جهاددرراه خدا درزیارات : وَ جَاهَدْتَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ درزیارت یا وَ جَاهَدْتُمْ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ درزیارت جامعه کبیره یا أشهد أنَّكَ جاهَدتَ‏ فِی اللّهِ‏ حَقَّ جِهادِهِ درزیارت امین الله

جهاد فی سبیل الله جهاد در راه خدا است ، و جهاد فی الله را اگر به معنای فی عباد الله بگیریم میشود جهاد در راه یاری بندگان خدا ، اگر فی را به معنای لام بگیریم میشود جهاد لِلّه جهاد خالصًا مخلصًا برای خدا ، واگر فی را به معنای من اجله بگیریم میشود جهاد بخاطر خدا . نتیجةً امام حسین علیه السلام جهاد کرد در راه خدا و برای خدا و بخاطر خدا و برای یاری بندگان خدا .

«فی سبیل‌الله»، اشاره و تأکید به هدف دارد، چرا که انسان می‌تواند کار واحدی را به اهداف متفاوت انجام دهد. مثل این که می‌تواند برای خدا و یا برای ریا و یا از روی عادت و یا برای کاسبی و ...، میتواند برای خدا جهاد کند ، اقامه نماز کند و یا قرآن تلاوت نماید. همین طور می‌تواند برای ریا، برای هوای نفس، برای جاسوسی، برای غنیمت و یا هر هدف دیگر به جهاد یا جنگ بپردازد و خداوند متعال به انسان تعلیم می‌دهد که کار فقط «برای خدا» اهمیت و ارزش دارد، وگرنه «حبط» می‌شود. یعنی از بین می‌رود و نتیجه‌ی مطلوبی نداده و امیدی را برآورده نمی‌نماید و موجب کمال نمی‌گردد. [یکی از اقسام جهاد، کسب حلال و تأمین معاش خانواده از راه حلال است. کسی که از فساد مالی و غش در معامله بر کنار است و از راه حلال معاش خانواده و اهل و عیال خود را تحصیل می کند، در ردیف مجاهدین فی سبیل الله می باشد و عملش جهاد محسوب می شود . وکسی که با فساد مالی و غش در معامله و از راه حرام و... معاش خانواده و اهل و عیال خود را تحصیل می کند، در ردیف مجاهدین فی سبیل الطاغوت می باشد و عملش هباء منثورا ست . همان طور که پیامبر گرامی اسلام صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ فرمودند: اَلْجالِبُ اِلى سُوقِنا كَالْمُجاهِدِ فی سَبيلِ اللهِ وَ الْمُحْتَكِرُ فی سُوقِنا كَالْمُلْحِدِ فی كِتابِ اللهِ‏ ، جلب کننده (روزی حلال) به سوی بازار ما همانند جهادکننده در راه خداوند است و احتکار کننده در بازار ما، مانند مُلحِد در کتاب خداوند است  (نهج الفصاحه، حديث1317)]. در زیارت اربعین دارد : ... وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ ... یعنی حسین‌بن‌علی، جان و خون خود رادر راه تو داد؛ «لیستنقذ عبادک من الجهالة» ؛ تا بندگان تورا ازجهل نجات دهد ؛ «وحیرة الضّلالة» ؛ و آنهارا ازسرگردانیِ ناشی از ضلالت و گمراهی برهاند. یعنی خون اباعبداالله علیه السلام برای نجات مردم از جهل و گمراهی نثار شد.

