زِ هَر مال و زِ هَر ثروت هُنَر بِه

زِ هَر مال و زِ هَر ثروت هُنَر بِه - هُنَر از مال و ميراثِ پدر بِه

هُنَر سرمايه یِ هر روزگار است - هُنَر سرمايه اي بَس ماندگار است

هُنَر ميراثي از پيشينيان است - هُنَر سرمايه اي در هَر زمان است

هُنَر زيرِ زمين گَر دَفن گَردد - پس از صد سالِ ديگر باز گردد

هُنَر چون چشمه اي زاينده باشد - هُنَر چون دولتي پاينده باشد

هُنَر دارایِ فضل و قَدر باشد - هُنَر هرجا رَوَد در صَدر باشد

هُنَر برتر مَرا از گوهر آمد - عزیزم با هُنَر گردی سر آمد

هُنَر باقي است همچون کانِ گوهَر - ولی از کانِ گوهر هست برتر

هُنَر را با گُهَر سَنجِش نشاید - که این دو هیچ در سَنجِش نیاید

هُنَر پَروَر بُوَد عاقلترین کَس - هُنَر مند است جانا بِهترین کَس

هُنَر ای باقری، بِهتر زِ مال است - هُنَر آرایه یِ عقل وکمال است

سروده شده زمستان 1401

زِ هَر مال و ثروت، هُنَر بَرتَر است

زِ هَر مال و ثروت، هُنَر بَرتَر است - زِ هَر گنج و اِرثی، هُنَر بهتر است

هُنَر ثروتی هست، در روزگار - هُنَر هست، سرمایه ای ماندگار

هُنَر هست، ميراثِ پيشينيان - هُنَر ثروتی هَست، در هَر زمان

هُنَر گوهري هست، در كانِ خاك - چو گَردَد برون، میشَوَد تابناک

بُوَد بي هُنَر لُقمه چين، هَر سَرای - وَلِی باهُنَر خود بُوَد کَدخُدای

چو دیدی هُنَر مند، شَو هَمنَشین - زِ باغِ هنر تا توانی بچین

چو دیدی هُنَرمند بِنشین بَرَش - بِشَو دَر هُنَر هَمرَهُ و یاوَرَش

تو شاگرد شَو بهرِ صاحب هُنَر - بِشَو هَمرَهَش در سَفَر یا حَضَر

هُنَر هَست هَر خاتَمی را نگین - برای هُنَر رنج و سَختی ببین

بِکَش رَنجِ شاگردِیِ اوستاد - که صاحب هنر میشَوَد از تو شاد

هُنَر باقری، بِه زِ مال و مَنال - نَبینَد هُنَرمَند هرگز زَوال

سروده شده زمستان 1401

گلستان سعدی باب هفتم در تأثیر تربیت- حکایت شمارهٔ ۲ : حکیمی پسران را پند همی‌داد که جانان پدر هنر آموزید که ملک و دولت دنیا اعتماد را نشاید و سیم و زر در سفر بر محل خطر است یا دزد به یکبار ببرد یا خواجه به تفاریق بخورد. اما هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده وگر هنرمند از دولت بیفتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است، هر جا که رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند . سخت است پس از جاه تحکم بردن - خو کرده به ناز جور مردم بردن - وقتی افتاد فتنه‌ای در شام - هر کس از گوشه‌ای فرا رفتند - روستازادگان دانشمند -به وزیری پادشا رفتند - پسران وزیر ناقص عقل - به گدایی به روستا رفتند

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar