از رسول خدا (ص)می خوانیم الجالب مرزوق و المحتکر ملعون ""آنکس کوشش دارد مواد نیاز مردم را به بازارها برساند خدا به او روزی پاک می دهد،و آنکس که به عکس سعی در احتکار دارد ملعون و دور از رحمت خدا است . تعبیر به "الجالب مرزوق و المحتکر ملعون "روح تجارت اسلامی را منعکس می کند تاجر هنگامی تاجر مسلمان است که مصداق "الجالب "باشد یعنی مواد مورد نیاز را به بازارهای مصرف با نرخ عادلانه بکشاند،و از آنجا به تمام شهرها و روستاها پخش کند، یعنی در کنار دستگاه "تولید"وسیله موثری برای "توزیع صحیح "باشد،اما آنکس که بجای جلب و توزیع صحیح کالاها،دست به کارهای انحرافی می زند،و کالا را از این انبار به آن انبار مخفیانه منتقل می کند،و مرتبا با نرخهای گرانتر روی آن معامله انجام می دهد،بی آنکه به نیازمندان عرضه کند مگر به قیمت خون آنها یک بازرگان و کاسب منحرف است که عمل او با روح و فلسفه توزیع و تجارت هرگز سازگار نمی باشد.
احتکار بلای بزرگ اقتصاد عصر ما
اقتصاد واسطه گری و احتکار - تبیان
احتکار،پدیده ای غیرقابل انکار - تبیان
احتکار، برآیند اقتصاد بیمار | سماموس
معنای احتکار چیست؟ و آیا در روایات نکوهش شده است؟
احتکار، دردی اقتصادی و اجتماعی - سایت خبری تحلیلی ...
احتکار چیست و مجازات آن طبق قانون مجازات اسلامی در ...
احتکار چيست و با محتکر چه برخوردي ميشود؟ - باشگاه ...
12 آسیب احتکار؛ از اختلال در نظام توزیع تا پرشدن جیب عده ...
هر گونه اخلال در امور اقتصادی نوعی احتکار است | خبرگزاری ...
نفی احتکار در اقتصاد اسلامی | دانشنامه پژوهه پژوهشکده ...
«محتکر» به چه افرادی گفته می شود و مجازات آن چیست؟
احتکار بزرگترین عامل آشفتگی اقتصاد کشور - خبرگزاری ...
احتکار بزرگترین عامل آشفتگی اقتصاد کشور - خبرگزاری ...
احتکار چیست و با محتکر چه برخوردی میشود؟ - تبیان
وقتی رئیس اتحادیه حق را به محتکران می دهد
نقش مخرب احتکار در اقتصاد - روزنامه تفاهم
تحليل و بررسي احتکار از نظرگاه فقه اسلام
احتکار و مجازات محتکران و گران فروشان
بازار آزاد، احتکار و اقتصاد ورشکسته - آوا
احتکار، برآیند اقتصاد بیمار | سماموس
احتکار؛ خیانت در امانت الهی - کیهان
بازار آزاد، احتکار و اقتصاد ورشکسته
جرم احتکار از دیدگاه قانون و قرآن
احتکار - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
نفی احتکار در اقتصاد اسلامی
نفي احتكار در اقتصاد اسلامي
نقش تخريبي احتكار در اقتصاد
نفي احتكار در اقتصاد اسلامي
احتکار در اقتصاد | ساتین
احتکار چیست؟ - تبیان
معنای احتکار چیست؟
تعریف احتکار چیست؟
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: احــکــام مــتــفــرقــه مـذهـبـی ، احتکار مایحتاج مردم
ادامه مطلب را ببينيد
به گزارش سرویس دینی جام نیـوز، یکی از اشخاصی که به مرحوم آقای قاضی علاقه داشت و رابطه دوستی و رفاقت با هم داشتند مرحوم آیت الله میرزا باقر زنجانی (متوفی 1394ق) بود که از مدرسین ممتاز و مجتهدین نامی نجف به شمار میرفت.
