آداب عزاداری امام حسین علیه السلام
در حدیث قدسی آمده که خداوند به حضرت موسی (علیه السلام) فرموند : ای موسی ! هر یک از بندگانم در زمان شهادت فرزند مصطفی (صلی الله علیه و آله و سلم) (روز عاشورا) گریه کند یا حالت گریه به خود بگیرد و بر مصیبت سبط پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) تعزیت گوید هم
شباهت های امام حسین و حضرت مهدی علیهما السلام
در القاب«ثارالله» «وترالموتور» «طرید الشرید» هر دو شریکند.(ابن بابویه، کمال الدین،ج1 ص318) هر دو امام در هدف مشترکند. امام باقر(علیه السلام) می فرماید: هنگامی که قائم قیام کند، هر آینه باطل را از بین می برد
عاشورا میوه تلخ فراموشی غدیر و هشدار برای ظهور
می خواهیم درباره سه مرحله حساس و تاریخ ساز غدیر، عاشورا، ظهور صحبت کنیم که هر سه در یک راستا قرار دارند و می خواهیم نشان دهیم هر که به قصد انحراف افکار مردم، سه حادثه توسط مغرضان دستخوش تحریفهای ظاهری و معنایی فراوان شده اند.
در واقعه عاشورا استقامت و ثبات قدم موج می زند؛ یکی از این صحنه ها زمانی است که امام حسین شب عاشورا بیعتش را از همه برداشت اما اصحاب با ماندن نهایت استقامت خویش را نشان دادند.
بنی امیه و پیروان آنها برای واژگون نشان دادن واقعیات و پوشاندن چهره باطل با ظاهری حق، به دروغ و از پیش خود، عاشورا، روز مصیبت بزرگ اهل اسلام را روزی با برکت در تاریخ اسلام معرفی کردند.
این پیشنهاد در واقع آخرین آزمایش بود از سوی آن حضرت و نتیجه این آزمایش، عکس العمل یاران آن بزرگوار بود که هر یک با بیان خاص، وفاداری خود را به آن حضرت و استقامت و پایداری خویش را تا آخرین قطره خون اعلام داشتند و بدین گونه از این آزمایش روسفید و سرفراز بیر
جدّ و پدر و مادر و برادر من بهتر از من بودند و هر یك دنیا را وداع نمودند، و از براى من و براى هر مسلمى است كه اقتدا و تأسّى كند بر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله. اى خواهر! من تو را قسم مىدهم و باید به قسم من عمل كنى، وقتى كه من كشته شوم گریبان در مرگ من
روز عاشورا در حالی که تعدادی از برادران امام حسین علیه السلام و اصحاب بزرگوارش در صحنه نبرد حضور داشتند و هر کدام خود ار زمره شجاعان به شمار می رفتند، امام پرچم لشکرش را به دست عباس علیه السلام داد؛ چرا که او از هر جهت شایسته ترین فرد برای این مقام بود.
روز نهم ماه محرم كه معروف به تاسوعا است، آخرین روزى بود كه امام حسین علیه السلام و یارانش شبانگاه آن را درك كرده بودند و این روز به شب عاشورا پیوند خورد. بدین جهت در نزد مسلمانان و محبان اهل بیت علیهم السلام از اهمیت بالایى برخوردار است
امام حسین علیهالسلام عصر تاسوعا تا به صبح عاشورا را مهلت گرفت تا در یک کلاس عملی و کاملا واقعی این مبنای قیام خود را به تصویر بکشد که هدف او از این حرکت عظیم زنده کردن بندگی واقعی خداست
ماجرای ملاقات سالار شهیدان با عمر سعد
امام حسین علیه السلام شخصی را برای دیدار با ابن سعد فرستاد و گفت: من حاضرم بار دیگر با یکدیگر ملاقات کنیم. پس در اردوگاه شبانگاه با یکدیگر روبرو شدند و میان امام حسین علیه السلام و ابن سعد سخن به درازا کشید. نتیجه این سخنان این بودکه عمر سعد به راه نیامد
آوردن کودک شیرخوار، التماس یا اتمام حجت؟!
اگر امام حسین ـ علیه السلام ـ در آن لحظه سخت، علی اصغر را در آغوش می گیرد، برای اعلام مظلومیّت اهل بیت به جهانیان و برای رسیدن هر چه بیشتر ندای عاشورا به جهان و جهانیان است نه برای آب خواستن.
على اصغر، یعنى درخشانترین چهره كربلا، بزرگترین سند مظلومیت و معتبرترین زاویه شهادت... . چشم تاریخ، هیچ وزنه اى را در تاریخ شهادت، به چنین سنگینى ندیده است.
با شهادت حضرت علی اصغر علیهالسلام این نقشه دستگاه تبلیغات بنیامیه را نقش بر آب کرده هر انسانی به هر آئین و مذهبی این سئوال را از بنیامیه میکند که طفل شیرخوار گناهی نداشت که شما او را کشتید.
ماه پاره ای در میان گرگان کوفی
هنگامی که امام حسین علیه السلام نالهی حضرت قاسم علیه السلام را شنید، با شتاب به بالین او آمد و اینگونه به بالین شهیدی نشتافته بود و وقتی به بالین قاسم علیه السلام آمد، لشکر را نفرین نمود.
