ختم آیه أَمَّنْ یُجیب برای دفع ورفع معضل کرونا

با ختم آیه أَمَّنْ یُجیب حاجت روا شویم

وَإِذَا مَسَّ الْإِنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا [سوره یونس آیه 12] و هرگاه آدمی را رنج و زیانی رسد همان لحظه به هر حالت باشد از خفته و نشسته و ایستاده فورا ما را به دعا می‌خواند "أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء" [سورۀ  نمل آیۀ 62] آیا کسى هست که دعاى مضطرّ را اجابت مى‏کند و گرفتارى را برطرف مى‏سازد. از امام صادق و امام باقر (ع) نقل شده در تفسیر این آیۀ شریفه فرمودند: آن خدائى که مضطرّ را اجابت می نماید؛ یعنى آن کس که از شدت گرفتارى و مشکلات به خدا پناهنده شده و آن چه که انسان را ناراحت می کند برطرف می فرماید.[بحار الأنوار ، ج ‏68، ص 118] گرچه خداوند دعاى همه را -هر گاه شرائطش مهیا باشد- اجابت مى‏کند، ولى در آیۀ بالا مخصوصاً روى عنوان "مضطرّ" تکیه شده است، به این دلیل که یکى از شرائط اجابت دعا آن است که انسان چشم از عالم اسباب به کلى بردارد و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آن او بداند و حل هر مشکلى را به دست او ببیند، و این درک و دید در حال اضطرار دست مى‏دهد. اگرچه چنین حالتی برای افرادی در غیر حالت اضطرار نیز وجود دارد، اما عموم افراد این گونه نیستند. درست است که عالم، عالم اسباب است، و مؤمن نهایت تلاش و کوشش خود را در این زمینه به کار مى‏گیرد ولى هرگز در جهان اسباب گم نمى‏شود، همه را از برکت ذات پاک او مى‏بیند و در پشت حجاب اسباب ذات" مسبب الاسباب" را مى‏بیند و همه چیز را از او مى‏خواهد. تعدادی از بزرگان فرموده اند: خوب است انسان هنگامی که با سختی ها و مشکلات روبرو شد این آیۀ شریفه را بخواند [حاج میرزا جواد آقا، ملکى تبریزى، المراقبات، ص 261] و در زبان عموم مردم از این آیۀ شریفه به عنوان دعا تعبیر می شود، اما دقت بیشتر و دقیق تر ما را به این نکته رهنمون می کند که این آیۀ شریفه سبک و سیاق دعایی ندارد و از این جهت امامان ما وقتی که از این آیه ارادۀ دعا می کردند این گونه قرائت می کردند: یَا مَنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوء َ ارْحَمْنِی وَ اکْشِفْ مَا بِی مِنْ غَمٍّ وَ کَرْبٍ وَ وَجَعٍ وَ دَاء.[بحارالأنوار، ج 92، ص 103] ( ای کسى که دعاى مضطرّ را اجابت مى‏کند و گرفتارى را برطرف مى‏سازد به من رحم فرما و هرگونه ناراحتی، اندوه، درد و رنج را از من برطرف ساز). آرى اگر انسان به این مرحله برسد مهم ترین شرط اجابت دعا را فراهم ساخته است. در آن هنگام که تمام درهای عالم اسباب به روی انسان بسته شده، و از هر نظر درمانده و مضطر می‌گردد، تنها کسی که می‌تواند قفل مشکلات را بگشاید، و نور امید در دلها بپاشد، و درهای رحمت به روی انسانهای درمانده بگشاید، تنها ذات پاک او است. از آنجا که این واقعیت به عنوان یک احساس فطری در درون جان همه انسانها است، بت پرستان نیز به هنگامی که در میان امواج خروشان دریا گرفتار می‌شوند تمام معبودهای خود را فراموش کرده، دست به دامن لطف «الله» می‌زنند، همانگونه که قرآن می‌گوید: (فاذا رکبوا فی الفلک دعوا الله مخلصین له الدین)؛ «هنگامی که سوار کشتی می‌شوند خدا را می‌خوانند در حالی که پرستش را مخصوص او می‌دانند». [عنکبوت/سوره۲۹، آیه۶۵] در این آیه، خداوند می‌فرماید: نه تنها مشکلات و ناراحتیها را بر طرف می‌سازد بلکه شما را خلفای زمین قرار می‌دهد. منظور از «خلفاء الارض» ممکن است به معنای ساکنان زمین و صاحبان آن باشد، چرا که خدا با آن همه نعمت و اسباب رفاه و آسایش و آرامش که در زمین قرار داده انسان را حکمران این کره خاکی ساخته، و او را برای سلطه بر آن آماده کرده است. مخصوصا هنگامی که انسان در اضطرار فرو می‌رود و به درگاه خدا رو می‌آورد و او به لطفش بلاها و موانع را بر طرف می‌سازد، پایه‌های این خلافت مستحکم تر می‌شود. و نیز ممکن است اشاره به این باشد که خدا ناموس حیات را چنین قرار داده که دائما اقوامی می‌آیند و جانشین اقوام دیگر می‌شوند که اگر این تناوب نبود تکاملی صورت نمی‌گرفت. گرچه خداوند دعای همه را- هر گاه شرائطش جمع باشد- اجابت می‌کند ولی در آیات فوق مخصوصا روی عنوان «مضطر» تکیه شده است، به این دلیل که یکی از شرائط اجابت دعا آن است که انسان چشم از عالم اسباب بکلی برگیرد و تمام قلب و روحش را در اختیار خدا قرار دهد، همه چیز را از آن او بداند و حل هر مشکلی را به دست او ببیند، و این درک و دید در حال اضطرار دست می‌دهد. درست است که عالم، عالم اسباب است، و مؤمن نهایت تلاش و کوشش خود را در این زمینه به کار می‌گیرد ولی هرگز در جهان اسباب گم نمی‌شود، همه را از برکت ذات پاک او می‌بیند، دیده‌ای نافذ و سبب سوراخ کن دارد که اسباب را از بیخ و بن بر می‌کند، و در پشت حجاب اسباب، ذات «مسبب الاسباب» را می‌بیند و همه چیز را از او می‌خواهد. آری اگر انسان به این مرحله برسد مهمترین شرط اجابت دعا را فراهم ساخته است. ختم امن یجیب به این منظور انجام می‌گیرد که ما خود را مصداق موجودی مضطر و درمانده و خداوند را مجیب و فریاد‌رس و دستگیر می‌یابیم و این آیه را با توجه به مضمون و محتوای آن به قصد جلب عنایت و امداد خداوند و نجات یافتن از گرفتاری و بلا می‌خوانیم. در یک مجلس دوازده هزار مرتبه آیه "أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِیلاً ما تَذَکَّرُونَ" را بخواند و اگر وقت دست ندهد و یک نفس نتواند با مشارکت دیگران هم بخواند خوب است [مثلا دوازده نفر هرنفری هزار مرتبه بخوانند] و اگر نتوانست، در یک مجلس صد و بیست مرتبه بخواند که انشاءالله در آن هفته به مراد می‌رسد و اثر استجابت ظاهر می‌گردد و در بعضی نسخ دو هزار مرتبه نیز وارد شده است.

برای دفع و رفع بلای کرونا زیارت عاشورا بخوانید

خدمت به خلق و بندگی خالق را باهم گره زدند

دعا کردن در کنار رعایت دستورات بهداشتی

دعا برای ایمنی از شر دشمنان و هر نوع بلا

شب جمعه دعا کنیم برای دفع و رفع بلای کرونا

یک دعا کوچک اثر بزرگ .درسی برای مومنان

برای دفع و رفع بلای کرونا همه با هم در خانه ها دعا کنیم

به مشهد مقدس سفر نکنید و از منزل خود زیارت کنید

نماز جعفر طیار؛ اکسیر اعظم معنوی

اِلهى عَظُمَ الْبَلاءُ . خدای من بلا و مصائب ما بزرگ شد

برای نجات از حوادث و گرفتاری‌‌ چه باید کرد؟

نماز حضرت جعفر طیار


اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: روزهای کرونائی هر روز یک دعا

تاريخ : سه شنبه ۲۷ اسفند ۱۳۹۸ | 19:15 | تهيه وتنظيم توسط : حُجَّةُ الاسلام سیدمحمدباقری پور |