جنگ در فلسطین اشغالی میان مقاومت و دشمن اشغالگر صهیونیست به یک‌ماهگی خود رسیده است. تل‌آویو از ‌چند روز پیش مدعی ورود زمینی به باریکه غزه شده و همزمان انتشار ویدئوهایی از شجاعت رزمندگان حماس که با دست خالی به تقابل با ماشین جنگی اشغالگران رفته و با فندک و آرپی‌جی، نفربر ببر و تانک‌های پیشرفته مرکاوا را منفجر می‌کنند و روی هوا می‌فرستند، حتی تحسین محافل غربی را به دنبال داشته است.

این تنها گوشه‌ای از روایت شجاعت مبارزه با صهیونیست‌هاست. همزمان دیگر اضلاع جبهه مقاومت بیکار ننشسته‌اند. انصارالله یمن و مقاومت اسلامی عراق چندی پیش ضمن اعلان رسمی جنگ به صهیونیست‌ها، تاکنون چندین دور حملات موشکی و پهپادی به اهداف اشغالگران را تدارک دیده‌اند.
با این حال در مورد جبهه شمالی سرزمین‌های اشغالی یعنی لبنان داستان متفاوت است. همان‌گونه که سیدحسن نصرالله در سخنرانی اخیر خود گفت، حزب‌الله از روز دوم طوفان‌الاقصی به میدان مبارزه پیوسته است؛ تقدیم ۵۶ شهید در مسیر طوفان‌الاقصی و گرفتن تلفات بسیار از دشمن گواه این مدعاست.
اما شاید برای شمایی که کمی دورتر از صحنه جنگ نشسته‌اید، این حضور چندان مشخص و ملموس نباشد. برای آشنایی بیشتر با آنچه اکنون در مناطق مرزی جنوب لبنان و در میانه جنگ مقاومت با دشمن صهیونیست می‌گذرد، گزارش میدانی خبرنگار اعزامی قدس‌ به این جغرافیا پیش روی شماست.
حجم آتش شدید مقاومت بر سر دشمن
در منطقه «خیام» در جنوب لبنان هستم. این منطقه‌ای است که حزب‌الله از آن، کمین سربازان اسرائیلی آن سوی مرز و در یک خانه را مورد شناسایی دقیق قرار داد و محل استقرار آن‌ها را در شهرک صهیونیست‌نشین «متولا» هدف گرفت. گفته می‌شود در این اقدام، تلفات سنگینی به دشمن وارد شده است. پس از این اتفاق، پهپادهای رژیم صهیونیستی به سرعت بالای سر ما در جنوب لبنان ظاهر شدند و به شناسایی و رصد محل اقدام کردند. الان که صبح شده، هنوز پروازها ادامه دارد. دیشب تبادل آتش سنگینی در جریان بود. درگیری حزب‌الله با دشمن غاصب تا سحرگاه ادامه داشت و صدای انفجار به گوش می‌رسید. نکته‌ای که برجسته بود، حجم آتش شدیدی بود که مقاومت بر سر دشمن می‌ریخت. اینک روشن است که مقاومت، ابتکار عمل را از صهیونیست‌ها گرفته است. برای دیدن صحنه درگیری به نقطه صفر مرزی آمده‌ام. بمباران مواضع اسرائیلی ادامه دارد. جالب اینکه مردم لبنان هم برای تماشا آمده‌اند و از اینکه می‌بینند مقاومت دارد با قدرت، مواضع اشغالگران را می‌زند، دلگرم هستند.

اینجا ترس معنایی ندارد
همزمان با حملات گاه‌‌وبیگاه اسرائیل به جنوب لبنان و تبادل آتش با حزب‌الله، زندگی عادی ساکنان منطقه جریان دارد. ساعت ۱۱.۵ صبح به وقت لبنان تصمیم گرفتم در کوچه‌پسکوچه‌های شهر خیام ترددی داشته باشم و زندگی جاری مردم را به تصویر بکشم. رفت‌وآمد ما در شهر همزمان شد با شنیدن صدای انفجار و گلوله‌ها. مشخص بود مقاومت برخی مواضع رژیم صهیونیستی را هدف قرار داده است. صدای سه‌چهار گلوله به‌گوش من رسید که دیگر به مرکز شهر خیام رسیدم. اما همه چیز عادی است. انگار نه انگار در شهر و نزدیکی این منطقه درگیری شدیدی بین حزب‌الله و رژیم اشغالگر در جریان است. اینجا ترس معنایی ندارد. زندگی روال معمول خود را طی می‌کند، مغازه‌ها باز، فروشگاه‌ها فعال و هر کسی دنبال کار و کاسبی خود است.

همه‌ ما فدای سیدحسن نصرالله
سراغ چند تن از مردم شهر می‌روم و پای صحبت آن‌ها می‌نشینم. اولی جوانی است که در یک میوه‌فروشی با خیال راحت لم داده و با دوستانش در حال بگومگو است. با زبان عربی دست و پا شکسته می‌پرسم: انت لا خوفُ مِن اسرائیل؟ (ترسی از اسرائیل نداری). با صدای رسا پاسخ می‌شنوم: لا خُوف مِن اسرائیل (هیچ ترسی از اسرائیل ندارم). جمله‌ای که البته تکرار می‌شود. می‌گوید: «مقاومت می‌کنیم. همین‌جا می‌مانیم. هیچ‌جا نمی‌رویم. همه ما فدای سید (حسن نصرالله)». همراه مترجم سراغ فرد دیگری می‌روم که مردی میانسال و حدود ۵۵ ساله است. می‌گوید: «ما از اسرائیل ترسی نداریم. با وجود سیدحسن و مقاومت، سرمان را بالا گرفته‌ایم. مغازه‌هایمان باز است و به کار و زندگی‌مان می‌رسیم و به‌طور عادی و معمول زندگی می‌کنیم. شکر خدا با وجود مقاومت هیچ ترسی از اسرائیل نداریم». نفر بعدی می‌گوید: «هیچ جایی نمی‌رویم. همه در خانه‌هایشان هستند. پرواز هواپیماها و دشمن اسرائیلی هست ولی ما ترس نداریم». اما فردی که چند خیابان دورتر در باغش مشغول کار است هم به من می‌گوید: «مسیحی و ساکن بیروت هستم، امروز به جنوب (لبنان) آمده‌ام تا خانه و باغم را ببینم. ان‌شاءالله اسرائیل رو به نابودی است. یک سال دیگر، ۱۰سال دیگر، ۱۰۰سال دیگر، خدا می‌داند، اما ان‌شاءالله اسرائیل می‌رود».

خبرنگار ایرانی در حکم طلاست!
مطلب جالبی در مورد این شهرگردی بگویم. موقع فیلم‌برداری دوبار مرا که لباس خبرنگاری داشتم دستگیر کردند. علت آن هم به فضای امنیتی حاکم بر شهر به‌دلیل درگیری نظامی با صهیونیست‌ها برمی‌گردد. حتی ما اگر شب بخواهیم بیرون برویم باید با نیروهای امنیتی و بچه‌های حزب‌الله هماهنگ کنیم. ‌می‌گویند احتمال ربایش وجود دارد و خبرنگار از جنس ایرانی برایشان در حکم طلاست! اما هر دو بار گذشته خدا را شکر با وساطت حزب‌الله، نیروهای امنیتی کوتاه آمدند و قسر دررفتم.

مزار خبرنگاری که در حمله صهیونیست‌ها
شهید شد
در منطقه صفر مرزی هستم. از اینجابه بعد بدون تجهیزات ایمنی اجازه جلوتررفتن را نمی‌دهند. باید جلیقه و کلاه تنمان باشد. اسرائیلی‌ها به هیچ کس رحم نمی‌کنند؛ فرقی بین خبرنگار و مردم عادی و یک نظامی قائل نیستند. همه را می‌زنند. یکی از شهدای حملات کور و بی‌هدف رژیم صهیونیستی چند روز پیش به خاک لبنان، خبرنگاری بود که برای رویترز انگلیس کار می‌کرد. سر‌مزارش رفتم. به گفته حاضران محلی، خودرو او در‌حالی که در منطقه علماالشعب در جنوب لبنان در حال حرکت بود، توسط ارتش صهیونیستی با موشک هدف قرار گرفت. در این حمله «عصام بسام حسن عبدالله» به‌همراه سه تن از اعضای خانواده‌اش به شهادت رسیدند. نکته مهم اینکه عصام طبق قانون و با مشخصات خبرنگاری در حال حرکت بوده و روی خودرو او هم علائم مرتبط با این موضوع درج شده؛ با وجود این مورد حمله موشکی و توپخانه‌ای دشمن قرار گرفته و شهید ‌شده است.

اصابت راکت‌ها به کریات شمونه
لحظاتی پیش پنج گلوله کاتیوشا به‌سمت سرزمین‌های اشغالی شلیک شد. بررسی و مشاهدات میدانی ما نشان می‌دهد حزب‌الله شهرک کریات‌شمونه در شمال فلسطین‌اشغالی را دوباره هدف قرار داده است. حلقه وصل ماجرا این است که رژیم‌صهیونیستی خودرو یک خبرنگار را زده است. سیدحسن پس‌از حمله اعلام کرد اگر شما شهروندان ما را بزنید همین بلا را سر شما می‌آوریم. یعنی معادله شهروند در مقابل شهروند و اینکه از فاز نظامی و تنها پایگاه‌های شما را بزنیم خارج می‌شویم. باید منتظر باشیم ببینیم چه تعداد تلفات روی دست صهیونیست‌ها مانده است.

فضا، فضای جهاد است
در ادامه برنامه سفر به زیارت قبور شهدای حزب‌الله لبنان آمده‌ام. جهادمغنیه که همراه پنج نفر دیگر از رزمندگان حزب‌الله در منطقه قنیطره سوریه به شهادت رسید، در روضة‌الشهیدین ضاحیه جنوبی بیروت و در جوار پدرش عمادمغنیه (حاج‌رضوان) فرمانده ارشد حزب‌الله لبنان به خاک سپرده شده است. سیدهادی‌حسن نصرالله پسر سیدحسن‌نصرالله هم اینجا آرام گرفته است.
به ضاحیه جنوبی بیروت هم می‌روم. فضا کاملاً رنگ‌وبوی حمایت از مقاومت و عشق به سیدحسن‌نصرالله را دارد. چند نفر در حال نصب بنرهای حاج‌قاسم هستند. عبور خودروهایی که آهنگ‌های جهادی پخش می‌کنند، جلب توجه می‌کند. این یعنی مردم قلباً علاقه‌مند و حامی مقاومت هستند؛ چیزی که صهیونیست‌ها واقعاً از آن می‌ترسند.