تجلّی ادبِ کربلا در نوجوانی سلحشور
حادثه كربلا در حقیقت، تجلّى ادب الهى ـ انسانىِ «انسان كامل» و به نمایش گذارنده همه فضایل، ارزشها و كمالات وجودى وامكانى است و عاشورا در واقع، آفریده ادب حسینى و ادب یاران امام حسین علیهالسلام است كه خود تابلوى زیبا و دلنشین و شیرین از همه خوبیها و زیبایى
نوجوانان عاشورایی، شیران بیشه عشق
عبدالله پسر امام مجتبی علیه السلام هنوز به حد بلوغ نرسیده بود و در خیمه گاه با زنان به سر می برد. هنگامی که متوجه حمله دشمن به جانب امام شد، از خیمه گاه بیرون دوید. او سراسیمه و شتابان رو به جانب امام حسین علیه السلام رفت و در کنار عمویش ایستاد.
در روز پنجم محرّم سال 61 ه.ق چه گذشت؟
چون گروهی از مردم می دانستند که جنگ با امام حسین (علیه السلام) در حکم جنگ با خدا و پیامبر است، در اثنای راه از لشکر دشمن جدا شده و فرار می کردند. نوشته اند: فرماندهی که از کوفه با هزار جنگجو حرکت کرده بود، چون به کربلا رسید، سیصد یا چهارصد نفر همراه او بو
هنگامی که یزید بن معاویه شرافت و فضیلت را لگد کوب می کرد این جوانان فداکار مردانه قیام کردند . سیمای جوانیشان پر شور و از جان گذشته تا همیشه در تاریخ رستاخیز حسینی می درخشد . آری چهره تابناک آن جوانان بود که تلؤلؤ خاص قیام تاریخی امام حسین ( علیه السلام)
در روز ورود حضرت حسین علیه السلام به كربلا اختلاف است ولی صحیحترین اقوال آن است كه ورود آن عزیز به كربلا در روز دوم محرم الحرام سال شصت و یكم هجرت بوده است.
گرمای سوزان کویر، بدنهای خسته کاروانیان را میآزارد و خورشید آرام، آرام خود را در تنگنای افق جای میدهد، کاروان توقف کرد، صدایی پرسید: این جا کجاست؟ پاسخ آمد: اینجا کربلاست! آری اینجا کربلاست، اینجا بهشت سرخ بدنهای بیسر است، اینجا نگارخانه گلهای پرپر
در روز دوم محرم، امام حسین علیه السلام پس از ورود به سرزمین کربلا به اصحاب خود فرمود: «مردم بندگان دنیا هستند و دین را همچون غذایی میدانند که تا زمانی که مزه خوش داشته باشد، آن را نگاه میدارند، اما هنگامی که (مزهاش عوض شود و) آزمونی در کار باشد، تعداد
پیامبر (صلی الله علیه و اله) فرمودند: امّ سلمه! تا وقتى كه حسینم خودش مى خواهد، بگذار بر سینه ام بنشیند، و بدان كه هر كس باندازه تار مویى حسینم را اذیّت كند مانند آن است كه مرا اذیّت كرده است .
همراه با کاروان عشق از مدینه تا کربلا
سوم شعبان 60 ه.ق: - ورود امام حسین (علیه السلام) به مكه و سكونت آن حضرت و خاندانش در خانه عباس بن عبدالمطلب. (حضور امام در مكه مدت چهار ماه و چند روز بوده است).
مروری بر اعمال و وقایع ماه محرم
از امام رضا(علیه السلام) نقل شده است: هر كس كار و كوشش را در این روز، رها كند، خداوند خواسته هایش را برآورد و هر كس این روز را با حزن و اندوه سپری كند، خداوند قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد.
مهم ترین فایده عزاداری های محرم
در واقع ائمّه اطهار(علیهم السلام) با ترغیب مردم به اقامه مجالس حسینى از پراکندگى نیروها جلوگیرى به عمل آوردند و توده هاى متفرّق را بسیج کردند و با ایجاد وحدت و یکپارچگى در میان آنها قدرت عظیمى را به وجود آوردند.
عزاداری ما بر امام حسین علیه السلام مانند عزاداری کسانی نیست که چیزی دنیایی را از دست داده اند، بلکه عزاداری ما روشن است و از سنخ حقیقت است. ما بر حقی که ضایع شده است و بی توجهی به مقام اوصیای پیامبر صلی الله علیه و آله که قرآنهای ناطق و جانشینان آن حضرت
در ارزش و میزان تاثیرگذاری فرهنگی مجالسی که برای عزا و یا سرور اهل بیت علیهم السلام بر پا می شود تردیدی نیست؛ اما به شرطی که هر یک از چهار رکن این مجالس وظیفه خود را بشناسد و به بهترین شکل آن را بجا آورد.
صاحبِ خانه را برون ز آشیانه کردند
امـوى هـا از مـنـزلت والا و قـداسـت امـام حـسـیـن علیه السلام در دل هـاى مـسـلمانان آگاه بودند. بنابراین رویارویى نظامى با آن حضرت در مكّه یا حومه ایـن شـهـر مـوجـب مـى شد كه عموم حاجیان بر ضدّ اموى ها به انگیزش درآیند، امام را پشتیبانى كنند، او را یارى د
یاران مختار بسیاری از آنان را دستگیر کرده و نزد مختار می آوردند. او نیز دستور می داد که آنان را به قتل برسانند. حتی دست و پای بعضی را که جرمشان سنگینتر بوده قطع کرده و به قتل می رساندند. تعداد تخمینی کسانی که به جرم شرکت در حادثه کربلا کشته شدند، حدود س
به شهادت رساندن امام حسين علیه السلام ، به همراه 72 تن از ياران باوفايش در صحراي كربلا دز سال 61 هجري كه به دستور يزيد به شهادت رسيدند، از بزرگترين جنايات بشري در طول تاريخ است. در اين دوره، لعن امام علي علیه السلام خصوصاً تا زمان به حكومت رسيدن «عمر بن ع
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: محرّم ، امام حسين(ع)و واقعه عاشورا و کربلا