فرزند معظمله جناب حجة الاسلام شیخ محمود زنجانی نقل کردند: «پدرم صمیمیت زیادی با مرحوم قاضی داشت و از جوانی با هم دوست و رفیق بودند. البته ایشان در سلک و روش عرفانی مرحوم قاضی نبود و چهبسا هم بهطور مطلق قبولش نداشت ولی سیّد را شخصی اهل معنی و بزرگوار میدانست. روزهای جمعه که در منزل آقای قاضی روضه برقرار میشد، تشریف میبرد و ایشان هم برای روضه منزل ما میآمدند.
پدرم نقل کرد: روز جمعهای به منزل آقای قاضی رفتم، بعد از اتمام روضه چند نفری نشستند و مشغول صحبت شدیم، نزدیک زوال که شد آقای قاضی فرمود: "ببخشید، اگر اجازه بدهید من یک غسل جمعهای بکنم؛ چون من ملتزم به انجام آن هستم". و پس از آن بلند شد و در ایوان منزل عریان شده و لنگی به کمر بست و یک پارچ کوچک را که در حدود دو لیوان آب میگرفت پر از آب کرده در کنار خود گذاشت، سپس پارچهای را داخل پارچ کرده و خیس نمود و با آن سر خود را مرطوب کرد پس از آن صورت، بعد بدن و بالاخره تمام بدن را خیس کرد و سپس با حوله پاک نمود و لباسهایش را پوشیده و نزد ما آمد و نشست. ما که متعجبانه به ایشان نگاه میکردیم گفتیم: آقای قاضی! غسل شما این بود؟!
قاضی فرمود: "بلی! این غسل سنت {مستحب} است که در آن نباید اسراف بشود". و ما از این رفتار بیآلایش و بدون تکلف ایشان بسیار تحت تأثیر قرار گرفتیم».
کتاب اسوه عارفان ــ ص174
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: احــکــام مــتــفــرقــه مـذهـبـی
ادامه مطلب را ببينيد
دعاهای سفره
دعای قبل از غذا خوردن
وقتی سفره را پيش روی پيامبر اسلام(ص) می گشودند؛ اين دعا را می خواندند: سُبحانًک اللهُِمَ ما اَحسَنَ ما َتبَتلينا، ُسبحانَک ما اَکثََرَ ما تُعطِينا، سُبحانَکَ ما َاکثَر ما تُعافِينا، اللهم َاوسِع عَلينا و عَلی الفُقَراءِ المُؤمِنينَ و الُمؤمِناتِ و المُسِلمينَ و المُسلِماتِ. (حليه المتقين)
دعای قبل و بعد از غذا خوردن
در روایات دعای بعد از غذا با این تعابیر آمده است: «... قال أبو عبد الله (ع) اذکر اسم الله على الطعام و الشراب فإذا فرغت فقل الحمد لله الذی یُطعِم و لا یُطعَم»؛ امام صادق(ع) فرمود: خوردن و آشامیدن را با نام خدا شروع کنید و در پایان بگویید ستایش پروردگارى را که مىخوراند، اما نیاز به خوردن ندارد.
«و روی عن أبی حمزة الثمالی عن علی بن الحسین (ع) أنه کان إذا طعم قال: الحمد لله الذی أطعمنا و سقانا و کفانا و أیّدنا و آوانا و انعم علینا و أفضل، الحمد لله الذی یُطعِم و لا یُطعَم»؛ ابو حمزه ثمالى میگوید: امام سجاد(ع) هر گاه به خوردن غذا شروع مىکرد این دعا را مىخواند: سپاس خداوندى را که ما را غذا و آب مرحمت فرمود و روزى ما را خود به عهده گرفت، و ما را تأیید کرد و پناه و جایمان داد و به ما انعام فرمود و افزون نمود، و ستایش پروردگارى را که مىخوراند و نمىخورانندش».
(برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، محقق و مصحح، محدث، جلال الدین، ج ۲، ص ۴۳، دار الکتب الإسلامیة، قم، چاپ دوم، 1371ق.)
(شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، محقق و مصحح، غفاری، علی اکبر، ج ۳، ص ۳۵۸، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ دوم، 1413ق)
دعای سفره مختصرفارسی
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین ، اَلحَمدُلِلّهِ شُکرُ الشّاکِرین ، زادَاللهُ النِّعَم ، دَفَعَ اللهُ النِّقَم ، بِحُرمَةِ سَیِّدِ العَرَبِ وَالعَجَم ، مزید نعماء اِلاه ، قبولی طاعات وعبادات ، غفران معاصی وخطیئات ، دفع ورفع مکاره و بلیّات ، بخوانید سوره فاتحه مع الاخلاص والصلوات.
دعای سفره مختصرعربی
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین ، اَلحَمدُلِلّهِ شُکرُ الشّاکِرین ، هَنیئًا لِلآکِلین ، بَرَکَةً لِلباذِلین ، صِحَّةً لِلجالِسین ، مَغفِرَةً لِاَمواتِ الحاضِرین ، سیِّما اَمواتِ صاحِبِ هذِهِ اَلاطعِمَة وَاَلاشرِبة ؛ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطّاهِرین ، وَبِحَقِّ سورَةِ المُبارَکَةِ الفاتِحَةَ مَعَ الصّلَوات.
دعای سفره مجالس عمومی
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین ، اَلحَمدُلِلّهِ شُکرُ الشّاکِرین ، هَنیئًا لِلآکِلین ، بَرَکَةً لِلباذِلین ، صِحَّةً لِلجالِسین ، مَغفِرَةً لِاَمواتِ الحاضِرین ، زادَاللهُ النِّعَم، دَفَعَ اللهُ النِّقَم ، بِحُرمَةِ سَیِّدِ العَرَبِ وَالعَجَم ، اَلّلهُمَّ اعطِ بَرَکَةً لِهذِهِ المائِدَة ، وَارزُقنا رِِزقًا حَلالًا طَیِّبًا ، اَلّلهُمَّ تَقَبَّل هذَا الاِحسان مِن مُحسِنِها ، بِحُرمَةِ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَ بِحُرمَةِ سُورَةِ الفاتِحَةِ مَعَ الصَّلوات.
دعای سفره مجالس عمومی
اَلحَمدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمین ، اَلحَمدُلِلّهِ شُکرُ الشّاکِرین ، هنیئاً للآکلین ، بَرَکةً للباذلین ، اَلحَمدُ للهِ الّذی یُطعِمُ وَلا یُطْعَم وَیَرزُقُ ولایُرْزَق ، زاد الله النّعَم ، دَفْعَ الله النّقَم ، بِحَقّ سَیّدِ العَرَبِ وَالعَجَم ، اشللّهم تَقَبَّل حَسناتِ المُحسنین لاسِیَّما هذَا الأحْسان مِن هذا المُحسِن ؛ اَللّهمَ اغفِر لِلمُؤمِنینَ وَالمُؤمِنات وَالمُسلِمینَ وَالمُسلِمات اَلأحیاءِ مِنهُم وَالأموات لاسِیَّما اَمْواتَ الحاضِرین ، رَحِمَ اللّهُ من قَرَءَ الفاتِحَةَ مع الصَّلوات.
دعای سفره مجالس عمومی
اَلحَمدُلِّلهِ اَلَّذی یَخلُقُ وَلا یُخلَق ؛ وَیَرزُقُ وَلا یُرزَق ؛ وَیُطعِمُ وَلا یُطعَم ؛ زادَاَللّهُ النَعَم َ؛ دَفَعَ اَللّه اَلنَقَم ؛ بِحَقِّ سَیِّدِالعَرَبِ وَاَلعَجَم ؛ هَنیأً لِلا کِلینِ ؛ وَبَرَکةً لِلباذِلینِ ؛ صِحَّةً لِلجالِسین ؛ وَشَفاءً لِمَرضَی اَلمُومِنینَ وَاَلمُؤمِنات ؛ وَسَلا مَةً لِسَفَرِاَلمُسافِرینِ ؛ وَمَغفِرَةً لِاَمواتِ اَلحاضِرینِ ؛ سیِّما اَمواتِ صاحِبِ هذِهِ اَلاطعِمَة وَاَلاشرِبة ؛ اَللّهُمَّ طَیِّب تُرابَهُم وَیَسِّر حِسابَهُم وَاَحشُر هُم مَعَ اَلائِمَة َ اَلمَعصومین عَلَیهِمُ الَسَّلام ؛ اَللّهُمَّ اَجعَل قَبرَهُم رَوضَةَ مِن رِیاضِ اَلجَنَّة وَلا تَجعَل حُفرَةِ مِن حُفَرِالنِیرانِ ؛ بِحَقِّ آیاتِ المُبارَکَةِ القُرانِ وَ بِحَقِّ سورَةِ المُبارَکَةِ الفا تَحةَ وَالاِخلاصِ وَاَلصَّلَوات.
دعای سفره مجالس ختم میّت
اَلحَمدُلِّلهِ اَلَّذی یَخلُقُ وَلا یُخلَق ؛ وَیَرزُقُ وَلا یُرزَق ؛ وَیُطعِمُ وَلا یُطعَم ؛ زادَاَللّهُ النَعَم َ؛ دَفَعَ اَللّه اَلنَقَم ؛ بِحَقِّ سَیِّدِالعَرَبِ وَاَلعَجَم ؛ هَنیأً لِلا کِلینِ ؛ بَرَکةً لِلباذِلینِ ؛ صِحَّةً لِلجالِسین ؛ شَفاءً لِمَرضَی اَلمُومِنینَ وَاَلمُؤمِنات ؛ سَلا مَةً لِسَفَرِاَلمُسافِرینِ ؛ مَغفِرَةً لِاَمواتِ اَلحاضِرینِ ؛ سیِّما اَمواتِ صاحِبِ هذِهِ االمائِدَةِ ؛ وَلا سیَّما روحِ المُتَوَفّى حَديثًا اَلمَرحُومِ المَبرُور (نام مرحوم ...) اَللّهُمَّ طَیِّب تُرابَهُ وَیَسِّر حِسابَهُ وَاَحشُرهُ مَعَ اَلائِمَة َ اَلمَعصومین عَلَیهِمُ الَسَّلام ؛ اَللّهُمَّ اَجعَل قَبرَهُ رَوضَةَ مِن رِیاضِ اَلجَنَّة وَلا تَجعَل حُفرَةِ مِن حُفَرِالنِیرانِ ؛ بِحَقِّ آیاتِ المُبارَکَةِ القُرانِ وَ بِحَقِّ سورَةِ المُبارَکَةِ الفا تَحةَ وَالاِخلاصِ وَاَلصَّلَوات.
دعای سفره مجالس بازگشت از عتبات عالیات
اَلحَمدُلِّلهِ اَلَّذی یَخلُقُ وَلا یُخلَق ؛ وَیَرزُقُ وَلا یُرزَق ؛ وَیُطعِمُ وَلا یُطعَم ؛ زادَاَللّهُ النَعَم َ؛ دَفَعَ اَللّه اَلنَقَم ؛ بِحَقِّ سَیِّدِالعَرَبِ وَاَلعَجَم ؛ هَنیأً لِلا کِلینِ ؛ بَرَکةً لِلباذِلینِ ؛ صِحَّةً لِلجالِسین ؛ مَغفِرَةً لِاَمواتِ اَلحاضِرینِ ؛ شَفاءً لِمَرضَی اَلمُومِنینَ ؛ سَلا مَةً لِسَفَرِاَلمُسافِرینِ ؛ وَلا سیَّما مُسافِرِنا حَديثًا رَجَعَ مِن زِیارَةِ العَتَباتِ العالِیات وَالکَربَلاءِ المُقَدَّسَةِ ؛ رَزَقَنا اللهُ تَعالی انشاءَ الله ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهَ الطّاهِرین وَ بِحَقِّ سورَةِ المُبارَکَةِ الفا تَحةَ وَالاِخلاصِ وَاَلصَّلَوات.
دعای سفره مجالس بازگشت از مکّه مکرّمه
اَلحَمدُلِّلهِ اَلَّذی یَخلُقُ وَلا یُخلَق ؛ وَیَرزُقُ وَلا یُرزَق ؛ وَیُطعِمُ وَلا یُطعَم ؛ زادَاَللّهُ النَعَم َ؛ دَفَعَ اَللّه اَلنَقَم ؛ بِحَقِّ سَیِّدِالعَرَبِ وَاَلعَجَم ؛ هَنیأً لِلا کِلینِ ؛ بَرَکةً لِلباذِلینِ ؛ صِحَّةً لِلجالِسین ؛ مَغفِرَةً لِاَمواتِ اَلحاضِرینِ ؛ شَفاءً لِمَرضَی اَلمُومِنینَ ؛ سَلا مَةً لِسَفَرِاَلمُسافِرینِ ؛ وَلا سیَّما مُسافِرِنا حَديثًا رَجَعَ مِن زِیارَةِ بیتِ اللهِ الحَرام و مَدینَةِ رَسولِ الله رَزَقَنا اللهُ تَعالی انشاءَ الله ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِهَ الطّاهِرین وَ بِحَقِّ سورَةِ المُبارَکَةِ الفا تَحةَ وَالاِخلاصِ وَاَلصَّلَوات.
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: احــکــام مــتــفــرقــه مـذهـبـی ، دعــــاهــــا زیــــارات و اذکــار
ادامه مطلب را ببينيد
حضرت امام رضا( علیه السلام) می فرمایند : حق تعالی زینت داده مردان را بهریش و قرارداده ریش را فضیلتی برای مردان كه به آن امتیاز پیدا كنند اززنان 1
حضرت امام صادق( علیه السلام) فرموده اند: بیرون آمدن مو بر صورت باعث عزتاو (مرد) است زیرا بواسطه آن از حد كودك بودن و شباهت به زن داشتن بیرونمی آید 2
سوال: آیا قرآن اشاره ای به حرمت ریش تراشیدن كرده است؟
جواب: آری. در چند آیه از قرآن می رساند كه تراشیدن ریش حرام است.
سوره مبارکه بقره آیه 124
« و اذا ابتلی ابراهیم ربه بكلمات فاتمهن»
هنگامىكه خداوند، ابراهیم را با وسایل گوناگونى آزمود
در کتاب گرانسنگ و ارزشمند وسائل الشیعه از تفسیر علی بن ابراهیم قمی (ره)که در وثاقت و اعتبار او حرفی نیست در ذیل آیه ی شریفه از حضرت امام صادقعلیه السلام نقل شده است که فرمودند:
وقتی خداوند حضرت ابراهیم علیه السلام را خوب مورد امتحان قرار داد بهاینكه فرزندش اسماعیل را ذبح كند، حضرت ابراهیم علیه السلام پس از بیدارشدن تصمیم بر ذبح فرزند خویش گرفت و پروردگار هم به جهت پاداش حضرتابراهیم علیه السلام فرمود:
ما تو را امام بر مردم قرار دادیم و سپس «حنیفیت» یعنی پاكیزگی كه ده چیزپاك است را بر او نازل كرد، حضرت هم آنها را با خود آورد كه تاكنون نسخنشده و تا روز قیامت هم نسخ نخواهد شد كه پنجچیز آن راجع به سر می باشد و عبارت است از:
1- گرفتن شارب (سبیل) 2- ریش گذاشتن 3- تراشیدن موی سر در حج 4- مسواك كردن 5 - خلال نمودن.
و پنج چیز دیگر آن مربوط به بدن است كه عبارتند از:
1- تراشیدن موهای زائد بدن 2- ختنه كردن 3- ناخن گرفتن 4- غسل جنابت 5- طهارت با آب. 3
خسرو پرویز پادشاه ایران
خسرو پرویز پادشاه ایران برای باذان (پادشاه یمن) نامه نوشت كه دو نفر ازمردان دلیر خود را به مدینه بفرست تا پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله رابه خدمت ما بیاورند، باذان دو نفر به نامهای (بانویه) و (خرخسك) را بهمدینه حضور پیامبر فرستاد.
این دو نفر وارد مدینه شده و حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدندبانویه به عرض رساند كه پادشاه ایران (كسری) برای پادشاه یمن (باذان) نامهنوشته و فرمان داده دو نفر از مردان خود را به سوی شما فرستد شما را بهخدمتش ببرند، باذان هم ما را فرستاده تا با هم به حضور پادشاه ایران برویم،اگر این پیشنهاد را می پذیرید، من نامه ای برای سلطان ایران می نویسم و درآن نامه سفارش شما را می كنم كه اذیت و آزاری به شما نرساند. و الا خودتانمی دانید كه كسری شما را كشته و بلاد شما را نیز ویران می كند، این دو نفركه حضور پیامبر صلی الله علیه و آله رسیده بودند ریشهای خود را تراشیده وسبیل های خود را گذاشته بودند، حضرت از روی كراهت فرمودند: وای بر شما چهكسی شما را به این وضع امر كرده؟ گفتند: خدای ما كسری! پس حضرت فرمودند:
«امرنی ربی ان اعفی لحیتی و اقص شاربی»
خدایم به من دستور داده که ریش را بلند و شاربها را کوتاه سازم 4
شاهد روایت : ریش تراشیدن امری قبیح و مورد غضب پروردگار بوده که پیامبر ازدیدن آنها کراهت داشته اند و کلامشان را با کلمه ی ویل که نام وادی جهنماست شروع کرده اند، همین دو امر کفایت می کند بر اینکه ریش تراشی جایز نیستو لذا اگر کسی از روی عمد مرتکب شود محروم از بهشت و مستحق عقاب الهیخواهد بود
داستان حضرت آدم و طلب داشتن صورتی زیبا
عن النبی صلی الله علیه و آله : لَمَّا تَابَ اللَّهُ عَلَى آدَمَ علیهالسلام أَتَاهُ جَبْرَئِیلُ فَقَالَ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْكَ وَهُوَ یُقْرِئُكَ السَّلَامَ- وَ یَقُولُ یَا آدَمُ حَیَّاكَ اللَّهُ وَبَیَّاكَ- قَالَ أَمَّا حَیَّاكَ اللَّهُ و بَیَّاكَ الله- قَالَ فَسَجَدَآدَمُ علیه السلام فَرَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ وَ قَالَ یَا رَبِّزِدْنِی جَمَالًا فَأَصْبَحَ وَ لَهُ لِحْیَةٌسَوْدَاءُ كَالْحُمَمِفَضَرَبَ بِیَدِهِ إِلَیْهَا- فَقَالَ یَا رَبِّ مَا هَذِهِ؟ فَقَالَهَذِهِ اللِّحْیَهُ زَیَّنْتُكَ بِهَا أَنْتَ وَ ذُكُورَ وُلْدِكَ إِلَىیَوْمِ الْقِیَامَه.