راغب در مفردات می نویسد: ﴿و الْجِهَادُ و الْمُجَاهَدَةُ: استفراغ الوسع في مدافعة العدو، و الْجِهَادُ ثلاثة أضرب:- مجاهدة العدو الظاهر.- و مجاهدة الشيطان.- و مجاهدة النفس. و تدخل ثلاثتها في قوله تعالى: وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَ‌ جِهادِهِ[حج آیه87] ‌ ، وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ [توبه آیه41] ، إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌[انفال آیه72] [المفردات ج1، ص101]﴾ راغب جهاد را به معنای به کار گرفتن نهایت تلاش در مقابله با دشمن ترجمه کرده و دشمن را به سه قسم دشمن ظاهری، شیطان و نفس تقسیم کرده است . سید علی خان در الطراز الاول، فی الله در آیه شریفه «وَجاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَ‌ جِهادِهِ» را «من اجله» معنا کرده است . و طریحی در مجمع البحرین فی الله را «فی عباده الله» ترجمه کرده که متناسب با معنای کلی جهاد است. البته این احتمال وجود دارد که فی عباده الله به معنای لاجله باشد که در اینصورت با معنای خاص جهاد، قابل تطبیق است. در وقعه صفین از زبان امیر مؤمنین ع در وصف پیامبر ص دارد: حَتَّى مَضَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ مُطِيعاً لِلَّهِ صَابِراً عَلَى مَا أَصَابَهُ مُجَاهِداً فِي‌ اللَّهِ‌ حَقَ‌ جِهادِهِ‌ حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ[وقعة صفّين ج1، ص314. امالي صدوق، ج1، ص491] . من الدعاء عند قبر امیرالمؤمنین : أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ نَصَحْتَ لِلْأُمَّةِ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ‌ حَقَّ تِلاوَتِهِ‌ وَ جَاهَدْتَ‌ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‌ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِهِ‌ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ حتی اتاک الیقین. [الكافي، الشيخ الكليني، ج1، ص357] . إِنَّ النَّبِيَّ ص كَانَ إِذَا بَعَثَ أَمِيراً لَهُ عَلَى سَرِيَّةٍ أَمَرَهُ بِتَقْوَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‌ الی ان قال: فَإِنْ أَعْطَوُا الْجِزْيَةَ فَاقْبَلْ مِنْهُمْ وَ كُفَّ عَنْهُمْ وَ إِنْ أَبَوْا فَاسْتَعِنِ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِمْ وَ جَاهِدْهُمْ‌ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِه [الكافي، الشيخ الكليني، ج5، ص29] . امیر مؤمنین ع در مقام تحریک به جهاد و پیکار می فرماید: وَ ايْمُ اللَّهِ لَئِنْ فَرَرْتُمْ مِنْ سُيُوفِ الْعَاجِلَةِ لَا تَسْلَمُونَ مِنْ سُيُوفِ الْآجِلَةِ فَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصِّدْقِ فَإِنَّمَا يَنْزِلُ النَّصْرُ بَعْدَ الصَّبْرِ فَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‌ [الكافي، الشيخ الكليني، ج5، ص40] . عن عَمَّارٍ قَالَ: كُنْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص فِي بَعْضِ غَزَوَاتِهِ وَ قَتَلَ عَلِيٌّ ع أَصْحَابَ‌ الْأَلْوِيَةِ وَ فَرَّقَ جَمْعَهُمْ وَ قَتَلَ عَمْرَو بْنَ عَبْدِ اللَّهِ الْجُمَحِيَّ وَ قَتَلَ شَيْبَةَ بْنَ نَافِعٍ أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص‌ فَقُلْتُ لَهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ إِنَّ عَلِيّاً قَدْ جَاهَدَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ فَقَالَ لِأَنَّهُ مِنِّي وَ أَنَا مِنْه‌[كفاية الأثر ج1، ص120] . در تحف العقول ذیل نامه حضرت امیر ع به امام حسن ع وارد شده است: وَ أْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ تَكُنْ‌ مِنْ‌ أَهْلِهِ‌ وَ أَنْكِرِ الْمُنْكَرَ بِلِسَانِكَ وَ يَدِكَ وَ بَايِنْ مَنْ فَعَلَهُ بِجُهْدِكَ وَ جَاهِدْ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‌ وَ لَا تَأْخُذْكَ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ [تحف العقول ج1، ص69] . در تحف العقول ذیل خطبه معروف به دیباج وارد شده است: وَ جاهِدُوا أَنْفُسَكُمْ‌ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‌ فَإِنَّهُ‌ شَدِيدُ الْعِقابِ وَ جَاهِدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ [تحف العقول ج1، ص152]  . در کامل الزیارات ذیل زیاتنامه حمزه سید الشهدا وارد شده است: السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَسَدَ اللَّهِ‌ وَ أَسَدَ رَسُولِهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ جَاهَدْتَ‌ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‌ وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِه‌[كامل الزيارات ج1، ص22] .در کامل الزیارات ذیل زیارتنامه حضرت امیر ع وارد شده است: اَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ جَاهَدْتَ فِي اللّهِ حَقَّ جِهادِهِ وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ صَابِراً مُحْتَسِباً- مُجَاهِداً عَنْ دِينِ اللَّهِ [كامل الزيارات ج1، ص43] . در کامل الزیارات ذیل زیارتنامه امام صادق ع وارد شده است: أَشْهَدُ أَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً وَ أَنَّ قَاتِلَكَ فِي النَّارِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ جَاهَدْتَ‌ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‌ لَمْ تَأْخُذْكَ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِم‌[كامل الزيارات ج1، ص233] . در کفایه الاثر پس از نقل ماجرایی از یحیی بن زید پسر زید شهید نقل می کند: ثُمَّ قَالَ رَحِمَ‌ اللَّهُ‌ أَبِي‌ زَيْداً كَانَ وَ اللَّهِ أَحَدَ الْمُتَعَبِّدِينَ قَائِمٌ لَيْلَهُ صَائِمٌ نَهَارَهُ يُجَاهِدُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ حَقَّ جِهَادِهِ فَقُلْتُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ هَكَذَا يَكُونُ الْإِمَامُ بِهَذِهِ الصِّفَةِ فَقَالَ يَا بَا عَبْدِ اللَّهِ إِنَّ أَبِي لَمْ يَكُنْ بِإِمَامٍ وَ لَكِنْ كَانَ مِنْ سَادَاتِ الْكِرَامِ وَ زُهَّادِهِمْ وَ كَانَ مِنَ الْمُجَاهِدِينَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ [كفاية الأثر ج1، ص308] . در عیون اخبار الرضا ع ذیل قضیه زید بن موسی امام رضا ع در پاسخ مأمون به تنظیر زید بن موسی به زید بن علی در دفاع از زید بن علی، می فرماید: فَإِنَّهُ كَانَ مِنْ عُلَمَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ غَضِبَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَجَاهَدَ أَعْدَاءَهُ حَتَّى قُتِلَ فِي سَبِيلِه‌ الی ان قال: وَ كَانَ زَيْدٌ وَ اللَّهِ مِمَّنْ خُوطِبَ بِهَذِهِ الْآيَةِ وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ هُوَ اجْتَباكُمْ‌ [عيون أخبار الرضا ج1، ص249] . زید بن موسی فرزند امام کاظم ع در بصره قیام می کند و خانه های بنی العباس را به آتش می کشد و به زید النار معروف می گردد. پس از مدتی دستگیر شده و او را پیش مأمون می برند. در برخی از منابع نقل شده که مأمون به زید می گوید بعد از قیام چرا خانه پسر عموهایت را آتش زدی و خانه دشمنان ما بنی امیه را آتش نزدی؟ زید که اهل شوخی بوده است در پاسخ می گوید: اشتباه کردم و در قیام بعدی خانه های آنها را آتش می زنم. مأمون به خاطر امام رضا ع از او می گذرد و امام ع نیز قسم یاد می کند که هیچ گاه با او سخن نگوید. [عيون أخبار الرضا ج1، ص233] در این روایت امام رضا ع مقایسه زید بن موسی و زید بن علی را صحیح ندانسته و از زید بن علی تمجید می کند.

جهاد در منظر قرآن

در قرآن آیاتی بسیار دربارهٔ عظمت و جایگاه رفیع جهاد در میان عبادات به چشم می‌خورد که به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

أَجَعَلْتُمْ سِقَایَةَ الْحَآجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ کَمَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْأَخِرِ وَجَهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ لَا یَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَایَهْدِی الْقَوْمَ الظَّلِمِینَ. «سوره توبه آیه ۱۹» آیا آبرسانی به حاجیان و تعمیر مسجدالحرام را همانند «عملِ» کسی قرار داده‌اید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه خدا جهاد کرده ‌است؟ این دو نزد خداوند یکسان نیست و خداوند گروه ستمگر را هدایت نمی‌کند.

إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَی مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْو لَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقَتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَیْهِ حَقّاً فِی التَّوْرَیةِ وَالْإِنجِیلِ وَالقُرْءَانِ وَمَنْ أَوْفَی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُم بِهِ وَذَ لِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ. «سوره توبه آیه ۱۱۱» در حقیقت خدا از مؤمنان جان و مالشان را به [بهای] اینکه بهشت برای آنان باشد خریده‌است همان کسانی که در راه خدا می‌جنگند و می‌کشند و کشته می‌شوند [این] به عنوان وعده حقی در تورات و انجیل و قرآن بر عهده اوست و چه کسی از خدا به عهد خویش وفادارتر است پس به این معامله ‌ای که با او کرده ‌اید شادمان باشید و این همان رستگاری بزرگ است.

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذِینَ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِهِ صَفّاً کَأَنَّهُم بُنْیَانٌ مَّرْصُوصٌ. «سوره صف آیه ۴» همانا خداوند کسانی را دوست دارد که صف بسته در راه او پیکار کنند، چنان‌که گویی بنای بسیار مستحکم سربی هستند.

إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ الَّذینَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللّهِ أُولئِکَ یَرْجُونَ رَحْمَتَ اللّهِ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ. (بقره، ۲۱۸) آنان که بگرویدند و آنان که هجرت کردند و جهاد کردند در راه خدای، ایشان امید می‌دارند رحمت خدای و خدای آمرزگار و بخشاینده ‌است.

وَ الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللّهِ وَ الَّذینَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِکَ هُمُ الْمُوءْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَریمٌ. (انفال، ۷۴) و آنان که بگرویدند و هجرت کردند و جهاد کردند در راه خدای و آنان که پناه دادند و یاری کردند، ایشان مؤمنان اند بدرستی، ایشان را بود آمرزش و روزی با کرامت

وَ الَّذینَ آمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا مَعَکُمْ فَأُولئِکَ مِنْکُمْ...  (انفال، ۷۵) و آنان که ایمان آوردند از آن پس و هجرت کردند و جهاد کردند با شما، ایشان از شمااند...

أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَکُوا وَ لَمّا یَعْلَمِ اللّهُ الَّذینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ لَمْ یَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللّهِ وَ لا رَسُولِهِ وَ لاَ الْمُوءْمِنینَ وَلیجَةً وَ اللّهُ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ. (توبه، ۱۶) آیا پندارید رها کنند شما را و ندانسته خدای آنان که جهاد کنند از شما و نگرفته باشند از جز خدای و نه رسولش و نه مؤمنان دوستی و خدای داناست بر آنچه می‌کنید.

جهاد در روایات

امام صادق علیه‌السلام : الجِهادُ أفضَلُ الأشْیاءِ بعدَ الفَرائض. جهاد برترین کارها بعد از فرایض است. (مشکاة الأنوار: 154 منتخب میزان الحکمه: 114)

امام علی علیه‌السلام : خَیرُ النّاسِ رَجُلٌ حَبَسَ نَفسَهُ فِی سَبیلِ اللَّهِ یُجاهِدُ أعداءَهُ یَلتَمِسُ المَوتَ أوِ القَتلَ فی مَصافِّهِ. بهترین مردم کسی است خود را در راه خدا وقف کرده و با دشمنان او به نبرد بر می‌خیزد، و مرگ یا کشته شدن در میدان نبرد را آرزو می‌کند. (مستدرک الوسائل، ج 11، ص 17 )

امام علی علیه‌السلام : جاهِدوا فی سبیلِ اللّه بأیْدیِکُم، فإنْ لَم تَقْدِروا فجاهِدوا بألسِنَتِکُم، فإنْ لَم تَقْدِروا فجاهِدوا بقُلوبِکُم. در راه خدا با دست‌های خود بجنگید؛ اگر نتوانستید، با زبان‌های خود بجنگید و اگر باز هم نتوانستید، با دل‌های خود بجنگید. (بحار الأنوار: 100 / 49 / 23 )

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله : اِنَّ أحَبَّ الأعمالُ اِلَی الله (عَزَّوَجَلَّ) اَلصلاةُ وَ البـِرُ وَ الجَهاد. همانا، محبوب‌ترین اعمال در نزد خداوند عزوجل، نماز، نیکی کردن و جهاد در راه خداست. (وسائل الشیعه، ج 3، ص 27 )

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله : أقرب العمل إلی اللَّه الجهاد فی سبیل اللَّه و لا یقاربه شی‌ء؛ نزدیک‌ترین کارها به خدا، جهاد در راه خداست و چیزی مانند آن نیست. (نهج الفصاحه)

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله : لَغَزوَةٌ فی سَبیلِ اللَّهِ أحَبُّ إلَی مِن أربَعینَ حَجَّةٍ. یک بار پیکار در راه خدا، نزد من محبوب‌تر از به جا آوردن چهل حج است. (کنزالعمّال، ح 10694)

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله : لقیام الرّجل فی الصّفّ فی سبیل اللَّه عزّ و جلّ ساعه أفضل من عباده ستّین سنه؛ یک ساعت ایستادن مرد به صف در راه خدا، از شصت سال عبادت بهتر است. (نهج الفصاحه)

امام علی علیه‌السلام : کَتَبَ اللّهُ الْجِهادَ عَلَی الرِّجالِ وَالنِّساءِ، فَجِهادُ الرَّجُلِ بَذْلُ مالِهِ وَنَفْسِهِ حَتّی یُقْتَلَ فی سَبیلِ اللّه، وَجِهادُ الْمَرْئَةِ أنْ تَصْبِرَ عَلی ماتَری مِنْ أذی زوج‌ها وَغِیْرَتِهِ؛ خداوند جهاد را بر مردان و زنان لازم دانسته است. پس جهاد مرد، آن است که از مال و جانش بگذرد تا جایی که در راه خدا کشته و شهید شود؛ و جهاد زن آن است که در مقابل زحمات و صدمات شوهر و بر غیرت و جوانمردی او صبر نماید. (وسائل الشّیعة، ج 15، ص 23، ح 19934)

پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله : اِنَّ اللّه یُحِبُّ الرَّجُلَ القَوِیَّ المُبْدِئَ الْمُعیدَ عَلَی الْفَرَسِ المُبْدِئَ المُعیدِ؛ خداوند، مردِ نیرومندی را که همیشه برای جهاد پا به رکاب است، دوست دارد. (بحارالأنوار، ج 64، ص 184، ح 40)

حضرت فاطمة زهرا سلام‌الله عليها : جَعَلَ اللهُ الجِهادَ عِزّاً لِلاسلام. خداوند جهاد را جهت عزّت و سرافرازي اسلام مقرر فرموده است. (بحار، ج ٢٩، ص ٢٣٣)

پيامبرگرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم : كُلُّ حسناتِ بني آدَمَ تُحصِهَا الملإئِكةُ اِلاّ حسناتِ المُجاهدينَ فاِنَّهُم يَعجِزونَ عن عِلمِ ثِوابِها. فرشتگان تعداد کل ثواب‌ها و حسنات آدميان را مي‌دانند مگر ثواب مجاهدين که از شمار و ميزان آن‌ها ناتوان هستند. (مستدرک، ج ١١، ص ١٣)

امام جعفرصادق عليه‌السلام : لِلجَنَّةِ بابٌ يُقالُ لَه «بابُ المجاهدين» يَمضون اِلَيه فَاذا هُو مَفتُوحٌ و هُم مُتَقَلِّدونَ بِسيوُفِهم والجَمعُ في‌المَوقِفِ. بهشت، دري دارد به نام «مجاهدين» که (فردا) مجاهدين با حمايل شمشيرهاي (اسلحة) خود به سوي آن که بر ايشان باز است رهسپار مي‌شوند در حالي که ديگر خلايق در محشر به سر مي‌برند. (ثواب‌الأعمال، ص ٤٢١)

مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام : اللهُ اللهُ في‌ الـجهادِ بأَموالِكُم وَ اَنفُسِكُم وَ اَلسِنَتِكُم في ‌سبيلِ ‌الله. از خدا بترسيد و با مال و جان و زبان خود در راه خدا مجاهدت نمائيد. (نهج‌البلاغه، وصيت‌(نامة) ٤٧)

پيامبرگرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم : الـمُجاهدونَ في ‌سبيلِ ‌اللهِ قُوّادُ اَهلِ الـجَنّةِ. مجاهدان در راه خدا رهبران اهل بهشتند. (مستدرک،‌ ج ١١، ص ١٨)

امام جعفرصادق (عليه‌السلام : مَن تَرَكَ الجِهادَ اَلبَسَهُ اللهُ ذُلّاً وَ فَقراً في ‌معيشَتِهِ وَ مَحْقاً في‌دينِهِ. هر کس از شرکت در جهاد شانه خالي کند خداوند لباس فقر و مذلّت در معيشت و از دست دادن دين و ايمان را بر تن او خواهد پوشاند. (ثواب‌الاعمال، ص ٤٢١)

مولي اميرالمؤمنين(عليه‌السلام : إنّ الجِهادَ بابٌ مِنَ اَبوابِ الجَنّةِ فَتَحَهُ اللهُ لِخاصَّةِ اَوليائِهِ. جهاد در راه خدا يک دري است از درهاي بهشت که خداوند آن را تنها براي اولياي خاص خودش باز گذاشته است. (نهج‌البلاغه، خطبة ٢٧)

پيامبرگرامي اسلام (صلي‌الله عليه و آله و سلم : اَلا وَ إنّ الجِهادَ ثَمَنُ الجَنّةِ. همه بدانند جهاد در راه خدا بهاي بهشت است. (اثناعشريه، ص ٧)

پيامبرگرامي اسلام (صلي‌الله عليه و آله و سلم : خيرُ الناسِ مَن حَبَسَ نَفْسه في‌ سبيلِ ‌الله، يُجاهِدُ اَعداءَهُ وَ يَلتَمِسُ الـموتَ في‌ مَصافِّه. بهترين مردم کسي است که خود را وقف در راه خدا کند، با دشمنان خدا جهاد نمايد و خواهان مرگ و شهادت در صحنه‌هاي نبرد است. (مستدرک،‌ج ١١، ص ١٧)

مولي اميرالمؤمنين عليه‌السلام : جاهِدوا في ‌سَبيلِ‌‌‌اللهِ بأَيديكُم فَإنْ لَمْ تَقدِروُا فَجاهِدُوا بِألْسِنَتِكُم فَاِنْ لَم تَقِدروُا فَجاهدوُا بِقُلوبِكُم. در راه خدا با دستها (و جوارحتان) جهاد و مقابله کنيد و اگر نتوانستيد با زبانتان و اگر نتوانستيد(لااقل) با دلهايتان مجاهده نمائيد(نسبت به دشمن احساس دشمني و انزجار نمائيد). (مستدرک، ج ١١، ص ١٦)

پيامبرگرامي اسلام (صلي‌الله عليه و آله و سلم : يَرْفَعُ اللّهُ الـمُجاهِدَ في سَبيلِهِ عَلي غَيرِهِ مِأةَ دَرَجَةٍ فِي‌الجَنَّةِ ما بَيْنَ كُلِّ دَرَجَتَيْنِ كَما بَيْنَ السَّماءِ وَ الأرْضِ . خداوند مجاهد في‌سبيل‌الله را صد درجه در بهشت بالاتر از ديگران رفعت مي‌دهد كه فاصله ميان هر دو درجه از زمين تا آسمان است. (مستدرك، ج ١١، ص ١٨)

پيامبر گرامي اسلام (صلي‌الله عليه و آله و سلم : مَن خَرَجَ في سبيلِ الله مُجاهداً فَلَهُ بِكُلّ خُطْوَةٍ سَبعماِئةِ اَلفِ حَسَنَةٍ، ويُمحي عَنهُ سَبعُمأِةِ اَلفِ سَيِّئةٍ، و يُرفَعُ لَهُ سَبعُمِأةِ اَلفِ دَرجَةٍ. كسي ‌كه در راه خدا براي جهاد بيرون مي‌رود براي هر قدمي كه برمي‌دارد هفتصد هزار حسنه برايش ثبت و هفتصد هزار گناهش پاك و هفتصد هزار درجه و منزلت در بهشت رفعت داده مي‌شود. (وسائل، ج ١١، ص ١٢)

کتاب اهداف قیام امام حسین در زیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور