وفات حضرتِ امّ البنین شد

وفات حضرتِ امّ البنین شد - عزا درآسمانها وزمین شد

چو سیزده از جمادی الثانی بگذشت - بپا شد بزم ماتم دردرو دشت

دوباره حجله یِ ماتم بپا شد - امیرالمؤمنین صاحب عزا شد

وفات حضرتِ امّ البنین است - عزا دارش امیرالمؤمنین است

وفاتِ مادرِعبّاس باشد - خزان در بوستانِ یاس باشد

وفاتِ مادرِ رزمندگان است - عزادارش زمین و آسمان است

وفاتِ مادرِ چندین شهید است - که اجرش با خداوندِ مجید است

وفاتِ همسرِ تاجِ سرِ ما - علی اوّل امام و رهبرِ ما

وفاتِ آن عزادارِ بقیع است - که قبرش جنبِ دیوارِ بقیع است

عزا دارش زمین تا عرشِ دادار - علی هم درجنان باشد عزادار

زند عبّاس و عثمان، عبد و جعفر - برایِ مادرش بر سینه و سر

برایِ مادری گریان و نالان - پس از عاشور از بهرِ شهیدان

زدیده اشکِ گوهربار میسفت - زبهرِ چارفرزندش همی گفت

مرا امّ البنین دیگر مخوانید - مرا چون مادران مادر ندانید

که من امّ البنینِ بی بنینم - زداغِ آن بنینم دل غمینم

دگر آن شیرمردان را ندارم - زداغِ هجرِ آنان بی قرارم

بنینِ من شهیدِ کربلایند - شهیدِ راهِ قرآن و خدایند

ندانم من که با آنان چها شد - فقط دانم شهیدِ کربلا شد

ندانم من به عبّاسم چه کردند - ندانم با گلِ یاسم چه کردند

شنیدم دستهایِ او قلم شد - زداغش پشتِ من یکباره خم شد

الا ای مادرانِ قد خمیده - الا ای خواهرانِ داغدیده

همه امّ البنین یاری نمائید - برای او عزاداری نمائید

غلامش باقری هم نوحه خوان است - به روزِرحلت اوروضه خوان است

سروده شده وفات حضرت ام البنین سال 1396

نگر به حضرت ام البنین چسان عزا دارد

نگربه حضرت امّ البنین چسان عزا دارد - عزا به یادِ شهیدانِ کربلا دارد

گریست روزو شب ازغم پس ازعاشور - به یاد حضرت عباس ناله زد پرشور

شنیده ام که جدا گشت دستهای عباسم - شنیده ام شده پرپر همان گلِ یاسم

شنیده ام که دو دستش زتن جدا گردید - شنیده ام که شهیدِ رهِ خدا گردید

شنیده ام که شکافتند فرق عبّاسم - شنیده ام که بریدند شاخه یِ یاسم

شنیده ام که بَنینَم همه شدند پرپر -  شنیده ام که جدا شد رُؤوس از پیکر

شنیده ام که جدا راس یاسمن کردند - شنیده ام که عزادار بوالحسن کردند

شنیده ام که حسین بوریا کفن گردید - شنیده ام که غمین قلبِ بوالحسن گردید

هزار حیف نبودم به روزِ عاشورا - که گشته است سیه پوش قامتِ زهرا

که خم شده چون نخل قامتِ مادر - که باقری شده غمناک حضرتِ حیدر