صَفَر رفت و ربیعُ الاَوَّل آمد

صَفَر رفت و ربیعُ الاَوَّل آمد - که شادی‌ها به صَدرِ جَدوَل آمد

ربيعُ الاَوَّل آمد نور آمد - نُهُم روزَش دُري مستور آمد

دَهُم آغازِ مولائِیِ مهدي - بَهارِ ما تَوَلّائِیِ مهدی

به هِفده میشوَد میلادِ دِلبر – وَ جشنِ پاکِ میلادِ پیمبر

وَ هِفده میشوَد میلادِ صادق - مُبارک ماهِ رویِ حَیِّ ناطِق

دو ماهِ غم، محرّم با صَفَر بود - غَمِ هَر یِک از آن دیگر بَتَر بود

غَمِ آقا حسین و زینبِ زار - مُنَقَّش بود بَر هَر دَر وَ دیوار

غَمِ عاشور بود و اربعین بود - که مَرد و زن از آن غَم دِل غَمین بود

غَمِ موتِ رسولُ اللّهِ خاتَم - کَز آن غَم دل غمین حَوّا و آدَم

غَمِ قتلِ حسن بود و رِضا بود - کَز آن غمگین عَلِیِّ مُرتضی بود

مُحَرّم با صَفَر چون یافت پایان - بِشُد از چهره ها شادی نمایان

ربیع، یعنی بهار روح و جان است - وَلی، غَم، باز هَم در آن نهان است

بُوَد آن غَم، غَمِ مهدِیِّ زهرا - که سرگردان بُوَد در کوه و صحرا

خدایا میرسان روز ظُهورش - شَوَد روشن دِلِ عالَم زِ نورَش

بِخواه ای باقری، از کِردگارش - همین زودی نَمایَد آشکارَش

دُعایِ عَجِّلِ اللّهُمَّ برخوان - به هر صُبحی، چِنان مُرغِ غَزل خوان

سروده شده اول ربیع ۱۴۴۷ شهریور ۱۴۰۴

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar