بود در نزدیک شاه تشنه لب***خیمه گاهی چند از اهل عرب

دوستدار اهل بیت مصطفی***جان فشان حضرت شیر خدا

بهر دفن نور یا ک ذوالمنن***آمدند از خیمه بیرون مرد و زن

با دل بریان دو چشم خون فشان***روی آوردند سوی کشتگان

تا که بر شویند جسم پاکشان***بر نهند از مهر اندر خاکشان

ناگهان پیدا شد از ره بی حجاب***قرص خورشیدی ولی اندر نقاب

عکس نورش آفتاب مشرقین***قبله ایمان علی ابن الحسین

بانک زد بر آن گروه باوفا***گفت راضي از شما بادا خدا

دور بنشینيد زاولاد علی***می نمی شوید ولی راجز ولی

ناگهان از سوی عرش دادگر***گشت پیدا حضرت خیر البشر

در رکابش جمعی از پیغمبران***در عزای شاه دین اندر فغان

حضرت شیر خدا شاه نجف***گشت پیدا زین عزا از یکطرف

آمدند از باغ فردوس برین***حوریان با ما در سلطان دین

فوج فوج از هر طرف کرو بیان***حضرت جبریل از غم نوحه خوان

بهر غسلش عیسی گردون نشین***آب برد از چشمه خلد برین

از فراز نخل توحید خدا***موسی آمد سدر آورد از وفا

در طبق روح الامین زان در حق***داشت خوش کافور نوری بر طبق

هاتفی آورد با عز و جلال***خلعتی از بارگاه ذوالجلال

دختر خیر البشر بیخود دوید***خلعت او را کفن بر تن درید

مریم از داغش بجای شمع سوخت***آن کفن با رشته توحید دوخت

رفت ابراهیم ا ز دشت صفا***مقتلی کندش پی حکم خدا

دست حق با ناله در آن انجمن***گفت با سجاد کای فرزند من

روی کن بر نعش شاه کربلا***شستشو کن باب خود را از وفا

این حسین است و تنش چون جان بپوست***کشته عشق است بر درگاه دوست

حضرت سجاد بر حکم خدا***داد غسلش با دو چشم بر بکا

از پی تکبیرش از بهر نماز***بست قامت سوی کوی بی نیاز

از پی آن شاه دین از هر طرف***جمله کروبیان بستند صف

ماه رویش شد نهان چون در نقاب***جفت پور بو تراب آمد تراب

خویش پنهان شد در آن فرخ مقام***باز شد با بیکسان در راه شام

بس بود سرباز دل پر آه کن***نیست طاقت قصه را کوتاه کن

زنهای بنی اسد رفتند ( از شریعه ) آب بیاورند دید بدنهائی غرقه خون افتاده است و در بین آنها بدنی مانند خورشید بود که آنها را روشن نموده و آنها را معطر کرده ناله از دل کشیدند و گفتند : هذا و الله جسد الحسین علیه السلام و اهل بیته : ناله کنان برگشته گفتند ای بنی اسد شما در خانه ها نشسته و این بدن حسین و اهل بیت او و صحابۀ اوست نحر شده مانند قربانیها روی ریگها افتاده برایشان باد می وزد. اگر محبت و موالات دارید برخیزید آنها را دفن کنید و اگر شما دفن نمی کند را به دفن پردازیم بعضی گفتند از پسر زیاد و پسر سعد می ترسیم بر ما بتازند ما را غارت کنند یا بکشند بزرگشان گفت دیده بانی براه کوفه گذاریم و متولی دفن شویم پسندیدند ( حرف او را ) و دیده بان نهادند و او را بجسد حسین نموده صدای گریه و ناله بلند کردند کوشش نموده آنرا از جا بردارند قبری آنجا بکنند قطعه قطعه بود بزرگشان گفت چو رأی دارید گفتند خوبست اول اهل بیت او را دفن کنیم بعد فکری نمائیم بزرگشان گفت کسی در شما نیست اینها را بشناسد در تحیر بودند ناگهان اسب سواری آشکار شد چون او را دیدند از چه ها بکناری شناخته آن سوار از اسبش پیاده شد و خم شد خود را روی جسدی افکند و آن جسد را یکبار می بوسید و یکبار می بوئید و بقدری گریه کرد و اشک ریخت که نقابش از اشک چشم تر شد

ازكتا ب هـمـرا ه با عا شو را ئيا ن4

كــــربـــلا تـــا كـــــوفــــه

تهيه وتنظيم توسط حجّة الاسلام حاج سيدمحمدباقري پور

http://www.dl.hodanet.tv/fileshtml/karbalatakofe.htm

عید غدیر خم مبارک

طبق آیه30 سوره بقره ... وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً ۖ...حضرت آدم خلیفه الهی در زمین شد .

خلیفه الهی انسان کامل است .

خلیفه الهی دارای مقام نبوت و امامت و ولایت است .

مقام نبوت و امامت و ولایت از حضرت آدم قرار بودبه هابیل برسد که موردحسادت قابیل قرارگرفت و شهید شد .

پس ازشهادت هابیل این مقام به شیث هبة الله رسید.

و بعد از شیث نسلا بعد نسل از انبیا واولیا تا حضرت نوح به حضرت نوح رسید .

و بعداز نوح ظاهرا به سام رسید .

چون بعداز نوح فرزندان نوح سام، حام، یافث بودند و کنعان فرزند ناخلف بود که گرفتار طوفان وغرق شد «مورخان معتقدند که تمام نژادهای امروز کره زمین به سه فرزند نوح باز می گردد، از نژاد سام که در خاورمیانه و خاور نزدیک سکنی دارند و از نژاد حام که در منطقه آفریقا ساکنند و از نژاد یافث که ساکنان چین می دانند» . برخی از محققان با مطالعه‌ی سوابق کوچ‌ها و نسل‌ها گفته ‌اند: «از نوح سه پسر ماند که نسل امروز بشر در کره زمین به آنها منتهى مى‌شوند، و نژاد “عرب و فارس و روم” را نژاد «سامى» بر شمردند، و نژاد «ترک» و گروهى دیگر را از اولاد «یافث»، و نژاد “سودان، سند، هند، نوبه، حبشه، قبط و بربر را از اولاد «حام» محسوب نمودند» .

این مقام بعد از نوح و سام نسلا بعد نسل به ابراهیم و سپس اسماعیل و عبدالمطلب رسید ازعبدالمطلب دو شاخه شد عبد الله و عمران «ابوطالب» .

ازعبد الله محمد ص و از عمران علی ع به دنیا آمدند .

حضرت محمدص پیامبر خدا شد و در روزهای آخر عمر حضرت محمد ص بدستور خدای متعال علی ع به جانشینی حضرت محمدص منصوب شد .

وعلی علیه السلام وارث تمام انبیاءواولیاءازآدم تاخاتم است

وبعدازعلی «ع» فرزندان او از فاطمه «ع» دخترپیامبریکی پس ازدیگری تا امام مهدی عج به امامت رسیدند .

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله : يا مَعشَرَ المُسلِمينَ، لِيُبَلِّغِ الشّاهِدُ الغائِبَ : اُوصي مَن آمَنَ بي وصَدَّقَني بِوِلايَةِ عَلِيٍّ، ألا إنَّ وِلايَةَ عَلِيٍّ وِلايَتي، ووِلايَتي وِلايَةُ رَبّي عَهدا عَهِدَهُ إلَيَّ رَبّي وأمَرَني أن اُبَلِّغَكُموهُ.(تفسيرالعيّاشي ج1ص334 ح 155)

درحدیث سلسلة الذهب : لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی‏.

در حدیث دیگر عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع عَنِ النَّبِیِّ ص عَنْ جَبْرَئِیلَ عَنْ مِیکَائِیلَ عَنْ إِسْرَافِیلَ عَنِ اللَّوْحِ عَنِ الْقَلَمِ قَالَ یَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَلَایَةُ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی . (عیون اخبار الرضا (ع)، ج ۲، ص ۱۴۶ ، بحارالأنوار ج  39 ص  246 باب 87) . (درجامع الأخبار 13 الفصل الخامس فی فضائل أمیر المؤمنین... أمن من ناری)

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ .

در مفاتیح الجنان ذکر شده که در روز عیدغدیر چون مؤمنى را ملاقات كند اين تهنيت را بگويد: اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوِلايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ‏ .

و نيز بخواند : الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَكْرَمَنَا بِهَذَا الْيَوْمِ وَ جَعَلَنَا مِنَ الْمُوفِينَ بِعَهْدِهِ إِلَيْنَا وَ مِيثَاقِهِ الَّذِي وَاثَقَنَا بِهِ مِنْ وِلايَةِ وُلاةِ أَمْرِهِ وَ الْقُوَّامِ بِقِسْطِهِ وَ لَمْ يَجْعَلْنَا مِنَ الْجَاحِدِينَ وَ الْمُكَذِّبِينَ بِيَوْمِ الدِّينِ .

ونیز صد مرتبه بگويد : الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ كَمَالَ دِينِهِ‏ وَ تَمَامَ نِعْمَتِهِ بِوِلايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلامُ .

امام رضا علیه السلام در ضمن حدیثی فرموده است : «... وَ هُوَ الْيَوْمُ الَّذِی أَكْمَلَ اللَّهُ بِهِ الدِّينَ فِی إِقَامَةِ النَّبِيِّ ع عَلِيّاً أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَماً وَ أَبَانَ فَضِيلَتَهُ وَ وِصَاءَتَهُ فَصَامَ ذَلِكَ الْيَوْمَ . وَ إِنَّهُ لَيَوْمُ الْكَمَالِ وَ يَوْمُ مَرْغَمَةِ الشَّيْطَانِ وَ يَوْمُ تُقْبَلُ أَعْمَالُ الشِّيعَةِ . وَ هُوَ يَوْمُ التَّهْنِيَةِ يُهَنِّی بَعْضُكُمْ بَعْضاً فَإِذَا لَقِيَ الْمُؤْمِنُ أَخَاهُ يَقُولُ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِينَ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ ع ... وَ هُوَ يَوْمُ الزِّينَةِ فَمَنْ تَزَيَّنَ لِيَوْمِ الْغَدِيرِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ كُلَّ خَطِيئَةٍ عَمِلَهَا صَغِيرَةً أَوْ كَبِيرَةً وَ بَعَثَ اللَّهُ إِلَيْهِ مَلَائِكَةً يَكْتُبُونَ لَهُ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعُونَ لَهُ الدَّرَجَاتِ إِلَى قَابِلِ مِثْلِ ذَلِكَ الْيَوْم‏ ...» (اقبال الاعمال،سیدبن طاووس،ص ۴۶۴؛زاد المعاد-مفتاح الجنان، علامه مجلسی، ص ۲۰۳).

اميرالمؤمنين حيدر

اميرالمؤمنين حيدر ~ امیرُالنَّحْلِ وُ السُّکّر ~ امیر الجیش و هم لشکر ~ امامُ الحق به بحر و بَر ~ امامُ القَوم و مِهر آور ~ ابو شُبیر و هم شُبّر ~ ابوالنّورین و ذو افسر ~ تويي عنوانِ هر دفتر ~ به هر غزوه تويي صفدر ~ به هر میدان تویی حیدر ~ تویی داماد پیغمبر ~ تو هستي شافعِ محشر ~ تو هستي ساقيِ كوثر ~ به هر شيعه تويي رهبر ~ توهستی بر همه مولا .

تو هستي يارِ پيغمبر ~ تویی بر دین حق یاور ~ تويي مولايِ هر قنبر ~ تویی بر مؤمنین رهبر ~ سلوني گويِ هر منبر ~ تو بر كندي در از خيبر ~ تو كُشتي مرحبِ كافر ~ بروز و شب تو در سنگر ~ برایِ حفظِ پیغمبر ~ توهستی بهترین داور ~ به مظلومان تویی یاور ~ زِمهر و مه تویی اَنوَر ~ نزاید چون تویی مادر ~ نیاید چون تویی دیگر ~ نه در دنیا نه در عُقبی .

امام الصّالِحینی تو ~ امام المتّقینی تو ~ امام المـُخلِصینی تو ~ امام المسلمینی تو ~ امام المؤمنینی تو ~ طَریقُ المُستقیمی تو ~ عَمُود از بهرِ  دینی تو ~ اَنیسُ المُؤمنینی تو ~ تو خود حَبْلُ المَتینی تو ~ شفیعِ باقری نی تو ~ تو هستی آیة العُظمی .

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور عید سعید غدیر تابستان 1400

کتاب منتخب الطرائف

نوادراحادیث طرفه وناب است که آيت الله حاج ميرزا احمد آشتياني برای جلسه های هفتگی خود فراهم آورده و بعضی از آنها را در جلسه های هفتگی برای مردم می خوانده است . چون متن آن عربی است توسط عده‌ ای از فضلاء و شاگردان ایشان برای استفاده عموم به فارسی ترجمه شده است .

الف : از آنجائی که متن عربی جدا و متن فارسی جدا بود اینجانب (سیدمحمدباقری پور) متن عربی و در ذیل هر حدیث متن فارسی آن را آوردم که علماء و فضلاء و وُعّاظ و سخنرانان که ابتدا متن عربی حدیث را بیان میکنند و سپس به تر جمه و شرح فارسی میپردازند استفاده بهتری ببرند و اینجانب را هم در ثواب آن شریک فرمایند.

ب : از آنجائی که اصل کتاب طرائف الحِکم قطور بود و روایات مفصل وطولانی زیادی را در بر داشت و برای استفاده در مجالس قدری مشکل بود لذا اینجانب (سیدمحمدباقری پور) احادیث کوتاه و چند خطی را که حدود «1050» حدیث است از لابلای احادیث جمع آوری وتهیه نموده و تحت عنوان منتخب الطرائف تنظیم نمودم و ثواب آن را به ارواح مقدسه چهارده معصوم علیهم صلوات الله و روح پدر شهیدم حاج سید رضا باقری پور اهدا نمودم باشد که انشاء الله دوستان محمد وآل محمد صلوات الله علیهم استفاده و اینجانب را از دعای خیر خود بهره مند فرمایند.

کتاب منتخب الطرائف htm

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/montakhaboltaraef.htm

کتاب منتخب الطرائف pdf

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/montakhaboltaraef.pdf

کتاب منتخب الطرائف اندروید

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/montakhabtaraef.apk

کتاب منتخب الطرائف جاوا

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/montakhabtaraef.jar

نان را گرامی بدارید

رسول خدا (ص) می فرماید: «بارِکْ لَنا فِی الْخُبْزِ وَلا تَفَرَّقَ بَیْنَنا وَبَیْنَه؛[کافی ، ج 5، ص 73] خدایا! به نان ما برکت بده و میان ما و آن جدایی میفکن» . همچنین می فرماید: «فَاِنَّ الْخُبْزَ مُبارَکٌ اَرْسَلَ اللَّهُ لَهُ السَّماءَ مِدْراراً وَلَهُ اَنْبَتَ اللَّهُ الْمَرْعَی وَبِهِ صَلَّیْتُمْ؛[وسائل الشیعه، ج 24، ص 393] نان مبارک است. خدای بزرگ برای [به دست آمدن] آن، آسمان را فرستاد که بسیار ببارد، و به خاطر نان زمین را رویاند. و به وسیله ناناست که می توانید، نماز بخوانید» . امیر مؤمنان(ع) نیز می فرماید: «اَکْرِمُوا الْخُبْزَ فَاِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ اَنْزَلَ لَهُ بَرَکاتِ السَّماءِ وَاَخْرَجَ بَرَکاتِ الْاَرْضِ؛[ مستدرک الوسائل، ج 16، ص 303] نان را اکرام کنید. همانا خداوند عزیز و جلیل، برای آن، برکات آسمان را نازل کرد و برکات زمین را خارج نمود» . رسول خدا(ص) در بیانی می فرماید: «فَلَوْلا الْخُبْزُ ما صَلَّیْنا وَلا صُمْنا وَلا اَدَّیْنا فَرائِضَ رَبِّنا عَزَّ وَ جَلَّ؛[کافی، ج 6، ص 287] اگر نان نبود، نه نماز می خواندیم و نه روزه می گرفتیم و نه واجبات پروردگار بزرگ خود را ادا می کردیم» . و در جایی دیگر می فرماید: «وَبِهِ (الْخُبْزِ) حَجَجْتُمْ بَیْتَ رَبِّکُمْ؛[کافی، ج 6، ص 303] با نان به حجّ خانه پروردگارتان می توانید رفت» . امام صادق(ع) به مفضل می فرماید: «وَاعْلَمْ یا مُفَضَّلُ اَنَّ رَأسَ مَعاشِ الْاِنْسانِ وَ حَیاتِهِ الْخُبْزُ وَ الْماءُ؛[بحار الانوار، ج 3، ص 86] ای مفضل! بدان که سرچشمه زندگی و معاش انسان، نان است و آب». رسول خدا(ص) فرمود: «خَیْرُ طَعامِکُمُ الْخُبْزُ وَخَیْرُ فاکِهَتِکُمْ الْعِنَب؛[مستدرک الوسائل، ج 16، ص 393] بهترین خوراکتان نان و بهترین میوه تان انگور است» . امام ششم(ع) می فرماید: «اِنَّما بُنِیَ الْجَسَدُ عَلَی الْخُبْزِ؛[کافی، ج 6، ص 286] تن آدمی بر نان بنا شده است» . رسول خدا(ص) می فرماید: «اَکْرِمُوا الْخُبْزَ وَ عَظِّمُوهُ فَاِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعالی اَنْزَلَ لَهُ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ اَخْرَجَ بَرَکاتِ الْاَرْضِ مِنْ کَرَامَتِهِ اَنْ لا یُقْطَعَ وَلا یُوطَأ؛[بحار الانوار، ج 63، ص 270] نان را بزرگ دارید و آن را محترم شمارید که خدای متعال برای آن، برکاتی از آسمان فرو فرستاده و برکات زمین را بیرون آورده است؛ از جمله احترام گزاری به نان، آن است که آن را نبرند و زیر پا نیندازند» . امیر مؤمنان(ع) می فرماید: «اَکْرِمُوا الْخُبْزَ فَاِنَّ اللَّهَ تَبارَکَ وَ تَعالی اَنْزَلَ لَهُ بَرَکاتِ السَّماءِ قِیلَ وَما اِکْرامُهُ قال اِذا حَضَرَ لَمْ یُنْتَظَرْ بِهِ غَیْرُهُ؛[مستدرک الوسائل، ج 16، ص 303] نان را گرامی بدارید که خداوند عز و جل برکات آسمان را برای آن فرستاده است، پرسیده شد: گرامی داشتن نان چیست؟ فرمود: وقتی (نان) [بر سفره] حاضر شد به انتظار چیز دیگری نباشید (به آن، به چشم بی اعتنایی ننگرید)» . امام صادق(ع) می فرماید: «دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) عَلی عایِشَةَ فَرَأی کِسْرَةً کادَ اَنْ تَطَأها فَاَخَذَها وَاَکَلَها وَقالَ یا حُمَیْراءُ اَکْرِمِی جِوارَ نِعْمَةِ اللَّهِ عَلَیکِ فَاِنَّها لَمْ تَنْفِرْ عَنْ قَوْمٍ فَکادَتْ تَعُودُ اِلَیْهِمْ؛[ کافی، ج 6، ص 300] رسول خدا(ص) نزد عایشه رفت و تکه نانی دید که نزدیک بود آن تکه نان زیر پایش بماند. حضرت آن را برگرفت و خورد و فرمود: ای حمیرا! نعمت خدا را خوش همسایه باش که از مردمی نگریزد و به آسانی بدانها باز گردد» . فضل بن یونس می گوید که ابو الحسن(ع) نزد من صبحانه خورد. در این هنگام کاسه ای آوردند که زیر آن نان بود، فرمود: «اَکْرِمُوا الْخُبْزَ اَنْ یَکُونَ تَحْتَها وَقالَ لِی مُرِ الْغُلامَ اَنْ یُخْرِجَ الرَّغِیفَ مِنْ تَحْتِ الْقَصْعَةِ؛[وسائل الشیعه، ج 24، ص 390] نان را گرامی تر از آن دارید که زیر کاسه باشد و به من فرمود: به غلام بگو تکه نان را از زیر کاسه در آورد» . در روایت دیگری می خوانیم که امام صادق(ع) نهی کرد از اینکه تکه نان را زیر کاسه نهند.[بحار الانوار، ج 59، ص 279] . رسول خدا(ص) فرمود: «صَغِّرُوا رُغْفانَکُمْ فَاِنَّهُ مَعَ کُلِّ رَغِیفٍ بَرَکَةً؛[بحار الانوار، ج 59، ص 273] تکه های نانتان را کوچک بگیرید که با هر تکه نانی، برکتی جداگانه است» . رسول مکرم اسلام(ص) می فرماید: «مَنْ وَجَدَ کِسْرَةً اَوْ تَمْرَةً فَاَکَلَها لَمْ یُفارِقْ جَوْفَهُ حَتّی یَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ؛[امالی، شیخ صدوق، ص 299] هر که تکه ای از نان یا خرما بیابد و آن را بخورد از درونش جدا نشود تا خدایش بیامرزد» . امیر مؤمنان(ع) می فرماید: «کُلُوا ما یَسْقُطُ مِنَ الْخِوانِ فَاِنَّهُ شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داءٍ بِاِذْنِ اللَّهِ لِمَنْ اَرادَ اَنْ یَسْتَشْفِیَ بِهِ؛ بخورید آنچه را که از سفره و یا طبق غذا بیفتد و ریخته شود؛ زیرا آن، به اذن خداوند برای کسی که به قصد شفا یافتن بخورد، وسیله شفا از هر درد و بیماری است.» (وسائل الشیعه، ج 24، ص 378) .  رسول اکرم(ص) فرمود: «اَکْرِمُوا الْخُبْزَ فَاِنَّهُ قَدْ عَمِلَ فِیهِ ما بَیْنَ الْعَرْشِ اِلی الْاَرْضِ وَما فِیها مِنْ کَثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ؛[ کافی، ج 6، ص 302] نان را [که فرآورده کشاورزی است ]، عزیز دارید؛ چه آنکه عوامل سماوی و ارضی و بسیاری از آفریده های الهی در ایجاد آن مؤثّر بوده اند»

در کتاب حلیة المتقین : در حدیثی از امام علی ‌علیه السلام آمده است که: آنچه از سفره می‌ریزد، بخورید که در خوردن آن شفاست. شخصی به امام صادق ‌علیه السلام از دردی شکایت کرد و حضرت برای شفا، خوردن همین غذاهای ریخته در سفره را پیشنهاد نمود و او استفاده کرده و خوب شد. خوردن این ریزه‌ های سفره فقر و پریشانی را برطرف می‌کند و فرموده‌اند هر که پاره نانی را بردارد و بخورد یک حسنه دارد. و اگر پاره نانی را از جای آلوده بردارد و تمیز کند، هفتاد حسنه دارد (یعنی آن را برای خوردن دیگر موجودات حفظ کند) و فرموده‌اند: خورده ریزها در بیابان را برای حیوانات و پرندگان بگذارید. راوی می‌گوید: در خدمت حضرت صادق ‌علیه السلام بودم، دیدم که بعد از طعام می‌گردد و آنچه روی زمین افتاده بر می‌دارد، حتی کنجد و امثال آن را، گفتم: فدای تو شوم، اینها را جمع می‌کنید؟ فرمود: که اینها روزی توست، مگذار برای دیگری که شفایند از هر دردی. در حدیث دیگر آمده: جمع کردن غذاهای ریخته شده، فقر را برطرف می‌کند؛ حتی برای فرزندان آینده. در حدیث دیگر برای برداشتن نان و خرما، وعده بهشت داده شده است. در حدیث لطیف دیگری، خوردن آنچه از سفره ریخته، مهریه حورالعین محسوب گردیده.  در حدیثی از امام صادق‌ علیه السلام می‌خوانیم: من انگشتان خود را بعد از طعام می‌لیسم، به طوری که خادمان من گمان می‌کنند که این از حرص است. و سپس داستان نهر ثرثار را، یادآوری فرمود. (منبع: حلیة المتقین، علّامه مجلسی‌رحمه الله ص 79 - 80 – 81) . پیامبر صلی الله علیه  وآله فرموده اند : هر کس غذایی را که اطراف سفره می ریزد برچیده تناول نماید فقر از او و فرزندانش تا هفت نسل دور می گردد (وسائل ج ۲۴ ص ۳۸۰) . پیامبر به امیر المومنین علی علیه السلام فرمود : هر چه از غذایت به زمین میریزد (خوردنش) فقر را از تو دور می کند و آن مهریه حورالعین خواهد بود و خوردن آن باعث پر شدن قلب از علم و بردباری ایمان و نور می گردد (بحارالانوار  ج۶۶ صفحه ۴۳۱) . محمد بن ولید گوید : نزد امام جواد علیه السلام غذا خوردم وقتی فارغ شدم و سفره برچیده شد غلام رفت آن چه را از سفره افتاده بردارد . امام جواد علیه اسلام به او فرمودند : اگر در صحرا بود ( آنچه از سفره می افتد ) بر ندار اگر چه ران گوسفندی باشد و اگر در خانه باشد پس تعقیب کن آن را و بردار (من لایحضره الفقیه ۴۰۲)

امام رضا(ع) نقل می فرماید که در بنی اسرائیل، قحطی شدیدی به مدت چند سال متوالی به وجود آمد. در همان زمان، زنی لقمه نانی داشت. همین که آن را در دهانش گذاشت، سائلی گفت: «ای کنیز خدا! گرسنه ام» آن زن با خود گفت: «صدقه در چنین زمانی، خوب است.» و نان را از دهانش درآورد و به سائل داد. این زن، فرزند کوچکی داشت که برای جمع آوری هیزم به صحرا رفته بود. گرگ آمد و فرزند را ربود. فرزند فریاد کشید و مادر به دنبال گرگ دوید. خداوند جبرئیل را فرستاد. جبرئیل، فرزند را از دهان گرگ گرفت و به مادر داد. آن گاه جبرئیل به مادرش گفت: «ای کنیز خدا! این لقمه گرگ در مقابل آن لقمه ای که صدقه دادی. آیا راضی شدی؟»[عوالی اللآلی، ج 1، ص 354]

امام صادق(ع) این حکایت را از رسول خدا(ص) نقل می کند که آن حضرت به عده ای از همراهانش فرمود: «پیامبری به نام دانیال بود که روزی با دادن قرص نانی به صاحب یک کشتی از او خواست تا او را سوار کشتی کند؛ امّا صاحب کشتی، آن را پرتاب کرد و گفت: «نان به چه کار من می آید؟ نان آن قدر فراوان است که زیر پا لگدمال می شود.» وقتی دانیال، این امر را مشاهده کرد، به آسمان دست بلند کرد و گفت: «خدایا! نان را گرامی بدار. دیدی که این بنده با نان چه کرد؟» خداوند بر اثر این دعا به آسمان فرمان داد که باران نبارد و به زمین وحی کرد که مانند سفال خشکیده شود. در نتیجه، قحطی فرا رسید تا آنجا که مردم به جان یکدیگر افتادند تا همدیگر را بخورند؛ چنانچه دو زن که هر دو فرزند کوچک داشتند با هم قرار گذاشتند روز اوّل یکی از بچه ها و روز دوم، بچه دیگری را بخورند؛ چون کودک اوّل را خوردند ونوبت به دومی رسید، مادرش امتناع کرد، پس برای مرافعه نزد دانیال رفتند و مطلب را به او ابلاغ کردند. دانیال با شنیدن این ماجرا گفت: «یعنی امر گرسنگی شما به اینجا رسیده است که کودکان خود را می خورید؟» آن وقت به سوی آسمان، دست بلند کرد و گفت: «خداوندا! فضل و رحمت خود را به ما باز گردان و بی گناهان و کودکان را به گناه صاحب آن کشتی و بی حرمتی او به نعمت خود، عذاب مکن.»[کافی، ج 6، ص 302] .

 (در زمانهای قدیم) قومی معروف به اهل (ثرثار) زندگی می کردند که خداوند، نعمت را بر آنها تمام کرده بود. آنها از مغز گندم، نان سفید می پختند و آن قدر غرق در نعمت بودند که کودکان خود را با نان سفید استنجاء می کردند، تا آنجا که کوهی از آن نانهای نجس پدید آمد. روزی مرد صالحی از آنجا عبور می کرد و دید زنی برای زدودن نجاست کودکش از نان به جای کهنه استفاده می کند. به او گفت: «وای بر شما! از خدایی بترسید که تغییر دادن نعمت شما برای او آسان است» آن زن گفت: «گویا تو ما را از گرسنگی و قحطی می ترسانی؟! تا وقتی نهر ثرثار جریان دارد، از گرسنگی بیمی نداریم» خداوند عزّ و جلّ از این کردار آنها به خشم آمد و نهر ثرثار را خشک کرد و بارانی بر آنها نبارید و زمین چیزی نرویاند. پس هر چه نان داشتند به مصرف رساندند. وقتی به گرسنگی دچار شدند، به آن نانهای نجس هم محتاج شدند و آنها را میان خود با ترازو تقسیم کردند.[ کافی، ج 6، ص 301] . [از کتاب الفبای اخلاق حرف ن نوشته حجةالاسلام سیدمحمدباقری پور]

کتاب طرائف الحکم يا اندرزهاي ممتاز

نوادراحادیث طرفه وناب است که آيت الله حاج ميرزا احمد آشتياني برای جلسه های هفتگی خود فراهم آورده و بعضی از آنها را در جلسه های هفتگی برای مردم می خوانده است . چون متن آن عربی است توسط عده‌ ای از فضلاء و شاگردان ایشان برای استفاده عموم به فارسی ترجمه شده است . از آنجائی که متن عربی جدا و متن فارسی جدا بود اینجانب (سیدمحمدباقری پور) متن عربی و در ذیل هر حدیث متن فارسی آن را آوردم که علماء و فضلاء و وُعّاظ و سخنرانان که ابتدا متن عربی حدیث را بیان میکنند و سپس به تر جمه و شرح فارسی میپردازند استفاده بهتری ببرند و اینجانب را هم در ثواب آن شریک فرمایند. میرزا احمد آشتیانی چهارمین و کوچکترین فرزند میرزاحسن مجتهدآشتیانی (یکی از علمای طراز اول عصر حاضر ایران بود) است که در سال ۱۳۰۰ق متولد شد و در روز سه شنبه ۳ تیر ۱۳۵۴ش مطابق با ۱۴ جمادی‌الثانی ۱۳۹۵ق درگذشت. به مناسبت درگذشت او روز ۴ تیر ۱۳۵۴ش بازار تهران تعطیل و پیکر او تشییع شد و در آستانه حضرت عبدالعظيم و در مقبره خانوادگی خودشان به خاک سپرده شد.وی هنگام وفات، متصدی مدرسه علمیه مروی، بزرگ‌ترین حوزه علمیه تهران، بود. تهیه کننده حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور-مؤسسه فرهنگی هدایت

کتاب طرائف الحِکم html

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/taraefolhekam-j1.htm

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/taraefolhekam-j2.htm

کتاب طرائف الحِکم pdf

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/taraefolhekam-j1.pdf

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/taraefolhekam-j2.pdf

کتاب طرائف الحِکم آندروید

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/taraefolhekam.apk

کتاب طرائف الحِکم جاوا

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/taraefolhekam.jar

کتاب منتخب الطرائف

گلچینی از احادیث کوتاه ومختصر طرائف الحِکم که هزارو پنجاه حدیث است

    اعمال ماه شعبان المعظّم

کتاب اعمال ماه شعبان المعظّم

حاوی : فضيلت و اعمال ماه شعبان - صلوات هرروزماه شعبان - اعمال مشتركه ماه شعبان - شب وروزاول ماه شعبان - روزسوم شعبان - شب وروز پانزدهم- مناجات شعبانيه - شب آخرشعبان و اول رمضان

تهیه وتنظیم توسّط : حجّة الاسلام سیدمحمّدباقری پور . درمؤسّسه فرهنگی هدایت

امام رضا علیه السلام مَن صامَ مِن شَعبانَ يَوماً واحِداً ابتِغاءَ ثَوابِ اللَّهِ ، دَخَلَ الجَنَّةَ ، ومَنِ استَغفَرَ اللَّهَ في كُلِّ يَومٍ مِن شَعبانَ سَبعينَ مَرَّةً ، حُشِرَ يومَ القيامَةِ في زُمرَةِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللّه عليه و آله ووَجَبَت لَهُ مِنَ اللَّهِ الكَرامَةُ... هر كس يك روز از ماه شعبان را براى گرفتن ثواب خدا روزه بگيرد، حتماً به بهشت مى‏رود و هر كس در هر روز از ماه شعبان، هفتاد بار از خدا آمرزش بخواهد، روز قيامت، در گروه پيامبر خدا محشور مى‌‏شود و كرامت خدا بر او واجب مى‌‏گردد، ... الخصال : ص 582 ح 6

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/amalemaheshaban.htm

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/amalemaheshaban.pdf

روز پدر بر همه پدرهای مهربان مبارک

پدر یعنی تمثال فداکاری و عشق! پدر یعنی اسطوره ی مهر و محبت! پدر یعنی اوج صفا و صمیمیت! پدر یعنی بهترین مخلوق خداوند! پدر یعنی نبض زندگی! پدر یعنی همه ی چیزهای خوب یکجا! پدر یعنی تمام هست و نیست زندگی! پدر یعنی همیشه یکی رو داری که مثل کوه پشتته! پدر یعنی مُعلِّم! پدر یعنی اُستاد! پدر یعنی مُرشد! پدر یعنی راهنما! پدر یعنی مُرُبّی! پدر یعنی مُحَمَّد صلّی الله علیه و آله! پدر یعنی علی صلوات الله علیه! و خلاصه پدر یعنی همه چی همه چی همه چی.

وفي الحديث الآباء ثلاثة : أب ولدك. وأب زوجك. وأب علمك. [الغديرعلامه اميني جلد1  صفحه369] . قال رسول الله صلّی الله علیه و آله و سلّم: الآباءُ ثَلاثَةٌ: أبٌ وَلَّدَکَ، و أبٌ زَوَّجَکَ، و أبٌ عَلَّمَکَ .  پیامبر اعظم(ص) فرمود: پدران سه قسم هستند: ۱- پدری که تو را به دنیا آورد ۲- پدری که دخترش را به همسری تو درآورد. ۳- و پدری که علم به تو آموخت [تحریر المواعظ العددیّه ص247] . «انسان سه تا پدر دارد: ۱. پدری که باعث به وجود آمدن او شده؛ ۲. پدری که دخترش را به عقد او در می‌آورد؛ ۳. پدری که به او علم می‌آموزد» . در معنای «أب» گفته شده، هر کسی که سبب پیدایش، اصلاح یا پیرایش و ظهور چیزى شود آن‌را «أَب» می‌گویند.[المفردات، ص 57] . با توجه به معنای لغوی «أب» رابطه این واژه با معلم و پدر همسر نیز روشن می‌شود؛ زیرا همان‌طور که پدر (نسبی) در رشد جسمی و روحی فرزندان دخیل است، معلم و پدر همسر نیز در رشد روحی و شخصیتی افراد نقش به سزایی دارند. کسانی که سرپرستی و تربیت انسان را بر عهده گرفته باشند نیز در حکم «أب» می‎باشند. در قرآن از «آذر» عموی حضرت ابراهیم علیه‏السلام به عنوان اب؛ یعنی پدری که سرپرستی او را به عهده داشته است، یاد می‎شود. ملا محمد مهدی نراقی ذیل سخن مطرح در پرسش می‌گوید: برترینشان معلم است، از ذوالقرنین پرسیده شد پدرت را بیشتر دوست داری یا معلمت را؟ گفت: معلم؛ زیرا معلم سبب زندگی معنوی و اخروی است،[روشن است که بسیاری از پدرها علاوه بر مقام پدری برای فرزندان جایگاه معلمی را دارا هستند] اما پدر تنها سبب زندگی مادی و دنیوی است [جامع السعادات، ج‏3، ص 140- 141] . در منابع اسلامی ‎از این شخصیتهای اثرگذار با واژه «أب» یاد شده است و همچون پدر حقیقی به اکرام و پاسداشت آنها سفارش گریده است.

با نگاهی به روایات در می‎یابیم که برای «أب» سه معنا بیان شده است:

1. مراد از «أب»، پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان علیه‏السلام است. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «أنا وَ عَلِیٌ أبَوَا هذِهِ الاُمَّة؛ [معانی الأخبار، ابن بابویه، ص‏52] . من و علی پدران این امّت هستیم» . در روایتی از امام رضا علیه‏السلام ، وجود پاک و منوّر ائمه علیهم‏السلام به عنوان پدران دلسوز و مهربان معرفی شده است: «الْإِمَامُ الْأَمِینُ الرَّفِیقُ وَ الوَالِدُ الشَّفِیق؛ [کمال الدین و تمام النعمة، ابن بابویه، ج‏1، ص‏678] . امام، امینی همراه، و پدری مهربان است» [بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج‏53، ص‏175] . از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود: «وَ لَحَقُّنَا عَلَیْهِمْ أعْظَمُ مِنْ حَقِّ وَالِدَیُهِمْ؛ [بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج‏36، ص‏9] . همانا حق ما بزرگ تر از حق پدران و مادران آنها است» . پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله درباره حقّ امیرمؤمنان علیه‏السلام فرمودند: «حَقُّ عَلِیٍّ عَلَی النّاسِ کَحَقِّ الْوَالدِ عَلی وَلَدِه؛ [روضة الواعظین، فتال نیشابوری، ج‏1، ص‏128] . حقّ علی علیه‏السلام بر مردم، مانند حقّ پدر بر فرزندش است»

2. مراد از «أب»، معلّمی‎است که سبب هدایت انسان است، و او را به واسطه تعلیم و تربیت از ضلالت و گمراهی نجات می‎دهد . «در رساله حقوق امام سجاد علیه السلام : و امّا حقُّ سائسکَ بالعِلمِ، التّعظیمُ له و التَّوقیر لمجلسهِ و حسنُ الاستماع الیه و الاقبالُ علیه و انْ لا ترفعَ صوتَک و ان لا یُجیب احداً یسالهُ عن شیءٍ حتّی یکون هو الذی یُجیب و لا تُحدِّثَ فی مجلسهِ احداً و لا تغتابَ عندَهُ احداً و ان ترفَعَ عنه اذا ذُکرَ عندکَ بسوءٍ و ان تستُر عیوبَهُ و تُظهِرَ مناقِبَه و لا تجالِسَ لَهُ عدوّا ًو لا تعادی لَه ولیّاً فاذا فَعلتَ ذلک شَهِدَ لک ملائکه الله بانّکَ قصدتَهُ و تَعلَّمتَ علمَهُ للهِ جلَّ اسمُهُ لا للنّاس»؛ [تحف العقول، ص۲۶۰] مراد از «سائس بالعلم» در بیان حضرت همان معلّم است، چنان‌چه در کتب لغت، «سائس» مترادف کلمه «قیّم» به معنای برپا دارنده، وادار کننده چیزی است. [لسان العرب، ج۶، ص۱۰] . حضرت در این بیان گهربار برخی از حقوق معلم را متذکر می‌گردند که عبارتند از: بزرگ شمردن او، محترم شمردن مجلس درسش، خوب گوش دادن به درسش و توجه کامل داشتن به او، جواب ندادن به پاسخ سؤال کنندگان تا خود او خود پاسخ بگوید، صحبت نکردن با کسی در مجلس درس استاد، غیبت نکردن در نزد او، و به عبارتی حفظ حریم معنوی استاد تا جائی که نکند شاگرد به طور ناخواسته موجب شود استادش غیبتی را بشنود و درجه‌ای از درجات معنوی او کاسته شود و یا مجبور به تندی با شاگرد در نهی او شود. هرگاه در حضور شاگرد از استاد به بدی یاد شود از او دفاع نماید، پنهان کردن عیوب استاد و آشکار نمودن فضائلش، نشست و برخاست نکردن با دشمنانش و دشمنی نکردن با دوستانش».

3. مراد از «أب»، پدر حقیقی و نَسَبی است که احترام و نکوداشت او بر همگان لازم است و آزار او از محرّمات شمرده شده است . افزون بر موارد یاد شده، از «پدر همسر» که تربیت و حفاظت دخترش را بر عهده داشته و کمالات انسانی، سجایای اخلاقی و راه و رسم شوهرداری را به او آموخته است، با عنوان «أب» یاد شده است که بدون تردید در زندگی مرد نیز نقش آفرین می‎باشد . « امام زین العابدین علیه السلام فرمود:  أَمَّا حَقُّ أَبِيكَ فَأَنْ تَعْلَمَ أَنَّهُ أَصْلُكَ فَإِنَّكَ لَوْلاهُ لَمْ تَكُنْ فَمَهْمَا رَأَيْتَ مِنْ نَفْسِكَ مَا يُعْجِبُكَ فَاعْلَمْ أَنَّ أَبَاكَ أَصْلُ النِّعْمَةِ عَلَيْكَ فِيهِ فَاحْمَدِ اللَّهَ وَ اشْكُرْهُ عَلَى قَدْرِ ذَلِكَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّه.(من لايحضره الفقيه، ج 2، ص 621. امالى صدوق، ص 371) حق پدرت این است که بدانی او ریشه تو است و اگر او نبود تو هم نبودی و آن نعمت هایی که در خود می بینی و می پسندی بدان که پدرت سرچشمه این نعمت ها برای توست. پس خدا را ستایش کرده و در مقابل این نعمت شکر نما و بدان که هیچ نیروئی نیست مگر از طرف خدا» . « امیر مؤمنان علیه السلام فرمود: قُمْ عَنْ مَجْلِسِكَ لأَبِيكَ وَ مُعَلِّمِكَ وَ لَوْ كُنْتَ أَمِيراً؛(مستدرك الوسائل، ج 15، ص 203) در هر مجلسی باشی به احترام پدر و معلمت به پا خیز، گر چه در تخت شاهی نشسته باشی!»

اگرپدر زنده است رحمت و مهربانی و... نسبت به او «وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا؛ [اسراء آیه 24] و بگو: پروردگارا! بر آنها [والدین] رحم کن، همان طور که مرا در خردسالی ام تربیت کردند» . «فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِیمًا؛ [اسراءآیه 23] هیچ گاه کم ترین اهانتی به والدین روا مدار و بر آنان فریاد مزن و گفتار [لطیف و سنجیده و] بزرگوارانه به آنها بگو!» . «وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ؛ [اسراء آیه 24] و بالهای تواضع خویش را از روی رحمت و مهربانی در برابر والدین فرود آر!» . از پیامبر صلی الله علیه و آله درباره حق پدر بر فرزند سؤال کردند، ایشان جواب داد: «لّا یُسَمِّیهِ بِاسْمِهِ وَ لَا یَمْشِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لَا یَجْلِسُ قَبْلَهُ وَ لَا یَسْتَسِبُّ لَه؛ [کافی، شیخ کلینی، ج‏2، ص‏159] فرزند نباید پدر خود را به نام صدا بزند و در راه رفتن و نشستن بر او سبقت بگیرد و موجب توهین دیگران به او شود»

و اگر پدر به رحمت خدا رفته است دعا و طلب آمرزش برای او «رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ؛ [ابراهیم آیه 41] پروردگارا! مرا و پدر ومادرم و تمام مؤمنان را در روزی که حساب برپا می‎شود، ببخش و بیامرز!» . «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَلِوَالِدَیَّ وَلِمَن دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِنًا؛ [نوح آیه 28] پروردگارا! مرا بیامرز و همچنین پدر و مادرم و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند» . «وَقُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّیَانِی صَغِیرًا؛ [اسراء آیه 24] و بگو: پروردگارا! بر آنها [والدین] رحم کن، همان طور که مرا در خردسالی ام تربیت کردند» انس بن مالک می گوید: در یک ماه رمضان نزد امیرالمؤمنین علیه‏السلام نشسته بودم. حضرت علیه‏السلام ، فرزندش امام حسن علیه‏السلام را صدا زد و فرمود: یا ابا محمد! بالای منبر برو و خدای را زیاد ستایش کن و از جدّت رسول خدا صلی الله علیه و آله به بهترین وجه یاد کن و آن گاه بگو: «لَعَنَ اللهُ وَلداً عَقَّ أبَوَیْهِ لَعَنَ اللهُ وَلَداً عَقَّ أبَوَیْهِ لَعَنَ اللهُ وَلَداً عَقَّ أبَوَیْهِ، لَعَنَ اللهُ عَبْداً أبَقَ عَنْ مَوَالِیهِ لَعَنَ اللهُ غَنَماً ضَلَّتْ عَنِ الرَّاعِی؛ از رحمت خدا دور باد فرزندی که عاقّ پدر و مادر خود شود. از رحمت خدا دور باد فرزندی که عاق پدر و مادر خود شود. از رحمت خدا دور باد فرزندی که عاق پدر و مادر خود شود. از رحمت خدا دور باد بنده ای که از مولا و سروران خود فرار کند. از رحمت خدا دور باد گوسفندی که از چوپان خود [دور و] گمراه شود.» امام حسن علیه‏السلام بالای منبر رفت و دستور پدر را اطاعت کرد. مؤمنان گرد او جمع شدند و عرض کردند: یابن امیرالمؤمنین! و یابن بنت رسول الله! کلامت را توضیح بده! حضرت علیه‏السلام فرمود: جواب را از پدرم امیرمؤمنان علیه‏السلام بگیرید! مردم نزد حضرت علیه‏السلام آمدند و پرسیدند: منظور از کلماتی که فرزندت حسن علیه‏السلام گفت، چیست؟ حضرت علیه‏السلام فرمود: روزی با رسول خدا صلی الله علیه و آله نماز خواندم، آن گاه حضرت دست راست خود را بر شانه ام زد و مرا به سینه چسبانید و فرمود: «یَا عَلِیُّ! فَقُلْتُ: لَبَّیْکَ یَا رَسُولَ الله! قالَ: اَنَا وَ اَنْتَ اَبَوا هَذِهِ الْاُمَّة، فَلَعَنَ اللهُ مَنْ عَقَّنَا، قُل: آمِینَ! قُلْتُ: آمِینَ. قالَ: اَنَا وَ اَنْتَ مَوْلَیَا هَذِهِ الْاُمَّةِ، فَلَعَنَ اللهُ مَنْ اَبَقَ عَنَّا، قُلْ: آمِینَ! قُلْت: آمِینَ. ثُمَّ قَالَ: اَنَا وَ اَنْتَ رَاعِیا هَذِهِ الْاُمَّةِ، فَلَعَنَ اللهُ مَنْ ضَلَّ عَنَّا، قُلْ: آمِینَ! قُلْتُ: آمِینَ؛ ای علی! گفتم: لبیک ای رسول خدا! فرمود: من و تو پدران این امت هستیم، پس خدا لعنت کند کسی که عاقّ ما شود! بگو: آمین! گفتم: آمین. سپس فرمود: من و تو مولا و سرور این امت هستیم، پس خدا لعنت کند کسی که از ما بگریزد! بگو: آمین! گفتم: آمین. آن گاه فرمود: من و تو [سرپرست و] راهنمای این امّت هستیم، پس خدا لعنت کند کسی که از ما گمراه شود! بگو: آمین! گفتم: آمین» . امیرمؤمنان علیه‏السلام در ادامه فرمود: شنیدم کس دیگری نیز با ما آمین می گوید. از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیدم: صدای کیست؟ فرمود: جبرئیل» [معانی الأخبار، ابن بابویه، ص‏118]

ای پدر، ای با دلِ من همنشین - ای صمیمی، ای برانگشترنگین

ای پدر، ای همدمِ تنهاییم - روشنایی یِ شبِ تنهاییم

ای پدر بویِ شقایق می دهی - عشق را تو یادِ عاشق می دهی

ای پدر بویِ محبّت میدهی - تو به روحِ من طراوت میدهی

ای پدر روح و روانِ من تویی - زندگی و جسم و جانِ من تویی

ای پدرهستی مرا تاجِی بِسَر - هر چه دارم از تو دارم ای پدر

ای پدرهستی یِ من ازهستِ تواست - زندگی ومرگِ من دردستِ تواست

ای پدر بود و نبودِ من تویی - زندگانی و وجودِ من تویی

مال من هستی یِ من ازآنِ تواست - جسم وجانِ من زِجسم وجانِ تواست

ای پدر هستی چو ابرِ نو بهار - همچو باران بر سرایِ من ببار

ای طنینِ نامِ تو بر گوشِ من - ای پناهِ گریه یِ خاموشِ من

ای سپیدارِ بلند و پایدار - نامِ تو باشد برایم افتخار

تکیه گاه محکم من، ای پدر - تومرا باشی چنان تاجی به سر

باقری ممنونِ زحمتهایِ تو است - زندگانیش زِ رحمتهایِ تو است

تنظیم شده به مناسبت روز پدر سال 1399توسط حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور

درمؤسسه فرهنگی هدایت

مقاله حدیثی،قرآنی روز پدر را در لینک زیر ببینید

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/pedar.pdf

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/pedar.html

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/rozepedar.htm

کتاب هدیه احمدیه

اذکار و دعاها و ختوماتی است که مرحوم «ميرزا احمد آشتياني» برای بعضی از مؤمنین توصیه میکردند که در گرفتاریها و مشکلات و پیش آمدها بخوانند

کتاب هدیه احمدیه htm

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/hedyeahmadiye.htm

کتاب هدیه احمدیه pdf

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/hedyeahmadiye.pdf

کتاب هدیه احمدیه آندروید

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/hedyeahmadiye.apk

کتاب هدیه احمدیه جاوا

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/hedyeahmadiye.jar

 روضه های دهه اول محرم

كتاب روضه های محرم وصفر

تهيه وتنظيم توسّط حجّة الاسلام حاج سيدمحمدباقري پور

 کتاب موبايل محرم وصفرحاوي : مقالات،روضه،مرثيه،نوحه،مقتل،اشعار وحكايات در رابطه با دهه اول محرم ازآخرذيحجه تا يازدهم محرم ، وحرکت اهلبیت به طرف کوفه وشام وبازگشت ازشام به کربلا و سپس به مدینه كه براي هرروز وهرواقعه به مناسبت مقتل ، مقالات واشعار مرثیه ونوحه مناسب گرد آوري شده است ودرضمن اشعارسروده های اینجانب مؤلف کتاب نیز آورده شده است

آخرذيحجه بيادحررياحي عليه الرحمه

اول محرم بياد مسلم بن عقيل عليه السلام

دوم محرم بياد ورود امام حسين عليه السلام و يارانش به كربلا

سوم محرم بياد رقيه امام حسين عليه السلام

چهارم محرم بيادفرزندان زينب عليها السلام

پنجم محرم بياد عبدالله بن الحسن عليه السلام

ششم محرم بيادقاسم بن الحسن عليه السلام

هفتم محرم بياد علي اصغر عليه السلام

هشتم محرم بياد علي اكبر عليه السلام

نهم محرم بياداباالفضل العباس عليه السلام

دهم محرم بياد عاشوراي حسيني

يازدهم محرم بيادشام غريبان وحركت اهل بيت ازكربلابه طرف كوفه وسوم وهفتم شهدا درکوفه.

وحركت ازكوفه بشام و وقایع بین راه شام

ورودبشام تابازگشت ازشام

حضورجابربن عبدالله انصاري واهلبيت درکربلا روزاربعين وبازگشت اهلبيت به به مدينه

وقایع روزهاي آخرماه صفر

رحلت حضرت محمدصلي الله عليه وآله

شهادت امام حسن مجتبي عليه ا السلام

شهادت امام رضا عليه ا السلام

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/ketabmobilmoharramsafar.htm

کتاب روضه های محرم وصفر جلد اول

کتاب روضه های محرم وصفر جلددوم

كتاب موبايل روضه های محرم وصفر جاوا و آندروید

كتاب موبايل پنجاه روز عزاداری جاوا و آندروید

كتاب موبايل روضه خواني جاوا و آندروید

کتابهای موبایلی باقری

کتاب موبایل باقری

آموزش تصویری ساخت ماسک در منزل

این روز‌ها با شیوع بیماری کرونا در کشور و لزوم رعایت بهداشت فردی و نکات مهم جهت جلوگیری از ابتلا به این ویروس باعث شده است که استفاده از ماسک‌های تنفسی افزایش یابد. ماسک‌های تنفسی جهت جلوگیری از انتقال بیماری به سایر افراد گزینه مناسبی هستند .

برای جلوگیر ی از هزینه اضافی ماسک های گران قیمت، با دستمال کاغذی و کش برای خودتان در عرض چند ثانیه  ماسک درست کنید. در روزهای اخیر که شاهد شیوع ویروس کرونا و افزایش استفاده از ماسک های تنفسی هستیم در اکثر داروخانه های کشور با کمبود ماسک مواجهیم و همچنین قیمت ماسک های تنفسی فوق العاده بیشتر شده است. بنابراین برای موراد ضروری می توانید خودتان ماسک های تنفسی تهیه کنید. گرچه این ماسک ها به خوبی مانع انتقال  ویروس ها نمی شوند اما به هر حال استفاده از آن ها تا حدی مفید است. در ویدیو زیر قصد داریم تا روش ساخت ماسک  با استفاده از کش و دستمال کاغذی را بصورت تصویری ارائه دهیم.

یک دستمال کاغذی بزرگ (می توانید از دستمال کاغذی آشپزخانه و یا یک دستمال پارچه ای با جنس ضخیم استفاده کنید) را به حالت پلیسه دربیاورید و دو طرف آن را با کش پول و منگنه محکم کنید و بعد کش را به دور گوش های خود بیاندازید. دستمال کاغذی را به حالت پلیسه دربیاورید . دو طرف دستمال کاغذی را با کش پول و منگنه محکم کنید .

(نحوه ساخت را در لینک زیر مشاهده کنید)

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/maskebehdashti.htm

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/amozeshmask.mht

اَلسَّلامُ عَلَی الْمَوْلُودِ فی هذَا الْیَوْمِ

شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده است: در این روز حضرت حسین بن علی(علیه‌السلام) متولّد شد و در توقیع [دست نوشت] شریف حضرت امام حسن عسکری(علیه‌السلام) به قاسم بن علاء همدانی، وکیل آن حضرت آمده است که: مولایمان امام حسین(علیه‌السلام) در روز پنجشنبه سوم شعبان متولّد شد، پس آن روز را روزه بگیر و این دعا را بخوان : "اَللَّـهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فی هذَا الْیَوْمِ،" "خدایا از تو می خواهم به حق مولود د راین روز،" "الْمَوْعُودِ بِشَهادَتِهِ قَبْلَ اْستِهْلالِهِ وَوِلادَتِهِ،" "که به شهادتش وعده داده شد پیش از برخاستن صدایش و قبل از ولادتش،" "بَکَتْهُ السَّمآءُوَمَنْ فیها، وَالاَرْضُ وَمَنْ عَلَیْها،" "آسمان و هرکه در آن است،زمین و هر که بر آن است بر او گریست" "وَلَمّا یَطَاْ لابَتَیْها قَتیلِ الْعَبْرَةِ،" "درحالی که هنوز قدم در جهان نگذاشته بود،کشته اشک،" "وَسَیِّدِ الاُسْرَةِ الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ یَوْمَ الْکَرَّةِ،" "سرور خاندان،مددیافته به یاری،روز بازگشت،" "الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ اَنَّ الاَئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ، وَالشِّفآءَ فی تُرْبَتِهِ،" "پاداش شهادتش اینکه امامان از نسل اویند، و شفا در کام اوست،" "والْفَوْزَ مَعَهُ فی اَوْبَتِهِ، والاَوصِیآءَ مِنْ عِتْرَتِهِ بَعْدَ قآئِمِهِمْ وَغَیْبَتِهِ،" "و پیروزی با اوست درگاه بازگشتش، و جانشینان از خاندانش پس از قیام کننده شان و غیبت او،" "حَتّی یُدْرِکـُوا الاَوْتارَ، وَیَثْاَروُا الثّارَ، وَیُرْضُوا الْجَبّارَ،" "تا انتقام گیرند و خون خواهی نمایند،و حضرت جبّار را خشنود سازند" "وَیَکُونُوا خَیْرَ اَنْصار، صَلَّی اللهُ عَلَیْهِمْ مَعَ اْختِلافِ اللَّیلِ وَالنَّهارِ،" "و بهترین یاران دین حق شوند،درود خدا بر ایشان همگام با رفت وآمد شب و روز." "اَللَّـهُمَّ فَبِحَقِّهِمْ اِلَیْکَ اَتَوَسَّلُ، وَاَسْئَلُ سُؤالَ مُقْتَرِف مُعْتَرِف مُسیئ اِلی نَفْسِهِ،" خدایا! به حق آنان به تو توسّل می جویم و از تو درخواست می کنم درخواست گنهکار معترف به گناه و بد کرده به خود "مِمَّا فَرَّطَ فی یَوْمِهِ وَاَمْسِهِ، یَسْئَلُکَ الْعِصْمَةَ اِلی مَحَلِّ رَمْسِهِ،" "با اموری که در امروز دیروزش کوتاهی نموده،از تو تا هنگام رفتن در گورش پناه می خواهد،" "اَللَّـهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّد وَعِتْرَتِهِ، وَاحْشُرْنا فی زُمْرَتِهِ،" "خدایا!بر محمّد و خاندانش درود فرست،و ما را در جمع او محشور کن،" "وَبَوِّئْنا مَعَهُ دارَ الْکَرامَةِ وَمَحَلَّ الإِقامَةِ،" "و همراه وی در بهشت و جایگاه ابدی جای ده." "اَللَّـهُمَّ وَکَما اَکْرَمْتَنا بِمَعْرِفَتِهِ فَاَکْرِمْنا بِزُلْفَتِهِ،" "خدایا!همچنآن که ما را به شناسایی اش گرامی داشتی پس ما را به تقرّب به آن حضرت گرامی دار،" "وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُ وَسابِقَتَهُ، وَاجْعَلْنا مِمَّنْ یُسَلِّمُ لاَمْرِهِ،" "و رفاقت و سابقه محبّت با او را روزی ما فرما،و ما را از کسانی قرار ده که فرمانش را تسلیم می شوند،" "وَیُکْثِرُ الصَّلوةَ عَلَیْهِ عِنْدَ ذِکْرِهِ، وَعَلی جَمیعِ اَوْصِیآئِهِ وَاَهْلِ اَصْفِیآئِهِ،" "و به هنگام بردن نامش صلوات زیاد بر او می فرستند، و هم بر همه جانشینان و خاندان برگزیده اش،" "الْمَمْدُودین مِنْکَ بِالْعَدَدِ الاِثْنَیْ عَشَرَ النُّجُومِ الزُّهَرِ،" "آن یاری شدگان از سوی تو به عدد دوازده،آن ستارگان درخشانند،" "وَالْحُجَجِ عَلی جَمیعِ الْبَشَرِ، اَللَّـهُمَّ وَهَبْ لَنا فی هذَا الْیَوْمِ خَیْرَ مَوْهِبَة" "و حجّتهای الهی بر تمام بشر، خدایا!ببخش بر ما در این روز بهترین بخشش را،" "وَاَنْجِحْ لَنا فیهِ کُلَّ طَلِبَة، کَما وَهَبْتَ الْحُسَیْنَ لِمُحَمَّد جَدِّهِ،" "و برآور برای ما هر خواسته ای را،چنآن که حسین را به محمّد بخشیدی،" "وَعاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ، فَنَحْنُ عائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ،" "و فطرس به گهواره اش پناهنده شد،و ما پناهنده به مزار اوییم پس از شهادتش،" "نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَننْتَظِرُ اَوْبَتَهُ، آمینَ رَبَّ الْعالَمینَ." "بر تربتش حاضر می شویم و بازگشتش را انتظار می کشیم،آمین ای پروردگار جهانیان." پس مى خوانى بعد از این به دعاى حسین علیه السلام و این آخر دعاى آنحضرت است در روزى که بسیار شده بود دشمنان او یعنى روز عاشورا : "اَللّهُمَّ اَنْتَ مُتَعالِى الْمَکانِ عَظیمُ الْجَبَرُوتِ شَدیدُ الِمحالِ غَنِىُّ َعنِ الْخَلایِقِ عَریضُ الْکِبْرِیاَّءِ قادِرٌ عَلى ما تَشاَّءُ قَریبُ الرَّحْمَةِ صادِقُ الْوَعْدِ سابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُ الْبَلاَّءِ قَریبٌ إذا دُعیتَ مُحیطٌ بِما خَلَقْتَ قابِلُ التَّوبَةِ لِمَنْ تابَ اِلَیْکَ قادِرٌ عَلى ما اَرَدْتَ وَمُدْرِکٌ ما  طَلَبْتَ وَشَکُورٌ اِذا شُکِرْتَ وَذَکُورٌ اِذا ذُکِرْتَ اَدْعُوکَ مُحْتاجاً وَاَرْغَبُ اِلَیْکَ فَقیراً وَاَفْزَعُ اِلَیْکَ خاَّئِفاً وَاَبْکى اِلَیْکَ مَکْرُوباً  وَاَسْتَعینُ بِکَ ضَعیفاً وَاَتوَکَّلُ عَلَیْکَ کافِیاً اُحْکُمْ بَیْنَنا وَبَیْنَ قَوْمِنا [بِالْحَقِّ] فَاِنَّهُمْ غَرُّونا وَ خَدَعُونا وَ خَذَلُونا وَ غَدَرُوا بِنا وَ قَتَلُونا و نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِیِّکَ وَوُلْدُ حَبیبِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللّهِ الَّذِى اصطَفَیْتَهُ بِالرِّسالَةِ وَائْتَمَنْتَهُ عَلى وَحْیِکَ فَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا فَرَجاً وَمَخْرَجاً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ." "ابن عَیّاش گفت شنیدم از حسین بن علىّ بن سفیان بزوفرى که مى گفت حضرت صادق علیه السلام مى خواند این دعا را در این روز و فرموده که این دعا از دعاهاى روز سیّم شعبان است و آن روز ولادت حسین علیه السلام است"

صحیفه محبت امام حسین علیه السلام : نوشته حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور : احادیثی در باب محبت امام حسین علیه السلام :  عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ اَلْيَمَانِ قَالَ: رَأَيْتُ اَلنَّبِيَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ آخِذاً بِيَدِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ هُوَ يَقُولُ يَا أَيُّهَا اَلنَّاسُ هَذَا اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ فَاعْرِفُوهُ فَوَ اَلَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ إِنَّهُ لَفِي اَلْجَنَّةِ وَ مُحِبِّيهِ فِي اَلْجَنَّةِ وَ مُحِبِّي مُحِبِّيهِ فِي اَلْجَنَّةِ . پيامبر صلى الله عليه و آله را ديدم كه دست حسين بن على عليه السلام را گرفته بود و مى گفت : اى مردم! اين حسين، فرزند على است. او را بشناسيد. سوگند به آن كه جانم در دست اوست، او و دوستدارانش و دوستداران دوستدارانش در بهشت اند. (الأمالى ، صدوق ، ص ۳۵۵) رسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله :حسينٌ مِنّي و أنا مِنه .  پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حسين از من است و من از اويم. (كنز العمّال : 37684) و احادیث دیگری که به متن کتاب ارجاع میشود

کتاب کشکول باقری

نوشته حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور

سرگرمی،قرآن،حدیث،شعر،حکایت،طنز،فکاهی

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/kashkolebagheri.htm

کتاب صدو ده سخنرانی مکتوب از وعاظ و سخنرانان مشهور برای استفاده طلاب وسخنرانان و روضه خوانان

تهیه کننده : حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور مدیر مؤسسه فرهنگی هدایت

کتاب صدو ده سخنرانی پی دی اف

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/sadodahsokhanrani.pdf

کتاب صدو ده سخنرانی اچ تی ام ال

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/sadodahsokhanrani.htm

کتاب صدو ده سخنرانی آندروید

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/sadodahsokhanrani.apk

کتاب صدو ده سخنرانی جاوا

http://dl.hodanet.tv/ebookmobile/sadodahsokhanrani.jar

عبادت خالصانه خدا در زیارات : وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ

پس از جستجوی فرهنگهای لغت عرب به این نتیجه می رسیم که کلمه «عبد» بر معنایی آمیخته از «اطاعت» و «فروتنی» دلالت می کند. همچنین دانسته می شود منظور از کلمه «عبادة » عملی است که فرمانبری از معبودی را در پی دارد. برای آگاهی از درستی آنچه گفتیم به مراجعی مانند «اساس البلاغه»، «لسان العرب» و «تاج العروس» مراجعه کنید. باید گفت به خاطر معنای خاص «عبد» است که آن را با تشدید - عبد - استعمال می کنند و مثلا می گویند: «عبد الطریق، عبد الشخص»; یعنی جاده را هموار کرد، فلان کس را بنده خود کرد. با توجه به معنایی که گفته شد، هر اطاعتی عبادت نیست. آن اطاعتی عبادت است که محض دیگری باشد. شخصی که برای برآوردن خواسته خود دست به کار می زند، نمی گویند عبادت کرده است. «عبادت» خداكردن دو نوع است: اطاعت از دستورات او در همه شئون زندگى كه آن را عبادت عام گويند و ديگر عبادت بمعنى تذلل توأم با تقديس و نهايت خضوع و آن را عبادت خاص نامند مانند نماز و امثال آن. عبادت را به پرستش،[دهخدا، لغت‌نامه ذیل واژه عبادت] اطاعت و پیروی خاضعانه و خاشعانه و در مواردی به نهایت خضوع و فروتنی معنا کرده ‌اند.[لسان العرب ذیل واژه عبد؛ المفردات ذیل واژه عبد] عبادت به این معنا حالتی در وجود انسان است که خود را نیازمند و در اختیار حقیقتی که او را آفریده است، ببیند. برخى نيز «عبادت» را «اطاعت خاشعانه» دانسته‌ اند [لسان العرب 1 ص171] معانی متعدد به تناسب موارد معانى متعدد به تناسب موارد [المیزان ذیل اِیّاکَ نَعبُدُ] (مثل خضوع، اطاعت و ...) . از زیارت امام مهدي : اشهد انک قد اقمت الصلوة و آتيت الزکوة و امرت بالمعروف و نهيت عن المنکر...کنت للرسول ولدا و للقرآن سندا و للامة عضدا و في الطاعة مجتهدا حافظا للعهد و الميثاق، ناکبا عن سبيل الفساق تتأوه تاوه المجهود طويل الرکوع و السجود . گواهي مي‏دهم که تو نماز را برپا داشتي، زکات دادي، به معروف فرمان دادي و از منکر نهي کردي... تو فرزند پيامبر و پشتيبان قرآن و بازوي ملت بودي. تو در طاعت و عبادت، سخت‏کوش و بر عهد و پيمان متعهد بودي. از راه فاسقان رويگردان بودي و چون تلاشگري که از ناي جان ناله برکشيدي. تو رکوع‏ها و سجده‏هاي طولاني داشتي. (بحارالانوار، جلد 98، ص 241). امام حسین علیه السلام: مَنْ عَبَدَ اللّه َ. حَقَّ عِبادَتِهِ آتاهُ اللّهُ فَوْقَ اَمانیهِ وَکِفایَتِه. [بحارالأنوار، ج. ۷۱، ص. ۱۸۴] هر کس خدا را چنان که حق عبادت اوست، عبادت کند خداوند بیش از آرزو‌ها ونیازش به او عطا مى نماید. امام حسین علیه السلام در یک حدیث نورانی عبادت را به سه نوع تقسیم فرمودند که متن حدیث از تحف العقول این چنین است: «ان قوماً عبدوا الله رغبة فتلک عبادة التجار و ان قوماً عبدوا الله رهبة فتلک عبادة العبید و ان قوماً عبدوا الله شکراً فتلک عبادة الاحرار و هی افضل العبادة.»[تحف العقول ص 250] گروهی خدا را از روی تحصیل منافع بهشت بندگی می کنند این عبادت تجار است. گروهی خدا را از روی ترس بندگی می کنند این عبادت بردگان است. گروهی خدا را شایسته پرستش می دانند و از اینکه خدا منت بندگی را برآنها نهاد شکر و سپاس او را می گویند. این عبادت آزادگان است که برترین عبادت هاست. پس ای عزیز! اگر بندگی خدای مهربان را بجا نیاوری و به آزادگی آراسته نشوی چگونه می توانی دیگران را به بندگی و طاعت خدا دعوت کنی؟ پس بکوش که عبادت تو از نوع احرار و آزادگان باشد، یعنی همه موجودیت خود را در پرستش خدای عزیز و مهربان ببینی و به طمع بهشت و ترس از دوزخ او را بندگی نکنی، چنانکه مولای متقیان علی علیه السلام فرمود: «الهی ما عبدتک خوفاً من نارک ولاطمعاً فی جنتک ولکن وجدّتک اهل للعبادة فعبدتک.»[جامع السعاده ج 3 ص 115] خدای من تورا از ترس دوزخ و یا به طمع بهشت بندگی نمی کنم، بلکه تورا شایسته پرستش و بندگی یافته ام، از این جهت تورا می پرستم.

کتاب اهداف قیام امام حسین در زیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور

اطاعت خدا ورسول در زیارات : وَ أَطَعْتَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ

دستور یا خواهش کسی را اطاعت کردن؛ فرمان‌برداری کردن؛ فرمان بردن؛ فرمان‌برداری؛ فرمان‌بری. امام حسین علیه السلام خدا ورسول را اطاعت کرد "خدا ورسول را فرمان برداری کرد و در مقابل فرمان خدا ورسول تسلیم شد" قرآن کریم، در آیات متعدّدى به مسئله اطاعت خدا و رسول اشاره کرده و در برخى آیات، با مخاطب قرار دادن همه انسان ها، آنان را به اطاعت از پیامبر اسلام(ص) فرمان داده است : قُل اَطیعُوا اللّهَ واَطیعُوا الرَّسولَ...؛(سوره نور، آیه 54 و 56 ؛ سوره آل عمران، آیه 32 ؛ سوره مائده، آیه 92) اى پیامبر(ص) بگو: از خدا و رسول او اطاعت کنید . و در جاى دیگر، خصوص مؤمنان را به این موضوع دعوت مى نماید : یاایُّهَا الَّذینَ ءامَنوا اَطیعُوا اللّهَ‏ واَطیعُوا الرَّسولَ..؛ (سوره نساء، آیه 59 ؛ سوره انفال، آیه 20 ؛ سوره محمد،آیه 33) اى کسانى که ایمان آورده اید، خدا و رسولش را اطاعت کنید... ...وَمَن يُطِعِ اللّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ . و هر کس از خدا و پیامبر او اطاعت کند وی را به باغهایی درآورد که از زیر (درختان) آن نهرها روان است در آن جاودانه ‌اند. [نساء آیه۱۳] . وَمَن يُطِعِ اللّهَ وَالرَّسُولَ فَأُوْلَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاء وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا . و کسانی که از خدا و پیامبر اطاعت کنند در زمره کسانی خواهند بود که خدا ایشان را گرامی داشته (یعنی) با پیامبران و راستان و شهیدان و شایستگانند و آنان چه نیکو همدمانند. [نساء آیه۶۹] . همانطور که در سوره حمد ، بیان شده است کسانی که مشمول این نعمت اطاعت خدا ورسول اند همواره در جاده مستقیم گام برمیدارند و کوچکترین انحراف و گمراهی ندارند. در این آیه به کسانی که خداوند نعمت خویش را بر آنها اتمام کرده است اشاره به چهار طایفه می‌کند : ۱- "انبیاء" و فرستادگان مخصوص پروردگار که نخستین گام را برای هدایت و رهبری مردم و دعوت به صراط مستقیم برمیدارند (من النبیین) . ۲- "راستگویان"، کسانی که هم در سخن راست می‌گویند و هم با عمل و کردار صدق گفتار خود را اثبات می‌کنند و نشان می‌دهند که مدعی ایمان نیستند بلکه براستی به فرمانهای الهی ایمان دارند (و الصدیقین) . از این تعبیر روشن می‌شود که بعد از مقام نبوت ، مقامی بالاتر از مقام صدق و راستی نیست، نه تنها راستی در گفتار بلکه راستی در عمل و کردار که شامل امانت و اخلاص نیز می‌گردد . ۳- "شهداء" و کشته شدگان در راه هدف و عقیده پاک الهی و یا افراد برجسته‌ای که روز قیامت شاهد و گواه اعمال انسانها هستند (و الشهداء) . ۴- "صالحان" و افراد شایسته و برجسته ‌ای که با انجام کارهای مثبت و سازنده و مفید و پیروی از اوامر انبیاء به مقامات برجسته ‌ای نائل شده ‌اند (و الصالحین). و به همین جهت در روایات ما "صالحین" تفسیر به یاران برگزیده ائمه شده است و این نیز همانند آنچه در باره "صدیقین" گذشت از قبیل بیان فرد شاخص است. [تفسیر نمونه ج۳، ص۵۰۹] . وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاَةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللّهَ وَرَسُولَهُ أُوْلَئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ . و مردان و زنان با ایمان دوستان یکدیگرند... و از خدا و پیامبرش فرمان می‌برند آنانند که خدا به زودی مشمول رحمتشان قرار خواهد داد... خداوند به مردان و زنان با ایمان باغهایی وعده داده است که از زیر (درختان) آن نهرها جاری است در آن جاودانه خواهند بود و (نیز) سراهایی پاکیزه در بهشت‌های جاودان (به آنان وعده داده است) [توبه آیه۷۱ و آیه۷۲] . مؤمنان "اطاعت فرمان خدا و پیامبر او می‌کنند" (و یطیعون الله و رسوله).در پایان این آیه اشاره به نخستین امتیاز مؤمنان از نظر نتیجه و پاداش کرده، می‌گوید: "خداوند آنها را به زودی مشمول رحمت خویش می‌گرداند" (اولئک سیرحمهم الله). کلمه "رحمت" که در اینجا ذکر شده مفهومی بسیار وسیع دارد که هر گونه خیر و برکت و سعادتی را در این جهان و جهان دیگر، در برمی گیرد و این جمله در حقیقت نقطه مقابل حال منافقان است که خداوند آنها را لعنت کرده و از رحمت خود دور ساخته است. شک نیست که وعده رحمت به مؤمنان از طرف خداوند، از هر نظر قطعی و اطمینان بخش است، "زیرا او هم قدرت دارد و هم حکیم است"؛ آیه بعد قسمتی از این رحمت واسعه الهی را که شامل حال افراد با ایمان می‌شود و در دو جنبه "مادی" و "معنوی" شرح می‌دهد. نخست می‌فرماید: "خداوند به مردان و زنان با ایمان باغهایی از بهشت وعده داده است که از زیر درختهای آن نهرها جریان دارد" (وعد الله المؤمنین و المؤمنات جنات تجری من تحتها الانهار). از ویژگیهای این نعمت بزرگ این است که زوال و فنا و جدایی در آن راه ندارد، و "آنان جاودانه در آن می‌مانند" (خالدین فیها). دیگر از مواهب الهی به آنها این است که خداوند "مسکن‌های پاکیزه و منزلگاه‌های مرفه در قلب بهشت"عدن "در اختیار آنها می‌گذارد" (و مساکن طیبة فی جنات عدن). "عدن" در لغت به معنی اقامت و بقاء در یک مکان است و لذا به "معدن" که جایگاه بقای مواد خاصی است این کلمه اطلاق می‌شود، بنا بر این مفهوم "عدن" با خلود شباهت دارد، ولی از آنجا که در جمله قبل به مساله خلود اشاره شده، چنین استفاده می‌شود که جنات عدن محل خاصی از بهشت پروردگار است که بر سایر باغهای بهشت امتیاز دارد. [تفسیر نمونه ج۸، ص۳۶] . "و یطیعون الله و رسوله"، در این جمله تمامی احکام شرعی را در یک جمله کوتاه " اطاعت خدا" و تمامی احکام ولایتی که پیغمبر در اداره امور امت و اصلاح شؤون ایشان دارد، از قبیل فرامین جنگی و احکام قضایی و اجرای حدود و امثال آن را در یک جمله کوتاه " اطاعت رسول" جمع کرده است. هر چند می‌توان گفت که اطاعت احکام خدا که از آسمان نازل شده از یک نظر دیگر اطاعت رسول است، زیرا این رسول است که برای دعوت به اصول و فروع دین قیام نموده، پس اطاعت احکام خدا اطاعت او نیز هست. "اولئک سیرحمهم الله" در این جمله از این معنا خبر می‌دهد که قضای الهی شامل حال این گونه افراد شده و رحمت او اشخاص متصف به این صفات را در برخواهد گرفت. و گویا این جمله را آورد تا مقابل آن جمله‌ ای قرار گیرد که در باره منافقین فرموده بود: "نسوا الله فنسیهم". [توبه آیه۶۷] و نیز ظاهرا جمله "ان الله عزیز حکیم" را آورد تا رحمت خود را تعلیل کرده، بفرماید رحمت من هیچ منافاتی با عزت و سلطنتم ندارد و به هیچ وجه حکمتم را نیز دچار اختلال و وهن و آمیخته با جزاف نمی‌سازد. [المیزان ج۹، ۴۵۵] . وَمَن يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ... و هر کس خدا و پیامبر او را فرمان برد وی را در باغهایی که از زیر (درختان) آن نهرهایی روان است درمی آورد... [فتح آیه۱۷] در اینجا نیز مانند آیه قبلی کلام را با وعده و وعید خاتمه می‌دهد. در وعده اش می‌فرماید: و هر کس خدا و رسول او را اطاعت کند خدا در بهشتی داخلش می‌سازد که نهرها از دامنه آن جاری است. [ترجمه تفسیر المیزان ج۱۸، ص۴۲۱]

کتاب اهداف قیام امام حسین در زیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور

جهاددرراه خدا درزیارات : وَ جَاهَدْتَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ درزیارت یا وَ جَاهَدْتُمْ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ درزیارت جامعه کبیره یا أشهد أنَّكَ جاهَدتَ‏ فِی اللّهِ‏ حَقَّ جِهادِهِ درزیارت امین الله

جهاد فی سبیل الله جهاد در راه خدا است ، و جهاد فی الله را اگر به معنای فی عباد الله بگیریم میشود جهاد در راه یاری بندگان خدا ، اگر فی را به معنای لام بگیریم میشود جهاد لِلّه جهاد خالصًا مخلصًا برای خدا ، واگر فی را به معنای من اجله بگیریم میشود جهاد بخاطر خدا . نتیجةً امام حسین علیه السلام جهاد کرد در راه خدا و برای خدا و بخاطر خدا و برای یاری بندگان خدا . «فی سبیل‌الله»، اشاره و تأکید به هدف دارد، چرا که انسان می‌تواند کار واحدی را به اهداف متفاوت انجام دهد. مثل این که می‌تواند برای خدا و یا برای ریا و یا از روی عادت و یا برای کاسبی و ...، میتواند برای خدا جهاد کند ، اقامه نماز کند و یا قرآن تلاوت نماید. همین طور می‌تواند برای ریا، برای هوای نفس، برای جاسوسی، برای غنیمت و یا هر هدف دیگر به جهاد یا جنگ بپردازد و خداوند متعال به انسان تعلیم می‌دهد که کار فقط «برای خدا» اهمیت و ارزش دارد، وگرنه «حبط» می‌شود. یعنی از بین می‌رود و نتیجه‌ی مطلوبی نداده و امیدی را برآورده نمی‌نماید و موجب کمال نمی‌گردد. [یکی از اقسام جهاد، کسب حلال و تأمین معاش خانواده از راه حلال است. کسی که از فساد مالی و غش در معامله بر کنار است و از راه حلال معاش خانواده و اهل و عیال خود را تحصیل می کند، در ردیف مجاهدین فی سبیل الله می باشد و عملش جهاد محسوب می شود . وکسی که با فساد مالی و غش در معامله و از راه حرام و... معاش خانواده و اهل و عیال خود را تحصیل می کند، در ردیف مجاهدین فی سبیل الطاغوت می باشد و عملش هباء منثورا ست . همان طور که پیامبر گرامی اسلام صَلَّی اللهُ عَلَيهِ وَ آلِهِ فرمودند: اَلْجالِبُ اِلى سُوقِنا كَالْمُجاهِدِ فی سَبيلِ اللهِ وَ الْمُحْتَكِرُ فی سُوقِنا كَالْمُلْحِدِ فی كِتابِ اللهِ‏ ، جلب کننده (روزی حلال) به سوی بازار ما همانند جهادکننده در راه خداوند است و احتکار کننده در بازار ما، مانند مُلحِد در کتاب خداوند است  (نهج الفصاحه، حديث1317)]. در زیارت اربعین دارد : ... وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلالَةِ ... یعنی حسین‌بن‌علی، جان و خون خود رادر راه تو داد؛ «لیستنقذ عبادک من الجهالة» ؛ تا بندگان تورا ازجهل نجات دهد ؛ «وحیرة الضّلالة» ؛ و آنهارا ازسرگردانیِ ناشی از ضلالت و گمراهی برهاند. یعنی خون اباعبداالله علیه السلام برای نجات مردم از جهل و گمراهی نثار شد.

راغب در مفردات می نویسد: ﴿و الْجِهَادُ و الْمُجَاهَدَةُ: استفراغ الوسع في مدافعة العدو، و الْجِهَادُ ثلاثة أضرب:- مجاهدة العدو الظاهر.- و مجاهدة الشيطان.- و مجاهدة النفس. و تدخل ثلاثتها في قوله تعالى: وَ جاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَ‌ جِهادِهِ[حج آیه87] ‌ ، وَ جاهِدُوا بِأَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌ [توبه آیه41] ، إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌[انفال آیه72] [المفردات ج1، ص101]﴾ راغب جهاد را به معنای به کار گرفتن نهایت تلاش در مقابله با دشمن ترجمه کرده و دشمن را به سه قسم دشمن ظاهری، شیطان و نفس تقسیم کرده است . سید علی خان در الطراز الاول، فی الله در آیه شریفه «وَجاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَ‌ جِهادِهِ» را «من اجله» معنا کرده است . و طریحی در مجمع البحرین فی الله را «فی عباده الله» ترجمه کرده که متناسب با معنای کلی جهاد است. البته این احتمال وجود دارد که فی عباده الله به معنای لاجله باشد که در اینصورت با معنای خاص جهاد، قابل تطبیق است. در وقعه صفین از زبان امیر مؤمنین ع در وصف پیامبر ص دارد: حَتَّى مَضَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ مُطِيعاً لِلَّهِ صَابِراً عَلَى مَا أَصَابَهُ مُجَاهِداً فِي‌ اللَّهِ‌ حَقَ‌ جِهادِهِ‌ حَتَّى أَتَاهُ الْيَقِينُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ[وقعة صفّين ج1، ص314. امالي صدوق، ج1، ص491] . من الدعاء عند قبر امیرالمؤمنین : أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ نَصَحْتَ لِلْأُمَّةِ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ‌ حَقَّ تِلاوَتِهِ‌ وَ جَاهَدْتَ‌ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ‌ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِهِ‌ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ حتی اتاک الیقین. [الكافي، الشيخ الكليني، ج1، ص357] .

کتاب اهداف قیام امام حسین در زیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور

امربمعروف ونهی ازمنکردرزیارات : وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ

امر بمعروف ونهی ازمنکر در بیانات امام حسین علیه السلام

وصیت نامه  امام حسین علیه السلام به محمد حنفیه : بِسْمِ اللّه الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، هذا ما اَوْصى بِهِ الْحُسَینُ بْنُ عَلِی اِلى اَخیهِ مُحَمّدِ بْنِ الْحَنَفِیه اَنَّ الْحُسَینَ یشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلا اللّه وَحَدهُ لا شَرِیكَ لَهُ وَاَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ جاءَ بِالْحَقِّ مِنْ عِنْدِهِ وَاَنَّ الْجَنَّه حَقُّ وَالنّارَ حَقٌ وَالسَّاعَه آتِیه لارَیبَ فیها وَاَنّ َاللّه یبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ وَاَنَّى لَمْ اَخْرُجْ اَشِرا وَلا بَطِراً وَلا مُفْسِداً وَلا ظالِماً وَانَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ اْلا صْلاحِ فِى اُمَّه جَدِّى صلى اللّه علیه و آله اُرِیدُ اَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَاَنْهى عَنِ الْمُنْكَرِ وَاَسیرَ بِسِیرَه جَدِّى وَاَبى على بْنِ اَبِى طالِبٍ فَمَنْ قَبِلَنى بِقَبُولِ الْحَقِّ فَاللّه اَوْلى بِالْحقِّ وَمَنْ رَدَّ عَلَىّ هذا اَصْبِرُ حَتّى یقْضِیاللّهُ بَینِى وَبَینَ الْقَومِ وَهُوَ خَیرُالْحاكِمِینَ وَهذِهِ وَصِیتِى اِلَیكَ یا اَخِى وَما تَوْفِیقى اِلاّ بِاللّه عَلَیهِ تَوَكَّلْتُ وَاَلیهِ اُنِیبُ . (اءَشِر : طغیان و سركشى و خودخواهى . تکبر کردن و تبختر نمودن . بَطِر : پرنشاط شدن . ناسپاس شدن . بزرگ منشی. شدت فرح و نشاط . سرپیچى و تكبر در مقابل حق . بَطَر (بر وزن فَرَس) طغیان. حیرت. تکبّر . مستي و غرور. غفلت و سبک مغزي در اثر سوء استفاده از نعمت الهي . مُفسِدًا : اِفساد . فسادطلبي . ظالِمًا : ستمگري) . بسم‌الله الرحمن الرحیم. این، وصیت حسین بن علی به برادرش محمد حنفیه است: حسین گواهی می‌دهد که جز خدای یکتا و بی‌شریک، معبودی نیست. محمد، بنده و فرستاده اوست، حق را از سوی حق آورده است. بهشت و دوزخ حق است، قیامت بی‌شک خواهد آمد و خداوند، خفتگان در گورها را برمی‌انگیزد. من هرگز از روی هوس و طغیان و فساد انگیزی و ستم، خروج نکردم، بلکه برای طلب اصلاح در امت جدم خروج کردم. می‌خواهم امربه‌معروف و نهی از منکر کنم و به سیره و روش جدم و پدرم علی بن ابی‌طالب حرکت کنم. هر کس با پذیرش حق، مرا بپذیرد، خداوند به حق سزاوارتر است و هر کس بر من رد کند، صبر می‌کنم تا خداوند میان من و قوم من به حق داوری کند که او بهترین داوران است. این وصیت من به توست. برادرم! توفیقم جز از خدا نیست. بر او توکل کردم و به‌سوی او بازمی‌گردم. [حرکت حسین‌بن‌علی، حرکتی خالصاً، مخلصاً و بدون هیچ شائبه، برای خدا و دین و اصلاح جامعه‌ی مسلمین بود. این، خصوصیت اوّل که خیلی مهم است. این‌که حسین‌بن‌علی علیه‌الصّلاةوالسّلام فرمود: «انّی لم اخرج اشراً و لا بطراً و لا ظالماً و لا مفسداً» خودنمایی نیست؛ خود نشان دادن نیست؛ برای خود، چیزی طلبیدن نیست؛ نمایش نیست. ذرّه‌ای ستم و ذرّه‌ای فساد، در این حرکت نیست. «و انما خرجت، لطلب الاصلاح فی امّة جدّی.» این، نکته‌ی بسیار مهمّی است. انّما: فقط! یعنی هیچ قصد و غرض دیگری، آن نیّت پاک و آن ذهن خورشیدگون را مکدّر نمی‌کند. قرآن کریم، وقتی که در صدر اسلام با مسلمانان سخن می‌گوید، می‌فرماید: «و لا تکونوا کالّذین خرجوا من دیارهم بطراً و رئاء النّاس.» و این‌جا امام حسین علیه‌السّلام می‌گوید: «انّی لم اخرج اشراً و لا بطراً.» . «بیانات رهبری ۱۳۷۲/۱۰/۲۶ در دیدار جمعی از پاسداران» . قرآن مجید : وَلا تَكونوا كَالَّذينَ خَرَجوا مِن دِيارِهِم بَطَرًا وَرِئَاءَ النّاسِ وَيَصُدّونَ عَن سَبيلِ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ بِما يَعمَلونَ مُحيطٌ (سوره مبارکه انفال آیه ۴۷) و مانند کسانی نباشید که از روی هوی پرستی و غرور و خودنمایی در برابر مردم، از سرزمین خود به (سوی میدان بدر) بیرون آمدند؛ و (مردم را) از راه خدا بازمی‌داشتند؛ (و سرانجام شکست خوردند) و خداوند به آنچه عمل می‌کنند، احاطه (و آگاهی) دارد!]

امام حسین علیه‌السلام : وَاللّه ُ يَقولُ: "فَلا تَخشَوُا النّاسَ وَاخشَونِ" وقال: المُؤمِنونَ وَالمُؤمِناتُ بَعضُهُم أولِيَاءُ بَعضٍ يَأمُرونَ بِالمَعروفِ و يَنهَونَ عَنِ المُنكَرِ، فَبَدَأَ اللّه ُ بِالأَمرِ بِالمَعروفِ وَالنَّهيِ عَنِ المُنكَرِ فَريضَةً مِنهُ؛ لِعلمِهِ بِأَنَّها إذا اُدِّيَت و اُقيمَتِ استَقامَتِ الفَرائِضُ كُلُّهُا هَيِّنُها وصَعبُها، وذلِكَ أنَّ الأَمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهيَ عَنِ المُنكَرِ دُعاءٌ إلَى الإِسلامِ مَعَ رَدِّ المَظالِمِ ومُخالَفَةِ الظّالِمِ و قِسمَةِ الفَيءِ وَ الغَنائِمِ و أخذِ الصَّدَقاتِ مِن مَواضِعِها ووَضعِها في حَقِّها. [تحف العقول، صفحه 237] . خداوند مى فرمايد: "از مردم نترسيد و از من بترسيد" و فرموده: "مردان و زنان مؤمن، دوستان يكديگرند، به نيكى فرمان مى‌دهند و از زشت كارى بازمیدارند". خداوند از امر به معروف و نهى از منكر، به عنوان فريضه‌اى از جانب خود، آغاز كرده است، چون مى دانسته است كه هرگاه اين فريضه ادا گردد و بر پاى داشته شود تمام فرايض ديگر، از آسان و دشوار، بر پاى داشته خواهند شد. چرا كه امر به معروف و نهى از منكر، دعوت به اسلام است، همراه با ردّ مظالم و مخالفت با ستمكار و تقسيم بيت المال و غنايم و گرفتن بجاى صدقات [زكات] و هزينه كردن بجاى آنها.

امام خمینی(ره) دراین باره گفته است: «...این دو (امر به معروف و نهی از منکر) از بالاترین و گرانقدرترین فرایض اسلامی است و توسط این هاست که فرایض دیگر برپا داشته می شود و دین مبین نظم می یابد و زندگی در دنیای اسلام رونق می گیرد. وجوب این دو فریضه از ضرورت های دین است...»(امر به معروف و نهی از منکر، علی کورانی، ص 17)

کتاب اهداف قیام امام حسین در زیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمد باقری پور

ایتاء زکوة درزیارات : وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ یا وَ آتَيْتُمُ الزَّكَاةَ

اين مسأله که زکات واجب و يکي از واجبات الهيه است، به مقتضاي آيات و روايات است و يک مسأله اي است که کسي نمي تواند در آن مناقشه کند؛ مخصوصاً کتاب الله. در اکثر مواردي که «اقيموا الصلاة» ذکر شده، دنبالش هم «آتو الزکاة» ذکر شده است. ايتاء زکاة را در رديف اقامه صلاة ذکر کرده است و در آيات مکرّري اين معنا وجود دارد. شايد در کمتر جائي در قرآن داشته باشيم که «اقيموا الصلاة» بدون «آتوا الزکاة» باشد؛ الاّ در چند مورد و الاّ نوعاً اين اقتران محفوظ است در اين اقتران نکته اي به نظر ما مي رسد که زکاة چه خصوصيتي دارد که خداوند آن را در رديف نماز آورده و هر جا که صحبت «اقيموا الصلاة» است دنبال آن «وآتوا الزکاة» هم مطرح است . خداوند در آيه شريفه مي فرمايد: «الذين إن مکنّاهم في الارض اقاموا لصلاة وآتوا الزکاة وأمروا بالمعروف ونهوا عن المنکر» يعني به استناد اين آيه شريفه، حکومت ما اوّلين وظيفه اسلامي اش اقامه صلاة و ايتاء زکاة است. خداوند مي فرمايد: اگر ما به کساني امکانات و قدرت داديم، اگر آنها را مسلط ولو بر يک قسمت از جهان کرديم، در درجه اوّل اين مسائل عبادي و مسأله زکاة را بايد مراعات کنند، در درجه بعد هم امر به معروف و نهي از منکر است، در زيارات که شما به امام حسين خطاب مي کنيد «اشهد انّک قد أقمت الصلاة وآتيت الزکاة»، معناي اَقَمتَ چيست؟ و معنای آتَیتَ چیست؟ يعني درباره نماز امر به معروف کرده ايد؟ یعنی در باره زکوة امر به معروف کرده اید؟  يا «أشهد انّک قد اقمت الصلاة» يعني صلّيتَ، تو نمازها را خوانده اي، تو اهل نمازي، تو اهل بزرگترين واجب الهي هستي. يا «أشهد انّک قد آتَیتَ الزَّکوة» يعني زکّیتَ، تو زکوة ها را داده اي، تو اهل زکوتي، تو اهل بزرگترين واجب الهي بعد از نماز هستي.

کتاب اهداف قیام امام حسین علیه السلام درزیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور

اقامه صلوة در زیارات : أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ یا وَ اَقَمتَ الصّلوة یا وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ

تمام سخنان امام حسین(ع) از مکّه تا کربلا در هر منزلی بعد از نماز بوده است

سخنرانی امام (ع) برای سپاه حر بعد از نماز : امام حسین علیه‌السلام هنگامی که در مقابل سپاه حر قرار گرفت، به «حجاج بن مسروق» فرمودند «اذان بگو»، سپس حضرت به موعظه سپاه حر پرداختند، آنگاه به حر فرمودند «تو با یارانت نماز می‌خوانی؟»، حر گفت «خیر به شما اقتدا می‌کنیم». [الشَّیْخُ الْمُفِیدُ فِی الْإِرْشَادِ، وَ غَیْرُهُ فِی غَیْرِهِ فِی سِیَاقِ قِصَّةِ مَسِیرِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الْحُسَیْنِ ع إِلَى الْعِرَاقِ قَالُوا فَلَمْ یَزَلِ الْحُرُّ مُوَافِقاً لِلْحُسَیْنِ ع حَتَّى حَضَرَتْ صَلَاةُ الظُّهْرِ فَأَمَرَ الْحُسَیْنُ ع الْحَجَّاجَ بْنَ مَسْرُوقٍ أَنْ یُؤَذِّنَ فَلَمَّا حَضَرَتِ الْإِقَامَةُ خَرَجَ الْحُسَیْنُ ع فِی إِزَارٍ وَ رِدَاءٍ وَ نَعْلَیْنِ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَیْهِ ثُمَّ قَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی لَمْ آتِکُمْ حَتَّى أَتَتْنِی کُتُبُکُمْ وَ قَدِمَتْ عَلَیَّ رُسُلُکُمْ أَنِ اقْدَمُ عَلَیْنَا فَإِنَّهُ لَیْسَ لَنَا إِمَامٌ لَعَلَّ اللَّهَ أَنْ یَجْمَعَنَا وَ إِیَّاکُمْ عَلَى الْهُدَى وَ الْحَقِّ فَإِنْ کُنْتُمْ عَلَى ذَلِکَ فَقَدْ جِئْتُکُمْ فَأَعْطُونِی مَا أَطْمَئِنُّ إِلَیْهِ مِنْ عُهُودِکُمْ وَ مَوَاثِیقِکُمْ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ کُنْتُمْ لِمَقْدَمِی کَارِهِینَ انْصَرَفْتُ عَنْکُمْ إِلَى الْمَکَانِ الَّذِی جِئْتُ عَنْهُ إِلَیْکُمْ فَسَکَتُوا عَنْهُ وَ لَمْ یَتَکَلَّمُوا کَلِمَةً فَقَالَ لِلْمُؤَذِّنِ أَقِمِ الصَّلَاةَ فَأَقَامَ الصَّلَاةَ فَقَالَ ع لِلْحُرِّ تُرِیدُ أَنْ تُصَلِّیَ بِأَصْحَابِکَ فَقَالَ الْحُرُّ لَا بَلْ تُصَلِّی أَنْتَ وَ نُصَلِّی بِصَلَاتِکَ فَصَلَّى بِهِمُ الْحُسَیْنُ ع الْخَبَرَ (مستدرک‏الوسائل ج : 4 ص : 29)]

نماز صبح عاشورا و سخنرانی بعد از آن : بعد از آن که سید سالار شهیدان علیه السلام نماز صبح عاشورا را خواند، آن گاه برای اصحاب سخنرانی کرد و آنان را به صبر تشویق کردند.[عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع یَقُولُ إِنَّ الْحُسَیْنَ ع صَلَّى بِأَصْحَابِهِ الْغَدَاةَ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَیْهِمْ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ قَدْ أَذِنَ فِی قَتْلِکُمْ فَعَلَیْکُمْ (بِالصَّبْر بحارالأنوار ج : 45 ص : 86) المسعودی فی اثبات الوصیة: و اصبح الحسین علیه‏السلام فصلی باصحابه الفجر ثم قام خطیبا و قال: لاصحابه ان الله عزوجل قد اذن فی قتلکم الیوم و قتلی. و علیکم بالصبر]

نماز ظهر عاشورا و سخنان امام (ع) پس از آن : امام بعد از نماز ظهر یاران خود را به بهشت بشارت داد و فرمود «پیامبر اکرم و شهدای اسلام منتظر ورود شما به بهشت هستند، پس از دین خدا حمایت کنید».[ولما فرغ الحسین (علیه السلام) من الصلاة قال لأصحابه: یا کرام هذه الجنة قد فتحت أبوابها واتصلت أنهارها وأینعت ثمارها، وهذا رسول الله والشهداء الذین قتلوا فی سبیل الله یتوّقعون قدومکم ویتباشرون بکم، فحاموا عن دین الله ودین نبیّه وذبوا عن حرم الرسول فقالوا: نفوسنا لنفسک الفداء ودماؤنا لدمک الوقاء فوالله لا یصل الیک والی حرمک سوء وفینا عرق یضرب. (اسرار الشهادة: ص175)]

تقاضای تأخیر جنگ به خاطر نماز : در روز نهم محرّم، «عمر سعد» و دیگر سران نظامی تصمیم گرفتند که با یک حمله عمومی کار را یکسره کنند، حرکت لشگرها و بالارفتن گرد و غبارها همه را متوجّه خود ساخت، امام حسین‏ علیه‌السلام برادرش حضرت عبّاس‏ علیه‌السلام را فرستاد تا علّت حرکت سپاه دشمن را بداند. قال الامام الحسین‏ علیه‌السلام: یا عبَّاسُ! اِرْکَبْ بِنَفْسی أَنْتَ - یا أَخی- حَتَّی تَلْقاهُمْ فَتَقُولَ لَهُمْ: ما لَکُمْ؟ وَما بَدالَکُمْ؟ وَتَسْأَلْهُمْ عَمَّا جاءَبِهِم؟. امام حسین‏ علیه ‌السلام فرمود «برادرم تو به جای من سوار شو و به نزد اینان برو و به ایشان بگو چیست شما را و چه می‏خواهید؟ و از سبب آمدن ایشان پرسش کن»، حضرت عبّاس علیه‌السلام رفت، بازگشت و فرمود «می‏گویند یا با یزید بیعت کن و یا آماده نبرد باش». حضرت اباعبدالله‏ علیه‌السلام به برادر فرمود : «اِرْجَعْ اِلَیْهِمْ فَاِن اِسْتَطَعْتَ أَنْ تُؤَخِّرَهُمْ إِلی غَدْوَةٍ وَتَدْفَعَهُمْ عَنَّا الْعَشِیَّةَ، لَعَلَّنا نُصَلّی لِرَبِّنا اللَّیْلَةَ وَنَدْعُوهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ، فَهُوَ یَعْلَمُ أَنّی کُنْتُ اُحِبُّ الصَّلاةَ لَهُ وَتِلاوَةَ کِتابِهِ وَکَثْرَةَ الدُّعاءِ وَالْاِسْتِغْفار»؛ «به سوی آنان بازگرد و تلاش کن جنگ را به فردا واگذاری تا ما امشب را نماز بخوانیم و به دعا و استغفار بگذرانیم، خدا می‏داند من از کسانی هستم که نماز و قرآن خواندن و زیاد دعا کردن و استغفار را دوست دارم»[بحارالأنوار ج : 44 ص : 392]، طبری نیز همین را نقل می‌کند.

نماز شب عاشورا : امام سجاد علیه‌السلام می‌فرماید «پدرم در شب عاشورا تا صبح مشغول نماز، قرآن و استغفار بود و همچنین اصحاب او تا صبح یا درحال رکوع بودند یا در حال سجده و دعا به حدی که 32 نفر از لشکر «عمر سعد» به جمع یاران امام پیوستند». [قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ(ع):فَقَامَ لَیْلَتَهُ کُلَّهَا یُصَلِّی وَ یَسْتَغْفِرُ وَ یَدْعُو وَ یَتَضَرَّعُ وَ قَامَ أَصْحَابُهُ کَذَلِکَ یُصَلُّونَ وَ یَدْعُونَ وَ یَسْتَغْفِرُونَ . (إرشاد مفید، ج2، ص93) . قَالَ الرَّاوِی: بَاتَ الْحُسَیْنُ وَ أَصْحَابُهُ تِلْکَ اللَّیْلَةَ وَ لَهُمْ دَوِیٌّ کَدَوِیِّ النَّحْلِ مَا بَیْنَ رَاکِعٍ وَ سَاجِدٍ وَ قَائِمٍ وَ قَاعِدٍ فَعَبَرَ إِلَیْهِمْ فِی تِلْکَ اللَّیْلَةِ مِنْ عَسْکَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ اثْنَانِ وَ ثَلاثُونَ رَجُلا.(اللهوف، ص91) . وقیل: أنه ما نام فی هذه اللیلة الحسین (علیه السلام) ولا أحد من أصحابه وأعوانه إلی الصبح، وکذلک النسوة والصبیان وأهل البیت کلّهم یدعون، ویوادعون بعضهم بعضاً. فکان صلوات الله علیه کما وصفه ابنه إمامنا المهدی (علیه السلام): ... کُنْتَ لِلرَّسُولِ وَلَداً وَ لِلْقُرْآنِ سَنَداً وَ لِلْأُمَّةِ عَضُداً وَ فِی الطَّاعَةِ مُجْتَهِداً حَافِظاً لِلْعَهْدِ وَ الْمِیثَاقِ نَاکِباً عَنْ سَبِیلِ الْفُسَّاقِ تَتَأَوَّهُ تَأَوُّهَ الْمَجْهُودِ طَوِیلَ الرُّکُوعِ وَ السُّجُودِ زَاهِداً فِی الدُّنْیَا زُهْدَ الرَّاحِلِ عَنْهَا نَاظِراً إِلَیْهَا بِعَیْنِ الْمُسْتَوْحِشِ مِنْهَا ... (بحارالأنوار ج : 98 ص : 239)]

کتاب اهداف قیام امام حسین علیه السلام درزیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور

اهداف قیام امام حسین علیه السلام درزیارات

اززيارت امام حسين عليه السلام

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَطَعْتَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ.

اززيارت ديگرامام حسين عليه السلام

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ جَاهَدْتَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ.

اززيارت ديگرامام حسين عليه السلام

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ.

اززيارت ديگرامام حسين عليه السلام

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ حَلَّلْتَ حَلالَ اللَّهِ وَ حَرَّمْتَ حَرَامَ اللَّهِ وَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَة.

اززيارت امام حسين عليه السلام درروزعرفه

أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ أَطَعْتَ اللَّهَ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ.

اززيارت امام موسي بن جعفرعليه السلام

وَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا مُجْتَهِدا مُحْتَسِبا حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ.

اززیارت امام رضاعلیه السلام که بالاسرحضرت خوانده میشود

 أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ [مُخْلِصًا] حَتَّى أَتَاكَ الْیقِینُ

اززيارت امام حسن عسکري عليه السلام

أَشْهَدُ يَا مَوْلاىَ أَنَّكَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ.

از زیارت جامعه کبیره امام هادی علیه السلام

وَ نَصَحْتُمْ لَهُ فِى السِّرِّ وَ الْعَلانِيَةِ وَ دَعَوْتُمْ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ بَذَلْتُمْ أَنْفُسَكُمْ فِى مَرْضَاتِهِ وَ صَبَرْتُمْ عَلَى مَا أَصَابَكُمْ فِى جَنْبِهِ وَ أَقَمْتُمُ الصَّلاةَ وَ آتَيْتُمُ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ جَاهَدْتُمْ فِى اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى أَعْلَنْتُمْ دَعْوَتَهُ وَ بَيَّنْتُمْ فَرَائِضَهُ وَ أَقَمْتُمْ حُدُودَهُ وَ نَشَرْتُمْ شَرَائِعَ أَحْكَامِهِ وَ سَنَنْتُمْ سُنَّتَهُ وَ صِرْتُمْ فِى ذَلِكَ مِنْهُ إِلَى الرِّضَا وَ سَلَّمْتُمْ لَهُ الْقَضَاءَ وَ صَدَّقْتُمْ مِنْ رُسُلِهِ مَنْ مَضَى...

کتاب اهداف قیام امام حسین علیه السلام درزیارات : نوشته حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور

کتاب انقلاب اسلامی در آیات وروایات

آیات و روایات مربوط به قبل از انقلاب

و آیات و روایات مربوط به انقلاب وقیام مردمی در مقابل رژیم ستمشاهی و استقرار جمهوری اسلامی

تهیه وتنظیم توسّط حجّة الاسلام سیدمحمّدباقری پور

درمؤسّسه فرهنگی هدایت

برای دریافت فایل پی دی اف روی لینک زیر کلیک کنید

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/engelabeeslami.pdf

کتاب طب المعصومین

بیان نظرات استاد آیت الله سید حسن ضیایی در درمان بیماری هابرگرفته از وبلاگ طب المعصومین

http://tebolmasoomin.blogfa.com

تهیه وتنظیم توسّط حجّة الاسلام سیدمحمّدباقری پور

درمؤسّسه فرهنگی هدایت

برای دریافت فایل پی دی اف روی لینک زیر کلیک کنید

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/tebbolmasomin.pdf

کتاب زیارت رفتن پیاده

کتاب حدیث زیارت

روایات پیاده ر فتن به کربلا

مسافت مرزهای مختلف تا نجف اشرف

گزارش از پیاده روی اربعین

حکایات زیارت امام حسین علیه السلام

هَله بیکُم یا زُوّاری هَلِه بیکُم

حركت اهلبیت ازشام بجانب مدینه

حُبُّ الحُسَین یَجمَعُنا - درحرمین کربلا

اشعار سروده مؤلف باقری پور به مناسبت اربعین

زینب رود ازشام غم سوی مدینه

احادیثی در باب زیارت امام حسین علیه السلام

کتاب موبایل زیارت رفتن پیاده

عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیه السلام قَالَ‏: نَظَرَ النَّبِيُّ(صلی الله علیه وآله وسلم) إِلَى الْحُسَيْنِ‏ بْنِ عَلِيٍّ(علیهما السلام) وَ هُوَ مُقْبِلٌ فَأَجْلَسَهُ فِي حِجْرِهِ وَ قَالَ إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً ثُمَّ قَالَ(علیه السلام) بِأَبِي قَتِيلُ كُلِّ عَبْرَةٍ قِيلَ وَ مَا قَتِيلُ كُلِّ عَبْرَةٍ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ لَا يَذْكُرُهُ مُؤْمِنٌ إِلَّا بَكَى».‏مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ نوری،ج‏10 ؛ ص318.

حُبُّ الحُسَین یَجمَعُنا - درحرمین کربلا

قدم قدم با صدعلم،با هم میریم سوی حرم - برسروسینه میزنیم،حسین حسین میگیم ما ها

قدم قدم تا اربعین ، میریم حریمِ شاه دین - طی میکنیم همه با هم ، راهِ نجف تا کربلا

رزمنده های جبهه ها - شعارمیدن چه با صفا - وضوی ما آبِ فرات ، وعده یِ ما کرببلا

جانبازاهم بابیلچرا ، با هم میرَن به کربلا - علم بدوش و سینه زن ، نوکرشون میشیم ماها

یادگارای شهدا ، با عکسایِ شهیدشون - دارن میرن تا ببوسن ، قبرِ امامِ شُهدا

برهنه پا علم بدوش ، راه نجف تا کربلا - طی میکنندومیروند ، به سویِ جنّت العُلا

مدافعین حرم و ، ببین چه خوشحال شده اند - وقتی میبینن ملیون – ها زائر و به کربلا

نگاه بکن به موکبا ، ازبصره تا به کربلا - آماده ان شبانه روز ، برایِ خدمت به شما

ایرانی و عراقی و ، لبنانی و ترکیه ای - افغانی و آلمانی و ، سوئدی و آمریکائی

کویتی و بحرینی و ، سوریه ای؛پاکستانی - همه پیاده میروند ، تا کور بشن وهّابیا

راهِ نجف تا کربلا ، راهِ بهشت زائراست ، طی میکنند عمود عمود ، تا آن حریمِ با صفا

چهارده وپنجاه ودو«1452»،که هست آخرین عمود - سلام میدن به آقامون، اوّلِ شهرِ کربلا

چون عمودِ سلام را ، که هست آخرین عمود - میبینه زائرای آقا ، میگن سلام عبّاس آقا

وارد بین الحرمین ، با جمع زائرا میشی - میبینی گشته منقلب ، حال و هوای زائرا

یکی داره غش میکنه ، یکی دیگه بی حال میشه - زائرا وقتی میبینَن ، گنبدِ شاه کربلا

شیعه وسنی؛کردولر،عرب؛عجم؛ترک وبلوچ - آنجا میگن ای باقری ،  حُبُّ الحُسَین یَجمَعُنا

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور به مناسبت پیاده روی اربعین سال 1397

[منبع : کتاب زیارت رفتن پیاده نوشته حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور]

اطلاعات زیر می‌تواند به زائران پیاده سیدالشهدا(علیه السلام) کمک کند تا مسیر نجف تا کربلا را آسانتر طی کنند.

میزان مسافت: 80 کیلومتر

تعداد ستون ها: 1452 ستون

فاصله بین هر ستون: 50 متر (20ستون =1 کیلومتر)

زمان لازم برای پیاده روی کل مسیر: 20 تا 25 ساعت (متوسط روزی 7 تا 8 ساعت)

زمان تخمینی سفر پیاده: 2 تا 3 روز

مسیر: مسیر با خیل جمعیت پیاده کاملا مشخص است و فقط کافی است باقی زائران را دنبال کنید. از درب ساعت (باب الساعه) حرم حضرت علی (علیه السلام) خارج شده و پیاده روی را مستقیم از کنار خیابان امام زین العابدین (علیه السلام) یا خیابان امام جعفر صادق (علیه السلام) شروع کنید.

این مسیرها را مستقیم بروید تا به بزرگراه کربلا برسید. به سمت چپ رفته، جایی که هزاران نفر بصورت پیاده به سمت کربلا در حال حرکت هستند. به آنها ملحق شوید.

بعد از حدود 75 کیلومتر در ستون 1452 شما به حرم حضرت عباس (علیه السلام) خواهید رسید.

پیاده روی را از طلوع آفتاب آغاز کرده و در مغرب به طور کامل توقف کنید.

اولین شب را در یکی از موکب‌ها (کمپ یا حسینیه) در حدود ستون 500 و دومین شب را حدود ستون 1000 بگذرانید.

مدت طولانی پیاده روی نکنید و هر زمانی لازم بود استراحت کنید.

در زمان نماز مغرب جایی را برای خواب بین صدها موکب (کمپ یا حسینیه) پیدا کنید. نیازی به نگرانی نیست چون تعدادی زیادی از این موکب‌ها وجود دارد.

مراکز افراد گمشده در ستون‌های 72، 335، 602، 1103 و حرم حضرت عباس(علیه‌السلام) قرار دارند. هر سه کیلومتر مرکز گزارش گمشدگان تعبیه شده است.

سعی کنید وسایل کم وزنی را با خود حمل کنید. نیازی به همراه داشتن غذا یا آب نیست چون مقدار زیادی غذا و آب در مسیر موجود است. صرفا مقداری خشکبار مانند پسته، بادام، انجیر خشک، برگه زردآلو به همراه داشته باشید.

مقداری داروی ضروری برای 2 یا 3 روز پیاده‌روی همراه داشته باشید. مانند قرص سرماخوردگی، پماد برای باز شدن عضلات پا، باندکشی برای بستن پا در صورت نیاز و… البته تعدادی کلینیک‌های کوچک و کمپ‌های درمانی در طول مسیر وجود دارند.

به جای همراه داشتن کیف دستی یا کیف خرید از کوله پشتی سبک استفاده کنید.

برای جلوگیری از سرما خوردگی لباس‌های مناسب به همراه داشته باشید: جوراب، دستکش، کلاه، پوشش گوش، کاپشن و... . البته بنابر تجربه هوا در طول روز مناسب و در شب‌ها حسابی خنک است.

لباس‌های گرمتان را حتی الامکان جوری انتخاب کنید که دکمه یا زیپ داشته باشد و قابلیت کم یا زیاد کردن لباس‌هایتان را در طول مسیر داشته باشید.

خانمها بهتر است، پارچه‌ای نرم مشکی مستطیل که جلوی صورت را بگیرد تهیه کرده و کش دوخته و چیزی شبیه پوشیه درست کنند تا در طول مسیر از سرما و گرد وغبار محافظت کند.

خانم‌ها از چادری استفاده کنند تا امکان انداختن کوله باشد. انواع چادرهای لبنانی و ملی مناسب است.

کرم مناسب برای تاول و عرق سوز به همراه داشته باشید.

بد نیست یک عدد کیسه خواب نیز به همراه داشته باشید تا در صورت مناسب نبودن و سرد بودن مکان‌ها برای استراحت از شما در برابر خاک و سرما محافظت کند.

شما می‌توانید یک قرآن، دعا و زیارت جیبی و یا مداحی مورد علاقه‌تان را به همراه داشته باشید. البته بهتر است اینها را در موبایل خود داشته باشید تا درحال پیاده روی گوش فرا داده یا بخوانید.

کفش‌های نو و بندی را نپوشید. بهتر است یک کفش مناسب و آزاد بپوشید. این مورد خیلی خیلی مهم است. چون در طول مسیر دائما برای استراحت در موکب‌ها ناچار به در آوردن کفش از پا هستید.

پاسپورت و شارژر موبایل را حتما به همراه داشته باشید.

امکان گم کردن همراهانتان در طول مسیر وجود دارد بنابراین با توجه به آنتن ندادن موبایلتان در بعضی نقاط همچنین به دلیل ترافیک بالای شبکه از همان ابتدای مسیر شماره عمودی (ستون‌ها) را انتخاب کنید که اگر همراهانتان را گم کردید زمان رسیدن به آن عمود توقف کنند. فقط حواستان باشد شماره‌های رند خیلی شلوغ است.

کتاب زیارت رفتن پیاده

کتاب حدیث زیارت

روایات پیاده ر فتن به کربلا

مسافت مرزهای مختلف تا نجف اشرف

گزارش از پیاده روی اربعین

حکایات زیارت امام حسین علیه السلام

هَله بیکُم یا زُوّاری هَلِه بیکُم

حركت اهلبیت ازشام بجانب مدینه

کتاب توضیح الحِکَم

شرح وتوضیح 480 حکمت نهج البلاغه

با480 عنوان اعتقادی، اخلاقی واجتماعی

تهیه وتنظیم توسّط حجّة الاسلام سیدمحمّدباقری پور

درمؤسّسه فرهنگی هدایت

برای دریافت فایل پی دی اف روی لینک زیر کلیک کنید

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/toziholhekam.pdf

مقاله مکتب محمدی ومذهب جعفری

تهیه کننده : حجّة الاسلام سیدمحمد باقری پور

در مؤسسه فرهنگی هدایت

برای دریافت فایل پی دی اف روی لینک زیر کلیک کنید

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/maktabomazhab.pdf

کتاب شرح دعای اَللّهُمَّ ارزُقنا

تصویرکتاب شرح دعای اللهم ارزقنا

http://hedayat.blogfa.com/category/380

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/ketabbageri.htm

کتاب آداب اسلامی

کتاب کشکول مدایح ومراثی یاقری

کتاب کشکول اشعار باقری

http://hedayat.blogfa.com/category/380

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/ketabbageri.htm

کتاب احادیث مناسبتها

کتاب شرح وظایف انسانی

کتاب شرح حدیث عبدالعظیم حسنی

http://hedayat.blogfa.com/category/380

http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/ketabbageri.htm