روز پدر بر همه پدرهای مهربان مبارک

پدر یعنی تمثال فداکاری و عشق! پدر یعنی اسطوره ی مهر و محبت! پدر یعنی اوج صفا و صمیمیت! پدر یعنی بهترین مخلوق خداوند! پدر یعنی نبض زندگی! پدر یعنی همه ی چیزهای خوب یکجا! پدر یعنی تمام هست و نیست زندگی! پدر یعنی همیشه یکی رو داری که مثل کوه پشتته! پدر یعنی مُعلِّم! پدر یعنی اُستاد! پدر یعنی مُرشد! پدر یعنی راهنما! پدر یعنی مُرُبّی! پدر یعنی مُحَمَّد صلّی الله علیه و آله! پدر یعنی علی صلوات الله علیه! و خلاصه پدر یعنی همه چی همه چی همه چی.

وفي الحديث الآباء ثلاثة : أب ولدك. وأب زوجك. وأب علمك. [الغديرعلامه اميني جلد1  صفحه369] . قال رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم: الآباءُ ثَلاثَةٌ: أبٌ وَلَّدَکَ، و أبٌ زَوَّجَکَ، و أبٌ عَلَّمَکَ .  پیامبر اعظم(ص) فرمود: پدران سه قسم هستند: ۱- پدری که تو را به دنیا آورد ۲- پدری که دخترش را به همسری تو درآورد. ۳- و پدری که علم به تو آموخت [تحریر المواعظ العددیّه ص247] . «انسان سه تا پدر دارد: ۱. پدری که باعث به وجود آمدن او شده؛ ۲. پدری که دخترش را به عقد او در می‌آورد؛ ۳. پدری که به او علم می‌آموزد» . در معنای «أب» گفته شده، هر کسی که سبب پیدایش، اصلاح یا پیرایش و ظهور چیزى شود آن‌را «أَب» می‌گویند.[المفردات، ص 57] . با توجه به معنای لغوی «أب» رابطه این واژه با معلم و پدر همسر نیز روشن می‌شود؛ زیرا همان‌طور که پدر (نسبی) در رشد جسمی و روحی فرزندان دخیل است، معلم و پدر همسر نیز در رشد روحی و شخصیتی افراد نقش به سزایی دارند. کسانی که سرپرستی و تربیت انسان را بر عهده گرفته باشند نیز در حکم «أب» می‎باشند. در قرآن از «آذر» عموی حضرت ابراهیم علیه‏السلام به عنوان اب؛ یعنی پدری که سرپرستی او را به عهده داشته است، یاد می‎شود. ملا محمد مهدی نراقی ذیل سخن مطرح در پرسش می‌گوید: برترینشان معلم است، از ذوالقرنین پرسیده شد پدرت را بیشتر دوست داری یا معلمت را؟ گفت: معلم؛ زیرا معلم سبب زندگی معنوی و اخروی است،[روشن است که بسیاری از پدرها علاوه بر مقام پدری برای فرزندان جایگاه معلمی را دارا هستند] اما پدر تنها سبب زندگی مادی و دنیوی است [جامع السعادات، ج‏3، ص 140- 141] . در منابع اسلامی ‎از این شخصیتهای اثرگذار با واژه «أب» یاد شده است و همچون پدر حقیقی به اکرام و پاسداشت آنها سفارش گریده است.

با نگاهی به روایات در می‎یابیم که برای «أب» سه معنا بیان شده است:

1. مراد از «أب»، پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان علیه‏السلام است. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «أنا وَ عَلِیٌ أبَوَا هذِهِ الاُمَّة؛ [معانی الأخبار، ابن بابویه، ص‏52] . من و علی پدران این امّت هستیم» . در روایتی از امام رضا علیه‏السلام ، وجود پاک و منوّر ائمه علیهم‏السلام به عنوان پدران دلسوز و مهربان معرفی شده است: «الْإِمَامُ الْأَمِینُ الرَّفِیقُ وَ الوَالِدُ الشَّفِیق؛ [کمال الدین و تمام النعمة، ابن بابویه، ج‏1، ص‏678] . امام، امینی همراه، و پدری مهربان است» [بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج‏53، ص‏175] . از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: «وَ لَحَقُّنَا عَلَیْهِمْ أعْظَمُ مِنْ حَقِّ وَالِدَیُهِمْ؛ [بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج‏36، ص‏9] . همانا حق ما بزرگ تر از حق پدران و مادران آنها است» . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره حقّ امیرمؤمنان علیه‏السلام فرمودند: «حَقُّ عَلِیٍّ عَلَی النّاسِ کَحَقِّ الْوَالدِ عَلی وَلَدِه؛ [روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ج‏1، ص‏128] . حقّ علی علیه‏السلام بر مردم، مانند حقّ پدر بر فرزندش است»

2. مراد از «أب»، معلّمی‎است که سبب هدایت انسان است، و او را به واسطه تعلیم و تربیت از ضلالت و گمراهی نجات می‎دهد . «در رساله حقوق امام سجاد علیه السلام : و امّا حقُّ سائسکَ بالعِلمِ، التّعظیمُ له و التَّوقیر لمجلسهِ و حسنُ الاستماع الیه و الاقبالُ علیه و انْ لا ترفعَ صوتَک و ان لا یُجیب احداً یسالهُ عن شیءٍ حتّی یکون هو الذی یُجیب و لا تُحدِّثَ فی مجلسهِ احداً و لا تغتابَ عندَهُ احداً و ان ترفَعَ عنه اذا ذُکرَ عندکَ بسوءٍ و ان تستُر عیوبَهُ و تُظهِرَ مناقِبَه و لا تجالِسَ لَهُ عدوّا ًو لا تعادی لَه ولیّاً فاذا فَعلتَ ذلک شَهِدَ لک ملائکه الله بانّکَ قصدتَهُ و تَعلَّمتَ علمَهُ للهِ جلَّ اسمُهُ لا للنّاس»؛ [تحف العقول، ص۲۶۰] مراد از «سائس بالعلم» در بیان حضرت همان معلّم است، چنان‌چه در کتب لغت، «سائس» مترادف کلمه «قیّم» به معنای برپا دارنده، وادار کننده چیزی است. [لسان العرب، ج۶، ص۱۰] . حضرت در این بیان گهربار برخی از حقوق معلم را متذکر می‌گردند که عبارتند از: بزرگ شمردن او، محترم شمردن مجلس درسش، خوب گوش دادن به درسش و توجه کامل داشتن به او، جواب ندادن به پاسخ سؤال کنندگان تا خود او خود پاسخ بگوید، صحبت نکردن با کسی در مجلس درس استاد، غیبت نکردن در نزد او، و به عبارتی حفظ حریم معنوی استاد تا جائی که نکند شاگرد به طور ناخواسته موجب شود استادش غیبتی را بشنود و درجه‌ای از درجات معنوی او کاسته شود و یا مجبور به تندی با شاگرد در نهی او شود. هرگاه در حضور شاگرد از استاد به بدی یاد شود از او دفاع نماید، پنهان کردن عیوب استاد و آشکار نمودن فضائلش، نشست و برخاست نکردن با دشمنانش و دشمنی نکردن با دوستانش».

3. مراد از «أب»، پدر حقیقی و نَسَبی است که احترام و نکوداشت او بر همگان لازم است و آزار او از محرّمات شمرده شده است . افزون بر موارد یاد شده، از «پدر همسر» که تربیت و حفاظت دخترش را بر عهده داشته و کمالات انسانی، سجایای اخلاقی و راه و رسم شوهرداری را به او آموخته است، با عنوان «أب» یاد شده است که بدون تردید در زندگی مرد نیز نقش آفرین می‎باشد . « امام زین العابدین علیه السلام فرمود:  أَمَّا حَقُّ أَبِيكَ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّهُ أَصْلُكَ فَإِنَّكَ لَوْلاهُ لَمْ تَكُنْ فَمَهْمَا رَأَيْتَ مِنْ نَفْسِكَ مَا يُعْجِبُكَ فَاعْلَمْ أَنَّ أَبَاكَ أَصْلُ النِّعْمَةِ عَلَيْكَ فِيهِ فَاحْمَدِ اللَّهَ وَ اشْكُرْهُ عَلَى قَدْرِ ذَلِكَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّه.(من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 621. امالى صدوق، ص 371) حق پدرت این است که بدانی او ریشه تو است و اگر او نبود تو هم نبودی و آن نعمت هایی که در خود می بینی و می پسندی بدان که پدرت سرچشمه این نعمت ها برای توست. پس خدا را ستایش کرده و در مقابل این نعمت شکر نما و بدان که هیچ نیروئی نیست مگر از طرف خدا» . « امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: قُمْ عَنْ مَجْلِسِكَ لأَبِيكَ وَ مُعَلِّمِكَ وَ لَوْ كُنْتَ أَمِيراً؛(مستدرك الوسائل، ج 15، ص 203) در هر مجلسی باشی به احترام پدر و معلمت به پا خیز، گر چه در تخت شاهی نشسته باشی!»

اگرپدر زنده است رحمت و مهربانی و... نسبت به او «وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا؛ [اسراء آیه 24] و بگو: پروردگارا! بر آنها [والدین] رحم کن، همان طور که مرا در خردسالی ام تربیت کردند» . «فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِیمًا؛ [اسراءآیه 23] هیچ گاه کم ترین اهانتی به والدین روا مدار و بر آنان فریاد مزن و گفتار [لطیف و سنجیده و] بزرگوارانه به آنها بگو!» . «وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ؛ [اسراء آیه 24] و بالهای تواضع خویش را از روی رحمت و مهربانی در برابر والدین فرود آر!» . از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره حق پدر بر فرزند سؤال کردند، ایشان جواب داد: «لّا یُسَمِّیهِ بِاسْمِهِ وَ لَا یَمْشِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لَا یَجْلِسُ قَبْلَهُ وَ لَا یَسْتَسِبُّ لَه؛ [کافی، شیخ کلینی، ج‏2، ص‏159] فرزند نباید پدر خود را به نام صدا بزند و در راه رفتن و نشستن بر او سبقت بگیرد و موجب توهین دیگران به او شود»

و اگر پدر به رحمت خدا رفته است دعا و طلب آمرزش برای او «رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ؛ [ابراهیم آیه 41] پروردگارا! مرا و پدر ومادرم و تمام مؤمنان را در روزی که حساب برپا می‎شود، ببخش و بیامرز!» . «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا؛ [نوح آیه 28] پروردگارا! مرا بیامرز و همچنین پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند» . «وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا؛ [اسراء آیه 24] و بگو: پروردگارا! بر آنها [والدین] رحم کن، همان طور که مرا در خردسالی ام تربیت کردند» انس بن مالک می گوید: در یک ماه رمضان نزد امیرالمؤمنین علیه‏السلام نشسته بودم. حضرت علیه‏السلام ، فرزندش امام حسن علیه‏السلام را صدا زد و فرمود: یا ابا محمد! بالای منبر برو و خدای را زیاد ستایش کن و از جدّت رسول خدا صلی الله علیه و آله به بهترین وجه یاد کن و آن گاه بگو: «لَعَنَ اللهُ وَلداً عَقَّ أبَوَیْهِ لَعَنَ اللهُ وَلَداً عَقَّ أبَوَیْهِ لَعَنَ اللهُ وَلَداً عَقَّ أبَوَیْهِ، لَعَنَ اللهُ عَبْداً أبَقَ عَنْ مَوَالِیهِ لَعَنَ اللهُ غَنَماً ضَلَّتْ عَنِ الرَّاعِی؛ از رحمت خدا دور باد فرزندی که عاقّ پدر و مادر خود شود. از رحمت خدا دور باد فرزندی که عاق پدر و مادر خود شود. از رحمت خدا دور باد فرزندی که عاق پدر و مادر خود شود. از رحمت خدا دور باد بنده ای که از مولا و سروران خود فرار کند. از رحمت خدا دور باد گوسفندی که از چوپان خود [دور و] گمراه شود.» امام حسن علیه‏السلام بالای منبر رفت و دستور پدر را اطاعت کرد. مؤمنان گرد او جمع شدند و عرض کردند: یابن امیرالمؤمنین! و یابن بنت رسول الله! کلامت را توضیح بده! حضرت علیه‏السلام فرمود: جواب را از پدرم امیرمؤمنان علیه‏السلام بگیرید! مردم نزد حضرت علیه‏السلام آمدند و پرسیدند: منظور از کلماتی که فرزندت حسن علیه‏السلام گفت، چیست؟ حضرت علیه‏السلام فرمود: روزی با رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز خواندم، آن گاه حضرت دست راست خود را بر شانه ام زد و مرا به سینه چسبانید و فرمود: «یَا عَلِیُّ! فَقُلْتُ: لَبَّیْکَ یَا رَسُولَ الله! قالَ: اَنَا وَ اَنْتَ اَبَوا هَذِهِ الْاُمَّة، فَلَعَنَ اللهُ مَنْ عَقَّنَا، قُل: آمِینَ! قُلْتُ: آمِینَ. قالَ: اَنَا وَ اَنْتَ مَوْلَیَا هَذِهِ الْاُمَّةِ، فَلَعَنَ اللهُ مَنْ اَبَقَ عَنَّا، قُلْ: آمِینَ! قُلْت: آمِینَ. ثُمَّ قَالَ: اَنَا وَ اَنْتَ رَاعِیا هَذِهِ الْاُمَّةِ، فَلَعَنَ اللهُ مَنْ ضَلَّ عَنَّا، قُلْ: آمِینَ! قُلْتُ: آمِینَ؛ ای علی! گفتم: لبیک ای رسول خدا! فرمود: من و تو پدران این امت هستیم، پس خدا لعنت کند کسی که عاقّ ما شود! بگو: آمین! گفتم: آمین. سپس فرمود: من و تو مولا و سرور این امت هستیم، پس خدا لعنت کند کسی که از ما بگریزد! بگو: آمین! گفتم: آمین. آن گاه فرمود: من و تو [سرپرست و] راهنمای این امّت هستیم، پس خدا لعنت کند کسی که از ما گمراه شود! بگو: آمین! گفتم: آمین» . امیرمؤمنان علیه‏السلام در ادامه فرمود: شنیدم کس دیگری نیز با ما آمین می گوید. از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدم: صدای کیست؟ فرمود: جبرئیل» [معانی الأخبار، ابن بابویه، ص‏118]

ای پدر، ای با دلِ من همنشین - ای صمیمی، ای برانگشترنگین

ای پدر، ای همدمِ تنهاییم - روشنایی یِ شبِ تنهاییم

ای پدر بویِ شقایق می دهی - عشق را تو یادِ عاشق می دهی

ای پدر بویِ محبّت میدهی - تو به روحِ من طراوت میدهی

ای پدر روح و روانِ من تویی - زندگی و جسم و جانِ من تویی

ای پدرهستی مرا تاجِی بِسَر - هر چه دارم از تو دارم ای پدر

ای پدرهستی یِ من ازهستِ تواست - زندگی ومرگِ من دردستِ تواست

ای پدر بود و نبودِ من تویی - زندگانی و وجودِ من تویی

مال من هستی یِ من ازآنِ تواست - جسم وجانِ من زِجسم وجانِ تواست

ای پدر هستی چو ابرِ نو بهار - همچو باران بر سرایِ من ببار

ای طنینِ نامِ تو بر گوشِ من - ای پناهِ گریه یِ خاموشِ من

ای سپیدارِ بلند و پایدار - نامِ تو باشد برایم افتخار

تکیه گاه محکم من، ای پدر - تومرا باشی چنان تاجی به سر

باقری ممنونِ زحمتهایِ تو است - زندگانیش زِ رحمتهایِ تو است

تنظیم شده به مناسبت روز پدر سال 1399توسط حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور

درمؤسسه فرهنگی هدایت

مقاله حدیثی،قرآنی روز پدر را در لینک زیر ببینید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/pedar.pdf

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/pedar.html

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/rozepedar.htm

شعر-انقلابِ ايران است، انقلابِ اسلامي

برخیز، كه فجر انقلاب آمده است

برخیز، كه فجر انقلاب آمده است - آن دشمن دون، خانه خراب آمده است

هر نقشه که دشمن بکشد اون وَرِ آب - از لطف خدا، نقشِ بر آب آمده است

***

فجر است و خورازاُفُق سر زده است - مهمانِ عزیز حلقه بر در زده است

با آمدن امامِ ما ازپاریس - خورشید زمغربِ زمین سر زده است

***

آمد به وطن امامِ ما از پاریس - وَ گفت نترسید شما از ابلیس

سنگش بزنید وبنمائید زخوداورادور - آسوده شوید وانگهی ازتلبیس

***

شیطان که بشد فراری از لطفِ خدا - آمد به وطن باز امامِ شهدا

در جمع محبّان شده روشن شمعی - در آن شبِ تاریک شده نورِ هُدا

***

والفجر و لیال عشر درقرآن است - این وعده یِ حق زجانب یزدان است

اندر شبِ تاریک بود صبح قریب - بنگر که چه هل اتی علی الانسان است

***

شب رفت وسرود فجر بنواخته شد - بنیاد خرابِ دین زنوساخته شد

شد پرچمِ دین در اهتزاز از لطف خدا - با دست امام این عَلَم افراخته شد

***

شب طی شد و روز بهرِ ما روشن شد - این دیرِ خراب بهرِ ما گلشن شد

خورشیدِ امید ما چو از غرب دمید - ازیُمنِ قدومِ او فراری اهریمن شد

***

از بعد چهارده قرن گلی پیداشد - آمد رجلٌ من القم و امام ما شد

آمد رجلٌ مِنَ القُم و گفت : چنین - نه شرقی و غربی ، که شعار ماشد

***

جان‌های تمامِ ما به لب آمده بود - ازبهر نجاتِ ما داوطلب آمده بود

بعد از ده و پنج سال امام آمد باز - فجری كه پس ازظلمت شب آمده بود

***

از پهلوی آمد چه بلا برسرِما - خون شد به دلِ ملّت و هم رهبرِما

بس ظلم وستم که سالها برماشد - از پهلوی و توده ای و غرب گرا

***

ازشاهِ شهان نوکرِآمریکائی - بنگرکه چسان زیاد شد رسوائی

شایع ظَهَرَ الفساد اندرهمه جا - عریان همه جا قامتِ هررعنائی

***

این دولت دینی که کنون برپاشد - لطفی است که ازجانب حق برما شد

در فصل زمستان و درآن بهمن ماه - گرمی به دل ما پس ازآن سرما شد

***

بر ملت ما که رَسته از دام و كمند - آن بردگی غرب خدایا مپسند

این در كه شده به‌ رویِ این ملّت باز - دیگر پس از این بار خدایا تو مبند

***

یارب به حقِ امامِ وَالعصرو زمان - کن دولتِ حق بپا تو درکلِّ جهان

کن رهبرِ ما حفظ زهر بد وَ بلا - بر باقری ازعذاب دِه خطّ امان

به مناسبت دهه فجر سروده سال1394

انقلابِ ايران است، انقلابِ اسلامي

انقلابِ ايران است، انقلابِ اسلامي - مردمانِ ايرانند، انقلاب را حامي

انقلابِ ايران است، انقلابِ قرآني - رهبراست روح الله, عالِمي است ربّاني

انقلابِ ايران است، با  اِطاعت از قرآن - مردمانِ ايرانند، مردمانِ با ايمان

انقلاب اسلامي، بيست و دوّمِ بهمن - گشته فاتح و پيروز, با شكستِ اهريمن

انقلابِ اسلامی، طی نموده راهی دور - راهِ سخت و چِل ساله، با حرارت و پُر شور

مردمانِ ایرانند، یاورانِ روح اللّه - دشمنانِ خنّاسان، دوستانِ حزب اللّه

مردمانِ ايرانند، از قبيله يِ سلمان - يارِ دينِ پيغمبر, با اطاعت از يزدان

مردمانِ ايرانند، از قبيله یِ قاسِم - دوستانِ معصومه, هم رضا و هم كاظم

مردمانِ ايرانند، جملگي سليماني - وه چه مردمِ خوبي، مردمانِ ايماني

مردمانِ ايران از، اَهرِمن گريزانند - جمله رهروِ حق و، دشمنانِ شيطانند

مردمانِ ايرانند، دشمنانِ خونخواران - دشمنانِ اسرائيل, آمريكا, تبهكاران

با قیام این مردم پهلوی شد آواره - صهیونیست و امریکا ورشکست و بیچاره

انقلابِ مااست اکنون، انقلابِ چِل ساله - مرگ باد بر امریکا، صهیونیستِ گوساله

مِلَّتِ عزیزِ ما، پيروِ خميني اند - رهروِ رهِ دين و، رهبري حُسيني اند

سَید علی امامِ ماست، در جهانِ ظلم و زور - در جهانِ امروزی، چشمِ دشمنانش کور

باقري بُوَد شاد از، جشنِ روزِ پيروزي - از خدا همي خواهد، روزِ خوب و بهروزي

سروده شده درسالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

میلادِ زهرا دخترِ پیغمبرِ ماست - اُمِّ ابیهای نبی و مادرِ ماست

لطفِ مُدامِ او همیشه بر سرِ ماست - این لُطفِ دائم بر سرِ ماها مبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

آمد به دنیا تحفه ای از جنّت و حور - آمد به دنیا سوره ای از کوثر و طور

زان احمد و هم مرتضی گردیده مسرور - این هدیه از سویِ خدا بادا مبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

آمد به دنیا حضرتِ اُمِّ ابیها - آمد به دُنیا مادرِ یاسین و طاها

دُختِ نبی، کُفوِ علی، آمد به دنیا - میلادِ کُفوِ مُرتضی بادا مبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

آنکو مُطَهَّر گشته است از جمله آفات - تسبیحِ او باشد بِه از جُمله عبادات

مامِ حسین و زینبین و جمله سادات - میلادِ مامِ مُجتبی بادا مبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

ای شیعیان گیرید جشن و شاد باشید - با لُطفِ حق از قیدِ غم آزاد باشید

آمد شفیعی بهرتان دلشاد باشید - شادی به اصحابِ هُدا بادا مُبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

ای شیعیان هنگامِ شادی گشته اکنون - داده به احمد تُحفه ای خَلّاقِ بیچون

این تحفه باشد کوثر و وَالتّین و زیتون - شادی به یارانِ خدا بادا مبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

