واشینگتن پست در مقاله ای به کم اثر بودن تحریم های آمریکا علیه ایران در دهه های اخیر پرداخت. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان؛ واشینگتن پست در مقاله ای به قلم «تایلر کالینز» و «تریتا پارسی» نوشت: در سال ۱۹۷۱، ریچارد نیکسون، رئیس جمهور آمریکا، تحریم تجارت علیه چین را برداشت. این اقدام، نقطه عطفی در روابط آمریکا و چین، و بخشی از یک آشتی جویی بود. دولت نیکسون با این کار مطمئن شد که منافع آمریکا در جهان با حضور چین، بهتر تامین می شود و نفوذ آمریکا با انزوای این کشور، کم اثرتر خواهد بود. این کار، نتیجه بخش بود و اوباما، رئیس جمهور کنونی آمریکا نیز باید همین اقدام را در خصوص تحریم ها علیه ایران انجام دهد. هدف نهایی تحریم، تغییر سیاست خارجی ایران بود. اما چندین دهه تحریم یک جانبه از سوی آمریکا، آنها را به این هدف نرساند. تحریم های آمریکا به جای تغییر مسیر سیاست ایران، باعث بن بست هسته ای شد که در دولت اوباما با تغییر دیپلماسی، نتیجه بخش شد. نتیجه این تحریم ها، توافق هسته ای سال گذشته و رفع تحریم ها علیه ایران و به دنبال آن پیوستن دوباره ایران به اقتصاد جهانی بود. اما تحریم های کالایی آمریکا علیه ایران بر جای خود باقی است و توانایی تغییر سیاست ایران را ندارد. به نفع آمریکا است که تحریم های خود علیه ایران را بردارد و با افزایش تجارت ایران با موسسات آمریکایی، ایران را به اقتصاد جهانی بکشاند که در دست آمریکاست. در نتیجه، ایران در قبال آمریکا، تعهد اقتصادی پیدا خواهد کرد. اوباما برای نیل به این هدف، باید تحریم های تجاری، انرژی و فناوری علیه ایران را بردارد و در عین حال، تحریم های هدفمند مربوط به مسائل حقوق بشری و حمایت از گروه های اسلامی را حفظ کند. مطمئنا منتقدان، این کار را به ویژه بعد از مصالحه هسته ای با ایران، اذعان به شکست و غیر قابل پذیرش خواهند دانست. اما با این که ایران از مزایای افزایش تجارت بهره مند می شود، رفع تحریم ها در دراز مدت به سود آمریکا خواهد بود. آمریکا نمی تواند بدون افزایش رابطه با ایران، بر تصمیمات رهبر یا ...
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: گــزیــده خـبــرهــا و نـشـریــات
