فاطمه، در سقیفه شدی توشهید

فاطمه، در سقیفه شُدی توشهید - غَصبِ حق در سقیفه گشت پدید

بهرِ غصبِ حُقُوقِ شما و عَلی - مُنتَخَب شد قُلی بِجایِ وَلی

در سقیفه چه کارها کردند - آبروئی ز دینِ ما بردند

چند نفر سرنَوشتِ امّت را - داد تغییر با قُلِیِّ بی پروا

جابِجا شد زِ خاتَم چِنانکه که نگین - شد وَلیِّ خدای خانه نشین

در سقیفه چو شد خلیفه ای معلوم - شد وصِیِّ نبی ز حق محروم

بود قُطبِ رُحَی مکانِ علی - چرخشِ حق و دین به بنانِ علی

در زبانِ علی نبود جُز قرآن - در بیانِ علی نبود یک بُطلان

حکمِ او حُکم قرآن و دین و خدا - از خدا لحظه ای نبود جدا

فاطمه را میان کوچه آزردند - سندی را زدستِ او بردند

شد شکسته میانِ کوچه پهلویش - گشت آزرده و کبود بازویش

سینه اش بین دیوار و در مجروح - شد جنینش شهید و هم بی روح

اوّلین ظُلم بر نبیّ و وَلِی - شد به زهرا و هم به علی

ظُلمها بر علی و همسر شد - فاطمه در میان بستر شد

شد ضعیف روز بِروز آن بانو - تا که از ضَعف فتاد از زانو

در جمادی شهید شُد زهرا - از جهان نا اُمید شُد زهرا

شد علی بی پناه و بی یاور - کودکانش یتیم و بی مادر

حسنین، زینبین چه افسرده؟! - از غمِ مادرند پژمرده

باقری گوید از غَمِ عُظما - لَعَنَ اللّهُ قاتِلِیکَ یا زَهرا

سروده شده دهه فاطمیه 1401

http://asharebageri.blogfa.com