ای باقری شادی نما زین طُرفه میلاد - از قید هر حُزن و غمی کُن خویش آزاد

چونکه محمّد با خدیجه هست دل شاد - شادی به اصحابِ کسا بادا مبارک

میلادِ دُختِ مُصطفی بادا مبارک - بر بنده و هم بر شما بادا مبارک

سروده شده ولادت حضرت زهرا علیهاسلام سال 1399

‏

مرد ميدان حاج قاسم جان ما

‏مرد ميدان حاج قاسم جانِ ما - عبدِ يزدان حاج قاسم جانِ ما

در چهل سال او به ميدانِ نبرد - دشمن دون را زبون و خسته كرد

بود او یارِ حسینِ فاطمه - در تمامِ جبهه ها بی واهمه

گاه در سوريّه گاهي در عراق - بود روياروي با هر قُلچماق

هشت سال او در نبردِ بعثيان - بود يار و ياورِ رزمندگان

در فلسطين در نبردِ با يهود - يار و ياور بهرِ جند اللّه بود

در عراق او بود یارِ اَلحَشد - داعشیها را همی کرد او رَصَد

در کنارِ زینبیّون روز و شب - بود در حمص و حما، درعا، حَلَب

هم به لبنان يارِ نصراللّه بود - رهنمائى بهرِ حزب اللّه بود

او براهِ دین و قرآن و یقین - بود همراهِ امیر المؤمنین

در دفاع و یاریِ مستضعفان - گویِ سبقت را ربود از همگنان

او اطاعت داشت از پیرِ خُمین - اقتدا کرد او به یاران حسین

بهرِ رهبر حضرتِ سیّد علی - بود او همراه و یارِ همدلی

بود در میدان بدونِ واهمه - در دعا و در نماز و زمزمه

عاقبت شد کشته یِ راهِ خدا - جانِ او در راهِ ایمان شد فدا

قطعه قطعه پیکرش در راهِ دین - گشت مُلحق با امیرِ مؤمنین

عاقبت خیری نصیبش گشته است - در کنارِ اولیا بنشسته است

باقری بود اندر این ‏دورانِ ما - مرد ميدان حاج قاسم جانِ ما

سروده شده به مناسبت سالگرد شهادت حاج قاسم

ازکتاب مجموعه اشعارباقری  اینجا  و  اینجا  مشاهده فرمائید

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری آندروید

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebageri.apk

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری جاوا

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebageri.jar

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری html

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebagheri.htm

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری pdf

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebagheri.pdf

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری

اشعار سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور از سال 1357 تا کنون

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری آندروید

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebageri.apk

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری جاوا

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebageri.jar

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری html

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebagheri.htm

کتاب موبایل مجموعه اشعار باقری pdf

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/asharebagheri.pdf

سلامِ ما به تو زهرا، عزيزِ پيغمبر

‏سلامِ ما به تو زهرا، عزيزِ پيغمبر _ سلامِ ما به تو زهرا، حبیبه یِ داور

سلامِ ما به تو ای سیِّده، جلیله، ای زهرا _ سلامِ ما به تو ای بانویِ جمیله، ای زهرا

سلامِ ما به تو اي بضعه يِ رسولِ خدا _ سلامِ ما به تو اي اُسوه يِ عفاف و حيا

سلامِ ما به تو اي دخترِ رسولِ گرام _ سلامِ ما به تو اي یاورِ دوازده امام

سلامِ ما به تو مظلومتر زِ هر مظلوم _ سلام ما به تو ای مامِ یازده معصوم

سلامِ ما به تو اي مادرِ امام زمان _ سلامِ ما به تو ای شافعه به هر دو جهان

سلامِ ما به تو مامِ حسین و هم سادات _ سلام بر تو که پاکی زِ جمله یِ آفات

سلام بر تو که معصومه ای، کریمه ای، زهرا _ سلام بر تو که مظلومه ای، علیمه ای، زهرا

سلام بر تو که باشی عزیزِ ربّانی _ عمرت قلیل، همرهِ اندوه و حزنِ طولانی

مجهول قدرِ تو در آن زمانِ کوته بود _ روز و شبِ تو به اندوه و ناله همره بود

حاجت رواست هر که توسّل کند به تو، زهرا _ دردش دواست هرکه توکّل کند به تو، زهرا

مائیم غريق مرحمتِ بي كرانِ تو، بانو _ مائیم در آرزویِ دیدنِ قبرِ نهان تو، بانو

از ظلم و کینِ دشمنِ تو زار و خسته ایم، بانو _ در مجلسِ عزايِ تو ماها نشسته ایم، بانو

در فاطمیّه جمله عزادار و سینه زن هستیم _ هم باقری و جمله یِ یاران، زِ مرد و زن هستیم

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمدباقری پوردر فاطمیه سال 1399

اَلسَّلامُ عَلَى السَّيِّدَةِ الْجَليلَةِ الْجَمِيلَةِ الْمَعْصُومَةِ الْمَظْلُومَةِ الْكَرِيمَةِ النَّبِيلَةِ الْمَكْرُوبَةِ الْعَلِيلَةِ ‏ذَاتِ الْأَحْزَانِ الطَّوِيلَةِ فِي الْمُدَّةِ الْقَلِيلَةِ الرَّضِيَّةِ الْحَلِيمَةِ الْعَفِيفَةِ السَّلِيمَةِ الْمَجْهُولَةِ قَدْراً وَ الْمَخْفِيَّةِ قَبْراً الْمَدْفُونَةِ سِرّاً وَ ‏الْمَغْصُوبَةِ جَهْراً سَيِّدَةِ النِّسَاءِ الْإِنْسِيَّةِ الْحَوْرَاءِ أُمِّ الْأَئِمَّةِ النُّقَبَاءِ النُّجَبَاءِ بِنْتِ خَيْرِ الْأَنْبِيَاءِ الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ الْبَتُولِ الْعَذْرَاءِ ‏فَاطِمَةَ التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ الزَّهْرَاءِ (عَلَيْهَا السَّلَامُ) . [اَللَّهُمَّ صَلِّ وَ سَلِّمْ وَ زِدْ وَ بَارِكْ عَلَى السَّيِّدَةِ الْجَليلَةِ الْجَمِيلَةِ الْمَعْصُومَةِ الْمَظْلُومَةِ الْكَرِيمَةِ النَّبِيلَةِ الْمَكْرُوبَةِ الْعَلِيلَةِ ‏ذَاتِ الْأَحْزَانِ الطَّوِيلَةِ فِي الْمُدَّةِ الْقَلِيلَةِ الرَّضِيَّةِ الْحَلِيمَةِ الْعَفِيفَةِ السَّلِيمَةِ الْمَجْهُولَةِ قَدْراً وَ الْمَخْفِيَّةِ قَبْراً الْمَدْفُونَةِ سِرّاً وَ ‏الْمَغْصُوبَةِ جَهْراً سَيِّدَةِ النِّسَاءِ الْإِنْسِيَّةِ الْحَوْرَاءِ أُمِّ الْأَئِمَّةِ النُّقَبَاءِ النُّجَبَاءِ بِنْتِ خَيْرِ الْأَنْبِيَاءِ الطَّاهِرَةِ الْمُطَهَّرَةِ الْبَتُولِ الْعَذْرَاءِ ‏فَاطِمَةَ التَّقِيَّةِ النَّقِيَّةِ الزَّهْرَاءِ (عَلَيْهَا السَّلَامُ)]

سروده های باقری پور فاطمیه 1390

من که پرورده یِ احسان شمایم زهرا

برای مشاهده اشعار روی لینک زیر کلیک فرمائید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/madayehezahra.htm

برای مشاهده اشعار روی لینک زیر کلیک فرمائید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/madayehezahra.pdf

برای مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری روی لینک زیر کلیک فرمائید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebagheri.htm

مدایح امّ الائمّه حضرت زهراعلیهاسلام

حاج قاسم مرد ميدان و عمل

حاج قاسم مرد ميدان و عمل _ حاج قاسم رَسته از كين«کَید»و دغل

حاج قاسم بود مرد كارزار _ بُد مساوي يك تنه با صد هزار

حاج قاسم پُشت بر دشمن نكرد _ او فرار از جنگ اهريمن نكرد

حاج قاسم ياورِ مستضعفان _ بود هرجا, هر زمان و هر مكان

حاج قاسم مرد میدانِ جهاد _ فتح کرد او هرکجا که پا نهاد

بود با نیروی قدسش در جهان _ در کنارِ جمله یِ مستضعفان

مردِ میدان در عراق و سوریا _ هم به لبنان و فلسطین، لیبیا

در جنوب و غرب ایران در دفاع _ هم به لُبنان، صور و صیدا و بُقاع

درهرات و بلخ و کابل مستشار _ بر جهادیهای مؤمن، دین مدار

فاطمیّون را هِدایت کرده است _ زینبیّون را حمایت کرده است

حیدریّون را نجف تا بوکمال _ رهنمائی ها نمود آن بی مثال

او اُوِیسِ این زمان بُد در یمن _  در تَعِز، صَنعا و صعده، اِب، عدن

بود در فلّوجه، موصل، بوکمال _ در حلب، سنجار، اِدلِب، در نزال«نضال»

هرکجا پا مینهاد آن شیر مرد _ رهنما میشد به میدانِ نبرد

مالك اشتر بُد از بهر علي _ در كنار حضرتِ سيّد علي

بود او هارون مکّی این زمان _ بر ولیّ امر این دور و جهان

در تنور جنگها آن قهرمان _ بی محابا میشد او با جسم و جان

با دلاور مردی پیشینه اش _ دو نشان فتح شد بر سینه اش

گیرد او چونکه نشانِ ذوالفقار _ دست رهبر بوسد او با افتخار

بر سرِ او بوسه رهبر ميزند _ نيشتر برقلب كافر ميزند

آن كراواتِ ترامپِ بی کتاب _ بند پوتينش نيايد در حساب

چون قمار بازش بخواند آن شیر مرد _ زخمِ قلبِ کهنه یِ او تازه کرد

بود دنبالِ تقاصی آن پلید _ در فرودگاهی ز کین کردش شهید

حاج قاسم رقص و جولان کرد و رفت _ رقص در خون مردِ میدان کرد و رفت

باقری؛ گفته است آن مردانِ مرد _ مردِ میدان گاه جولان و نبرد

«رقص و جولان بر سر میدان کنند /  رقص اندر خون خود مردان کنند»

«چون رهند از دست خود دستی زنند / چون جهند از نقص خود رقصی کنند»

http://dl.hodanet.tv/filessound/ragsekhon.mp3

شعرازمولوی در مثنوی معنوی دفتر سوم است :

رقص آنجا کن که خود را بشکنی / پنبه را از ریش شهوت بر کنی

رقص و جولان بر سر میدان کنند / رقص اندر خون خود مردان کنند

چون رهند از دست خود دستی زنند / چون جهند از نقص خود رقصی کنند

سروده حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور در سالگرد شهادت سردار دلها 13 دیماه 1399

ازکتاب مجموعه اشعارباقری  اینجا  و  اینجا  مشاهده فرمائید

اشعار و سروده های باقری ، ویژه نامه سپهبدشهیدحاج قاسم سلیمانی

مدایح امّ الائمّه حضرت زهراعلیهاسلام

سروده های حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور

برفاطمه التجاگرفتیم - حاجات خودازخداگرفتیم

اوهست شفیع هردوعالم – ازمرحمتش عطاگرفتیم

*****

چون آینۀ جما ل حق فاطمه است - حبّش زبرای شیعه بهترین خاتمه است

شدخادمی اش مایه یِ فخر ملکوت - اوسیّده است وفضّه اش خادمه است

*****

ای نورخدا عصمتِ كبرا زهرا - ای دخت نبی امّ ابیها زهرا

بریازده امامِ ما توئی مادر و هم - از بهر علی همسر و همتا زهرا

*****

ای كوثرخا تم النّبیین زهرا - ای همسرسید الوصیین زهرا

محبوبۀ ذا ت ازلی باشی تو - ای مادرِ جمله آل یا سین زهرا

*****

زهرا كه وجودش سبب خلقتِ ماست - صد شكركه نورِمهرِ اوقسمتِ ماست

فرمود اما م عسكری درو صفش - ما حجّت خلق وَ فا طمه حجّتِ ماست

*****

دریا ست نبی و فا طمه گوهرِ اوست - مولا ست علی و فا طمه همسرِ اوست

مهدی که به یُمن او جهان برسرِ پاست - مهدیِّ همه است و فاطمه مادرِ اوست

*****

چون فا طمه دختری دگر نباشد - چون فاطمه مادرِ پدرنباشد

در صفحه یِ آسمانِ وحدت - چون او قمرِ دگر باشد

*****

ای برهمه اوصیا تو مادر - یك نكته زوصف تو است كوثر

كن دیده یِ ما همه محبّان - روشن تو به مهدیِ پیمبر

*****

در حریم فاطمیّه پرزندمرغ دلم - هست بهرِ فاطمیّه اشک و ناله حاصلم

ای خدا خواهم که گردم زائرش اندر بقیع - اشک با شد بهرِ زهرا هدیه یِ ناقابلم

*****

دیدار بقیع آرزویم باشد - این عقده مدام درگلویم باشد

هم دوستیِ کوثرِ احمد زهرا - هم حبّ علیست که در سبویم باشد

*****

عمریست که من غلامِ این درگاهم - من پیر غلامِ مامِ ثاراللّهم

هم مادرِ من کنیزِ زهرا باشد - هم من زِ ادب به مادرم همراهم

*****

اگرزهراكندبرما نگاهی - شوم آزاد من ازروسیاهی

زلطف فاطمه در روز محشر - خدا بخشد به من كوهی به كاهی

*****

سروده های باقری پور فاطمیه 1390

من که پرورده یِ احسان شمایم زهرا

برای مشاهده اشعار روی لینک زیر کلیک فرمائید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/madayehezahra.htm

برای مشاهده اشعار روی لینک زیر کلیک فرمائید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/madayehezahra.pdf

برای مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری روی لینک زیر کلیک فرمائید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebagheri.htm

هفدهِ ماه ربیع است، عیدِ میلاد مُحَمَّد

هفدهِ ماه ربیع است، عیدِ میلاد مُحَمَّد - خاتمِ پیغمبران است، آمده دنیا خوش آمد

آمده آنکو بشارت داده بر میلادِ پاکش - جمله یِ پیغمبران و جمله یِ اجدادِ پاکش

آمده آنکو بشارت داده است عیسی بنِ مریم - اِسمُهُ اَحمَد بیاید روشن از او گردد عالم

آمده آنکو هزاران وعده دادند از رسولان - که بود ختمِ رسالت در وجودِ او به دوران

آمده آنکو که بوده است اَوَّل از هر اَوَّلِینی - آنکه بوده در میانِ انبیاء دُرِّ ثَمینی

آنکه بوده است اَوَّلِینِ انبیاء او آخرین شد - آمده اینک به دنیا ختم جمله مرسلین شد

آمده آنکو که باشد نزدِ حق محمود و احمد - اِبنِ عبداللّه باشد نام او باشد مُحَمَّد

شهرِ مکّه نور باران گشته است از مقدمِ او - حَک شده نامِ محمّد زابتدا برخاتَمِ او

در شبِ میلادِ او شد بیتِ حق تا عرشِ یزدان - از زمین  تا آسمانها نور باران و چراغان

در کنار خانه یِ حق بُت شکن آمد به دنیا - لحظه یِ میلادِ پاکش سر نگون گشتند بتها

چون شکست ایوانِ کسرا گشت کسرا در تَحَیُّر - پادشاهان و سلاطین  اوفتادند از تَبَختُر

منع شد مکّه در آن شب از ورود آلِ شیطان - چونکه شد زاده در آن شب بهترین محبوبِ یزدان

شد فراموشی و نسیان عارض آن شب کاهنان را - گشت باطل سحر و جادو اندر آن شب ساحران را

تاج و تختِ پادشاهان اندر آن شب گشت لرزان - پادشاهان لال گشته کاخ ظالم گشته ویران

آمنه شد شاد و خرّم کامده محمود و احمد - باقری باشد مبارک عیدِ میلادِ محمد

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور ولادت باسعادت حضرت محمد صلی الله علیه وآله سال 1399

ازکتاب مجموعه اشعارباقری  اینجا مشاهده فرمائید

روزِ عزایِ هشتم امام است

روزِ عزایِ هشتم امام است - امروز عزادار خیرُ الانام است

او بضعه یِ پاکِ رسولِ کردگار است - او هشتمین حجّت برایِ کردگار است

جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان

شاهِ خراسان مسموم گشته - با سَم شهید آن معصوم گشته

از زهرِ مامون شد شهید اندر خراسان - در حجره یِ در بسته او تنها دهد جان

جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان

امروز احمد باشد عزادار - زهرا و حیدر در غم گرفتار

گفتا محمّد بَضعةٌ مِنّی برایش - او بَضعه یِ احمد بود جانها فدایش

جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان

امروز عزایِ شمس الشّموس است - از شهرِ یثرب تا ملکِ طوس است

جن و ملک سینه زن از بهرِ رضا شد - اندر مدینه فاطمه صاحب عزا شد

جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان

اکنون خراسان باشد سِیَه پوش - بیتُ الرّضا شد تاریک و خاموش

باب الجواد امشب سِیَه پوشِ رضاشد - در شهرِ یثرب هم تقی صاحب عزا شد

جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان

ایران سراسر ماتم گرفته – هم طوس و یثرب را غم گرفته

ای باقری بنگر عزا اندر خراسان - در مرد و زن اندوه و غم باشد نمایان

جانم رضا جانم رضا جانم رضا جان

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور آخرماه صفرسال 1399

امروز عزایِ شمس الشّموس است

امروز عزایِ شمس الشّموس است - روزِ غروب خورشید طوس است

ای شیعیان شورونوای غربتِ کیست - ابن الرّضا بنگر کنار تربتِ کیست

جانم رضا جان ، جانم رضا جان

امروز عزادار ابن الرّضا شد - چون که زبابا اینک جدا شد

او ازمدینه آمده اندر خراسان - جان دادن بابا کنون گردیده آسان

جانم رضا جان ، جانم رضا جان

دور از مدینه چون که رضا شد - مشهد برایش کرب و بلا شد

غیر از رضا دور از وطن اینسان که باشد - بی تاب ومهجور از وطن اینسان که باشد

جانم رضا جان ، جانم رضا جان

آمد به ایران فرزند احمد - نورخدائی آمد به مشهد

این سرزمین از مقدمش مینوسرشت است - درمشهد و بین دو کوه باغ بهشت است

جانم رضا جان ، جانم رضا جان

او از مدینه چون که جدا شد - یعنی شهیدِ راه خدا شد

او بضعة منّی به گفتِ احمد آمد - بهر شهادت او به طوس و مشهد آمد

جانم رضا جان ، جانم رضا جان

در طوس گشته مسمومِ کینه - با زهر مامون آن بی قرینه

مامون چرا بر حضرتش جورو جفا کرد - مسموم از انگور جفا آن بی حیا کرد

جانم رضا جان ، جانم رضا جان

خورشید دلها در شهر مشهد - خاموش گشته با ظلمِ بی حد

صحن و سرایش باقری باغ بهشت است - این آستان قدس او مینوسرشت است

جانم رضا جان ، جانم رضا جان

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور آخرماه صفرسال 1399

ازکتاب مجموعه اشعارباقری  اینجا مشاهده فرمائید

ازراهِ دور میدهم آقایِ من سلام

ازراهِ دور میدهم آقایِ من سلام - گویم سلام بر تو اَیا هشتمین امام

گویم سلام از تَهِ دل ای امامِ من - دارم یقین آنکه توئی تَسمَعُ الکَلام

هر صبح و ظهر و شب به حریمِ تو رو کنم - خواهم دهی جواب، مرا، تو، اَیا اِمام

هر سال آخر ماهِ صفر ما پیاده راه - میآمدیم بسویِ مشهد تو با اُمیدِ تام

امسال چونکه منع شده طیِّ این سفر - ما میدهیم بر تو سلام از فرازِ بام

ویروسِ کورونا که گرفته است عالمی - کلّ زمین زِ مشهدِ ما تا عراق و شام

غمگین نموده است آدمیان را ز شرق وغرب - با لطفِ تو امام ثامن و ضامن شودخِتام

ویروس دفع و رفع شود گرکنی نظر - ای حضرتِ رضا، امامِ مشهد و ایران، مَهِ تمام

ای باقری کنون که شده منع این سَفَر - از خانه روی کن به حرم گوی اَلسَّلام

اَلسَّلام علیک یا اَبَالحسن یا ثامن الائمّة یا علی بن موسی الرّضا

آقاجان امام رضا قربون اون صدق و صفات

‏آقاجان امام رضا قربونِ اون صدق و صفات _ دست من كي ميرسه بازم به اون پنجره هات

ششماهه نيومدم او نزديكي بالاسرِت _ چون ز ترسِ كرونا بسته شده به روم دَرِت

این روزِ شهادتت اون هیاتای هر ساله _ نتونستن بیاین تو صحنا با آه و ناله

ديگه اون پياده هايِ هر ساله نيومدن _ ديگه اون موكباي خدمت رساني نبودن

نبودن سينه زناي هر ساله تو جاده ها _ نبود اون رضارضا گفتنِ اون پياده ها

اين سالِ نودونه شد كرونا مانعِ ما _ كه بِيان به پابوست از راهِ دور سينه زنا

آقاجون كن نظري كه جمله يِ اهلِ ولا _ باز بِيان به پابوست با دفع و رفعِ اين بلا

باقري با جمله یِ مجاورین و زائرین _ باز بیان او نزدیکی و روضه یِ خُلدِ برین

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور آخر ماه صفر سال 1399

کتاب مجموعه اشعارباقری را اینجا مشاهده فرمائید

زیارت امام هشتم علی بن موسی الرضا علیه السلام : اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ وَابْنَ حُجَّتِهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا إِمامَ الْهُدىٰ وَالْعُرْوَةَ الْوُثْقىٰ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ ، أَشْهَدُ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَىٰ مَا مَضىٰ عَلَيْهِ آباؤُكَ الطَّاهِرُونَ صَلَواتُ اللّٰهِ عَلَيْهِمْ ، لَمْ تُؤْثِرْ عَمىً عَلَىٰ هُدىً ، وَلَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلىٰ باطِلٍ ، وَأَنَّكَ نَصَحْتَ لِلّٰهِ وَ لِرَسُولِهِ ، وَأَدَّيْتَ الْأَمانَةَ ، فَجَزاكَ اللّٰهُ عَنِ الْإِسْلامِ وَأَهْلِهِ خَيْرَ الْجَزَاءِ ، أَتَيْتُكَ بِأَبِي وَأُمِّي زَائِراً عَارِفاً بِحَقِّكَ ، مُوالِياً لِأَوْلِيائِكَ ، مُعادِياً لِأَعْدائِكَ ، فَاشْفَعْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ. اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللّٰهِ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا عَمُودَ الدِّينِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ آدَمَ صِفْوَةِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِبْراهِيمَ خَلِيلِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ إِسْماعِيلَ ذَبِيحِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُوسىٰ كَلِيمِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عِيسىٰ رُوحِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللّٰهِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ وَلِيِّ اللّٰهِ وَوَصِيِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ الْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبابِ أَهْلِ الجَنَّةِ؛ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ باقِرِ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ الْبارِّ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وارِثَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَارُّ التَّقِيُّ ، أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةُ ، وَآتَيْتَ الزَّكَاةَ ، وَأَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ ، وَنَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ ، وَعَبَدْتَ اللّٰهَ مُخْلِصاً حَتّىٰ أَتَاكَ الْيَقِينُ ، السَّلامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْحَسَنِ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَكاتُهُ. اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ مُوسَىٰ الرِّضَا الْمُرْتَضَىٰ الْإِمامِ التَّقِيِّ النَّقِيِّ وَحُجَّتِكَ عَلَىٰ مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرَىٰ الصِّدِيقِ الشَّهِيدِ صَلاةً كَثِيرَةً تامَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةًكَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ.

