پاستیل خانگی یک میان وعده جذاب برای کودکان

میان وعده

مواد لازم برای 3 نفر
پودر ژله : 1 بسته(طعم دلخواه)
گلوکز:2 قاشق غذاخوری
پودر ژلاتین: 2 قاشق غذاخوری
شکر: 1 قاشق غذاخوری
آب:1 فنجان

طرز تهیه :
1-ابتدا یک کاسه مناسب انتخاب می‌کنیم و پودر ژله دلخواه را درون آن می‌ریزیم و سپس یک فنجان آب سرد را اضافه می‌کنیم و مقداری هم می‌زنیم تا پودر ژله و آب ترکیب و یکدست شود.
2-سپس کتری را تا نصفه آب می‌کنیم و روی شعله قرار می‌دهیم تا بجوشد و وقتی جوشید شعله را کم می‌کنیم و کاسه را روی حرارت بخار آب قرار می‌دهیم تا به روش بن ماری آماده شود.
3- مقداری مخلوط پودر ژله را هم می‌زنیم و سپس 2 قاشق گلوکز را اضافه و آن را به خوبی در مواد حل می‌کنیم و سپس 2 قاشق پودر ژلاتین را اضافه و مخلوط می‌کنیم تا مواد یکدست شود.
4- یک قاشق شکر اضافه می‌کنیم و به خوبی هم می‌زنیم و اجازه می‌دهیم مدتی روی حرارت بخار آب قرار داشته باشد سپس کف هایی را که در سطح کاسه به وجود آمده به کمک یک قاشق خارج می‌کنیم تا مایع شفاف شود.
5-در آخر مواد درون کاسه را با یک قاشق درون قالب‌های سیلیکونی می‌ریزیم و به مدت 30 دقیقه درون فریزر قرار می‌دهیم تا پاستیل‌های ما آماده شود.

ژنتیک عامل موثر در اختلالات تغذیه‌ای

اختلالات غذا نخوردن می‌تواند اثرات جبران ناپذیری بر اندام‌های داخلی بدن چون کلیه، روده و معده بگذارد به تازگی یک تحقیق نشان داده ژنتیک عامل موثری در ایجاد این اختلالات است

مترجم : کسرا

اختلال‌های زیادی مربوط به غذا خوردن وجود دارد که ممکن است تحت تاثیر فشارهای روانی و عصبی بر فرد وارد شود. از این اختلالات غذا می‌توان به بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و محدودیت غذا (ARFID) اشاره کرد. تخمین زده می‌شود 1 تا 5 درصد از جمعیت جهان از اختلال خوردن رنج می‌برند که تعداد کمی از مردم از وجود آن آگاه هستند. به تازگی در یک تحقیق مشخص شد که بیماری (ARFID) با ژنتیک شما رابطه دارد. در ادامه به بررسی این بیماری و تحقیقات انجام شده درباره این موضوع می‌پردازیم.

اختلال اجتناب یا محدودیت غذا چیست؟
اختلال اجتناب یا محدودیت غذا (ARFID)، یک اختلال خوردن مشابه اختلال بی‌اشتهایی است. آرفید برای اولین بار در سال 2013 به عنوان یک اختلال تعریف شد. افراد مبتلا به این بیماری تنوع بسیار محدودی از غذا یا مقدار بسیار کم غذا (یا هر دو) را مصرف می‌کنند اما در مقایسه با افراد مبتلا به دیگر اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی عصبی، این محدودیت غذایی ناشی از نارضایتی بدن یا تمایل به کاهش وزن نیست.
این افراد غذاهایی را که می‌خورند به دلیل بیزاری حسی از طعم ها، بوها و بافت‌های خاص، کم اشتهایی و همچنین تجارب آسیب زا در غذا خوردن مانند ترس از خفگی و ترس از درد دستگاه گوارش محدود می‌کنند. این محدودیت به حدی شدید است که به کاهش وزن، کمبود ویتامین و مواد معدنی منجر می‌شود و می‌‌تواند بر اندام‌های داخلی بدن همچون کلیه،معده و دستگاه گوارش اثرات جبران‌ناپذیری بگذارد.
نشانه‌ها چیست؟
علایم و نشانه‌‌های ARFID شامل عادات غذایی شدیدا انتخابی، انتخاب‌‌های غذایی محدود، خوردن وعده‎‌‌های بسیار کوچک، مشکل در جویدن، بلع و هضم غذا‌های خاصی است. کودکان و بالغان مبتلا به ARFID گهگاه یک بی‌ میلی کلی به غذا نشان می‌دهند و بیشتر به مکمل‌های غذایی و گاهی به تغذیه از طریق لوله برای جلوگیری از کمبود مواد مغذی و حفظ وزن نرمال خود نیاز دارند.

فراوانی در مردان به اندازه زنان
آرفید مردان را به اندازه زنان مبتلا می‌کند، در حالی که دیگر اختلالات خوردن، مانند بی‌اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی، بیشتر در دختران و زنان رخ می‌دهد. همچنین بر خلاف دیگر اختلالات خوردن، آرفید معمولاً در اوایل کودکی ایجاد می‌شود.

70-85 درصد اثر ژنتیک بر آرفید
محقق ارشد این تحقیق می‌گوید: «به منظور تخمین وراثت پذیری آرفید، ما با بررسی داده‌های 34 هزار دوقلو دریافتیم که وراثت پذیری آرفید 70 تا 85 درصد است.»
این تحقیق، آرفید را در میان ارثی ترین اختلالات قرار می‌دهد. در مقایسه، اوتیسم 79-84٪ و ADHD 76-89٪ برآورد شده است. علاوه بر این، وراثت پذیری آرفید بیشتر از بی اشتهایی عصبی (48-74٪)، پرخوری عصبی (55-61٪) و اختلال پرخوری (39-57٪) است که نشان می‌دهد آرفید ممکن است ارثی ترین اختلال غذا خوردن باشد.

درمان
یافته‌ها نشان می‌دهد که مطالعات ژنتیکی ظرفیت زیادی برای کمک به درک علل آرفید دارد. هم اکنون درمان هایی برای آرفید با استفاده از درمان شناختی رفتاری وجود دارد. ضمن این که با مصرف نکردن غذا مواد معدنی بدن کاهش می‌یابد و فرد مبتلا به این بیماری باید انواع مکمل‌ها را تحت نظر پزشک مصرف کند.
منبع:theconversation