغالگران دست برتر را دارد

رییس جمهور عراق بر حمایت از مسئله فلسطین تأکید کرد

انقلاب جدید در اعترضات ضد اسراییلی در جهان

روایت خبرنگار اشپیگل در تل آویو از موشک های حماس

آیت الله علم الهدی: تشکیل کشور صهیونیستی بزرگترین جنایت استکبار و غرب نسبت به انسان هاست

مردم اندونزی در مخالفت با تجاوزهای اسراییل تظاهرات کردند

گروه های فلسطینی، پایگاه های نظامی رژیم اسراییل را هدف قرار دادند
حوزه نیوز - بین الملل

 فرار گسترده صهیونیست ها از تل آویو/ اسراییلی ها چمدان های خود را بسته اند

غلاف غزه زیر آتش گردان های القدس و تبریک ابوحمزه به یگان توپخانه ای
ایسنا - بین الملل

درگیری های شدید در کرانه باختری/ شلیک 6 موشک از جنوب لبنان به اراضی اشغالی/ آتش سوزی در سکوی گازی حیفا

بزودی شاهد اضمحلال رژیم اشغالگر قدس خواهیم بود

گزارش نیویورک تایمز از انقلاب جدید در اعترضات ضد اسراییلی در دنیا

گزارش تصویری از اعتصاب عمومی در فلسطین

ادعای اسرائیل درباره پایان جنگ غزه

خداوند تبارک و تعالي کل جامعه انساني را مخاطب قرار داده و مهمترين اصلي را که ضامن نظم و ثبات است بيان مي کند، و ميزان واقعي ارزشهاي انساني را در برابر ارزشهاي کاذب و دروغين مشخص مي سازد.

مي فرمايد: (يا ايها الناس انا خلقناکم من ذکر واثني و جعلنا کم شعوبا و قبائل لتعارفوا) يعني(( اي مردم! ما شما را از يک مرد و زن آفريديم، و شما را تيره ها و قبيله ها قرار داديم تا يکديگر را بشناسيد))

منظور از آفرينش مردم از يک مرد و زن همان بازگشت نسب انسانها به (( آدم)) و(( حوا)) است، بنابراين چون همه از ريشه واحدي هستند معني ندارد که از نظر نسب و قبيله بر يکديگر افتخار کنند، و اگر خداوند  براي هر قبيله و طائفه اي ويژگيهائي آفريده براي حفظ نظم زندگي اجتماعي مردم است، چرا که اين تفاوتها سبب شناسائي است، و بدون شناسائي افراد، نظم در جامعه انساني حکمفرما نمي شود، چرا که هر گاه همه يکسان و شبيه يکديگر و همانند بودند، هرج و مرج عظيمي سراسر جامعه انساني را فرا مي گرفت.

به هر حال قرآن مجيد بعد از آنکه بزرگترين مايه مباهات و مفاخره عصر جاهلي يعني نسب و قبيله را از کار مي اندازد، به سراغ معيار واقعي ارزشي رفته مي افزايشد: (ان اکرمکم عندالله اتقيکم).

و از آنجا که تقوا يک صفت روحاني و باطني است که قبل از هر چيز بايد در قلب و جان انسان مستقر شود، و ممکن است مدعيان بسيار داشته باشد و متصفان کم، در آخر آيه مي افزايد: (ان الله عليم خبير) يعني آنها را طبق علم خود گرامي مي دارد و پاداش مي دهد مدعيان دروغين را نيز مي شناسد و کيفر مي دهد.

ادامه مطلب

در دولت اسلام نباید مذاهب موجب اختلاف بین امت اسلامی شود و صاحبان مذاهب باید یاد بگیرند که چگونه می توانند هم دیگر را تحمل کنند و نباید مذهب افراد در موقع انتخاب و انتصاب مسئولین مورد توجه قرار گیرد بلکه لیاقت ، وفاداری به امت اسلامی ، مبانی اسلام و سوابق خدمتی باید مدنظر قرار گیرد.

افراد می توانند مذهب خود را آزادانه تشریح  کنند تا جایی که کوچکترین توهین به مقدسات مذاهب دیگر نشود و اگر در صدد تخریب مذاهب دیگر بر آیند باید با آنها مطابق قوانین تنظیمی برخورد شود. مذاهب رسمی کشور باید خصوصیاتی داشته باشند اول با شرک آمیخته نشده باشد ماندد: غلات ،  دوم حداقل مذاهب باشند که مورد تایید ائمه اربعه اهل سنت و ائمه عثنی عشره شیعیان باشد و یا حد اقل مبانی این بزرگواران را پذیرفته باشند پس فرق نو ظهور مانندفرقه های گمراه وهابیت و بهائیت از دایره شمول آن خارج می شوند.
ادامه مطلب

ناسیونالیسم و یا ملی گرایی در جهان امروز و در چشم و عمل سیاست مداران قرون اخیر به عنوان نوعی خود خواهی ملی تصویر شده است یعنی اگر برای رسیدن به سود بیشتر یک ملت ، ملل و تمدن های دیگر به طور کلی نابود شوند این مجاز و عین وطن پرستی است و اف بر این ناسیونالیسم.

این یک شعار یا توهم جهان سومی از ناسیونالیسم نیست بلکه با تدبر و سیر در تاریخ قرون اخیر ما نمونه های زیادی از اینگونه رفتارها را ازجامعه غربی می بینیم مانند: نابودی تمدنهای عثمانی ، ایرانی ، گورکانی هند ، مالایی ، چینی و غیره در آسیا که امروزه به صورت تضعیف شده فقط نامی از گذشته با شکوه آنها مانده است و تمدنهای مایا ، اینکا و غیره در قاره آمریکای جنوبی و قصه دردناک سرخ پوستان بومیان آمریکای شمالی که همه شما خوانندگان عزیز از آن آگاه هستید و تمدنهای بزرگ آفریقایی مانند نیجریه ، مصر و غیره که با کمی مطالعه می توانید ببینید که چگونه تمدن کنونی اروپا و آمریکا با اسم ناسیونالیسم تیشه به ریشه این تمدنها زدند و بر خرابه های این تمدن های بزرگ ستون های تمدن خود را با ظلم و بیداد و قتل و غارت بنا نمودند و اگر نیز کسی در این خصوص صحبت کند مزدوران قلم به دست استکبار در دانشگاهای علوم انسانی غرب آنها را به توهم دشمنی و وجود استکبار متهم کرده و بعد برای تبرئه خود از این جنایات علل افسانه گونه ای برای عقب ماندگی این ملل مطرح می کنند مانند : عوامل جغرافیایی ، نژادی، فقر منابع معدنی، فقدان استعداد کار فرمایی ، کمبود سرمایه ، جمعیت اضافی و غیره
ادامه مطلب

وحدت گرچه در ادبیات اسلامی کاربرد و نقش اساسی دارد، امّا در ادبیّات سیاسی رایج کمتر مورد بررسی قرار گرفته است و آن چه در این زمینه به کار رفته، بیشتر مفاهیمی است که برتری یک شیوه و یا تفکّر را به دنبال داشته و بیشتر کاربرد خارجی دارد؛ مفاهیمی چون ناسیونالیسم، پان عربیسم، پان ترکیسم و... از این دسته به شمار می رود، اما مفهوم وحدت در اندیشه ی سیاسی اسلام علاوه بر کاربرد در حوزه داخلی و خارجی، در هر مورد نمود مختلفی دارد. برای مثال وقتی سخن از «وحدت امت اسلامی» به میان می آید، به معنی برداشتن مرزهای جغرافیایی نیست، بلکه به معنی وحدت عمل و درک متقابل در خصوص موضوعات مشترک، حول مصالح اسلامی است. از طرف دیگر، وقتی در محیط داخلی سخنی از وحدت به میان می آید، نه تنها به معنی وحدت تفکّر یا سلیقه است، بلکه به معنی وحدت عمل در زمینه ی منافع ملّی، اسلامی و قانون اساسی است؛ چیزی که امروزه از آن به «وفاق اجتماعی» و یا انسجام داخلی و یا وحدت ملّی یاد می شود.

از آن چه گفته شد، نقش و اهمّیت این مفهوم در پیشبرد اهداف داخلی و خارجی جامعه ی اسلامی مشخص می شود. از دیرباز از زمان «سید جمال الدین اسدآبادی» تا زمان امام خمینی، مفهوم وحدت کاربرد زیادی داشته است. آن چه در این جا مورد بررسی قرار می گیرد، بررسی این مفهوم در اندیشه ی امام خمینی و بررسی آن در داخل و خارج است. ایشان همواره بر این نکته چه قبل از پیروزی انقلاب و چه بعد از آن تاکید می نمودند و از نظر عملی نیز راهکارهای زیادی را برای تقریب و تحریک احساسات مسلمانان حول محور مصالح اسلامی وضع کرده اند.

الف) مفهوم وحدت در قرآن

در قرآن کریم آیات زیادی را می توان یافت که در آن ها به این مسأله اشاره شده است؛ ازجمله مفاهیمی، چون «واعتصموا»(1)، «تعاونوا»(2)، «اصلحوا»(3)، «اصلاح بین الناس»(4)، «الَّف بینهم»(5)، «امّةٌ واحدة»(6)، «امّة وسط»(7)، «حزب الله»(8)، «صبغة الله»(9) و «اخوة».(10)

محور وحدت در دیدگاه قرآنی «توحید» و در مرتبه ی دیگر دین اسلام است. قرآن کریم پیامبر را به سوی اهل کتاب می فرستد و از آنان برای پیوستن به شعار توحید و جدایی از غیر او دعوت می کند: «ای پیامبر! به اهل کتاب بگو، بیایید بر اساس کلمه ای که بین ما و شما مشترک است، غیر از خدا را نپرستیم و یک دیگر را در برابر خداوند بعنوان رب و پروردگار نگیریم (وحدت کنیم). پس اگر روی برگرداندند بگویید، شاهد باشید که ما اهل تسلیم در برابر حق هستیم».(11)

آیه شریفه فوق نشان می دهد که مرز اتحاد «توحید» است و مشرکان و کافران که بر محور غیر توحید حرکت می کنند، در وحدت دینی پذیرفته نخواهند شد. در تبیین محور وحدت، آیات دیگری نیز وجود دارد که اعتقاد به رسول خدا، اعتقاد به اولی الامر و قبول حکم را اضافه می کند. به این ترتیب وحدت واقعی با توجه به این آیات تفسیر می شود: در سوره «آل عمران» آمده است: «واعتصموا بحبل الله جمیعا ولا تفرّقوا»؛ یعنی همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و متفرّق نشوید. این آیه شریفه از مسلمانان می خواهد که با اسلام از دنیا خارج شوند، از این رو اعتصام به ریسمان الهی با توحید منهای نبوّت پیامبر و لوازم آن صادق نیست.

حضرت علی(ع) نیز گرچه مسیر خلافت را ناحق می دیدند و آنان را در مقابل فرمان خداوند و رسول عصیانگر می یافتند، اما به خاطر مصلحتی مهم تر، ابراز مخالفت نمی نمودند. سخنان امام در این زمینه بسیار درس آموز است. این کلمات بیانگر آن است که وحدت اسلامی که غالبا با حیات واقعی مسلمانان همراه است، بر حق دیگری ـ گرچه حق معصومی، چون علی(ع) باشد ـ مقدم است.

این وحدت در حقیقت ائتلاف است، و بالاتر از وحدت «گذشت» از هرآن چه را که قطب مخالف آن را برنمی تابد، و بسنده کردن بر هرچه «از حق» که در نظر قطب مخالف مناسب می نماید. هم چنین حضرت علی(ع) جدای از خطبه ی کوتاه و پرمعنای شقشقیه، در موارد متعددی به سکوت معنادار و سخت خویش اشاره می کند. این سکوت که همراه با خار در چشم و استخوان در گلو توصیف شده است، برای حفظ وحدت مسلمانان و بقای اساس دین بوده است. امام در یکی از خطبه های اوایل دوره حکومت خود می فرماید:

«قسم به خداوند که اگر ترس از اختلاف و جدایی مسلمانان نبود و اگر ترس از آن نبود که کفر بازگردد و «دین» فانی شود، هرآینه در غیر از موضعی که نسبت به آن ها نفع داشتیم، قرار می گرفتیم.»(12)

آن چه از مجموع مفاهیم قرآنی، بیانات و سیره پیامبر و امامان معصوم (علیهم السلام) فهمیده می شود، این است که همواره حفظ نظام اسلامی و مصالح عمومی بر منافع شخصی و گروهی مقدم بوده است و اینان از هر اقدامی که تفرقه و شکاف میان جماعت اسلامی را به دنبال داشته باشد، اگرچه نفع شخصی در آن می دیده اند، احتراز می کرده اند.

ب) وحدت از دیدگاه امام خمینی(ره)...

گرايش به وحدت و يكپارچگي و حاكميت قانون واحد بر همگان ، همواره در ميان بشر وجود داشته است  تشكيل سازمانهاي بين المللي و تدوين منشور ملل متحد نيز در همين راستا قابل توجه است.

قرآن كريم علاوه بر انكه مسلمانان را امت واحد ميداند همه افراد بشر را نيز به وحدت و يكپارچگي فرا ميخواند. بعبارت ديگر انسانها عليرغم عوامل اختلاف انگيز و تمايزها و تفاوتهايي كه ميان آنها حاكم است مجموعه اي همگرا، همگون و متشكل ، چون كارواني منسجم و در حال حركت بسوي هدف واحد تلقي ميگردند. قرآن اين حالت را كيفيت نخستين جامعه بشري و شكل مطلوب و معقول آينده بشر ميداند.

 بنا بر اين از ديدگاه قرآن اصل بر وحدت و يكپارچگي است و به همين دليل خداوند پيامبران را ابزار لازم براي رفع اختلاف فرستاده است.از سويي قرآن نويد ميدهد كه پيروزي و آينده درخشان از آن دين خدا و متقيان است.

اسلام خواسته است مسلمانان بصورت واحد مستقلي زندگي كنند . نظامي مرتبط و اجتماعي پيوسته داشته باشند. هر فردي خود را عضو يك پيكر كه همان جامعه اسلامي است بداند تا جامعه اسلامي قوي و نيرومند گردد. قرآن ميخواهد جامعه مسلمانان برتر از ديگران باشد و ميفرمايد:

" ولاتهنو ولا تحزنوا و انتم الا علون ان كنتم مومنين"

  "  سست نشويد و اندوهگين نباشيد كه اگر بحقيقت مومن باشيد شما برتريد".