ویژه نامه شهادت امام رضاعلیه السلام

بُوَد روزِ عزایت یا مُحَمَّد

مُحَمَّد یا مُحَمَّد یا مُحَمَّد - مُحَمَّد یا مُحَمَّد یا مُحَمَّد

بُوَد روزِ عزایت یا مُحَمَّد - کنم گریه برایت یا مُحَمَّد

بُوَد اِمروز روزِ رِحلَتِ تو - بُوَد روزِ یتیمی بهرِ اُمَّت

بُوَد روزِ یتیمی بَهرِ زهرا - شده زهرا عزادار از برایت

علی هم بی برادر گشته اِمروز - به تن رختِ عزا شد در عزایت

حسین و هم حسن هم زینبینت - شدند امروز محروم از لقایت

تو رفتی از میان دوستانت - دگر ناید  صدایِ دلربایت

شده اندر عزا شهرِ مدینه شده - غمین اصحابِ خوب و با وفایت

خراسان تا مدینه شُد سِیَه پوش - همه سینه زنان اندر هوایت

چهارده قرن مانند چنین روز - تمام مسلمین گرید برایت

شده این باقری و جمله اُمَّت - سیه پوش و عزادارِ عزایت

سروده شده بوسط حجة الاسلام باقری پورآخر ماه صفر سال 1399

پیغمبر اكرم ز عالم دیده بسته

غبار غم بر چهره عالم نشسته - پیغمبر اكرم ز عالم دیده بسته

علی خورد خون جگر - زهرا كند پدر پدر - الله اكبر الله اكبر

رفت از جهان فانی آن ختم النّبیین - بنگر سرش برد امن خیر الوصیین

گشته علی زار و حزین - زهرا یتیم و دلغمین - الله اكبر الله اكبر

شهر مدینه در فراقش غرق ماتم - اوضاع عالم در عزایش گشته درهم

گریان حسین و هم حسن - پیر و جوان و مرد و زن - الله اكبر الله اكبر

زهرا خورد بعد پدر سیلی ز عدوان - آتش بگیرد خانه اش از ظلم و طغیان

بر دختر پاك نبی - كند اثر بی پدری - الله اكبر الله اكبر

حق علی و فاطمه مغصوب گردد - دخت نبی گریان چنان یعقوب گردد

علی شود خانه نشین - زهرا حزین و دلغمین - الله اكبر الله اكبر

گردد حسن بعد نبی مظلوم دوران - قلبش شود پر خون ز ظلم آل سفیان

در طشت ریزد از جفا - جگر سبط مصطفی - الله اكبر الله اكبر

بس نامه ها از كوفیان آمد به بطحا – که شد حسین سوی عراق آنگه مهیا

گردد ز جور اشقیا - شهید دشت كربلا - الله اكبر الله اكبر

بعد نبی بر مسلمین جور و جفا شد - ای باقری از مشركین بس ظلمها شد

اسیر آن مستكبرین - گشته كنون مستضعفین - الله اكبر الله اكبر

 از کتاب مجموعه اشعار باقری

ایکه شُدی شهید ظلم وجفا یا امام حسن

ایکه شُدی شهیدِ ظلم وجفا یا امام حسن - دیدی بسی سِتم بِه راه خدا یا امام حسن

گر کشته شد حسین تشنه کنارِ دو نهر آب - در آن زمینِ کرب و بلا یا امام حسن

لیکن تو گشته ای شهید با آبِ زهر آلود - مسموم ز آب رفته ای ز دارِ فنا یا امام حسن

بعد از تمامِ زخمِ زبانها که دیدی از دشمن - کشتند عاقبت تو را به زهر جفا یا  امام حسن

تنها نه در زمان زندگی یِ خود ستم دیدی - بعد از شهادتت زدند تیرِ جفا یا امام حسن

مروانیان زدند بسی تیرها به تابوتت - پر خون جنازه ات بِشُد به رنج و عنا یا امام حسن

نَبوَد کسی به مِثلِ تو اینسان غریبِ وطن - دیدی ستم بسی تو از آن آشنا  یا امام حسن

الآن هم از غریبیِ تو در بقیع حیرانم - کردند در حصار آن مزارِ تو را یا امام حسن

نی جراتی است که بگریم کنارِ تربتِ تو - نی رخصتی است که بگیرم عزا یا امام حسن

چون شمعِ سوخته گریند بی ‌صدا زوّار - بینند در بقیع چون مزارِ تو را یا امام حسن

جَنبِ مزارِ تو بسی طعنه بشنود شیعه - از شرطه ها شنوند بس ناسزا یا امام حسن

ای باقری برسد صاحب الزّمان به نزدیکی - آنروز دشمنان شود به فنا یا امام حسن

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور آخر ماه صفر سال 1399

کتاب مجموعه اشعارباقری را اینجا مشاهده فرمائید

ميكنم اي شه خوبان بتو از دور سلام

‏

بُعدِ منزل نَبُوَد در سفرِ روحاني _ ميكنم اي شَهِ خوبان بِتو از دور سلام

گرچه  دوریم بِیادِ تو سُخن میگوئیم _ یادِ تو هست مرا در دِلِ پُر نور سلام

از غمِ دوريِ تو ما همگي مهجوريم _ ميدهم از رَهِ دوري مَنِ مهجور سلام

نرسد دستِ من امسال به آن پنجره هات _ از همینجا بدهم با دل مكسور سلام

نشد امسال بيايم ز نجف تا حرمت _ از همينجا بنمایم مَنِ رنجور سلام

گرچه بينام، ولي نوكرِ جابر هستم _ همچو جابر بدهم بادل پُر شور سلام

ما چوموریم وسلیمان تویی ازلطف وکَرَم _ هست چون دانه یِ گندم زِمَنِ مورسلام

نَبُوَد لایِقِ آن شاه سلامِ مَنِ زار _ لیک دارم بِتو من در حَدِ مقدور سلام

رهبرم گفت زمنزل همه خوانيم دعا _ طبق فرموده يِ رهبر كُنَم از دور سلام

‏من زشهر و وطنِ خود كنم امسال سلام _ بِبَر اي موسِیِ ما بر جَبَلِ طور سلام

كرونا مانعِ من شد كه بيايم نزديك _ فُطرُس آرد بتو از من زِ رَهِ دور سلام

گفت فُطرُس که به هرجا که سلامی باشد _ برساند به شما آن مَلَک و حور سلام

اربعين است و زيارت همه خوانيم زِ دور _ باقري هم دَهَدَت با دِلِ رنجور سلام

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور اربعین سال 1399

کتاب مجموعه اشعار باقری را اینجا ببینید

مداحی محمدحسین پویانفر بتو از دور سلام

https://cdn.yjc.ir/files/fa/news/1397/10/26/9275380_884.mp3

فیش موضوعی حادثه کرونا - حماسه راهپیمایی اربعین

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در خصوص مسئله‌ی اربعین نیز گفتند: ملت ایران عاشق امام حسین و زیارت اربعین هستند اما قضیه‌ی راه‌پیمایی اربعین صرفاً متوقف به صلاحدید مسئولان ستاد ملی مقابله با کرونا است که تاکنون با انجام آن مخالفت کرده‌اند، بنابراین همه باید تابع و تسلیم باشند. ایشان با انتقاد از حضور برخی افراد در مرزها برای اظهار ارادت به امام حسین (علیه‌السلام)، گفتند: اظهار ارادت باید از منازل انجام شود همچنان‌که در روز اربعین چند زیارت وارد است و مردم میتوانند با خواندن آنها، به پیشگاه حضرت سیدالشهدا (علیه‌السلام) شکوه کنند که ما آرزوی حضور داشتیم اما با این وضع مقدور نشد؛ تا ان‌شاءالله آن حضرت عنایت و کمکی بفرمایند.

‏زيارتِ اربعين در خانه ها بخوانيم

‏فرمانِ رهبر اينست، در خانه ها بمانيم _ زيارتِ اربعين، در خانه ها بخوانيم

در اربعینِ امسال، از خانه، زار و حزین _ از رَهِ دور بخوانیم، زیارتِ اربعین

از رَهِ دور گوئیم، سلام ای حسین جان _ شنو زِ نوکرت این، پیام ای حسین جان

از رَهِ دور و منزل، همه كنيم زيارت _ زيارتِ اربعين، خوانيم با نيابت

نيابت از شهيدان، خوانيم ما دعا را _ خواهيم از خداوند، ثوابِ كربلا را

خواهیم از خداوند، هم سفریِ جابر _ در حرَمِ حسینی، ماها شویم حاضِر

خواهیم از خداوند، هم سفریِ زینب _ در همه یِ زمانها، درهمه روزوهرشب

خواهیم از خداوند، زیارت و دعا را _ در یک زمانِ نزدیک، سفر به کربلا را

درحرمِ حسینی، زیارتِ اربعین _ خوانیم انشاء الله، با همه یِ زائرین

ما ملّتِ حسینیم هر شهر و هركُجاييم _ بهرِ حسينِ مظلوم، دَر شورودَرنوائيم

ایستاده پایِ کاریم بهرِ حسین مظلوم _ ما اِقتِدا نمائیم بر آن اِمامِ معصوم

ما زائرِ پياده، در سالهايِ ديگر _ باشيم انشاء الله، از همه جا سراسر

چون كرونا هم اكنون، بسته است راهِ ما را _ مسدود كرده بر ما، طريقِ كربلا را

از كرونا بترسيم، با ماسك و با فاصله _ در مترو اتوبوس، باشيم با حوصله

در صفِ هياتيها، در جمعه و جماعت _ از كرونا بترسيم، باشيم در سلامت

اي باقري اربعين، خوانیم در منازِل _ زیارتِ اربعین هم با زبان و هم دِل

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِاللّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِكَ عَلَيْكَ مِنّى سَلامُ اللّهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَ بَقِىَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَالْعَهْدِ مِنّى لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ

سلام ما به حسین و به یاورانِ حسین - به آن یلان و جوانان، دلاورانِ حسین

سلامِ ما به علی اکبر و علی اصغر - سلام ما به شهیدانِ سبطِ پیغمبر

سلامِ ما به حبیب و زُهیرو برعبّاس _ به قاسم و به وهب، آن جوانِ پُراِحساس

سلامِ ما به دو دستِ جدا شده از تن _ سلامِ ما به اسیرانِ دستِ اهریمن

سلامِ ما به رُقَیّه، به زینب و کلثوم _ سلامِ ما به نبی و چهارده معصوم

سلام گویم و خواهم جوابِ با برکات _ به قبرِ پاکِ حسین و علیِّ اکبرش صلوات

سلام باقریا از جمیعِ سینه زنان _ به احمد و به علی و امامِ پاکِ زمان

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور ماه صفر سال 1399

کتاب مجموعه اشعار باقری را اینجا ببینید

‏

اربعين آمد عزا ازسر گرفت

‏اربعين آمد عزا از سر گرفت _ انس و جن را ماتمي ديگر گرفت

اربعين چون روزِ عاشورا شده _ بارِ ديگر در جهان غوغا شده

هر خيابان, هر محل, هرخانه اي _ گشته از بهرِ حسين غمخانه اي

روضه خوان و نوحه خوان و سينه زن _ جمله از پير و جوان و مرد و زَن

جملگي بر اهلبيتِ مصطفا _ روضه خوان و سينه زن, نوحه سرا

كربلا از بهر عبّاس و حسين _ جملگي از مرد و زن در شور و شين

با تویریجی ها دوان با هَروَلَه _ تا حَرَم سینه زنان در کَربَلَه

جملگی با هَروَلَه سویِ حرم _ در عزا بر آن امامِ محترم

جابرِ انصاری از آن راهِ دور _ آمده بهرِ زیارت در حضور

با عطیّه آمده در کربلا _ آن مُحِبِّ عاشقِ غم مبتلا

آمدند از شام هم، با شور و شين _ آن اسيران بر سرِ قبرِ حسين

آري آرى آمدند از شامِ غم _ بر سرِ قبرِ حسین، اهلِ حرم

با ورودِ اهلبيتِ مصطفا _ شد سرِ قبر حسين، غوغا بپا

دید زینب در محلِّ قتلگاه _ مرقدِ پاکِ حسین، با شور و آه

رویِ قبرش، پرچمی با سوز و ساز _ تا قیامت آن عَلَم در اهتزاز

در کنارش قبرِ هفتادو دو تن _ جملگی آسوده از رنج و محن

اهلبیتِ مصطفی خُرد و کلان _ در زمینِ کربلا شیون کُنان

شد مجدّد مجلسِ و بزمِ عزا _ بر شهیدان و حسین آندم بِپا

هر یکی بهرِ شهیدی نوحه گر _ نی نوا هم در عزا شد سَر بِسَر

دِجله هم گریان شده بهرِ فُرات _ هم بهشت و کوثر و آبِ حیات

آن زنان و کودکان، سینه زنان _ هر یکی بهرِ شهیدی نوحه خوان

آن يكي  گويد، كجا بودي پدر _ بعد تو ماها اسير و در بدر

وان يكي گويد، به آه و شورو شين _ اي عزيزم، اي برادر اي حسين

وان يكي گويد كجايي اصغرم _ ديگري گويد علي، اي اكبرم

وان یکی گوید به عبّاسِ رشید _ مادرت شد از غمت مویش سپید

وان يكي گويد كه قاسم در كجاست _ حجله يِ قاسم کجایِ خيمه هاست

ناگهان زینب صدا زد «یا حسین» _ شد زمین و آسمان در شور و شین

هم نوا با زینبِ کبرا شدند _ عرش و فرش و جمله ما فیها شدند

اَلغَرَض اي باقري در كربلا _ اربعين برپا بُوَد بزمِ عزا

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور ماه صفر سال 1399

کتاب مجموعه اشعار باقری را اینجا ببینید

‏اربعين آمد اربعين آمد _ باز عزايِ آن شاهِ دين آمد

باز تجديدِ حزن و غم گشته _ گويي عاشورا باز بر گشته

نينوا از غم پُر شرر گشته _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

قبر پاكِ آن طيّب و طاهر _ شد پذيرايِ اوّلين زائر

اولين زائر گشته است جابر _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

او به قبرِ شَه یک اشارت كرد _ مرقدِ شه را او زيارت كرد

او زيارت را با طهارت كرد _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

با کمکهایِ خالقِ علّام _ شامیان گشتند عاقبت بد نام

اهلبیتِ شَه باز گشت از شام _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

اهلبیتش با زينب و سجّاد _ رسته از قیدِ ظلم و استبداد

از اسارتها گشته اند آزاد _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

زینب و سجّاد، باقر و کلثوم _ بر سرِ قبرِ آن شَهِ مظلوم

گریه ها دارند بهرِ آن معصوم _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

یادِ عاشورا باز شد زنده _ علقمه گشته باز شرمنده

نامِ شاهِ دین هست پاینده _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

شد چهل روز از قتلِ شاهِ دین _ اربعین شد یک سُنَّت و آئین

باقری بهرِ اربعین غمگین _ باز عزاي آن شاهِ دين آمد

اربعين آمد اربعين آمد

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور اربعین سال 1399

زینب رود ازشامِ غم سوی مدینه

زینب رود ازشامِ غم سوی مدینه - همراهِ لیلا ، ام کلثوم و سکینه

ده روز او درشام بود امّا چه شامی - شام سیاه و گِرد او خیل حرامی

ده روز او درشام بود و شامیان را - رسوا نمود و کرد آگه مردمان را

قصریزید و طشت زر را دیده است او - بس طعنه ها از شامیان بشنیده است او

کنج خرابه روز و شب بس رنجها دید - از مردمان شامی او بس طعنه بشنید

اما کنون او سربلند است و سرافراز - دَوری دگر در این سفر گردیده آغاز

اکنون شده آسوده از رنج والمها - آسوده گشته اینک از ظلم و ستمها

ازشام غم با یک وقاری میرود او - با حشمت و جاه و جلالی میرود او

بافتح و پیروزی رود سوی مدینه - راهی یِ دشت کربلا شد آن حزینه

اوشام را کرده کنون شام غریبان - با پایداری شام را بنموده ویران

روزی که شد وارد به شام آن بی قرینه - بُد همره او طفلکی زاروحزینه

اما کنون ازرنج وغم آن طفلک زار - کنج خرابه خفته با چشمان خونبار

بافتح وپیروزی رود ازشام زینب - کرده یزید سفله را بدنام زینب

زینب زشام غم رود با آه و افسوس - اما دگر از زندگی گردیده مایوس

ای باقری زینب رود با آه وحسرت - ازشام غم ازبس که دیده رنج وزحمت

سروده باقری پور ماه صفر سال 1397 از کتاب مجموعه اشعار باقری

رفتيم و ماند نزد شما دختری زِما

رفتيم و ماند نزد شما دختری زِما - در شامِ تیره مانده کنون اَختری زِما

خوابیده است دُرِّ یتیمی به شهرِ شام - باز است در خرابه کنون دفتری زِما

خوابیده است در خرابه یکی دُرِّ شاهوار - آن کودکی که بوده یکی کِهتری زِما

درشام گر شده است شهیدکنون دختری صغیر - در کربلا شده است شهید یکی مِهتری زِما

بس ظلمها به شهرِ ِشما دیده ایم ما - با آنکه در جهان ندیده ستم کافری زِما

ای شامیانِ پیروِ آلِ یزیدِ دون - آیا شنیده اید به دهر کنون بهتری زِما

از ظلم زاده یِ مرجانه آن پلید - در کربلا گرفته شده رهبری زِما

با امرِ زاده یِ مرجانه از یزید - بینِ دو نهرِ آب کشته شده سروری زِما

در دشتِ ماریه شد کشته مردها - غیر از علی نمانده دگر یاوری زِما

شد کشته یِ عداوتِ آن بد ترینِ خلق - با آنکه در جهان نبوده دگر برتری زِما

رفتیم، مردمانِ شام کنون از دیارتان - امّا به یادگار نوشته شده دفتری زِما

در آن صحیفه هست نامِ رقیّه به یادگار - با شد به یادگار، دخترِ نام آوری زِما

ای باقری چه یادگارِ قشنگی است در دمشق - آن دخترِ صغیره بود مادری زِ ما

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور صفر 1399

سروده های ما را در کتاب مجموعه اشعار باقری ببینید

اين هفته ايّام دفاع است

‏اين هفته ايّامِ دفاع است - ياد آورِايّام جنگ است

ياد آورِ مردانگيها - درعرصه ي تير و تفنگ است

هشت سال كرديم استقامت - درجنگِ با بعثي و صدّام

صدّامِ بعثي از تجاوز - آخر پشيمان گشت و بد نام

داديم ما صدها شهيد و - زخمي و هم مجروح وجانباز

هشت سال كرديم استقامت - گشتيم ما آخر سر افراز

داديم دست و پا سر را - سر بهرِ دشمن خم نكرديم

هستيم تا آخر در اين رَه - ماهيچ ازاين ره بر نگرديم

اين گفته ي سردارِ دلهاست - ما ملّتِ امام حسينيم

ما تابعِ فرمانِ رهبر - ما رهروِ پيرِ خمينيم

ما از ابر پنبه نترسيم - بهرِ حسين ما پايِ كاريم

ما اكبر و عبّاس و قاسم - ماها حبيب روزگاريم

او با ترور سردارِ مارا - دزدانه گر از ما گرفته

امّا سلیمانی هزاران - داریم ما در بیشه خفته

ما شیر مردانِ فراوان - داریم اندر کُلِّ دنیا

اندر یمن، سوریّه، لبنان - باشند یارِ رهبرِ ما

ارتش، سپاه و انتظامی - هر لحظه در آماده باشند

از کید و مکر دشمنانه - یک لحظه ای غافل نباشند

آماده یِ فرمانِ رهبر - در هر مکان و هر زمانیم

ما ها دفاعِ هشت ساله - دیدیم و هستیم و همانیم

مرد دفاع و كارزاريم - گر نوجوان و يا كه پيريم

تحريم اثر بر ما ندارد - ما مردمانِ روزه گيريم

یارِ حسینِ این زمانه - در امتدادِ کربلائیم

ای باقری ما ها در این راه - اهلِ بلا، اهلِ ولائیم

سروده باقري پور هفته دفاع مقدس 1399

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebagheri.htm

بابا كجايي*اين نيمه ي شب

‏بابا كجايي*اين نيمه يِ شب*بر دخترِ خود*يكدم نظر كن

در اين خرابه*اي جانِ بابا*بر ديدنِ من*يكدم گذر كن

تاکه ببینم*این نیمه یِ شب*ای جانِ بابا*رویِ تورا من

یکدم بیا تو*اندر کنارم*در این خرابه*بنشین تو با من

در اين سه هفته*رفتي كجا تو*من را نديدي*اي جانِ بابا

كه من چه ديدم*از يك پليدي*زجر و شكنجه*در دشت و صحرا

يا ديده اي تو*اين دخترت را*امّا نديدم*من روي ماهت

حالا بيا تو*اي جانِ بابا*بنما تو شادم*با يك نگاهت

حالا بيا تو*يك لحظه بنشين*بنشان مرا تو*بر زانوانت

حالا بيا تو*در اين خرابه*بينم پدر جان*نام و نشانت

يكبارِ ديگر*خود را نشان دِه*تا كه شَوَم من*قربانِ رويت

تا كه بدانند*اطفال شامي*اي جانِ بابا*نامِ نكويت

تا كه بدانند*اطفال شامي*ما هم در اینجا*داریم بابا

تا كه بدانند*اطفال شامي*ما در مدینه*داریم ماوا

تا كه بدانند*اطفالِ شامي*بابايِ خوبم*نامش حسين است‏

فرزندِ حيدر*سبطِ پيمبر*از بهرِ زهرا*نورِ دو عين است

تا که نگویند*اطفالِ شامی*این دختر اینجا*باشد یتیمه

تا که ندانند*اطفالِ شامی*از هجرِ بابا*قلبم دو نیمه

او دید ناگه*آن نيمه يِ شب*در آن خرابه*آخر پدر را

امّا چگونه؟*در يك طبق ديد*اندر خرابه*نورِ بصر را

یک ساعتی را*در نیمه یِ شب*با راسِ بابا*او دردِ دل کرد

ناگاه خاموش*آمد صدایش*طفلِ سه ساله*جان را بَحِل کرد

غسّاله آمد*از بهرِ غسلش*امّا ببیند*جسمش کبود است

گفتا چرا این*طفل اینچنین است؟*اینسان کبودی*بهرِچه بود است؟

اندر جوابش*گفت عمّه زینب*اینها که بینی*از تازیانه است

آثارِ زجرِ*آن زجرِ بی دین*اینسان که بینی*برکتف و شانه است

ای باقری شد*در نیمه یِ شب*آخر شهید آن*طفلِ سه ساله

در روزِ پنج از*ماهِ صفر شد*روزِ عزایش*با آه و ناله

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پورماه صفر سال 1399

‏زينب چو در خرابه، در شهر شام ويران

‏زينب چو در خرابه، در شهرِ شامِ ويران - از مردمانِ شامي، ديده ستم فراوان

نی ناني و نه آبي، نی فرش و متّكايي - اندر كنارِ كاخِ، بيدادِ آلِ سفيان

ني درب و ني بنايي, ني سقف بود و ديوار - ني ميزبان و خادم, بر آن يگانه مهمان

اينسان كنند خدمت، آن مردمانِ شامي - بر اهلبيتِ عصمت، در آن ديارِ ويران

آن مردمانِ شامي، آرند بر تصدّق - نان و لباس و هديه، از بهرِ آن اسيران

چونکه نمیشناسند، این میهمان که باشد؟ - کردند با ترحُّم، رحمی به آن عزیزان

بهرِ کمک به آنان، از بینِ مردمِ شام - امّ حبیبه آمد، در بینِ آن اسیران

هنده زنی دگر بود، کامد برایِ یاری - از کاخ در خرابه، آن جایگاهِ ویران

هنده به نوجوانی، خدمتگذارِ زینب - بوده است درمدینه، اینک شده است حیران

باشد چرا عزیزش، اینک در این خرابه- از ظلم بِن زیاد و یزید و آلِ سفیان

در بینِ آن اسیران، یک کودکی سه ساله - دائم به یادِ بابا، افسرده بود و پژمان

در آن خرابه جان داد، آن كودكِ سه ساله - اين بود ميزباني، زان مردمانِ نادان

خوابید در خرابه، آن کودکِ سه ساله - تا ریشه کن نماید، ظالم زِ بیخ و بنیان

اي باقري خرابه، شد همچو باغِ جنّت - ليكن شده کنارش، كاخ يزيد ويران

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور صفر سال 1399

اين گفته ي سردارِدلهاست*ماملّتِ امام حسينيم 

اين گفته ي سردارِدلهاست*ماملّتِ امام حسينيم

اين گفته ي سردارِدلهاست*ماملّتِ امام حسينيم - درياوري ازدين وقرآن*ماپيروِ پيرِخمينيم

در راهِ دین ما پایِ کاریم*پایِ حسین ما ایستادیم - از کودکی با شیرِ مادر*در وادیِ دین پا نِهادیم

گوئيم با يزيدِ دوران*ما بوده و هست و همينيم - درياوري از دين و قرآن*هرگز ز پا نمينشينيم

حسين به ماتعليم داده است*خود را رهيم از بارِ ذلّت - هیهاتَ مِنَّا الذِّلَّة باشد*شعارِ حَقِی بهرِ مِلَّت

محرّم و صفر برايِ ماها*درسی زِ حُرّيّت بداده - آزادگي و غيرت و دين*اندر وجودِ ما نهاده

محرّم وصفر بُوَد برایِ*دینِ خدا دائِم نگهبان - چون درسِ دین داری وغیرت*داده حسین به هرمسلمان

ما رهروِ سجّاد و زينب*در امتدادِ كربلائيم - برياوري ازدين و قرآن*ما رو برو با هر بلائيم

ما چون حسين نميپذيريم*هر بندگي و بردگي را - ما خوانده ايم اندرمقاتل*آزادي و آزادگي را

ما ازحسين آزادگي و*هيهاتَ مِنَّا الذِّلّة خوانديم - ما در صراطِ مستقيمِ*قرآن و دين پاينده مانديم

ازعمّه یِ سادات زينب*اين جمله يِ زيبا شنيديم - درراه دين و حق و قرآن*ماها بجز خوبي نديديم

اِلّا جَمِیلًا ما رَاَیتُ*فرمایِشِ آن قهرمان است - دراین کلامِ خوب و زیبا*بس نکته ای زیبا نهان است

ازحضرت سجاد هم ما*درسی بسی زیبا گرفتیم - که در رَهِ حق و عدالت*در وادیِ ذِلَّت نیفتیم

گفت او زِبهرِما همین بس*که گَشته است برما کرامت - از جانِبِ حقِّ تعالی*برخاندانِ ما شهادت

ما مِلَّتِ امام حسینیم*هم رهروِسَجّاد و زینب - در راهِ دین ما پایِ کاریم*آماده ایم هر روز و هر شب

آماده یِ فرمانِ رهبر*درهر زمان و هر مکانیم - اسلام با شد زنده تا که*ماهم کنارش زنده مانیم

ای باقری سردارِدلها*داده به ماها درسِ غیرت - درسِ حسینی زندگی را*داده به ما درسِ شهامت

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پورمحرم سال 1399

چهل منزل بروي نيزه ميبردند قرآن را

‏‏

چهل منزل بروي نيزه ميبردند قرآن را - چنين ظلمي كند محزون، دلِ گبرو مسلمان را

چهل منزل برويِ نيزه ره پیموده راسِ شاه - ببين ظلم و جفا بي حد و حصر از آلِ سفيان را

چهل منزل بروي ني كنار خواهر و دختر - كند غمگين و نالان اين، جفاها، هر مسلمان را

چهل منزل نموده طی، زِ کوفه تا به شهرِ شام - برویِ نیزه یِ دشمن، تلاوت کرده قرآن را

نموده بیست مکان آن سر، تلاوت آیه یِ قرآن - سخن گفتن، سرِ بی تن، ببین آیاتِ یزدان را

*صدوبیست بار سخن گوید، زکوفه تا به شهرِ شام - سرِ سبطِ رسول الله، ببین اعجازِ رحمان را

به آن راهب سخن گوید، سرِ سبطِ رسول الله - ببین در دیرِ نصرانی، سرِ شاهِ شهیدان را

يهودي و مسلمان و مسيحي زين جفا نالد - نديده عالم و آدم در اين حد، كفر و طغيان را

شده مهمانِ شامیها، پس از طیّ چهل منزل - ولی سنگ جفا باشد، پذیرایی یِ مهمان را

به سنگ کینه بنمودند، از این مهمان پذیرایی - عجوزِ شامی آن سنگش، شکست ارکانِ ایمان را

به طشتِ زر نهاد آن سر، یزیدِ بر خدا کافر - به چوب خیزران کرد او، به لرزه عرش يزدان را

به پیشِ چشمِ دختر زد، به چوبش بر لب و دندان - نهاده زیرِ پایِ خود، یزید آیاتِ قرآن را

یهود و گبر و نصرانی، غضبناک از چنین کاری - ولی این کارِ زشتِ او، نموده شاد شيطان را

بگو ای باقری لعنت، به شمر و ابنِ مرجانه - خدا هم در جحیمِ خود، بسوزد آلِ سفیان را

*صدوبیست بار سخن گوید...ازکتاب تکلم امام حسین (ع) از ناحیه سر مقدس و رگهای بریده در صد و بیست محل : شیخ علی فلسفی

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پورمحرم سال 1399

‏ برادرزينبت بالايِ محمل

برادرزينبت بالايِ محمل - بدنبالِ سرت منزل به منزل

زكوفه ره سِپَرتا شامِ ويران - من و سجّاد با خيلِ اسيران

دراين مدّت شدم من يك پرستار - براي حضرتِ سجّادِ بيمار

شدم من سرپرستِ جمله اطفال - برايِ جمله گشتم من پروبال

به هرمنزل به گاهِ استراحت - همي دادم به آنان صبر و طاقت

دويدم درپيِ اطفالِ نالان - به صحراهايِ پُرخارِمغيلان

رساندم من تمامي راسرانجام - پس ازطيِّ منازل كوفه تا شام

شدم ساكن كنون من درخرابه - بجايي كه نه ناني و نه آبه

به جايي كه ندارد سقف و ديوار - شده اهل و عيالِ تو گرفتار

رقیّه دخترت در این خرابه - زهجرانِ پدر قلبش کبابه

در اين مدّت شده وردِ زبانم – خداوندا بده تاب و توانم

دعا كن بهراين خواهرزِ اِحسان - حسين جانم حسين جانم حسين جان

خدا ميداند و احوالِ زينب - چه ها بگذشته است بر حالِ زینب

زدشتِ کربلا تا شامِ ویران - چه دیده زینب؟ از آن آلِ سفیان

ولیکن بعدِ آن ظلم و ستمها - بشد پایانِ آن رنج و المها

شده زینب چو خورشیدی درخشان - برایِ مردم و آن شامِ ویران

حرم شد شامِ ویران بهرِ زینب - درخشان همچو ماهی در دلِ شب

بلی ای باقری ویرانه یِ شام - حرم شد بهرِ آن دردانه یِ شام

سروده شده صفر سال 1399

کتاب مجموعه اشعار باقری

شعر-دیرراهب درمسیرِشام بود

شعر-اول ماه صفرشد نوبت حزن دگرشد

روضه ورود اهلبیت امام حسین علیه السلام بشام

متن کامل چهل منزل را اینجا مشاهده فرمائید

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(9)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(8)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(7)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(6)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(5)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(4)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(3)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(2)

چهل منزل بروی نیزه میبردند قرآن را(1)

چهل منزل بروي نيزه ميبردند قرآن را

شعر-نوزدهم محرّم اهل و عیالِ حسین

نوزدهم محرم، سالروز حرکت اسرای کربلا از کوفه به سمت شام

نگاهی به 20 منزلی که سر مبارک امام حسین(ع) در آن‌ها توقف کرد

حضرت سجّاد زین العابدین

حضرت سجّاد زین العابدین - آن امامِ چارم اهلِ یقین

آن درخشان همچو ماه وآفتاب - اُسوه و اُلگو بُوَد بهرِ شَباب

محو حق میشد چنان آن بی قرین - شد ندائی اَنتَ زینُ العابدین

گشت زين العابدين آن مَه لقا  - اسوه اي شد در عبادت بهرِ ما

از دعا و ذکر وطاعاتِ امام - یک صحیفه است ازمناجاتِ امام

سجده قسمي از عبادتهايِ اوست - كه نشانش در همه اعضايِ اوست

او چنان درسجده غرقِ راز بود - که تو گوئی با مَلَک همباز بود

سجده هايِ او به درگاه خدا - گشت الگو بهرِ اربابِ هُدا

پينه بر پيشاني و زانويِ او - بود از آن سجده یِ نيكويِ او

پینه ها بر زانو و پیشانِیَش - حاکی از آن حالتِ ربّانِیَش

ذوالثّفائن شد زالقابش از آن - کو به سجده بود دائم هرزمان

ذوالثّفائن شد لقب زان سجده ها - داشت او از صبح تا گاهِ عشا

او پس از قتلِ پدر در كربلا - کرد رسوا اهلِ شام و کوفه را

شد چو در بازارِ کوفه آن جناب - کرد بر آن مردمِ دانی خطاب

یک سخنرانی نمود او پُر زِ شور - که نموده دشمنان را کَر وَ کور

چونکه در دروازه یِ ساعات شد - روزِ روشن پیشِ او ظُلمات شد

مسجدِ شام و سخنرانی یِ او - مُهرِ حق را زد به پیشانی یِ او

باقری سجّاد و زین العابدین - هست اُلگو بهرِ ما و مؤمنین

سروده شده روز شهادت امام سجاد علیه السلام سال 1399

 روضه های دهه اول محرم

كتاب روضه های محرم وصفر

تهيه وتنظيم توسّط حجّة الاسلام حاج سيدمحمدباقري پور

 کتاب موبايل محرم وصفرحاوي : مقالات،روضه،مرثيه،نوحه،مقتل،اشعار وحكايات در رابطه با دهه اول محرم ازآخرذيحجه تا يازدهم محرم ، وحرکت اهلبیت به طرف کوفه وشام وبازگشت ازشام به کربلا و سپس به مدینه كه براي هرروز وهرواقعه به مناسبت مقتل ، مقالات واشعار مرثیه ونوحه مناسب گرد آوري شده است ودرضمن اشعارسروده های اینجانب مؤلف کتاب نیز آورده شده است

آخرذيحجه بيادحررياحي عليه الرحمه

اول محرم بياد مسلم بن عقيل عليه السلام

دوم محرم بياد ورود امام حسين عليه السلام و يارانش به كربلا

سوم محرم بياد رقيه امام حسين عليه السلام

چهارم محرم بيادفرزندان زينب عليها السلام

پنجم محرم بياد عبدالله بن الحسن عليه السلام

ششم محرم بيادقاسم بن الحسن عليه السلام

هفتم محرم بياد علي اصغر عليه السلام

هشتم محرم بياد علي اكبر عليه السلام

نهم محرم بياداباالفضل العباس عليه السلام

دهم محرم بياد عاشوراي حسيني

يازدهم محرم بيادشام غريبان وحركت اهل بيت ازكربلابه طرف كوفه وسوم وهفتم شهدا درکوفه.

