غضب یهود بخاطر کشتن پیامبران الهی
کلیدواژه: یهود، بنی اسرائیل، ذلت، جنایت، کشتن پیامبران، سوره بقره.
پرسش: خداوند در سوره بقره آیه ۶۱ در مورد حضرت موسی علیه السّلام و قومش در مورد غذا صحبت می‌کند، سپس می‌گوید خدا بر شما ذلت و مسکنت و غضب قرار داد؛ چون پیامبران را کشتید. سؤال این است؛ اوّلاً: آن زمان که گفت‌وگو در مورد غذا است، به غیر از حضرت موسی علیه السّلام، نبی دیگری نبود که خدا می‌گوید به دلیل قتل انبیاء دچار غضب شدید؟ ثانیاً: با آنکه یهودی‌های زمان حضرت موسی (علیه السّلام) مرتکب جنایت شده اند؛ چرا خداوند بنی اسرائیل زمان پیامبر اسلام صلی الله علیه و‌آله وسلّم را مورد خطاب قرار داده است؟! آیا اثر جنایت و خطای پدران را بر فرزندان و نسل کنونی نمودن، خلاف عدل الهی نیست؟!
پاسخ اجمالی: از آیه ۶۱ سوره بقره استفاده می‌شود که دلیل گرفتاری قوم یهود به خواری و ذلت، آن بود که از دستورات خدا سرپیچی کرده، از توحید به سوی شرک منحرف شده و مردان حق و فرستادگان خدا را می‌کشتند، این سنگ‌دلی، قساوت و بی‌اعتنایی به قوانین الهی، بلکه تمام قوانین انسانی که حتی امروز نیز به روشنی در میان گروهی از یهود ادامه دارد، مایه ذلت و بدبختی آنها شد. چنین آیاتی در مقام یادآوری داستان نسل‌های گذشته و نعمت‌هایی است که به آنان هدیه شده است و بیان چنین مطالبی از زبان پیامبر صلی الله علیه و‌آله وسلّم برای علمای یهود نوعی اتمام حجت بود تا بدانند که کلمات قرآنی تماماً وحی منزل است.
فهرست مندرجات : اعمال قوم یهود --- ارتباط جرایم گذشتگان به آیندگان --- قتل پیامبران پیشین
اعمال قوم یهود : خدای متعال در یکی از آیات قرآن کریم در مورد بنی‌اسرائیل می‌فرماید: «وَ اِذْ قُلْتُمْ یا مُوسی لَنْ نَصْبِرَ عَلی طَعامٍ واحِدٍ فَادْعُ لَنا رَبَّکَ یُخْرِجْ لَنا مِمَّا تُنْبِتُ الْاَرْضُ مِنْ بَقْلِها وَ قِثَّائِها وَ فُومِها وَ عَدَسِها وَ بَصَلِها قالَ اَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذی هُوَ اَدْنی بِالَّذی هُوَ خَیْرٌ اهْبِطُوا مِصْراً فَاِنَّ لَکُمْ ما سَاَلْتُمْ وَ وَ ضُرِبَتْ عَلَیْهِمُ الذِّلَّةُ وَ الْمَسْکَنَةُ وَ باؤُ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ ذلِکَ بِاَنَّهُمْ کانُوا یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ؛ [۱] . و نیز به خاطر بیاورید زمانی را که گفتید: " ای موسی! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا بسنده کنیم! از خدایت بخواه که از آنچه زمین می‌رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیاز، برای ما فراهم سازد." موسی گفت: " آیا غذای پست تر را به‌جای غذای بهتر انتخاب می‌کنید؟ اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان در شهری فرود آئید؛ زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست." و مهر ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد و باز گرفتار خشم خدایی شدند؛ چرا که آنان نسبت به آیات الهی، کفر می‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناه کار و متجاوز بودند . در این آیه، خداوند رو به یهودیان معاصر با پیامبر اسلام صلی الله علیه و‌آله وسلّم نموده و به آنان می‌گوید: (و به یاد آورید زمانی که گفتید....) و سپس به گفتارها و کردارهای ناپسند نیاکان آنان می‌پردازد که نسبت به آیات الهی، کفر می‌ورزیدند و پیامبران علیهم السّلام را به ناحق می‌کشتند.
از این آیه استفاده می‌شود که دلیل گرفتاری آنان به خواری و ذلت، آن بود که از دستورات خدا سرپیچی کرده، از توحید به سوی شرک منحرف شده و مردان حق و فرستادگان خدا را می‌کشتند، این سنگ‌دلی، قساوت و بی‌اعتنایی به قوانین الهی، بلکه تمام قوانین انسانی که حتی امروز نیز به روشنی در میان گروهی از یهود ادامه دارد، مایه آن ذلت و بدبختی آنها شد. [۲] در عهد قدیم آمده است که یهود پیامبری به نام زکریا علیه السّلام را کشتند. [۳] جریان قتل حضرت یحیی علیه السّلام به دستور پادشاه یهود در انجیل متی نقل شده است. [۴] بر اساس نقل قرآن [۵] [۶] [۷] [۸] [۹] [۱۰] [۱۱] [۱۲] . و روایات نیز آنها پیامبران زیادی را بدون هیچ گناهی کشتند. رسول خدا (صلی الله علیه و‌آله وسلّم) به ابو عبیده جراح فرمود: ای ابا عبیده! بنی‌اسرائیل در اوایل یک روز، ۴۳ پیامبر را در یک زمان کشتند، پس از آن ۱۱۲ نفر از بنی‌اسرائیل برای امر به معروف برخاستند که آنها را هم در آخر همان روز کشتند![۱۳] .
ارتباط جرایم گذشتگان به آیندگان : اکنون اگر گفته شود که جرایم گذشتگان و نیاکان، چه ارتباطی به نسل‌های بعدی دارد که مورد توبیخ قرار گیرند؟! در پاسخ باید گفت؛
اولاً: چنین آیاتی در مقام یادآوری داستان نسل‌های گذشته و نعمت‌هایی است که به آنان هدیه شد، اما در عوض شکرگزاری و فرمان‌برداری، لجاجت ورزیده خود را در معرض غضب پروردگار در آوردند، تا نسل موجود نیز پند گرفته و متوجه شوند که اگر آنها نیز از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و‌آله وسلّم) اطاعت ننمایند مشمول غضب الهی می‌گردند. ثانیاً: از آنجا که علمای یهود معاصر با پیامبر صلی الله علیه و‌آله وسلّم داستان نسل‌های گذشته خود را می‌دانستند و از طرفی پیامبر صلی الله علیه و‌آله وسلّم را نیز امی و کم سواد می‌پنداشتند، بیان چنین مطالبی از زبان پیامبر (صلی الله علیه و‌آله وسلّم) برایشان نوعی اتمام حجت بود تا بدانند که کلمات قرآنی تماماً وحی منزل است. ثالثاً: یهود معاصر با عیسای مسیح علیه السّلام و پیامبر اسلام (صلی الله علیه و‌آله وسلّم) نیز پا جای پای نسل‌های گذشته خود گذاشته و همان‌گونه که گذشتگان آنها منکر آیات الهی و معجزات موسی علیه السّلام شدند، رفتار ناشایستشان در نسل‌های بعدی نیز تاثیرگذار بود! مگر آنان نبودند که می‌خواستند مسیح (علیه السّلام) را به صلیب بکشند؟! مگر چندین بار به پیامبر اسلام صلی الله علیه و‌آله وسلّم خیانت نکرده و شعله چندین نبرد را با حضرتشان نیافروختند؟! بنابر این، اگر کسی بدون تعصب داستان یهود را مطالعه کند، خواهد دید که بیشتر افراد موجود در نسل‌های مختلف بنی‌اسرائیل، در یک مسیر بودند؛ همان لجاجت، عصبیت، خودخواهی، ضدیت با عدالت، دشمنی با اولیای حق و... که بنی‌اسرائیل نسل‌های اول داشتند، تماماً به نسل‌های بعدی نیز منتقل شد. منتها اینان آن نفوذ و قدرت را نداشته، وگرنه دنیا شاهد چه خون‌ریزی‌ها و جنایاتی از آنان می‌بود. شاید همین نکته سرّ این باشد که داستان بنی‌اسرائیل عصر حضرت موسی را بر یهودی‌های عصر نزول قرآن بیان کرده، و آنان را مورد خطاب قرار داده است؛ یعنی کنایه از اینکه شما نیز مانند پدرانتان می‌باشید که عهد خدا را می‌شکنید و به نعمت‌های الهی کفر می‌ورزید.[۱۴] .