و در جاي ديگر ضمن دعوت مسلمين به اتحاد و چنگ زدن به ريسمان الهي آنان را از اختلاف برحذر داشته و نتيجه شوم آن را چنين بازگو مي كند:

"ولاتنازعوا ولا تفرقو ا فتفشلوا وتذهب ريحكم"       

 " با يكديگر نزاع نكنيد و اختلاف نداشته باشيدكه سست و ضعيف خواهيد شد و به مرور خاصيت خود را ازدست خواهيد داد(انفال 46)"

جدايي و اختلاف كيان و شخصيت جامعه اسلامي را منهدم مي كند. چنانچه حضرت علي(ع) در مورد تاثير وحدت مردم ميفرمايد:

بطور قطع ناكنون هيچ ملتي در مساله اي خاص وحدت كلمه پيدا نكرد جز آنكه نيرو گرفت و قدرتمند شد.و نيز آن حضرت در مورد تبعات تفرقه ميفرمايند:"به خدا قسم ميان هيچ امتي پس از پيامبرش اختلاف نيفتاد مگر آنكه اهل باطل بر طرفداران حق پيروز شدند."

اسلام موتور حركت انقلاب و مايه هاي لازم را براي وحدت همه اقشار ملت داشته است. اين اسلام بود كه وحدت لازم را براي انقلاب بوجود آورد و قطرات پراكنده را به سيل خروشان تبديل كرد.اسلام براي مردم انگيزه و هدف بوجود آورد و مردم به منظور انجام تكليف شرعي در مبارزات شركت كرده و كشته شدن را شهادت دانستند.بنا بر اين مي توان گفت كه عوامل اصلي پيروزي انقلاب ما بر پايه سه ركن اتحاد، اسلام و رهبري استوار بود.

ملت ايران نقش وحدت را در تاريخ خود مكرر تجربه كرده است. در جريان نهضت تنباكو با وحدت خود استعمار را شکست داد و استبداد را مفتضح کرد. جریان مشروطیت و ملی شدن صنعت نفت بر اثر وحدت همه اقشار مردم بودو در جریان انقلاب اسلامی وحدت همه اقشار ملت کاخ استبداد در هم فرو ریخت.

بیداست همانگونه که اتحاد همه اقشار می تواند شگفتی بیافریند در مقابل اختلاف نیز کمر ملت را می شکند و تمام دستاوردها را به باد می دهد.

با پیروزی انقلاب اسلامی عصر جدیدی در مناسبات عالم پدید آمده است ویژگی این عصر عبارت است از بیداری و جرات و اعتماد به نفس ملتها در برابر زورگویی ابر قدرتها و بالندگی نهال قدرت واقعی انسانها و سر برآوردن ارزشهای معنوی  و الهی.

هانگونه که میدانیم این انقلاب بزرگترین ضربه را بر استکبار وارد کرده و منافع انان را در سطح منطقه و جهان مورد تهدید جدی قرار داده است لذا بطور طبیعی آنان آرام نمی گیرند و بطور مستقیم و یا توسط

ایادی خود از هرگونه تلاشی برای از بین بردن آن دریغ نخواهند کردد. دشمنان اسلام در هر زمان سعی دارند که روابط مسلمين با غیر مسلمین روابط خصمانه و روابط خود مسلمانها به بهانه های مختلف از جمله اختلافات فرقه ای ،قومیت و یا به بهانه مذهب و گرایشهای صنفی روابط خصمانه باشد.دشمنان ملت ایران با محاصره اقتصادی و بلوکه نمودن ثروتهای کشورو تهاجم نظامی و ايجاد جنگهاي داخلي و هرج و مرج و تضعيف بنيانهاي دولتي و مردمي انقلاب و از همه مهمتر تهاجم فرهنگي و ايجاد اختلاف در ميان نيروهاي انقلابي سعي در كم رنگ نمودن سرمايه هاي اصلي انقلاب از جمله اتحاد مردم و اسلام دارند.

با توجه به موارد ذكر شده و بنا بر فرمايشات مقام معظم رهبري "يك ملت زنده با چالشها مواجه است و چالشها لازمه زنده بودن است و هر موجود زنده اي بايد بهاي زنده بودن خود را بپردازدتا بتواند به اهداف خود دست يابد"  بايد عزم قوي را دستمايه اين حركت كرد. ملت نيازمند اين عزم ملي است و بايد روز بروز پايه هاي آن را مستحكم تر كند."

ملت ايران و مديران و گردانندگان كشور بايد بر گرد اصول اسلامي نظام جمهوري اسلامي مجتمع گشته و همه توان و نيروي خود را براي تحقق و حراست از آن متمركز كنند.ملت ايران بايد هوشيار باشد و براي سازندگي كشور و مهمتر از آن براي اتحاد كلمه و يكپارچگي ملي و اتحاد اسلامي تلاش كند.همانگونه كه مقام معظم رهبري فرمودنداتحاد ملي و انسجام اسلامي بايد حفظ شده و روز بروز تقويت شود.يعني اتحاد كلمه همه آحاد ملت و قوميت هاي گوناگون و اصناف گوناگون ملي و در سطح بين المللي انسجام ميان همه مسلمانان و روابط برادرانه ميان آحاد ملت اسلامي از مذاهب گوناگون و وحدت كلمه آنها.امروزه عظمت اسلام وابسته به استقلال ملتها و عزم راسخ آنهاست و ملت ايران در اين راه پرچمدار بوده و خواهد بود.

آري ايران اسلامي با بنيه مستحكمي كه از ايمان اسلامي رهبر و ملت يافته بود در راه و جهت درست پايدار ماند و وسوسه هاي شيطانها و تيغ خشم و كين آنان بر او كارگر نشد و با مظلوميتي قدرتمندانه و سرافراز چهره خود را در برابر چشم جهانيان قرار داد

تعریف وحدت اسلامی

هفته وحدت

International Islaamic Unity Conference - LA

اهل سنت روز دوازدهم ماه ربیع‌الاول را تاریخ ولادت حضرت محمد می دانند اما اکثر شیعیان تاریخ این اتفاق را هفدهم ربیع‌الاول می دانند.هفته ی شامل این دو روز را هفته ی وحدت می گویند.

طبق گفته سید علی خامنه ای هفته وحدت برای نزدیک شدن و همبستگی سنی ها و شیعیان است در حالیکه عده ای از مراجع شیعه نزدیکی اعتقادی شیعه و سنی را خلاف نص روایات می دانند اما ارتباط و وحدت سیاسی را بلامانع می دانند.

• شیعه‌ستیزی
• سنی‌ستیزی

برادر و اخوت در بین مسلمانان

1- جایگاه برادری در کلام معصومین (علیه السلام)

امام صادق (علیه السلام) فرمود:
انما المؤمنون اخوة بنو أب و ام و اذا ضرب علی رجل منهم عرق سهر له الاخرون. (1)
همانا مؤمنان، برادران یکدیگرند و فرزندان یک پدر و مادرند و اگر رگی از یکی بجنبد (وناراحت باشد)، دیگران به خاطر او، شب را نمی خوابند.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
المؤمن اخوا المؤمن، عینه و دلیله لا یخونه و لا یظلمه و لا یغشه و لا یعده عدة فیخلفه. (2)
مؤمن، برادر مؤمن است. چشم او و راهنمای اوست، به او خیانت و ستم نمی کند، فریبش نمی دهد و وعده ای نمی دهد که به آن عمل نکند.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: ما استفاد امرؤ مسلم فائدة بعد فائدة الاسلام مثل اخ یستفیده فی الله. (3)
انسان مسلمان پس از به دست آوردن سود اسلام، سودی همچون برادری که برای خدا به دست می آورد، کسب نکرده است.

2- مؤمن مایه آرامش است.

امام صادق (علیه السلام) فرمود: لکل شیء یستریح الیه و إن المؤمن یستریح الی أخیه المؤمن کما یستریح الطیر إلی شکله. (4)
هرچیزی به چیزی آرام می گیرد و مؤمن به برادر مؤمن خود آرامش می یابد چنان که پرنده به هم جنس خود آرام می گیرد.
کبوتر با کبوتر، باز با باز
کند هم جنس با هم جنس پرواز
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: إن المؤمن لیسکن الی المؤمن کما یسکن قلب الظمآن الی الماء البارد. (5)
مؤمن به مؤمن آرام می گیرد چنان که جگر تشنه به آب سرد.

3- دامنه دوستی ها را افزایش دهید

ائمه اطهار (علیهم السلام) سفارش می کردند که در دنیا، دوستان خوب را برگزینید و بر تعداد آنها بیفزایید؛ چون مؤمن، اهل صفا و الفت و ارتباط و برادری است.
داشتن دوستان و برادران دین خوب و درستگار از دیدگاه ائمه اطهار (علیهم السلام) آثار دنیوی و اخروی دارد. مؤمن در دنیا، در کنار مؤمن احساس آرامش، امنیت و پشت گرمی می کند و در آخرت، مؤمن می تواند شفیع مؤمن باشد. به تعبیر دیگر، مؤمن، یار و یاور مؤمن است هم در دنیا و هم در آخرت.
حضرت امیرالمؤمنان علی (علیه السلام) فرمود:
علیک بإخوان الصدق فأکثر من إکتسابهم فإنهم عدة عندالرخاء و جنة عند البلاء. (6)
برادران و یاران راستین را مراقب باش و بر شمارشان بیفزای که ذخیره دوران آسایش و سپر روزگار بلایند.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: من لم یرغب فی الاستکثار من الاخوان ابتلی بالخسران. (7)
هر که خواهان افزودن بر شمار برادران و یاران نباشد، به زیان گرفتار آید.
پیامبرخدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: من جدد أخا فی الاسلام بنی الله له برجا فی الجنة. (8)
هر کس برادر مسلمان جدیدی برگزیند، خداوند در بهشت برای او برجی بنا نهد.
بر شمار برادران بیفزایید، زیرا در قیامت، هر مؤمنی شفاعتی می کند. (9)

آداب و حقوق فرهنگ برادری...

پیمان برادری میان مسلمانان

در روز دوازدهم ماه مبارك رمضان سال اول قمري پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله به امر خدا، ميان هر دو نفر از مهاجر و انصار را پيمان برادري بست و آن دو را برادران ديني يكديگر نمود.^[۱] در این واقعه پیامبر اکرم (ص) خود با حضرت علی علیه السلام پیمان برادری بست. پیمان برادری اهمیت و جایگاه ویژه ای در تحکیم بنیاد دولت نوپای اسلام دارد و علاوه بر ان مشخص کننده ویژگی ها و امتیازات خاص اسلام و حکومت اسلامی است.

ویژگی های پیمان برادران

دو برادر خوانده برادرى خود را براى خدا در آن نوع اخوت به صورت عملى آغاز مى كنند. پس،هر يك از آن دو نفر بدان گونه با ديگرى رفتار مى كند كه با برادر پدر و مادريش. اين برادري هاى ويژه را پيامبر پس از هجرت ايجاد و اعلان فرمود.

شمار برادران

مسلمانان به هنگام برقرارى پيمان برادرى، نود مرد بودند: چهل و پنج نفر مهاجر و همين رقم ناصر. ابن جوزى مدعى است كه مسلمانان را در اين هنگام، سرشمارى كرده جمعا هشتاد و شش مرد بوده‏اند. برخى نيز گفته‏اند: برادران صد نفر شدند. ^[۲] شايد اين رقم كسانى بوده كه مطابق شمار مهاجران از انصار با آنان برادر شدند، نه اين كه جمعيت مردان مسلمان در آن زمان، همين رقم بود و الّا تصادف شگفتى است كه شمار مسلمانان مهاجر دقيقا به اندازه مسلمانان ناصر باشد! به هر حال با افزوده شدن مسلمانان جديد يا ورود مسلمانان به مدينه، رسول اكرم (ص) آنان را با هم برادر مى ‏كرد.

برادری افراد همانند

مطالعه بیشتر درباره «وحدت اسلامی»

پیوندهای مرتبطصوت

نسخه قابل چاپ

۱۳۹۱/۱۱/۰۹

 

می‌توان چنین گفت که  «وحدت اسلامی» یکی از ارکان راهبردی اندیشه انقلاب اسلامی است. تا جایی که رهبر معظم انقلاب اسلامی مد ظله‌العالی آن را یکی از اهداف استراتژیک انقلاب اسلامی دانسته‌اند. نامگذاری ایام میلاد پیامبر اعظم صلی الله علیه و اله و سلم بعنوان هفته وحدت، راه‌اندازی مجمع تقریب مذاهب اسلامی و حتی راه‌اندازی مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام همگی قسمتی از اقدامات گسترده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در راستای «احیای امت بزرگ اسلام» و «تشکیل بلوک قدرتمند اسلامی» است. بازشناسی این اندیشه خصوصا در این پیچ تاریخی که از سویی نسیم بیداری اسلامی سراسر دنیای اسلام را فراگرفته است و از سوی دیگر  صهیونیزم بین‌المللی حداکثر تلاش خود را برای تفرقه‌افکنی میان امت اسلام بکار گرفته، ضرورتی مضاعف می‌یابد.
به مناسبت میلاد پربرکت پیامبر اعظم صلی الله علیه و اله و سلم پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IRپیشخوان زیر را برای مطالعه‌ی بیشتر درباره‌ی موضوع «وحدت اسلامی» پیشنهاد می‌کند:
برای دریافت جزوه‌ی این پیشخوان در قالب PDF بر روی تصویر بالا کلیک کنید.

بیانات در دیدار با اقشار مختلف مردم و جمعی از شیعیان استان سرحد پاکستان ۱۳۶۸/۰۷/۱۹
   منظور از وحدت، تکیه بر نقاط اشتراک

بیانات در دیدار با میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی و جمعی از اقشار مختلف مردم ۱۳۶۸/۰۷/۲۴
   سخت‌ترین تلاشها و پیچیده‌ترین توطئه‌ها، علیه وحدت مسلمین

بیانات در دیدار جمعی از روحانیون حوزه‌های علمیه‌ی اهل سنت ۱۳۶۸/۱۰/۰۵
   اهمیت و تاریخ تقریب اسلامی

بیانات در دیدار با اعضای ستاد برگزاری کنفرانس جهانی اهل‌بیت(ع) ۱۳۶۹/۰۱/۲۶
   وحدت امت اسلام هدف استراتژیک جمهوری اسلامی

بیانات در دیدار با مسؤولان کشوری و لشکری و میهمانان شرکت کننده در کنفرانس وحدت اسلامی ۱۳۶۹/۰۷/۱۶
   رفع اختلافات و حاکمیت اسلام، دو جهت‌گیری اساسی در شعار وحدت مسلمین

بیانات در دیدار اعضای شورای ‌عالی مجمع تقریب مذاهب اسلامی  ۱۳۷۰/۰۷/۰۱
   تقریب در عقیده، فقه و عمل

بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۷۱/۰۶/۲۴
   تمام دنیای اسلام از وحدت منتفع خواهند شد

بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۷۴/۰۵/۲۴
   وجود مقدس نبی مکرم اسلام محور وحدت امت اسلام

بیانات در دیدار کارگزاران نظام و شخصیتهای خارجی شرکت کننده در کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی  ۱۳۷۵/۰۵/۱۳
   هدف از اختلاف افکنی دشمن، جداسازی ملتهای مسلمان از ملت ایران

بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۸۳/۰۲/۱۸
   ضرورت وحدت برای حل مصائب دنیای اسلام

بیانات در دیدار کارگزاران نظام و سفرای کشورهای اسلامی ۱۳۸۵/۰۱/۲۷
   وحدت دنیای اسلام در گرو حرکتِ ره‌نمایانه‌ی نخبگان و مسئولین

بیانات‌ در دیدار شرکت کنندگان در همایش کنفرانس وحدت اسلامی ‌۱۳۸۵/۰۵/۳۰
   ضرورت تهیه منشور وحدت دنیای اسلام

بیانات در دیدار مردم قم در سالروز عید سعید غدیر خم ‌۱۳۸۵/۱۰/۱۸
   غدیر وسیله‌ی ائتلاف و برادری مسلمانها

بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در هم‌اندیشی علمای اهل تسنن و تشیع ۱۳۸۵/۱۰/۲۵
   موانع همدلی و اتحاد در دنیای اسلام

بیانات در سالروز ولادت حضرت پیامبر اعظم(ص) ۱۳۸۷/۱۲/۲۵
   عوامل درونی و بیرونی ضد وحدت/ میلاد پیامبر(ص) رمز اتحاد مسلمین

بیانات در دیدار به مناسبت ولادت حضرت رسول اعظم (ص) ۱۳۸۸/۱۲/۱۳
   امت اسلامی نیازمند بازتولید حقائق اسلامی

بیانات در دیدار شرکت‌کنندگان در مسابقات بین‌المللی قرآن کریم۱۳۹۲/۰۳/۱۸
   اتحاد و اتفاق بین مسلمانان، فریضه‌ی فوری امروز 

نسخه چاپی

برادری و اخوت در بین مسلمانان

آیه«إنما المومنون إخوة» از نورانی ترین آیات الهی است که بر تارک قرآن کریم و جامعه اسلامی می درخشد. مسلمانان درسایه حرکت زیر پرچم این آیه قرآنی می توانند در جهان کنونی و آینده سربلند باشند و عزت خود را حفظ کنند. زیر بنای بحث وحدت اسلامی، همین اصل قرآنی است، ولی وحدت جامعه مسلمانان، بحث جداگانه ای است که مقصود اصلی این نوشتار نیست.

آیه اخوت در قرآن کریم

إنما المومنون إخوة فأصلحوا بین اخویکم و اتقوالله لعلکم ترحمون. (حجرات: 10)
در حقیقت، مؤمنان با هم برادرند. پس میان برادرانتان را سازش دهید و از خدا پروا بدارید. امید که مورد رحمت قرار گیرید.
علامه طباطبایی رحمه الله، ذیل آیه شریفه در معنای اخوت می نویسد:
«باید دانست که جمله «إنما المومنون إخوة» قانونی را در بین مسلمانان مؤمن تشریع می کند و نسبتی را بر قرار می سازد که قبلا بر قرار نبود و آن، نسبت برادری است که آثاری شرعی و حقوقی قانونی نیز دارد... نسبت ها دو قسمند: یکی حقیقی و طبیعی که عبارت از این است که دو فرد از بشر یا بدون واسطه یا با یک یا چند واسطه بالاخره منتهی به یک پدر و یا یک مادر و یا منتهی به دو شوند.
یکی هم نسبت های اعتباری و قراردادی است، برای اینکه آثاری خاص بر آنها مترتب شود، مثلا ازیکدیگر ارث ببرند یا نفقه یکی بر دیگر واجب باشد یا اینکه ازدواج آن دو بر یکدیگر حرام باشد یا احکامی دیگر.
هدف قرآن کریم از آیه برادری دینی میان مسلمانان، بر قراری سلسله حقوقی برای مسلمانان بوده است. در روایات چنین می خوانیم: مؤمن برادر مؤمن است، چشم اوست، راهنمای اوست، به او خیانت نمی کند، ستم بر او روا نمی دارد و او را فریب نمی دهد و اگر وعده ای به او داد، خلف وعده نمی کند.
«جمله «إنما المؤمنون إخوة» یکی از شعارهای اساسی و ریشه دار اسلامی است. اسلام سطح پیوند علایق دوستی مسلمانان را به قدری بالا برده که به صورت نزدیک ترین پیوند دو اسنان با یکدیگر، آن هم پیوندی براساس مساوات و برابری، مطرح می کند. در منابع حدیثی، روایات زیادیدر زمینه حق مؤمن بر برادر مسلمانش وارد شده است. یکی از جامع ترین روایات در این زمینه، روایتی است که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: مسلمان بر برادر مسلمانش سی حق دارد که برائت ذمه از آن حاصل نمی کند مگر به ادای این حقوق یا عفو کردن برادر مسلمان او. (آن حقوق عبارتند از:) لغزش های او را ببخشد. در ناراحتی ها نسبت به او مهربان باشد. اسرار او را پنهان دارد. اشتباه های او را جبران کند. عذر او را بپذیرد. در برابر بدگویان از او دفاع کند. همواره خیرخواه او باشد. دوستی او را پاسداری کند. پیمان او را رعایت کند. در حال بیماری از او عیادت کند. پس از مرگ به تشییع او حاضر شود. دعوت او را اجانب کند. هدیه او را بپذیرد. عطای او را جزا دهد. نعمت او را شکر گوید. در یاری او بکوشد. ناموس او را حفظ کند. حاجت او را برآورد. برای خواسته اش شفاعت کند. عطسه اش را تحیت گوید. گم شده اش را راهنمایی کند. سلامش را جوابدهد. گفته او را نیکو شمرد. انعام او را خوب قرار دهد. سوگندهایش را تصدیق کند. دوستش را دوست دارد و با او دشمنی نکند. در یاری او بکوشد؛ خواه ظالم یا مظلوم، ولی یاری اودر حالی که ظالم باشد، به این است که او را از ظلمش باز دارد ودر حالی که مظلوم است، به این است که اورا در گرفتن حقش کمک کند. او را در برابر حوادث تنها نگذارد، آنچه را از نیکی ها برای خود دوست دارد، برای او دوست بدارد و آنچه از بدی ها برای خود نمی خواهد، برای او نخواهد. (تفسر نمونه، ج22، صص172-176)

ضمیمه

علامه مجلسی در بحارالانوار می نویسد: در این سال «اول هجرت» آن حضرت میان مهاجرین و انصار عقد برادری برقرار کرد که این برادری آنها را بر سه چیز وادار می ساخت:
1- مقاومت برای حق
2- فداکاری و کمک به یکدیگر
3- ارث بردن از یکدیگر
آنها نود نفر، چهل و پنج تن از مهاجرین و چهل و پنج تن از انصار بودند و این پیش از جنگ بدر بود و چون واقعه «بدر» پیش آمد خداوند آیه:
«واولو الارحام بعضهم اولی ببعض فی کتاب الله (انفال، آیه، 75، احزاب، آیه 6)؛ و خویشاوندان سببی بعضی از آنها بر بعضی دیگر برتری دارند در کتاب خدا:؛
را نازل فرمود که جریان ارث بردن نسخ گردید. (بحارالانوار،ج19، ص 130)
به هر حال رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در این قادام، یکایک اصحاب و یاران را با هم برادر کرد، که دست در دست هم گذاشتند و عقد برادری خواندند.
اما علی بن ابیطالب علیه السلام را با کسی برادر نکرد. آن حضرت از این کار بسیار غمگین شد و گفت:
یا رسول الله پدر و مادرم فدای تو باد، مرا با کسی برادر نکردی؟
پیامبر اکرم فرمود: یا علی تو را برای خود نگاه داشتم، تو برادر منی ومن برادر تو عستم. «انت اخی و انا اخوک یا علی.» (بحارالانوار،ج38، ص 330- 347/ صحیح ترمذی، ج5، ص 636، «باب مناقب علی بن ابیطالب علیه السلام»/ اسدالغابه ی، ج4، ص 16/ الغدیر، ج3، ص 174.)
امام رضا علیه السلام از حضرت علی علیه السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمود:
انا عبدالله و اخو رسوله لا یقولها بعدی الا کذاب. (بحارالانوار،ج38، ص 334)
«من بنده خدا و برادر رسول خدا هستم و هیچ کس بعد از من این ادعا را نمی کند، جز دروغگو.»

حقوق برادر دینی از دیدگاه قرآن

قرآن کریم با آوردن فرهنگ برادری، مسئولیت هایی را هم بر عهده مسلمانان گذاشته است و مؤمنان واقعی از نظر قرآن کریم، اشخاصی هستند که بتوانند این مسئولیت ها را ادا کنند. فرهنگ برادری در لفظ تمام نمی شود. از نظر قرآن کریم، این یک فرهنگ و مسئولیت اجتماعی است. مؤمنان با پذیرش اسلام و ایمان و پذیرش اصل برادری در زمینه های مختلف فردی، خانوادگی و اجتماعی، احساس مسئولیت می کنند و سپس در صحنه عمل حاضر می شوند.
در کنار چهار عمل مهم؛ یعنی امر به معروف، نهی از منکر، اقامه نماز و ادای زکات، مؤمنان، مطیع خدا و رسول او نیز هستند. هرچه را خدا و پیامبرش بگویند، با جان و دل می پذیرند و پیروی می کنند. احساس مسئولیت در مقابل خدا و پیامبرش که خلیفه خدا بر روی زمین است، بالاترین عمل است.
چنین افرادی باید منتظر رحمت و عنایت الهی باشند. هرچند با چنین ویژگی هایی در رحمت الهی غوطه ورند. عنایات خاص الهی همچنان در انتظار این مؤمنان حقیقی است.
والمومنؤن و المؤمنات بعضهم أولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و یقیمون الصلاة و یؤتون الزکاة و یطیعون الله و رسوله اولئک سیرحمهم الله إن الله عزیز حکیم. (توبه: 71)
در آیه دیگر، به نکات دیگری اشاره شده است. مثل اینکه مؤمنان، اهل مسخره کردن مسلمانان دیگر نیستند و دیگران را مورد طعن و عیب جویی قرار نمی دهند. با القاب زشت یکدیگر را یاد نمی کنند. بسیاری از گمان های بد را در مورد برادران خود روا نمی دارند. در کارهای خصوصی برادر دینی خود تجسس نمی کنند و غیبت همدیگر را جایز نمی دانند. (حجرات: 10 – 12)
یکی از دستورهای خداوند به اهل ایمان در زمینه رعایت فرهنگ برادری، دوری از نزاع و کشمکش است. مسلمان مؤمن نباید با برادر مؤمن خود به نزاع و جنگ بپردازد؛ زیرا چنین اختلافی موجب تضعیف برادری می شود و مسلمانان را دچار سستی و شکست می گرداند و زمینه ساز حاکمیت غیرمسلمان بر مسلمان خواهد شد.
قرآن کریم می فرماید:
و از (فرمان) خدا و پیامبرش اطاعت کنید و نزاع (و کشمکش) نکنید تا سست نشوید و قدرت و شوکت شما از میان نرود و صبر و استقامت کنید؛ که خداوند با استقامت کنندگان است.
حال اگر دو دسته از اهل ایمان به نزاع و جنگ و کشمکش پرداختند، مسئولیت از مسلمانان برداشته نمی شود. تازه مسئولیت دیگری به میان می اید و آن این است که باید در رفع این اختلاف بکوشند و ریشه جنگ را بخشکانند و به تعبیر قرآن «اصلاح» کنند. اساسا آیه «انما المؤمنون إخوة» پس از بیان همین دستور الهی نازل شده است:
و هر گاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتی دهید و اگر یکی از آن دو بر دیگری تجاوز کند، با گروه متجاوز پیکار کنید تا به فرمان خدا باز گردد و هر گاه بازگشت (و زمینه صلح فراهم شد) در میان آن دو به عدالت صلح برقرار سازید و عدالت پیشه کنید؛ که خداوند، عدالت پیشگان را دوست دارد. (حجرات: 9)
سپس آن شعار با عظمت الهی را با بیان رسا بیان می کند:
إنما المؤمنون إخوة فأصلحوا بین أخویکم و اتقوا الله لعلکم ترحمون. (حجرات:10)
در حقیقت مؤمنان با هم برادرند. پس میان برادرانتان را سازش دهید و از خدا پروا بدارید. امید که مورد رحمت قرار گیرید.

خود آگاهی انسان

شهید مطهری رحمه الله با توجه به یک مبنای فلسفی که به نظر می رسد بعضی از آیات و روایات هم آن مبنا را تأیید می کند، سخن سعدی را به نقد می کشد.
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو کز محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
خود آگاهی انسانی؛ یعنی آگاهی به خود در رابطه با همه انسان ها. خودآگاهی انسانی بر این اصل و فلسفه استوار است که انسان ها مجموعا یک واحد واقعی به شمار می روند و از یک وجدان مشترک اسنانی بهره مندند. احساس انسان دوستی و انسان گرایی در همه افراد انسان موجود است، به قول سعدی:
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
اومانیسم، اناسن را در ماورای طبقات، ملیت ها، فرهنگ ها، مذهب ها، رنگ ها، نژادها، خون ها، به صورت یک واحد می بیند و هرگونه تبعیض و تفاوتی را نفی می کند. اعلامیه هایی که به نام حقوق بشر در جهان منتشر شده است. بر این فلسفه تکیه دارد و مبلغ این نوع خودآگاهی در جهان است. اگر این نوع خودآگاهی در جهان است. اگر این نوع خودآگاهی درفردی پیدا شود، دردش، درد انسان [و] آرزوهایش، آرزوهای انسان می شود.
انسان در نحوه وجود و واقعیتش با همه موجودات دیگر، اعم از جماد و نبات و حیوان متفاوت است. از این نظر که هر موجودی که پا به جهان می گذارد و آفریده می شود، همان است که آفریده شده است؛ یعنی ماهیت و واقعیت و چگونگی هایش همان است که به دست عوامل خلقت ساخته می شود، اما پس ازآفرینش انسان، تازه مرحله اینکه چه باشد و چگونه باشد، آغاز می شود.
پس تنها انسان های به انسانیت رسیده، انسان هایی هستند که واقعا اعضای یک پیکرند، روح واحد بر آنها حکم فرماست و چون عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار. چنین انسان هایی که همه ارزش های فطری در آنها روییده است، همان انسان های مؤمن هستند؛ زیرا ایمان درردس فطریات و ارزش های اصیل انسانی واقع است. پس آنچه واقعا انسان ها را به صورت ما در می آورد، روح واحد در آنها می دخد. آنچه این چنین معجزه اخلاقی و انسانی از او سر می زند، هم ایمانی است، نه هم گوهری و هم ریشه ای و هم زایشی که در سخن سعدی آمده است.
آنچه سعدی گفته، ایدئال است، نه واقعیت، بلکه ایدئال هم نیست. چه جهتی دارد که موسی هم پیکر فرعون و ابوذر، هم درد معاویه باشد؟
آنچه هم واقعیت دارد و هم ایدئال، وحدت انسان های بالفعل، یعنی انسان های به انسانیت رسیده و ارزش یافته است. ای است که رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در سخن خود که سعدی آن را اقتباس کرده و با تعمیم غلط، خرابش کرده است، به جای آنکه بگوید: «بنی آدم اعضای یک پیکرند»؛ فرمود: مؤمنان اعضای یک اندام هستند. هرگاه عضوی به درد آید، با تب و بی خوابی با او او هم دردی می کنند.» ( مرتضی مطهری، مقدمه ای بر جهان بینی اسلامی، (انسان در قرآن) انتشارات صدرا، چ8، ج4، صص 65- 71، با اندکی تلخیص. )
منبع: فرهنگ اخلاقی معصومین

مقاله‌ حاضر به‌ بررسي‌ جايگاه‌ وحدت‌ در سيره‌ اهل‌ بيت‌: مي‌پردازد. وحدت‌ يكي‌ از آموزه‌هاي‌ مهم‌ قرآن‌ كريم‌ و از سفارش‌هاي‌ مؤكد رسول‌ گرامي‌ اسلام‌ است‌. پيامبر(ص) هم‌ با كلمات‌ روشن‌ بخش‌ و هدايت‌گر و هم‌ با سيره عملي‌ خود، همواره‌ امت‌ را به‌ اتحاد و هم‌بستگي‌ و دوري‌ از تفرقه‌ و پراكندگي‌ دعوت‌ نموده‌ است‌ و هرگز اجازه‌ بروز اختلاف‌ و تفرقه‌ ميان‌ مسلمانان‌ را نداده‌ است‌
 
. اسلام‌ هرگونه‌ مرز بندي‌ فكري‌، سياسي‌، اعتقادي‌ و طبقاتي‌ را در درون‌ جامعه‌ اسلامي‌ نفي‌ مي‌نمايد. از اين‌ رو بر اساس‌ اين‌ تعليم‌ قرآني‌ و سيره‌ نبوي‌، اهل‌ بيت‌: نيز همواره‌ در راستاي‌ وحدت‌ امت‌ اسلامي‌ حركت‌ و تلاش‌ نموده‌ و منادي‌ وحدت‌ بوده‌اند و در گفتار و كردار و سيره‌ عملي‌ خود، با محور قرار دادن‌ قرآن‌ و سيره‌ رسول‌ اكرم‌)ص) در جهت‌ تعليم‌ معارف‌ دين‌ و حفظ‌ دين‌ و مبارزه‌ با تحريف‌ و بدعت‌ و انحرافات‌ فكري‌ و عملي‌ در ميان‌ امت‌ اسلامي‌ حركت‌ نموده‌اند. 

نوشتار حاضر مي‌كوشد به‌ فراخور اين‌ مقال‌، به‌ تبيين‌ ضرورت‌ و اهميت‌ وحدت‌ و مفهوم‌ معقول‌ و مطلوب‌ آن‌ پرداخته‌، و ضمن‌ روشن‌ ساختن‌ جايگاه‌ وحدت‌ در سيره‌ رسول‌ اكرم‌)ص) و اهل‌ بيت‌ آن‌ حضرت‌، نقش‌ اهل‌ بيت‌: را در جهت‌ حفظ‌ دين‌ و تحقق‌ وحدت‌ فكري‌ و عملي‌ بين‌ مسلمانان‌، مورد بررسي‌ قرار دهد. 

1ـ اهميت‌ و ضرورت‌ وحدت‌ از منظرقرآن‌ كريم‌ 

وحدت‌ اسلامي‌ يكي‌ از مهم‌ترين‌ ضرورت‌هاي‌ تاريخي‌، اجتماعي‌ و سياسي‌ مسلمانان‌ در جهت‌ ايستادگي‌ و پويايي‌ و هويت‌ امت‌ اسلامي‌ و از مهم‌ترين‌ عوامل‌ عزت‌ و پيروزي‌ آنها در همه صحنه‌هاست‌، و در مقابل‌، تفرقه‌ و تشتت‌ جز ذلت‌ و پراكندگي‌ و به‌ هدر رفتن‌ نيروهاي‌ فكري‌ و سرمايه‌هاي‌ انساني‌ امت‌ اسلامي‌ ثمري‌ نخواهد داشت‌. 

دعوت‌ به‌ وحدت‌ و يگانگي‌ مسلمانان‌، و پرهيز از تفرقه‌، از دستورات‌ قرآن‌ و سيره‌ نبي‌ اكرم‌)ص) و اولياي‌ دين‌ است‌. قرآن‌ كريم‌ همه مسلمانان‌ و پيروان‌ خود را به‌ اعتصام‌ و وحدت‌ و پرهيز از تفرقه‌ فرا مي‌خواند؛ «وَ عْتَصمُوا بحَبْل‌ للّه‌ جَميعاً وَلاَ تَفَرِّقُوا» (آل‌ عمران‌103/). 

بنابراين‌ اتحاد و انسجام‌ امت‌ اسلامي‌ يك‌ ضرورت‌ و دستور قرآني‌ و تفرقه‌ يك‌ عمل‌ ناصواب‌ و مفسد و زيان‌بار از نظر دين‌ و عقل‌ است‌: «وَلاَتَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَب‌َ ريحُكُم‌ْ»(انفال‌46/). 

و كوشش‌ براي‌ وحدت‌ و برادري‌، حركت‌ در جهت‌ رهنمودهاي‌ الهي‌ و اقتدا به‌ سنّت‌ پيامبر و اولياي‌ دين‌ است‌. 

شكي‌ نيست‌ كه‌ وحدت‌، هم‌ به‌ حكم‌ عقل‌ و هم‌ به‌ حكم‌ قطعي‌ شرع‌، ضرورت‌ دارد و ايجاد اختلاف‌ و يا دامن‌ زدن‌ به‌ برخي‌ مسايل‌ اعتقادي‌ كه‌ در مرتبه‌ بعداز توحيد و نبوت‌ و معاد قرار دارد، هرگز نمي‌تواند مجوز اختلاف‌ باشد. پيروان‌ شريعت‌ محمدي‌)ص) هرگز نبايد از اين‌ نكته‌ غفلت‌ نمايند كه‌ يكي‌ از اقدامات‌ اساسي‌ و برنامه‌هاي‌ پيامبر اكرم)ص) ايجاد وحدت‌ و الفت‌ و اخوت‌ بين‌ مسلمانان‌ بوده‌ است‌؛ «وَذْكُرُوا نعْمَةَ للّه‌ عَلَيْكُم‌ْ اذْ كُنْتُم‌ْ أَعْدَاءً فَاَلِّف‌َ بَيْن‌َ قُلُوبكُم‌ْ فَاَصْبَحْتُم‌ بنعْمَته‌ اخْوَاناً» (آل‌عمران‌103/). 

در صدر اسلام‌ پيامبر(ص) هرگز اجازه‌ نمي‌داد زمينه‌ اختلاف‌ و تشتت‌ فكري‌ و اجتماعي‌ در بين‌ امت‌ اسلامي‌ پيش‌ بيايد. علي‌7 و ساير امامان‌ شيعه‌ نيز با محور قرار دادن‌ قرآن‌ و سنت‌ نبوي‌(ص) مانع‌ بروز اختلاف‌ فكري‌ و تشتت‌ در پيكره‌ امت‌ اسلامي‌ مي‌شدند. سيره امير مؤمنان‌ در جهت‌ حفظ‌ وحدت‌ جامعه‌ اسلامي‌، ]كه‌ با گذشت‌ از حق‌ مسلّم‌ او همراه‌ بود[ همواره‌ بايد براي‌ امت‌ اسلامي‌ سرمشق‌ و عبرت‌آموز باشد. اولياي‌ دين‌ و پيشوايان‌ معصوم‌ شيعه‌ نيز در طول‌ تاريخ‌ حيات‌ ارزش‌مند خود همواره‌ كوشيده‌اند وحدت‌ امت‌ اسلامي‌ بر قرار و پايدار باشد. 

امام‌ علي(ص)‌در اين‌ مورد مي‌فرمايد: «امت‌هاي‌ پيشين‌ مادامي‌ كه‌ باهم‌ اتحاد و وحدت‌ داشتند، در حال‌ پيشرفت‌ و شكوفايي‌ بودند، و به‌ عزت‌ و اقتدار دسته‌ يافتند، خلافت‌ و وراثت‌ در زمين‌ را به‌ دست‌ آوردند و رهبر و زمامدار جهان‌ شدند»(نهج‌ البلاغه‌، خطبه‌ 5). 

مطالعه‌ در سيره‌ امام‌ علي‌7 نشان‌ مي‌دهد كه‌ هدف‌ آن‌ حضرت‌ تنها حفظ‌ اصل‌ اسلام‌ و وحدت‌ بين‌ عموم‌ مسلمانان‌ بود و در مسئله‌ خلافت‌، كه‌ اولين‌ اختلافي‌ بود كه‌ در بين‌ امت‌ اسلامي‌ به‌ وجود آمد، علي‌7 با صبر و سكوت‌ خود، اجازه‌ نداد اين‌ اختلاف‌، وحدت‌ امت‌ اسلامي‌ را خدشه‌ دار سازد. 

علي‌7 مي‌فرمود: «انّي‌ ادعوكم‌ الي‌ كتاب‌ الله و سنّة نبيّه‌ و حقن‌ دماء هذه‌ الامة... و ان‌ ابيتم‌ الاّ الفرقة و شق‌ّ عصاهذه‌ الامة فلن‌ تزدادوا من‌ الله الاّ بُعدا و لن‌ يزداد الرّب‌ عليكم‌ الاّ سخطا»(پيشين‌). 

در «معاني‌ الاخبار» آمده‌ است‌ كه‌ شخصي‌ از علي‌7 در باره‌ سنت‌ و بدعت‌ پرسيد، امام‌ فرمود: «السنة ما سن‌ّ رسول‌ الله9 والبدعة ما احدث‌ من‌ بعده‌، و الجماعة اهل‌ الحق‌ و ان‌ كانوا قليلاً و الفرقة اهل‌ الباطل‌ و ان‌ كانوا كثيرا» (مجلسي‌، 1403، ج‌ 78، ص‌ 48). 

و باز چه‌ زيبا امام‌ علي‌7 راز تفرقه‌ و اختلاف‌ امت‌ را آشكارا بيان‌ مي‌كند؛ آن‌ حضرت‌ مي‌فرمايد: «... الهُهُم‌ُ واحد و نبيُّهم‌ واحد، و كتابهُم‌ واحد، اَفَاَمَرهم‌ الله‌ تعالي‌ بالاختلاف‌ فاطاعوه‌؟ ام‌ نهاهم‌ عنه‌ فعَصَوه‌ُ!؟، ام‌ انزل‌ اللّه‌ُ ديناً ناقصاً فَاستعان‌َ بهم‌ علي‌ اتمامه‌...، ام‌ انزل‌ الله‌ سبحانه‌ ديناً تامّا فَقَصِّرَ الرّسول‌ صلّي‌ الله‌ عليه‌ و آله‌ عن‌ تبليغه‌ و ادائه‌ و الله‌ سبحانه‌ يقول‌ُ: «ما فرّطنا في‌ الكتاب‌ من‌ شي‌ءٍ» «فيه‌ تبيان‌ كل‌ّ شي‌ءٍ»...» (نهج‌البلاغه‌، خطبه‌ 18). 

2ـ رابطه‌ وحدت‌ و ايمان‌ ...

وحدت از ديدگاه اهل بيت (ع)

مصوب پنجم اوت 1990- پانزدهم مرداد 1369، نشست وزرای خارجه  سازمان کنفرانس اسلامی قاهره

یا ایها الناس انا خلقناکم من ذکر و انثی و جعلناکم شعوبا و قبایل لتعارفوا ان اکرمکم عندالله اتقاکم »                                                                                                                                                 (حجرات:13)
[ما مردم را از گروهها و قبایل مختلف خلق کردیم و بهترین آنها نزد ما پرهیزکارترین آنهاست]
مقدمه:
دولتهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی با ایمان به پروردگار جهانیان و آفریدگار کائنات و بخشنده نعمتها، خداوندی که انسان را به بهترین وجه آفریده و به او حیثیت داده و وی را خلیفۀ خود در زمین گردانیده، خداوندی که آبادانی و اصلاح زمین را بر عهده بشر گذارده و امانت تکالیف الهی را بر گردن او نهاده و آنچه در آسمانها و زمین است همگی را تحت تصرف وی قرار داده، و با تصدیق رسالت محمد صلی الله علیه و آله که خداوند ایشان را به هدایت و آیین راستین فرستاده و وی را رحمتی برای جهانیان، و آزادگری برای بردگان و شکننده ای برای طاغوتها و مستکبران گردانیده است، پیامبری که برابری را میان همه بشریت اعلام نموده و هیچ اولویتی برای کسی بر دیگری جز در تقوا قائل نشده، و فاصله ها و اکراه را از میان مردم برچید، مردمی که خداوند آنان را از روح واحد آفریده است.
و با در نظر گرفتن عقیده توحید ناب که ساختار اسلام بر پایه آن استوار شده است، عقیده ای که بشریت را فرا خواند تا جز خدا کسی را پرستش نکرده و شریکی برای او قائل نشوند واحدی را به عنوان خدا به جای الله نگیرند، عقیده ای که پایه راستین آزادی مسؤولانه بشریت و حیثیت آنان را پی ریزی کرده و رهایی انسان را از بردگی اعلام نموده است.