وحركت ازكوفه بشام و وقایع بین راه شام

ورودبشام تابازگشت ازشام

حضورجابربن عبدالله انصاري واهلبيت درکربلا روزاربعين وبازگشت اهلبيت به به مدينه

وقایع روزهاي آخرماه صفر

رحلت حضرت محمدصلي الله عليه وآله

شهادت امام حسن مجتبي عليه ا السلام

شهادت امام رضا عليه ا السلام

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/ketabmobilmoharramsafar.htm

کتاب روضه های محرم وصفر جلد اول

کتاب روضه های محرم وصفر جلددوم

كتاب موبايل روضه های محرم وصفر جاوا و آندروید

كتاب موبايل پنجاه روز عزاداری جاوا و آندروید

كتاب موبايل روضه خواني جاوا و آندروید

کتابهای موبایلی باقری

کتاب موبایل باقری

مژده ای دوستان امیر آمد

مژده ای دوستان امیر آمد - شاد باشید شاد چون غدیر آمد

در بیابان جحفه بین مولا - بر نبی از خدا وزیر آمد

روز هیجده ز ماه ذی الحجه - بر محمّد یکی بشیر آمد

جبرئیل آمد از آسمان بزمین - آیه ای پاک و دل پذیر آمد

آیِ یا ایها الرّسول آمد - امر و فرمانِ بس کبیر آمد

یا محمّد بگوی بر امت - چون به احکام حق خبیر آمد

دوستان گشته شاد از این دستور - دشمنان بین چه سر بزیر آمد

سئل سائل ز قرآن خوان - بهر دشمن چنین نذیر آمد

بخّ بخٍّ گرفته صحرا را - شاد باشی در آن کویر آمد

گفت عُمر این چنین در آن صحرا - بهر قرآن و دین نصیر آمد

گشت اکمالِ دین امامت او - وه چه فرمانِ بی نظیر آمد

باقری شیعیان همه شادند - شادمانند چون غدیر آمد

*****

كیست امیر مؤمنان علی علی علی علی

كیست امیر مؤمنان علی علی علی علی - كیست امام شیعیان علی علی علی علی

كیست امیرمؤمنان غیر علی مرتضی - كیست امام شیعیان غیرعلی مرتضی

كیست امام مهربان غیر علی مرتضی - كیست امام انس وجان غیرعلی مرتضی

كیست شفیع مذنبین غیرعلی مرتضی - كیست امام متقین غیرعلی مرتضی

كیست وصی مصطفی غیرعلی مرتضی - كیست غرض زهل اتی غیرعلی مرتضی

كیست یلِ بدرواُحُد غیرعلی مرتضی - قاتل عمرو عبدود غیرعلی مرتضی

كیست امیرحیه در غیرعلی مرتضی - كیست دلیرونامور غیرعلی مرتضی

كیست مدیح هل اتی غیرعلی مرتضی - كیست امیرِلافتی غیرعلی مرتضی

كیست امام بت شكن غیرعلی مرتضی - كیست عدوی اهرمن غیرعلی مرتضی

كیست دلیل ورهنما غیرعلی مرتضی - كیست امام ومقتدا غیرعلی مرتضی

كی اسدالله بود امیرمؤمنان علی - كی حجة الله بود امیرمؤمنان علی

چه كس یدالله بود امیرمؤمنان علی - چه كس مع الله بود امیرمؤمنان علی

بهشت راچودرزنی دهدصدای یاعلی - به هركجاش سرزنی دهدصدای یاعلی

نغمه مرغان بهشت بود صدای یاعلی - به مسجدودیروكنشت بودصدای یاعلی

مظهرقدرت خداكیست علی مرتضی - جلال وشوكت خداكیست علی مرتضی

نمادهیبت خدا كیست علی مرتضی - شكوه عزت خداكیست علی مرتضی

علی اگرسجده كندفقط برای حق بود - علی اگر گریه كند فقط برای حق بود

علی اگرتیغ زندفقط برای حق بود - علی اگر جنگ كندفقط برای حق بود

زندگی و بودعلی فقط برای حق بود - سخاوت وجودعلی فقط برای حق بود

ركوع وسجده علی فقط برای حق بود - قیام وقعده علی فقط برای حق بود

بنده مخلص خداست امام علی مرتضی - شان نزول هل اتی است امام علی مرتضی

اویكه تاز جبهه هاست امام علی مرتضی - مردخطاب لافتی است امام علی مرتضی

علی بودكه عمرورا دونیمه ودوتاكند - علی بودكه جان خودبهرنبی فداكند

علی به خندق و احد قاتل مشركین شده - علی امیرورهنما برای مؤمنین شده

علی بودكه كعبه را زلوث بت رها كند - علی بودكه كردگار كعبه را ثناكند

علی پیام لافتی زلطف حق شنیده است - پیام حصرانّما به وی زحق رسیده است

سوره پاك هل اتی برای ایثارعلی است - دوستی راه خدا همیشه رفتارعلی است

آیه یِ انّما بود بشانِ شاهِ لافتی - سوره یِ هل اتی بود بشانِ میرِ هل اتی

علی بود صراطِ حق، صراطِ مستقیمِ او - علی بود بابِ نبی وَ دانشِ عظیمِ او

مردرزم و  مرد جنگ است آن شه دلدل سوار - دردفاع ازدین زرنگ است آن شه دلدل سوار

دراحدازجبرئیل آمد به وصفش آشكار - لافتی الّا علی لاسیف الّا ذوالفقار

باقری مولا علی آن مردمیدان عمل - دورباشد از غرورو كینه وكید و دغل

شد ولای اوقبولی یِ صلوة وصوم وحج - باقری ذکر علی حیَّ علی خیر العمل

ازکتاب مجموعه اشعار باقری

کرونا دشمنِ ماست

کرونا دشمنِ ماست - دشمنِ ما بچّه هاست

‏آي مامانا، بچّه ها - وقتي ميريم، كوچه ها

دست نزنيم به جايي - نريم به هر سرايي

دست ندهيم به هر كي - دست نزنيم به هرچي

فاصله ي دو متري - باشه چه فكر بكري

ماسك بزنيم به چانه - هي نگيريم بهانه

نريم به هر مغازه - هر مغازه كه بازه

وقتي ميايم به خونه - بدون هیچ بهونه

بدستور مامان جون - دست و با آب و صابون

خيلي قشنگ بشوييم - هي بهانه نجوييم

بعدش بگيم خدايا - خوب كن تو حال ماها

تو ای خدایِ غفّار - این کرونا را بردار

سلامتی به ما دِه - به حالِ ما صفا دِه

بالاترینِ نعمت - سلامتي است و صحت

باقری بهرِ ماها - گفته چه شعرِ زیبا

کرونا دشمنِ ماست - دشمنِ ما بچّه هاست

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمد باقری تیر 1399

این شعر را برای بچه های عزیزمان بخوانید

شعر-كرونايت همي دهد هُشدار

گر ماسک به چانه نزنی میدانی؟

كرونايت همي دهد هُشدار

‏كرونايت همي دهد هُشدار - كه همه ماسك زنيد بر چانه

بجز از كارهايِ غيرِ ضرور - نشويد هيچگاه خارج از خانه

همه با حفظِ فاصله ها - تبعیّت کنید از قانون

شستشو میدهید مُدام - دستِ خود را به آب و با صابون

همگي دست بدستِ هم بدهيد - بهرِ حفظِ سلامتي كوشيد

هست حفظ سلامتي واجب - همه چايِ سلامتي نوشيد

گفت رهبر كه من هم ماسك - ميزنم گر شوم به جمعِ شما

يك نگاهي به اين پرستاران - كه بسوزند همچو شمع شما

آن پزشكان و آن پرستاران - كه در اين راه گشته اند شهيد

بهر حفظ سلامتي یِ شما - جمله رفتند بالباسِ سفيد

بهترين راهكار صحّتِ ما - راهكاري است كه گفته است رهبر

ماسك زدن هست بنوع خود واجب - گركه خواهي همی شوي سَروَر

گرچه این گفت رهبر است ارشادی - لیک باشد بنوع خود واجب

جمله گوئیم رهبرا، فرمان - هست روی دوچشم و بر حاجب

هست در هر زمان و هر کاری - اُسوه یِ ما در این زمان رهبر

قول و هم فعل او حجّتی بر ماست - چون که او اسوه است بعد پیغمبر

باقری بهترین راهکار صحّتِ ما - فاصله، ماسک زدن، بُوَد همه جا

روی کردن به هر زمان به درگهِ حق - هم توسّل وَ نذر و ذکر و دعا

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور تیر 1399

گر ماسک نزنی به چانه ات میدانی؟

گر ماسک نزنی به چانه ات میدانی؟ - که بر تو و یا اهل و عیالت چه شود؟

با ماسک نزدن اگر که بیمار شوی - بر زندگی و مال و منالت چه شود؟

بیمار شوی، دور شوی ز اهل و عیال - آید به سرت از آن بسی وزرو وبال

هم وزرو وبالِ جانی هم بیماری - هم میرود از آن از کفت مال و منال

گر از تو سرایت کند این بیماری - بیمار شود مرد و زنِ بسیاری

بیماری تو علّتِ بیمارِ دگر - بیماری آن دگر، شود اقماری

پس ماسک بزن گرچه کمی سخت بُوَد – وِل کُن، سخنِ آدمِ بد بخت بُوَد

ای باقری از همین وِل کُنها – بیمار بسی هست که بر تخت بُوَد

ویروس کرونا شده بلائی تازه

در سال هزارو سیصدو نود و نُه - ویروس کرونا شده بلائی تازه

بدتر ز وبا و حصبه و سِل شده است - آزار دهد بی حد و بی اندازه

درمان نبود بهتری از ماسک زدن - تاکید کند رهبری از ماسک زدن

شد یاورِ تو ماسک زدن این روزها - بهتر مَطَلب یاوری از ماسک زدن

پس ماسک بزن باقری اندر همه حال - با ماسک زدن تو نروی زیرِ سؤال

هم اهل و عیالت نگرانت نشوند - هم بیمه شوی از کرونا در این سال

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور تیر 1399