مادرِ سادات شُدی تو شَهید

مادرِ سادات شُدی تو شَهید - روحِ مناجات شُدی تو شَهید

ماهِ جمادی شده ماهِ عزات - ماه مُحرّم شده از نو پدید

ظلم و سِتم گشت به دُختِ نبی - آتشِ کین شد به سرایِ ولی

ظلم و ستم بعدِ نبی شد فزون - به فاطمه هم حسنین و علی

بعدِ نبی تیغِ ستم آختند - بر درِ بیتِ عَلَوی تاختند

به بیتِ زهرا و علی و نبی - آتشِ ظلم و ستم انداختند

بازویِ زهرا شده از کین سیاه - شهید شد مُحسنِ او بی گناه

پهلویِ زهرا بشکست از غلاف - میان آن کوچه یِ بی سر پناه

مریضه شد فاطمه از ضربِ در - دید بَسی ظُلم زِ بعدِ پدر

سینه و بازوش کبود و سیاه - گشت خوراکش غَم و خونِ جگر

عُمر شریفش چو بِشُد خاتمه - کرد وصیّت به علی، فاطمه

گفت: مرا غسل بِدِه، دَفن کُن - نیمه یِ شب که خواب باشد همه

مادرِ سادات برفت از جهان - شد غم و ماتم به دلِ شیعیان

نیمه یِ شب غُسل بدادش علی - دَفن و کَفَن گشت زِ مردم نِهان

شهید شد مادرِ غمدیده ها - مدفنِ او نهان شد از دیده ها

قبرِ شریفش ز همه شد نهان - خاصه زِ کوران و زِ خوابیده ها

تا برسد مهدیِ صاحب زمان - برون شَوَد زِ پرده رازِ نهان

روز ظُهورش بِشَوَد آشکار - مرقَدِ او بر همه یِ شیعیان

باقریا روزِ ظهورِ اِمام - بگیرد او زِ دشمنان اِنتِقام

مُنتقِمِ خونِ خدا چون رَسَد - کَندَه شود ریشه یِ قَومِ ظلام

سروده شده فاطمیه سال 1401

برای مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری روی لینک زیر کلیک فرمائید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

http://asharebageri.blogfa.com