حمدُ لِلّه كه شده بازدوباره حرمت

حمدُ لِلّه كه شده «باز» دوباره حرمت - تانَهَم پاي، نَه، سَر، ديدَه، بجایِ قَدَمَت

عیدِ فطراست و شده باز زِ نو دربِ حرم - تا زیارت کنم از لُطفِ خدا تاجِ سرم

این سه ماهی که حرم بسته بُد از دوریِ تو - همچو مجنون شدم ای شاه زِ مهجوریِ تو

من سه ماه است كه از دور سلامت كردم - از رهِ دور سلامت به زبان آوردم

من زدوریِ حريمت آقا دلتنگ شدم - من ز اجبار به قانون هماهنگ شدم

حَرَمت گشت قرنطینه زترسِ ویروس - کرونا گشت دراین قرن بلائی منحوس

کرونا مسجد و محراب نموده تعطیل - گشته تعطیل از آن، مدرسه، کارو تحصیل

چونکه این شبهِ وبا کرده کمین برسرِ راه - گشته تعطیل حرم، مدرسه و دانشگاه

قرنها بود كه درب حرمت بسته نبود - شيعه مانند چنين روز كه دلخسته نبود

دور بودم ز تو، از دورسخن ميگفتم - من زِ هجرِحرمت اشك چو دُر ميسُفتم

باز صد شكر خدا را حرمت باز شده - شيعه در نزدِ اجانب چه سرافرازشده

چونكه از باب رضا رو به حرم آوردم - اندر آن صحن و سرایت چه صفائی کردم

شدم ازبابِ جوادت به گدائیِ تو شاه - همه هستند گدایِ  تو چه خورشید و چه ماه

همچو ماهی که شود دور ز آب، بی حال است - گاه برگشت به آبش چقدر خوشحال است

من به دریایِ کرم باز کنون وصل شدم - من ز الطافِ خدا وصل به آن اصل شدم

باقري شُكر، خدا را كه شده، «باز» حرم - تا زِ نزديك زيارت كنم آن تاج سرم

سروده شده به مناسبت بازگشائی درب حرم سلطان سریرارتضاء امام علی بن موسی الرضا علیه السلام بعد از بسته شدن اجباری بخاطر ویروس منحوس کرونا

ازراهِ دور میدهم آقایِ من «امام رضا جان» سلام