جامعیت علمی امام(رحمةالله‌علیه)
امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) در یسیاری از علوم عقلی و نقلی تسلط و تبحر کاملی داشتند، علاوه بر این‌که در علوم فقه و اصول تبحر کافی داشتند، در علوم عقلی مانند علم فلسفه، عرفان، اخلاق، سیاست، کلام، ادبیات، نجوم و هیئت تبحر کاملی داشتند.[2]
ایشان در سال‌های زیادی قبل از انقلاب، در دروس فقه و اصول و فلسفه و کلام و ... مشغول تدریس بودند که همه این‌ها نشانه تسلط کامل ایشان بر علوم اسلامی است. علاوه بر این‌ها ایشان تبحر بالای خودشان را در اداره جامعه و رهبری انقلاب و مردم نشان دادند. ایشان در برهه‌های بسیار حساس تیزبینی و درایت بالای سیاسی خودشان را به منصه ظهور گذاشتند بخاطر نگاه تیزبین حضرت روح‌الله بود که توانستند این انقلاب عظیم را از گردنه‌های بسیار خطرناک و پیچیده عبور دهند.

بعد روحانی و عرفانی امام(رحمه‌الله‌علیه)
علاوه بر تمام این‌ها که بیان گردید یکی از خصایص بسیار منحصر بفرد امام(رحمه‌الله‌علیه) بعد عرفانی و اخلاقی ایشان بوده است. امام با تمام عظمتی که داشتند همیشه و در همه حال بر خداوند عالم تکیه داشتند. ایشان خطاب به دامادشان جناب آقای «اشراقی» می‌گویند: «به خاطر داری در سال 1342 كه تازه سخنرانی اولی را از قم شروع كردم به من چه گفتید؟ گفتید: بزرگان و علمای قم آن‌طور كه لازم است با شما همراهی نمی‌كنند و شما در مبارزه تنها هستید و من در پاسخ گفتم مردم با من هستند».
 حضرت امام(رحمه‌الله‌علیه) خطاب به دامادشان می‌گویند:« اگر آن‌روز به جای آن‌كه می‌گفتم مردم با من هستند می‌گفتم خدا با من است پیروزی انقلاب 15 سال به تعویق نمی‌افتاد».[3]

بعد از آن امام خمینی(رحمه‌الله‌علیه) در همه جا می‌گوید( فقط خدا) مثل آزادسازی خرمشهر؛ امام می‌گوید: خرمشهر را خدا آزاد كرد. این نگاه عرفانی حضرت امام(رحمه‌الله‌علیه) را می‌رساند که به غیر از خداوند عالم بر هیچ قدرتی اعم از شرق و غرب تکیه نداشتند
ادامه مطلب در این لینک: