روز طبيعت (13فروردین)
روز طبيعت (13فروردین) سیزده‌به‌در سیزدهمین روز فروردین ماه و از جشن های نوروزی است. در تقویم‌های رسمی ایران این روز روز طبیعت نامگذاری شده‌است و از تعطیلات رسمی است. برخی بر این باورند در این روز باید برای راندن نحسی از خانه بیرون روند و نحسی را در طبیعت به در کنند . که البته بیرون رفتن از منزل و به سبزه و گل و گیاه نگاه کردن «بدون صدمه زدن» خوب است اما نحس بودن سیزده در قرآن وروایات دیده نشده است ، بلکه توهین به ایام الله است . امام علی (علیه‌السلام) در خطبه ای که در آن از خدا طلب باران می‌کند؛ چنین می‌فرماید: «... وَانْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِالسَّحَابِ الْمُنْبَعِقِ، وَالرَّبِيعِ الْمُغْدِقِ، وَالنَّبَاتِ الْمُونِقِ، سَحّاً وَابِلا، تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ، وَتَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَات ...؛ [۱] خدایا! رحمت خود را با ابر پرباران و بهار پر آب و گیاهان خوش منظر شاداب بر ما نازل فرما، بارانی درشت قطره بر ما فرو فرست که مردگان را زنده و آن‌چه از دست ما رفته به ما بازگرداند». امام علی (علیه‌السلام) در این خطبه، علاوه بر طلب باران پر رحمت از درگاه حق، نظام طبیعت و دگرگونی نباتات را در خلال این گفت‌وگو به خوبی بیان فرموده است. طبیعتی که بعد از مردن با نمایان شدن فصل رویش، کالبدی دوباره و به روح زندگی، طراوت می‌بخشد. در ضمن در یک جای قرآن اشاره به این موضوع (فوق) شده است. در جای دیگر از نهج البلاغه، امام علی (علیه‌السلام) ضمن شناساندن صحیح خداشناسی، به پاره‌ای از مواهب خدادادی در طبیعت اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «... وَأَنْشَأَ السَّحَابَ الثِّقَالَ فَأَهْطَلَ دِيَمَهَا، وَعَدَّدَ قِسَمَهَا. فَبَلَّ الاَْرْضَ بَعْدَ جُفُوفِهَا، وَأَخْرَجَ نَبْتَهَا بَعْدَ جُدُوبِهَا؛ [۴] امام علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند: ... خدایی که ابرهای سنگین را ایجاد و باران‌های پی‌در‌پی را فرستاد و سهم باران هر جایی را معین فرمود، زمین‌های خشک را آبیاری کرد و گیاهان را پس از خشک‌سالی رویاند». امام علی (علیه‌السلام) در این خطبه نیز به چگونگی پیدایش فصل‌ها و آغاز رستاخیز طبیعت با این مطلب که پس از خشک شدن زمین، خداوند به وسیله باران رحمتش، بهاری را آغاز کردند که در آن طببعت جلوه‌ای تازه به خود گرفت. در حدیثی امام صادق (علیه‌السلام) اشاره به مواهب عظیم طبیعت پرداخته‌اند که از آن جمله این حدیث است که: «النشوه فی عشره اشیاء: المشی و الرکوب و الارتماس فی الماء و النظر الی الخصره ...؛ [۷] می‌فرماید: شادابی در ده چیز است: پیاده‌روی، (اسب) سواری، آب‌تنی (شنا)، نگاه کردن به سبزه و...» . امام علی (علیه‌السلام) هم‌چنین در خصوص اهمیت طبیعت پاک و شادابی آن، این‌چنین بیان می‌کنند: «النظر الی الخصره نشره؛ [۸] می‌فرماید: نگاه کردن به سبزه موجب شادابی است».
