مطرح شدن نام های مدیران اجرایی سیاسی بدون سوابق مرتبط به عنوان سفیر در کشورهای مهمی مثل چین و روسیه کارشناسان و صاحب نظران را دچار نگرانی کرده است
سفارت خانه یا رفاقت خانه
در نظام بین‌الملل، سفارتخانه‌ها نه دفاتر اجرایی داخلی‌اند و نه پُست‌های تشریفاتی برای مدیران بازنشسته؛ بلکه قرارگاه‌های خط مقدم دیپلماسی هستند. در کشوری که سیاست خارجی برایش جدی است، انتصاب سفرای کلیدی، به‌ویژه در قدرت‌های بزرگی مانند روسیه و چین، تنها بر اساس شایستگی، تخصص و کارآمدی انجام می‌شود. با این حال، گمانه‌زنی‌های انتصابات اخیر نشان می‌دهد که این اصل بنیادین در دستگاه دیپلماسی و اتاق فکر انتصابات دولت نادیده گرفته شده است.
سفارتخانه؛ خط مقدم سیاست خارجی یا مأمنی برای مدیران اجرایی؟
تصمیم‌گیری‌های اخیر در انتصاب سفرای ایران در کشورهایی چون روسیه و چین، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا کارآمدی و تسلط بر امور بین‌المللی، همچنان معیار گزینش است یا این مناصب، به بستری برای ادامه فعالیت مدیران داخلی بدل شده است؟ حتی مطرح شدن نام‌هایی چون نظیر علی عسگری و رحمانی فضلی نشان می‌دهد که اولویت، بیش از آن که بر تخصص و مهارت دیپلماتیک استوار باشد، بر سابقه مدیریتی و گاه ارتباطات سیاسی داخلی متکی است. سفیر، تنها یک مقام تشریفاتی نیست، بلکه چهره اصلی ایران در تعاملات دیپلماتیک دوجانبه و چندجانبه است. تسلط بر زبان، شناخت ساختارهای تصمیم‌گیری کشور میزبان، درک نظام قدرت جهانی و روابط منطقه‌ای از الزامات یک سفیر موفق است. در حالی که قدرت‌های بزرگ برای انتخاب سفرا، ماه‌ها رزومه نامزدها را بررسی می‌کنند و از میان دیپلمات‌های برجسته، کاربلدترین گزینه را برمی‌گزینند، در ایران، این جایگاه مهم به مدیرانی سپرده می‌شود که تخصص اصلی‌شان در حوزه‌های اجرایی داخلی است.
روسیه و چین؛ میدان آزمون و خطای دیپلماسی ایران نیست!
روسیه و چین، دو قطب قدرت در نظم نوین جهانی، شرکای راهبردی ایران محسوب می‌شوند که در سالهای اخیر هنوز نتوانستیم به یک ارتباط راهبردی پایدار با منافع مشخص دست بیابیم. روابط تهران با مسکو و پکن، تنها در سطح اقتصادی یا همکاری‌های دوجانبه نیست، بلکه حضور ایران در پیمان‌هایی چون شانگهای و بریکس، اهمیت این روابط را دوچندان کرده است. در چنین شرایطی، سفیر ایران در این کشورها باید چهره‌ای باشد که نه‌تنها به زبان و فرهنگ سیاسی آن کشورها مسلط باشد، بلکه روابط شخصی و دیپلماتیک قوی با بدنه قدرت در آن کشورها داشته باشد.
چین، دومین اقتصاد بزرگ جهان، سیاست خارجی پیچیده‌ای دارد که مبتنی بر اصل منافع متقابل، دیپلماسی اقتصادی و کنترل دقیق تعاملات سیاسی است. یک سفیر ایران در پکن، باید شناختی دقیق از ساختار حزب کمونیست چین، نهادهای تصمیم‌ساز این کشور و چگونگی تأثیرگذاری در آنها داشته باشد. در غیر این صورت، ایران از فرصت‌های اقتصادی و ژئوپلیتیکی در تعامل با چین، بهره کافی نخواهد برد.
روسیه، بازیگری که در دهه‌های اخیر جایگاهش در نظم بین‌المللی دستخوش تغییرات عمده شده، دارای دیپلماسی‌ای چندلایه و محاسبه‌گرانه است. مقامات کرملین، سفیران کشورها را نه به‌عنوان نمایندگان سیاسی صرف، بلکه به‌عنوان کانال‌های ارتباطی برای تعاملات استراتژیک خود در نظر می‌گیرند. ناتوانی یک سفیر در درک دقیق از فضای سیاست داخلی روسیه و شیوه‌های تصمیم‌گیری در این کشور، می‌تواند تأثیر مستقیمی بر روابط دوجانبه داشته باشد.
دیپلماسی تخصصی یا تکرار تجربه‌های مدیریتی؟
مطرح شدن نام افرادی چون آقایان علی عسگری یا رحمانی فضلی برای سفارت در کشورهایی مانند روسیه و چین، این نگرانی را ایجاد می‌کند که آیا در ساختار سیاست خارجی کشور، به‌جای انتخاب متخصصان دیپلماسی، رویکردی بر اساس سوابق مدیریتی در رسانه و وزارت کشور در حال شکل‌گیری است؟
برای درک اهمیت این موضوع، کافی است نگاهی به عملکرد دیگر کشورها بیندازیم:
آمریکا در انتخاب سفیر خود در چین، فردی مانند "نیکلاس برنز" را منصوب می‌کند که سابقه‌ای طولانی در دیپلماسی، شناخت ساختارهای سیاسی چین و توان چانه‌زنی بالا دارد.
فرانسه برای سفارت خود در روسیه، فردی را برمی‌گزیند که از سال‌ها پیش در حوزه اوراسیا تخصص داشته و زبان روسی را در سطح بومی می‌داند.
چین نیز برای سفارت در تهران، سفیری را می‌فرستد که شناخت دقیقی از سیاست داخلی ایران دارد و در مذاکرات پیچیده می‌تواند نقش کلیدی ایفا کند.
در مقابل، آیا ایران نیز با چنین دقت و استانداردی عمل می‌کند؟ یا اینکه جایگاه‌های حساس دیپلماتیک، به سکویی برای ادامه فعالیت مدیران اجرایی سابق تبدیل شده است؟
بحران قحط‌الرجال در دستگاه دیپلماسی؟
مدافعان این نوع انتصابات، معمولاً به استدلال "قحط‌الرجال" متوسل می‌شوند و مدعی‌اند که دیپلمات‌های کارکشته و آشنا به نظام بین‌الملل به‌اندازه کافی در کشور وجود ندارند. اما این ادعا تا چه اندازه درست است؟ این ادعا نیاز به یک راستی آزمایی جدی دارد تا اگر واقعا دچار خلأ نیروی انسانی کارآمد هستیم در یک برنامه بلند مدت این ضعف برزگ باید جبران شود.
دیپلماسی در تراز ملی یا تقسیم مناصب؟
سیاست خارجی، میدان جدی کشورها برای تأمین منافع ملی و ارتقای جایگاه بین‌المللی آنهاست. انتصاب سفرایی که بیش از آنکه به زبان، سیاست، اقتصاد و فرهنگ کشور میزبان مسلط باشند، تجربه مدیریتی در نهادهای داخلی دارند، می‌تواند به افت کیفیت مذاکرات، کاهش اثرگذاری در دیپلماسی دوجانبه و هدررفت فرصت‌های بین‌المللی منجر شود. دستگاه سیاست خارجی ایران، اگر می‌خواهد در نظم نوین جهانی جایگاه مناسبی داشته باشد، باید در انتخاب سفرا، رویکردی مبتنی بر دانش، تجربه و تخصص دیپلماتیک اتخاذ کند؛ نه آن که این جایگاه‌های کلیدی را به مدیرانی واگذار کند که صرفاً در فضای اجرایی داخلی تجربه دارند. خلاصه این که دیپلماسی، میدان سیاست بین‌الملل است، نه ادامه مدیریت اجرایی داخلی.
پیام روشن نشست اخیر سران قوا به حاشیه سازان و جریان های رادیکال این بود که اولویت حل مشکلات معیشتی است
وفاق در منافع ملی
به نظر این روزها سران قوا تصمیم خود را گرفته اند که با پرهیز از ورود به حاشیه ها، به متن اصلی که همان مشکلات معیشتی مردم است توجه کرده و تمام هم وغم خود را برای حل آن گذاشته اند. موضوعی که به نظر به مذاق برخی جریانات رادیکال خوش نیامده و این روزها نه مسعود پزشکیان و محمد باقر قالیباف، بلکه حتی رئیس دستگاه قضا را نیز با هجمه های هماهنگ و تجمعات غیر قانونی به انفعال،سازش و...متهم می کنند.درهمین راستا اما نشست مشترک نشست مشترک سران، معاونان و جمعی از مسئولان سه قوه با موضوع همدلی و وفاق درنهاد ریاست جمهوری برگزار شد. نشستی که محتوای اظهارات روسای قوا به خوبی نشان می داد که آنان مصمم هستند که حول محور حل مشکلات مردم به مسیر وفاق خود ادامه دهند. پزشکیان از تصمیمات امید آفرین دولت سخن گفت؛ قالیباف از اهتمام مجلس برای همراهی با دولت سخن گفت واژه ای نیز بر استفاده از تمام ظرفیت ها و تسهیل امورکارآفرینان تاکید کرد.در ادامه بخش های مهم اظهارات روسای قوا را به گزارش ایرنا می خوانید : ...
چراغ سبز سران قوا برای واگذاری ایران خودرو
فرهیختگان - رادیکالیسم سبب می شود فرد، عموماً فهمی متحجرانه از تمامی مفاهیم دینی و انقلابی داشته باشد. یعنی ابزار‌های جدید، تفاسیر جدید، اندیشه جدید و هرچیزی خارج از چهارچوب تفکر خود را نادرست و استحاله و نفاق می‌داند. نمی‌توان بخش بزرگی از جامعه ایرانی یا مردم را موصوف به این صفات کرد؛ چراکه تندروی در اقلیت است که معنا می‌یابد.
اعتماد - در یکی از جدیدترین گزارش‌های اداره آمار کشور (در تاریخ ۱۸دی ۱۴۰۳) مشخص شد که ۲۷ درصد ایرانی‌ها با درآمد روزانه دو دلاری زندگی می‌کنند. این در حالی است که فقط هزینه‌های سلامت در ایران با سرعت چشمگیری در حال افزایش است. بخش قابل توجهی از درمان‌ها از سبد خانوار این دهک‌ها خارج می‌شود.
جوان - این روزنامه درباره رفتار‌های متناقض مدعیان اصلاح‌طلبی نوشت: ترامپ این روزها از اصلاح‌طلبان دل می‌برد، همو که چند سال پیش او را دیوانه‌ای خطرناک برای کل جهان می‌نامیدند و به قدرت رسیدن او را باگ دموکراسی در مهد دموکراسی می‌دانستند. مسئله فقط تمایل روزافزون آنان برای مذاکره با این دیوانه خطرناک که اکنون عاقل و فرزانه می‌دانندش، نیست بلکه حتی از کار‌های ترامپ که بوی تمامیت‌خواهی، انحصارطلبی، قدرت‌مداری و خودکامگی می‌دهد، استقبال می‌کنند.
هم میهن - مجلس در جلسه غیرعلنی خود به موضوع FATF پرداخته؛ که قانون آن در مجالس قبلی تصویب شده و مجمع باید رسیدگی کند. این کار را حتی جرئت نکردند که به‌صورت علنی رسیدگی کنند تا معلوم شود کدام نماینده برخلاف منافع عمومی نظر و رای می‌دهد. از خبر سخنگوی هیئت رئیسه مجلس در پایان نشست می‌توان فهمید که یک جناح تندرو دنبال ایجاد مانع در برابر تحقق وعده‌های رئیس‌جمهور است
فردانیوز خبرداد:رئیس مجلس شورای اسلامی، درجواب نماینده انجمن اسلامی دانشجویان که پرسید: به چه دلیل قانون حجاب ابلاغ نمی‌شود؟ توضیحاتی ارائه کرد. وی گفت: شورای عالی امنیت ملی مصوبه دارد که اگر موضوعاتی سبب چالش و تنش شود دبیرخانه می‌تواند آن را متوقف کند. وقتی می‌گوییم مصوبه دارد یعنی مصوباتش بعد از تایید حضرت آقا قانون است.
مشرق نیوز نوشت : طی روزهای اخیر ادعایی مبنی برارتباط محمدجواد ظریف با ساواک ازسوی برخی ازافراد مطرح شده است.(درهمین راستا) مرکزاسناد انقلاب اسلامی درراستای رسالت خود ...این ادعا را راستی‌آزمایی کرده و در اطلاعیه‌ای آورده است: برطبق اسناد موجود دراین مرکز، هیچ‌گونه سندی دال برهمکاری و ارتباط آقای ظریف با ساواک وجود ندارد.
رجا نیوز نوشت : حجت‌الاسلام حسین صفدری معاون وزیر اطلاعات اظهارداشت: متاسفانه بعضی‌ها، خودشان را با ساز و کوک اجانب هماهنگ می‌کنند. امروز تئوری آمریکایی‌ها، اِعمال فشار برای مذاکره با هدف ترساندن ایران است؛ مقصود آمریکایی‌ها از مذاکره، این نیست بر مبنای احترام متقابل، چیزی بدهند، حرفی که در این مقطع می‌زنند، برای اخافه و ترساندن است.
روبیو: تا چند سال دیگر تحریم‌ها بی‌اثر خواهند بود
«عدالت آموزشی» تستی نیست (یادداشت روز)
اخبار ویژه
اوضاع آشفته جبهه اوکراین به روایت پولیتیکو «اینجا همه چیز فرو پاشیده است»
رکورد ترانزیت جاده‌ای در ۴۶ سال اخیر شکسته شد
عراقچی: اسرائیل در چشم جامعه جهانی شکست خورده است
افتتاح ۱۲۰ هزار میلیارد تومان پروژه راه و مسکن با حضور رئیس‌جمهور
زبان آمریکا در دهان مدعیان اصلاحات «تندروها» اسم رمز حمله به نیروهای انقلاب
حرکت بر مدار وحدت و بصیرت رمز تداوم انقلاب اسلامی و اقتدار کشور است
خانم مهاجرانی! منظورتان این است به آمریکا و اسرائیل ثابت کنیم حامی تروریسم نیستیم؟!
سردارانی که نبایستی تحریف شوند
کسانی که حرف از مذاکره می‌زنند چیزی عایدشان نمی‌شود
کلید حل مشکلات اقتصادی کشور «سی‌اف‌تی» و «پالرمو» نیست
20 سال زندان در انتظار استفاده‌کنندگان هوش‌مصنوعی چینی
دولت دارد چه کار می‌کند؟
ایجاد « هم مسألگی» اولین گام دولت پزشکیان برای حل بنیادین و همه‌جانبه چالش‌ها و مشکلات کشور است
شاخص‌های اجرای قانون اساسی برای 13 دستگاه تا پایان سال عملیاتی می‌شود
دولت چهاردهم در 4 ماه اول شروع کار خود تهدید عبری غربی برای ورود ایران به جنگ را دفع کرد
پزشکیان از طریق 4 سفر استانی در صدد آسیب شناسی و تصمیم سازی برای رفع محرومیت بود
تأمین مالی و حمایت از تولید دو راهکار پاستور برای بازار دارو است
قوه مجریه برای ارتقای وضعیت آموزشی، برنامه هفتم توسعه را در کانون توجه قرار داد
وزارت ارتباطات از طریق توسعه فیبر نوری در پی افزایش کیفیت اینترنت است
دولت با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر به دنبال رفع ناترازی در صنعت برق است
نفت با کمک پتروشیمی آلاینده‌ها را مهار می‌کند
همکاری سازمان امور مالیاتی و معاونت علمی ریاست جمهوری برای توسعه هوشمندسازی نظام مالیاتی
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: گــزیــده خـبــرهــا و نـشـریــات