ابن مسعود از نبی اكرم صلی الله علیه و آله روایت كرده: چون خداوند توبهحضرت آدم علیه السلام را قبول كرد، جبرئیل نزد او آمد و گفت: من فرستاده یخدا به سوی تو هستم خدا به تو سلام می رساند بعد خود جبرئیل گفت: زندهبدارد تو را خدا و خندان سازد تو را خدا. پس حضرت آدم علیه السلام سجدهكرد، سپس سر از سجده برداشت و رو به طرف آسمان گفت: پروردگارا جمال مرازیاد كن، صبح كه شد ریش سیاهی در صورت او روئیده شده بود با دست آنها راگرفت و عرض كرد: پروردگارا این چیست؟ خطاب شد: این ریش است كه زینت دادم تورا و فرزندان پسر تو را به آن تا روز قیامت 5
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: احــکــام مــتــفــرقــه مـذهـبـی
ادامه مطلب را ببينيد
آيا قرآن اشارهاي به حرمت ريش تراشيدن كرده است؟
جواب: آري. در چند آيه از قرآن ميرساند كه تراشيدن ريش حرام است.
«و اذا ابتلي ابراهيم ربه بكلمات فاتمهن» بقره / 124
در كتاب گرانسنگ و ارزشمند وسايل الشيعه از تفسير علي بن ابراهيم قمي (ره) در ذيل آيهي شريفه از حضرت امام صادق عليْه السلام نقل شده است كه فرمودند:
وقتي خداوند حضرت ابراهيم عليْه السلام را خوب مورد امتحان قرار داد به اين كه فرزندش اسماعيل را ذبح كند، حضرت ابراهيم عليْه السلام پس از بيدار شدن تصميم بر ذبح فرزند خويش گرفت «پروردگار هم به جهت پاداش به حضرت ابراهيم عليْه السلام فرمود:
ما تو را امام بر مردم قرار داديم و سپس ((حنيفيت)) يعني پاكيزگي كه ده چيز پاك است را بر او نازل كرد،
حضرت هم آنها را با خود آورد كه تاكنون نسخ نشده و تا روز قيامت هم نسخ نشده و تا روز قيامت هم نسخ نخواهد شد؛
كه پنج چيز آن راجع به سر است و عبارت است از:
1 - گرفتن شارب (سبيل)
2 - ريش گذاشتن
3 - تراشيدن موي سر
4 - مسواك كردن
5 - خلال نمودن.
و پنج چيز ديگر آن مربوط به بدن است كه عبارتند از:
1 - تراشيدن موهاي زايد بدن
2 - ختنه كردن
3 - ناخن گرفتن
4 - غسل جنابت
5 - طهارت با آب. (وسائل الشيعه/ ج 1/ ص 423.)
تا اينجا معلوم شد كه بنا به فرمودهي حضرت امام صادق عليْه السلام يكي از احكام دهگانهي آيين ابراهيمي ريش گذاشتن است كه خداوند بر حضرت ابراهيم عليْه السلام نازل فرموده است.
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: احــکــام مــتــفــرقــه مـذهـبـی
ادامه مطلب را ببينيد
1- در بین مراجع موجود،کسی حکم به جواز نداده و نوعاً یا فتوا به حرمت داده اند یا بنابر احتیاط واجب تراشیدن آن راجایز نمیدانند.
2- تراشیدن ریش خواه با تیغ باشد یا ماشین حرام است( بنابر فتوی یا احتیاط واجب).
3- به نظر مشهور مراجع تراشیدن مقداری از ریش (دو طرف گونه ها) نیز حکم تراشیدن تمام آن را دارد.
آیت الله العظمی مکارم: اگر چانه و اطراف آن (یک چهارم صورت) تراشیده نشود، به طوری که صدق ریش کند، کفایت میکند.
4- هر وسیله ای که موهای صورت را بتراشد به گونه ای که عرف مردم بگویند ریش ندارد، خواه با تیغ باشد یا ماشین و یا هر ابزار دیگری.
5- تراشیدن روی گونه ها (بصورت خط ریش) و زیرگلو اشکال ندارد.
6- تراشیدن سبیل و بلند گذاشتن آن اشکال ندارد ولی بلند نمودن آن به مقداری که هنگام خوردن و آشامیدن با غذا یا آب برخورد کند مکروه است.
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: احــکــام مــتــفــرقــه مـذهـبـی
ادامه مطلب را ببينيد