قتل پیامبران پیشین : پرسش دیگر آن است که آیا بنی‌اسرائیل پیش از موسی (علیه السّلام) نیز پیامبرانی را کشته بودند که قرآن در توصیف نسل معاصر با موسی علیه السّلام می‌فرماید «یقتلون النبیین»؟ در پاسخ باید گفت که در نگاه اول، ظاهر برخی آیات نشانگر آن است که قبل از حضرتشان نیز پیامبرانی توسط بنی‌اسرائیل کشته شده‌اند، اما به هر حال، نام این پیامبران شهید در قرآن وجود نداشته و نیز با اندک جست‌وجویی که داشتیم، در دیگر منابع نیز به نام آنان برخورد نکردیم. با این وجود، ممکن است که فرازی چون آیه ۶۱ بقره تنها در نکوهش بنی‌اسرائیل دوره موسی (علیه السّلام) نپرداخته، بلکه تنها فراز اول آن مرتبط با دوران حضرتشان بوده، اما فرازهای بعدی مرتبط با نسل‌های بعدی باشد.
خشونت با انبیا - قرآن
یهود و بنی‌اسرائیل در طول تاریخ خود شکنجه ها و آزارهای فراوانی را در حق مومنان روا می داشتند و خداوند به سبب این جرائم و لجاجت ها، آنان را مستوجب اقسام مجازات های شدید قرار می داد.
فهرست مندرجات : ۱ - خشونت بنی‌اسرائیل با انبیا --- دلیل زده شدن مهر ذلت --- نپسندیدن پیامبران الهی --- عدم تناسب ایمان و قتل انبیاء --- کفر ورزیدن و کشتن پیامبران --- اسباب ذلت بنی‌اسرائیل --- وعده عذاب قاتلین انبیاء --- جرائم و مجازات های بنی‌اسرائیل
شهادت زکریا
حضرت زکریا (علیه‌السّلام) همیشه اهل دعا و راز و نیاز بود، شهادتش جانسوز و سخت بوده است.
فهرست مندرجات : ۱ - تهمت به زکریا --- غضب خداوند --- عناوین مرتبط
تهمت به زکریا
هنگامی که حضرت مریم علیهاالسّلام به قدرت الهی بدون شوهر باردار شد (چنان که شرح حالش در زندگی عیسی علیه السّلام ذکر می‌شود) شیطان وسوسه گر به میان بنی اسرائیل رفت و این تهمت ناجوانمردانه و بسیار زشت را به مردم القاء کرد که اگر مریم (علیهاالسّلام) باردار شده، کار زکریا (علیه السّلام) است. همین تهمت ناجوانمردانه باعث شد که عده‌ای از اشرار تصمیم گرفتند حضرت زکریا را به قتل برسانند. و از بعضی از تواریخ استفاده می‌شود که : طاغوت عصر زکریا، حضرت یحیی (علیه السّلام) پسر زکریا (علیه السّلام) را به خاطر نهی از منکری که نموده بود، کشت (چنانکه شرح آن خواهد آمد) زکریا از قتل یحیی با خبر شد، خود احساس خطر کرد، چرا که طاغوت می‌خواست او را نیز بکشد، زکریا گریخت و به بوستانی که در نزدیک مسجد بیت المقدس بود وارد شد و در آن جا تنة درختی باز شد و به زکریا پناه داد، و سرانجام با راهنمایی ابلیس، ماموران طاغوت آمدند و آن درخت را قطعه قطعه نموده و در نتیجه حضرت زکریا با وضع دلخراشی به شهادت رسید.به نقل ازتاریخ کامل ابن اثیر [۱] . نابراین علت قتل زکریا، تهمت مذکور نبوده است. [۲] . به همین منظور به سوی او هجوم بردند. او از دست آنها گریخت. در بیابان به نزدیک درختی رسید. آن درخت به زبان آمد و گفت: «ای پیامبر خدا! نزد من بیا.» زکریا کنار آن درخت رفت، درخت شکافته شد، زکریا به داخل تنه درخت رفت، سپس تنه درخت به هم پیوست و به این ترتیب آن درخت به زکریا (علیه السّلام) پناه داد. ابلیس به آن جا رسید و گوشه ای از عبای زکریا (علیه السّلام) را گرفت و در بیرون درخت نگه داشت، سپس دید گروهی در جستجوی کسی هستند، از آنها پرسید در جستجوی چه کسی هستید؟ گفتند: در جستجوی زکریا (علیه السّلام) هستیم. ابلیس گفت: او کنار این درخت آمد و جادو کرد، بر اثر سحر و جادوی او تنه این درخت شکافته شده او به درون این درخت رفت. نشانه اش همین قسمت عبای او است که در بیرون درخت مانده است. آنها تبر تهیه کردند و هم چنین اره آوردند و آن درخت را قطع کرده سپس با اره قطعه قطعه کردند، به این ترتیب حضرت زکریا (علیه السّلام) مظلومانه در میان آن درخت به شهادت رسید. غضب خداوند : خداوند بر آن سنگدلان جاهل غضب کرد، بدترین خلق خود را بر آنها مسلط نمود، که انتقام خون حضرت زکریا (علیه السّلام) را از آنها گرفت.[۳] [۴] [۵] . پس از شهادت زکریا (علیه السّلام) خداوند فرشتگان را کنار پیکر مطهر او فرستاد. آنها آمدند و بدن زکریا (علیه السّلام) را غسل دادند و کفن کردند، و سه روز پشت سر هم آمدند و نماز بر آن خواندند، سپس او را به خاک سپردند. [۶]
روایت تاریخی | کشته شدن هفتاد پیامبر در یک‌روز توسط بنی‌اسرائیل
پرسش: با توجه به فرموده امام حسین (علیه السّلام) به عبدالله بن عمر در مورد کشته شدن هفتاد پیامبر الهی در یک روز، چطور قابل تصور است بنی‌اسرائیل در یک‌روز از صبح تا ظهر آن هم به صورت پیوسته و مدام (به صورت فعل مضارع استمراری) هفتاد پیامبر را به قتل برسانند؟ مگر در بنی‌اسرائیل چند پیامبر می‌زیستند؟
پاسخ اجمالی: در قرآن کریم و روایات فریقین مکرراً به موضوع پیامبرکشی در قوم بنی‌اسرائیل اشاره شده است و از آنجا که قومی پر جمعیت بودند و برخی از پیامبران تنها پیامبر یک محله و یا یک خانواده بودند، امکان اینکه تنها در یک روز چنین جنایتی رخ داده باشد محال نیست.
جنایت پیامبرکشی در بنی‌اسرائیل، موضوعی است که در قرآن کریم نیز بارها بدان اشاره شده است. بر‌این‌اساس پیامبران زیادی بدون هیچ گناهی توسط آنان به شهادت رسیدند:... کانُوا یکفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ الْحَقِّ... ؛ [بقره/سوره۲، آیه۶۱] به نشانه‌های خدا کفر ورزیده بودند، و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. ... ذلِک بِاَنَّهُمْ کانُوا یکفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ یقْتُلُونَ الْاَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ... ؛ [آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۱۲] این بدان سبب بود که به آیات خدا کفر می‌ورزیدند و پیامبران را به ناحق می‌کشتند. اِنَّ الَّذینَ یکفُرُونَ بِآیاتِ اللَّهِ وَ یقْتُلُونَ النَّبِیینَ بِغَیرِ حَق... ؛ [آل‌عمران/سوره۳، آیه۲۱] کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند، و پیامبران را به ناحق می‌کشند. گفتنی است که در قرآن به تعداد پیامبران کشته شده اشاره نشده است. روایات و گزارش‌های موجود در منابع شیعه و اهل‌سنت نیز به این رفتار جنایت‌کارانه بنی‌اسرائیل اشاره کرده و بیان می‌کند آنها بعد از این کشتار به گونه ای عمل می‌کردند که گویا هیچ اتفاقی رخ نداده و بدون درنگ به کارهای روزانه خود مشغول می‌شدند:
رسول خدا (صلی الله علیه و‌آله وسلّم) به ابو‌عبیده جراح فرمود: ای ابو عبیده! بنی‌اسرائیل در اوایل یک‌روز، ۴۳ پیامبر را در یک زمان کشتند، پس از آن ۱۱۲ نفر از بنی‌اسرائیل برای امر به معروف برخاستند که آنها را هم در آخر همان روز کشتند . [طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۷۲۰] . وقتی عبداللَّه بن عمر فهمید امام حسین (علیه السّلام) قصد رفتن به سمت کوفه را دارد، به نزد آن‌حضرت (علیه السّلام) آمد تا حضرتشان را به اطاعت و فرمان‌برداری از رژیم اموی سفارش کند. امام (علیه السّلام) در جواب وی فرمود: ای پسر عمر! آیا نمی‌دانی که نشانه پستی دنیا در نزد خدا آن است که سر بریده حضرت یحیی (علیه السّلام) به انسان آلوده و زشت‌کرداری از آلودگان بنی‌اسرائیل هدیه شد؟! آیا نمی‌دانی که بنی‌اسرائیل تا جایی پیش رفتند که بامدادان میان طلوع فجر تا طلوع خورشید هفتاد پیامبر الهی را به شهادت رساندند و سپس (بدون احساس زشتی و فاجعه این جنایت هولناک) به خرید و فروش پرداختند؛ چنانکه گویی هیچ فاجعه ای به وجود نیاورده اند؟!». [ابن‌نما حلی، جعفر بن محمد، مثیر الاحزان، ص۴۱]این گزارش که در پرسش نیز بدان اشاره شده، در مقاتل معتبر نقل شده است. امام باقر (علیه السّلام) فرمود: «... شیوه بنی‌اسرائیل آن بود که یک پیامبر را می‌کشتند، در حالی که دو پیامبر دیگر ایستاده (و منتظر کشته شدن) بودند و دو پیامبر را می‌کشتند، در حالی که چهار تن دیگر از آنان ایستاده بودند تا اینکه در یک روز هفتاد پیامبر را کشتند و بازار کشتار آنها تا پایان روز برقرار بود». [کافی، ج۸، ص۱۱۶-۱۱۷] . گزارش‌هایی نیز وجود دارد که آمارهای بیشتری را ارائه داده مبنی بر اینکه آنان در یک روز صد، [البدء و التاریخ، ج۳، ص۷] صد و بیست،[کامل البهائی، ج۲، ص۴۵] سی‌صد، [المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، ج۱، ص۱۷۷ ، جواهر الحسان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص۲۷۷] و حتی هزار نبی[تفسیر الماتریدی، ج۲، ص۳۴۰]را به شهادت رساندند. همچنین نقل است که یهودیان بر نسل حضرت داود (علیه‌السّلام) تسلط یافته و تعداد زیادی از آنان (که صد و بیست پیامبر در میانشان بود) را شهادت رساندند.[ اثبات الوصیة للامام علی بن ابی طالب، ص۷۶] . البته بر اساس برخی از روایات، تمام این پیامبران مستقیما توسط خود بنی‌اسرائیل کشته نشدند، بلکه آنان به سبب فاش کردن اسرار انبیا زمینه شهادت آنها را فراهم نمودند. امام صادق (علیه السّلام) در ذیل آیه «وَ یقْتُلُونَ الْاَنْبِیاءَ بِغَیرِ حَقٍّ»، [آل‌عمران/سوره۳، آیه۱۱۲] فرمود: « به خدا سوگند که ایشان را به شمشیرهای خویش نکشتند، لکن راز ایشان را آشکار و فاش کردند، و به این سبب آن پیامبران کشته شدند». [کافی، ج۲، ص۳۷۱] . آنچه در مورد این گزارش‌ها (صرف نظر از بررسی سند) می‌توان گفت این است که قوم بنی‌اسراییل از قبائل به نسبت پرجمعیت بودند و با تعریفی که از پیامبران آنها موجود است که در یک زمان هفتاد پیامبر همراه با حضرت موسی (علیه‌السّلام) مبعوث شدند، [مختصر البصائر، ص۱۶۵] و برخی از آنها تنها پیامبر یک محله و یا یک خانواده بودند، امکان اینکه تنها در یک‌روز (نه در تمام روزها) چنین جنایتی رخ داده باشد محال نیست.
دنیا بازیچه یهود: صفات یهود/ کشتن پیامبران الهی
در قرآن کریم اینگونه آمده است: وَ لَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ وَقَفَّيْنَا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بَرُوحِ الْقُدُسِ أَفَكُلَّما جَاتَكُمْ رَسُولٌ بِمَا لَا تَهْوى أَنفُسَكُمُ اسْتَكْبَرْتُمْ ففَرِيقاً كَذَّبْتُمْ وَفَرِيقاً تَقْتُلُونَ.( سوره بقره آیه ۷۸) . و ما به موسی کتاب تورات را عطا کردیم و از پی او پیغمبرانی فرستادیم و عیسی پسر مریم را به ادله روشن حجتها دادیم و او را به واسطه روح القدس اقتدار و توانایی بخشیدیم آیا هر پیامبری که بر خلاف هوای نفس شما اوامری از جانب خدا آورد از امرش سرپیچی کرده از راه حسد گروهی را تکذیب می کنید و گروهی را به قتل می رسانید؟ همچنین می فرماید: وَ إِذا قِيلَ لَهُمْ امنوا بِما أَنزَلَ اللَّهُ قَالُوا نُؤْمِنُ بِما أُنزِلَ عَلَيْنَا وَ يَكْفُرُونَ بِمَا وَرَاءَهُ وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ البياءَ اللَّهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ (سوره بقره آیه ۹۱). و هنگامی که به یهود گفته شد به قرآنی که خدا برای هدایت بشر) فرستاده ایمان بیاورید گفتند فقط به تورات که بر ما نازل شده ایمان می آوریم و به غیر تورات کافر میشوند در صورتی که قرآن حق است و کتاب آنها را تصدیق می کند، ای پیغمبر بگو اگر شما در ادعای ایمان به تورات راستگو بودید به کدام حکم تورات پیامبران قبل را به قتل رساندید؟ . و نیز می فرماید: لَقَدْ أَخَذْنَا مِيثَاقَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمْ رُسُلاً كُلَّمَا جَانَّهُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْوى أَنفُسَهُمْ فَرِيقاً كَذَّبُوا وَ فَرِيقاً يَقْتُلُونَ(سوره مائده آیه ۷۰). از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که خدا را اطاعت کنند و پیامبرانی بر آنها؛ فرستادیم که احکام خدا بیاموزند هر رسولی آمد چون بر خلاف هوای نفس آنها سخن گفت گروهی را دروغگو خواندند و گروهی را به قتل رساندند. مطلب تعجب آور آنکه در روایات ما اینگونه آمده است که کشتن پیامبران الهی به اندازه ای برای یهود طبیعی بود که روزی از طلوع فجر تا طلوع آفتاب ۷۰ پیامبر الهی را کشته سر از بدن آنها کردند و سپس به مغازه های خود رفته و مانند روزهای دیگر کار روزانه را شروع کردند! از جمله پیامبرانی که توسط یهود کشته شدند حضرت یحیی و حضرت زکریا بودند این دو پیامبر الهی فقط به دلیل منع یهود از اعمال زشت و غیر انسانی سزاوار مرگ شدند همان گونه که قصد داشتند حضرت هارون عليه السلام جانشین حضرت موسی علیه السلام را به قتل برسانند و برا ی کشتن حضرت عیسی علهی السلام نیز چوبه های دار نصب نمودند. و چه جنایتی بزرگ تر از آنکه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم را شهید ۱۸ کردند! در تاریخ اینگونه آمده است: پس از فتح خیبر همسر سلام بن مشکم یهودی که به ظاهر اسلام آورده بود غذایی از گوشت ران گوسفند آماده کرد و خدمت رسول اکرم صلى الله عليه و آله و سلم فرستاد پیامبر خدا صلى الله علیه و آله و سلم که هیچ گاه به تنهایی غذا میل نمی فرمودند بشر بن براء را نیز دعوت نمودند بشر قطعه ای از آن گوشت را تناول نمود اما به مجرد اینکه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم گوشت را در دهان گذاشت و مقداری از آن را جویدند یک مرتبه لقمه را از دهان بیرون انداخته و فریاد زدند به خدا قسم این گوشت به من خبر می دهد که مسموم است ولی آن زهر به اندازه ای قوی بود که بشر را در همان مجلس از پای درآورد و پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم را پس از چند هفته شهید کرد. ( موقف علماء الاسلام من اليهود صفحه ۲۹ مكتب اسلام شماره ۳ سال ۹ صفحه ١٦٢ معروف این است که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هنگام بیماری خود چنین فرمودند:این بیماری از آثار غذای مسمومی است که آن زن یهودی پس از فتح خیبر برای من آورد.اگر چه پیامبر صلی الله عليه و آله و سلم اولین لقمه را بیرون انداختند ولی آن زهر کمیبا آب دهان حضرت مخلوط شد و بر دستگاههای گوارش بدن ایشان اثر خود را گذارد.
منبع:دنیا بازیچه یهود: آیه الله العظمی حاج سیدمحمد حسینی شیرازی/ ترجمه سیدهادی مدرسی)
آیا بنی اسرائیل - که از فرزندان پیامبران بودند - چنین جرأتی را داشتند که به کشتن پیامبران هم‌نژاد خود اقدام کنند؟
با توجه به آیه شریفه «یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَقِّ»؛ دلیل کشتن انبیای بنی‌اسرائیل چه بوده است؟
پاسخ اجمالی: بنابر تصریح آیات متعددی از قرآن، بنی‌اسرائیل، تعدادی از پیامبران خود را کشتند، بلکه از برخی قرائن به دست می‌آید که این گناه بزرگ، برای آنها امری عادی شده بود. منابع اسلامی پیامبرانی؛ مانند زکریا و یحیی را از جمله پیامبران کشته شده دانسته اند. در قتل؛ گاهى خود شخص قاتل نیست، اما اسباب قتل فرد را فراهم می‌کند. گاهی نیز قتل؛ مباشرتی است که در آن خود شخص بدون واسطه، عمل قتل را انجام می‌دهد. این آیات می‌تواند ناظر به هر دو شیوه باشد که کشته شدن پیامبران گاه مستقیماً توسط خود آنان انجام شده و گاه با توطئه، تحریک و افشاى راز، قدرت‌مندان را به کشتن پیامبران ترغیب و تشویق می‌کردند.
پاسخ تفصیلی: بنی‌اسرائیل؛ پیامبر زادگانی بودند که آیات بسیاری در مورد آنها نازل شده است. قرآن کریم در کنار بیان برخی فضیلت‌ها،[برای نمونه: اعراف؛ 140: «در حالی‌که او است که شما را بر جهانیان [روزگارتان] برترى داد] در موارد بسیاری آنان را به شدت توبیخ کرده است. در یکی از این آیات، خداوند می‌فرماید: مهر ذلت و خوارى بر [پیشانى] آنان زده شد و به خشم خدا گرفتار شدند: «ذلک بِأَنَّهُمْ کانُوا یَکْفُرُونَ بِآیاتِ اللهِ وَ یَقْتُلُونَ النَّبِیِّینَ بِغَیْرِ الْحَق»؛ این ذلت و خشم خدا به خاطر آن بود که آیات خدا را انکار می‌نمودند و پیامبران خدا را به ناحق می‌کشند و این اعمال آنان به سبب کفر و عصیانشان بود و آنان قومى تجاوزگر و کفر پیشه بودند و به گناه کردن عادت داشتند.[بقره، 61. [ کشته شدن انبیا توسط بنی‌اسرائیل در آیات دیگری نیز آمده است. [ر. ک: آل عمران، 21 و 112] منابع اسلامی پیامبرانی؛ مانند زکریا و یحیی [ر. ک: 62322؛ انتقام خون حضرت یحیی(ع) توسط بخت نصر] را ذکر کرده اند [سید عبدالله، تفسیر القرآن الکریم، ص 49] و طبیعتاً تعداد این کشته شدگان بسیار بیشتر بوده به حدی که بنابر برخی روایات؛ بنی‌اسرائیل در یک روز سی‌صد پیامبر را کشتند. [ الدر المنثور فی تفسیر المأثور، ج 1، ص 73] اینان در حالی پیامبران را می‌کشتند که علم به نبوتشان داشته و یقین داشتند که اینان فرستادگان خداوند هستند و با این عمل گناه خود را دو چندان می‌کردند.] جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 251 [ . قرآن در مواردی تهدید پیامبران به قتل و نیز بر عهده گرفتن قتل توسط بنی‌اسرائیل را مطرح کرده است:
الف. از زبان هارون نقل می‌کند که بنی‌اسرائیل تصمیم به قتل او داشتند: هارون در خطاب به موسی] گفت: اى فرزند مادرم! این قوم مرا تحت فشار گذاشتند و نزدیک بود که مرا به قتل برسانند».[ اعراف، 150. [ ب . «و گفتارشان که: ما، مسیح عیسى بن مریم، پیامبر خدا را کشتیم!».[نساء، 157[ . در مجموع می‌توان احتمال داد که؛ اگر یهودیان معاصر رسول خدا(ص) قدرت بر قتل حضرتشان داشتند، بدون هیچ هراسی به این کار اقدام می‌کردند که البته چند توطئه نافرجام نسبت به پیامبر نیز در سابقه آنان وجود دارد. در ادامه نکاتی پیرامون این آیه بیان می‌شود. 1- کشتن پیامبران توسط بنی‌اسرائیل به صورت یک عادت مستمر : ظاهر آیه مورد بحث این است که «یقتلون» عطف بر «یکفرون» است. در نتیجه «کانوا» بر سر «یقتلون» نیز تکرار می‌شود و این دلالت دارد که پیامبرکُشى در میان بنی اسرائیل به صورت عادت و خصلت زشت لازم درآمده بود.[جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، ج 4، ص 650، قم، اسراء، 1378ش. [ 2- کشتن با واسطه و بی‌واسطه : قتل گاهى تسبیبى است؛ یعنی خود شخص، قاتل نیست، اما اسباب قتل فرد را فراهم می‌کند. نوع دیگر قتل؛ قتل مباشرتی است که در آن خود شخص بدون واسطه، عمل قتل را انجام می‌دهد. در هر دو مورد، شخص شریک در قتل می‌باشد؛ و می‌توان قتل را به او نیز نسبت داد. از اطلاق آیه به دست می‌آید که شهادت پیامبران الهى توسط بنی‌اسرائیل، گاه بدون واسطه بوده است و گاه نیز توسط توطئه، تحریک و افشاى راز بوده است. بنابراین، هر دو قسم را می‌توان مندرج در آیه دانست. در همین راستا روایتی وجود دارد که گزینه دوم را تقویت می‌کند: امام صادق(ع) پس از تلاوت آیه مزبور فرمود: «به خدا سوگند بنی‌اسرائیل انبیا را با دست‌ها و شمشیرهاى خود نکشتند بلکه سخنان آنان را شنیده و افشا ساختند که به دنبال آن، حکام و جباران زمان پیامبران را دستگیر کرده و به شهادت می‌رساندند. پس قتل انبیا به وسیله بنی‌اسرائیل به صورت کشتن از طریق معصیت افشاى اسرار بود».[عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، محقق، مصحح، رسولی محلاتی، هاشم، ج 1، ص 45 ؛ المحاسن، محقق، مصحح، محدث، جلال الدین، ج 1، ص 256.[البته این روایت نمی‌خواهد اعلام کند که حتی یک پیامبر نیز مستقیماً توسط بنی اسرائیل کشته نشده است، بلکه آنچه در روایت مزبور آمده، صرفاً براى بیان اهمیت لزوم حفظ اسرار است و «اگر قتل بی‌واسطه را صریحاً نفى می‌کند در واقع براى نفس توهّم حصر مصداق قتل در قتل بی‌واسطه است؛ یعنى غرض نفى قتل بی‌واسطه نیست، بلکه مقصود اثبات واندراج قتل باواسطه است».[تفسیرتسنیم،ج4،ص652- 653 [.3- کشتن پیامبران به ناحق : در آیه مورد بحث، وصف «بغیر الحق» در مورد قتل انبیا ذکر شده است. در این‌جا پرسشی پیش می‌آید که مگر می‌توان پیامبران را به حق کشت؟ ظالمانه و غیر حق بودن این قتل امرى واضح و آشکار است. پس این قید برای چه آورده شده است؟! مفسران دو دلیل ذکر کرده اند: الف. معنای این قید این نیست که کشتن پیامبران ممکن است گاهى به حق باشد، بلکه این یک قید توضیحی است، ناظر به اینکه کشتن انبیا به طور کل، ناروا و به غیر حق است و این کلمه «بغیر حق» صفت خود فعل کشتن است؛ مانند آیه کریمه: «وَ مَنْ یَدْعُ مَعَ اللهِ إِلهاً آخَرَ لا بُرْهانَ لَهُ بِهِ»؛[مومنون، 177] هر که با خداى یکتا خداى دیگر بخواند که برهانى در مورد آن ندارد. یعنی نمی‌تواند برهان داشته باشد.[مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی، محمد جواد، ج 1، ص 257 ، التبیان فی تفسیر القرآن ج 1، ص 279 [
مطابق این بیان قید «بغیر الحق» بدین معنا است که پیامبرکُشى همیشه ناحق بوده است و بنی‌اسرائیل هیچ توجیهى براى کار خود نداشتند.[ تفسیر تسنیم، ج 4، ص 653 [. ب. گاهی انسان به جهت شبهه و یا اشکالی، فردی را شایسته قتل می‌داند و شخص را می‌کشد. گاهی با علم به قبح عملش، مرتکب قتل می‌شود. طبیعی است که مورد دوم بدتر و قبیح‌تر است. خداوند با قید مذکور در آیه اعلان می‌دارد آنها هیچ عذری و جهلی در این مسئله نداشتند و با علم و آگاهی بر این جنایت دست زده‌اند.[مفاتیح الغیب، ج 3، ص 534 - 535[
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: قوم یهود وقتل انبیا
