قیام سیدالشهدا(علیه‌السلام) و حادثه عاشوراء موثرترین عامل در حفظ دین و بقاء اسلام است؛ و عزاداری و سوگواری برای امام حسین(علیه‌السلام) و زنده نگه داشتن عاشورا و پیام‌های کربلا مهم‌ترین روش برای احیاء خط ائمه و تبیین مظلومیت آنان و تعمیم آرمان‌های معصومین می‌باشد.
به همین جهت حضرات معصومین(علیهم‌السلام) برای حفظ واقعه‌ی عاشورا و انتقال فرهنگ کربلا به نسل‌های آینده مکررا سفارش به برپایی مجالس سوگواری و عزاداری کرده‌اند؛ اما نکته مهم که از روایات معصومین(علیهم‌السلام) می‌توان دریافت، آن است که این مجالس باید ساده و بی‌آلایش و خالی از هرگونه تجمل‌گرایی و بدعت و خرافه و... باشد.
به همین دلیل است که دشمنان اسلام و استعمارگران دائما در تلاش بوده‌اند تا حادثه عاشوراء را از بنیان سست کنند و نقش آن را کمرنگ گردانند. از همین رو آنان دائما در صدد ایجاد انحراف و خرافات در این امر مقدس هستند. و می‌خواهند مسیر عزاداری‌ها و حادثه کربلا را از مسیر اصلی و صحیح خود منحرف سازند.
متأسفانه امروز این وسیله قدرتمند و مراسم عظیم با پاره‌ای از آداب و رسوم قومی و قبیله‌ای و سلایق شخصی و فرقه‌ای ممزوج شده است که بعضی از آن‌ها مانعی بسیار بزرگ برای درک حقیقت عاشورا و پیام کربلا می‌باشد. از آن جمله می‌توان به قمه زنی اشاره نمود که امر بسیار خطرناک و شوم برای پیشرفت مکتب تشعع و تحقق آرمان‌های اهل بیت(علیهم‌السلام) می‌باشد.
از نظر تاریخی به قطع می‌توان گفت که قمه زنی در قبل از صفویه هیچ‌گونه سابقه‌ای نداشته است و بنابر گزارش‌های تاریخی معتبر، تا اوائل قرن بیستم مراسمات قمه زنی و زنجیر زنی در کشور عراق وجود نداشته است.[۱] و در ایران این نوع سبک از عزاداری در دوران قاجار شکل گرفته و در اواسط دوره قاجار به نقطه اوج خود رسیده است.[۲]
بعضی تصور می‌کنند حکم حرمت قمه زنی، بعد از فتوای رهبر انقلاب مطرح شده است، درحالی که بسیاری از علمای سلف در قبل از انقلاب هم‌چون شیخ انصاری، میرزای شیرازی، صاحب عروة، کاشف الغطاء و.... به حرمت آن فتوا داده‌اند.[۳]
و چقدر به جا و زیبا رهبر بیدار و آگاه زمان‌مان در بیان حقیقت قمه زنی فرمودند که: «قمه زدن سنتی جعلی است. از اموری است که مربوط به دین نیست و بلا شک خدا هم از انجام آن راضی نیست. علمای سلف دستشان بسته بود و نمی‌توانستند بگویند این کار غلط و خلاف است. امروز روز حاکمیت اسلام و روز جلوه اسلام است، نباید کاری کنیم جامعه محبّ اهل بیت(علیهم‌السلام) که به نام مقدس امام زمان(علیه‌السلام) به نام حسین بن علی(علیه‌السلام) و به نام امیرالمومنین(علیه‌السلام) مفتخرند، در نظر مسلمانان و غیر مسلمانان عالم، به عنوان گروهی آدم‌های خرافی و بی‌منطق معرفی شوند».[۴]
بنابراین قمه به دست گرفتن و بر سرخود زدن و خون ریختن را، نه‌تنها نمی‌توان عزاداری نامید، بلکه منافات با فلسفه و حکمت برپایی مجالس سوگواری و عزاداری و اعتلای پرچم تشیع و فرهنگ اهل‌بیت(علیهم‌السلام) در دنیا دارد.
____________________________________________
پی‌نوشت:
[۱]. تراجیدیا کربلا،ابراهیم حیدری، ص۴۵۶ .
[۲]. ایرانیان و عزاداری عاشورا، اصغر فروغی،ص۶۱.
[۳]. برای مطالعه بیشتر و دیدن فتوای علماء به کتاب«قمه زنی سنت یا بدعت» نوشته مهدی مسائلی مراجعه شود.
[۴]. بیانات در دیدار جمعی از روحانیون کهگیلویه و بویر احمد، ۱۷ خرداد ۱۳۷۳.
برچسب ها: قمه زنی، حکم قمه زدن، عزاداری صحیح، انحرافات عزاداری
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: ماه صفر المظفر
