بیسکویت و چای، ترکیبی خوشمزه اما مضر

بیسکویت و چای ترکیب جذابی برای عصرانه به ویژه در محیط‌های کاری و دانشگاهی است؛ ترکیبی که برخلاف مزه خوبش، برای سلامت ما مضر است

خوردن بیسکویت همراه با چای و فراتر از آن زدن بیسکویت در چای، یک عادت آرامش بخش برای بسیاری از مردم دنیاست، اما نکته غم انگیز و ناامیدکننده در این مورد این است که مصرف منظم این خوراکی خوشمزه ممکن است عواقب ناسالمی داشته باشد. چای و بیسکویت، به ویژه با شکر و چربی های ناسالم، ممکن است در درازمدت منشأ چندین بیماری شود؛ در ادامه معایب این ترکیب را به نقل از «همشهری آنلاین» مرور می‌کنیم.

1 قند بالا| بیشتر بیسکویت‌ها، از جمله بیسکویت‌هایی که در سوپرمارکت‌ها به فروش می‌رسند، با شکر تصفیه شده پر می‌شوند. هنگامی که آن‌ها را همراه چای می‌خورید، منجر به افزایش قابل توجه سطح قندخون می‌شوند. به همین دلیل احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می‌دهند و به افزایش وزن کمک می‌کنند و باعث می‌شوند سطوح انرژی فرد کم باشد. افزایش شدید قند خون معمولا با افت شدید پس از آن همراه است که باعث می‌شود احساس خستگی کنید و بخواهید کمی بعد دوباره قند بیشتری بخورید.

2 بدون کالری| بیسکویت‌ها معمولا از آرد سفید و شکر تهیه می‌شوند و هیچ محتوای غذایی ندارند. آن‌ها به اصطلاح عاری از کالری هستند و فقط منجر به افزایش وزن می شوند و از ویتامین‌ها، مواد معدنی یا فیبرها عاری هستند. وقتی بیسکویت با چای سرو و به طور معمول مصرف می‌شود، فقط به دلیل ناتوانی در سیر کردن یا رفع گرسنگی باعث پرخوری فرد می‌شود. با گذشت زمان، این موضوع ممکن است به معنای افزایش وزن و مشکلات سلامت مرتبط با آن باشد.

3 چربی‌های ترانس و روغن‌های بد| بسیاری از بیسکویت‌های آماده حاوی چربی های ترانس و روغن‌های هیدروژنه هستند که به سلامت قلب شما آسیب می رسانند. چنین چربی‌هایی سطح کلسترول بد خون شما را افزایش می‌دهند، در حالی که سطح کلسترول خوب را کاهش می‌دهند. افزایش سطح کلسترول بد باعث چندین بیماری قلبی و حتی سکته می‌شود. مصرف مداوم بیسکویت‌های حاوی این چربی‌های بد ممکن است منجر به مشکلات شدید قلبی و عروقی شود، حتی اگر در مقادیر کم مصرف شود.

4 اسیدیته و مشکلات گوارشی|چای حاوی تانن است که باعث افزایش اسیدیته معده می‌شود. نوشیدن چای با بیسکویت‌های غنی از کربوهیدرات که حاوی قند و آرد تصفیه شده بالایی هستند، ممکن است مشکلات گوارشی مانند رفلاکس معده، نفخ و سوءهاضمه را بدتر کند. افرادی که به طور منظم از چنین بیسکویت‌های پرکربوهیدرات و قند همراه با چای استفاده می‌کردند، در زمینه اسید معده دچار عدم تعادل می‌شدند که هضم غذا را دشوارتر می‌کرد و باعث درد معده می‌شد.

5 سوءجذب| مصرف بیش از حد چای ممکن است در جذب مواد معدنی مانند آهن و کلسیم اختلال ایجاد کند. چای حاوی تانن‌هایی است که می تواند این مواد معدنی را به هم متصل کند و در نتیجه بدن قادر به جذب کافی آن‌ها نیست و به مرور زمان باعث کمبود آن می‌شود. نوشیدن چای همراه با بیسکویت‌های غنی از قند به طور کامل عاری از مواد مغذی است.

6 پرخوری بی‌فکر| نوشیدن چای اغلب مربوط به رویدادهای اجتماعی یا زمان استراحت و اوقات فراغت است و در این مواقع فرد بدون توجه به تعداد بیسکویتی که مصرف می‌کند، تمایل به خوردن بیسکویت بیشتر دارد. از آن‌جایی که بیسکویت‌ها سیری طولانی مدت ایجاد نمی‌کنند، مصرف بیش از حد بیسکویت‌های همراه با کالری اضافی، شکر و چربی‌های ناسالم آسان می‌شود.

7 افت شدید قند خون| بیسکویت حاوی مقدار زیادی قند و کربوهیدرات تصفیه شده است که بدن به راحتی آن‌ها را جذب می‌کند و باعث بالا رفتن سطح قند خون می‌شود. وقتی اوج گیری قند از بین می‌رود، افتی شدید در پی می‌آید و باعث می‌شود فرد احساس خستگی و بدخلقی کند و همچنان مشتاق دریافت شکر بیشتر باشد. این الگو ممکن است در چرخه‌های بد غذایی ظاهر شود که تثبیت سطح انرژی یا حفظ یک رژیم غذایی متعادل را چالش برانگیز می‌کند.

8مشکلات بهداشت دهان و دندان| بیسکویت‌ها ماهیتی چسبناک دارند و به دندان‌ها می‌چسبند و وقتی با قند موجود در چای ترکیب شوند، خطری برای ایجاد پوسیدگی دندان و سایر مشکلات دندانی ایجاد می‌کنند. قند موجود در چای و بیسکویت، باکتری‌های مضر موجود در دهان را تغذیه می‌کند که منجر به تشکیل پلاک، حفره‌ها و بیماری‌های لثه می‌شود.

روشی ساده برای گرفتن نفخ حبوبات

حبوبات یکی از منابع غنی تامین پروتئین هستند و می‌توانند جایگزین مناسب و ارزانی برای گوشت باشند. در ادامه ساده‌ترین و سریع‌ترین روش گرفتن نفخ حبوبات را به شما آموزش داده‌ایم. ممکن است حبوبات مشکلاتی در گوارش ایجاد کنند و برخی افراد از مصرف حبوبات با وجود ارزش غذایی بالایی که دارند، خودداری می‌کنند. حبوبات دارای مقادیر بالای فیبر غذایی هستند و احتمال ابتلا به بیماری‌های غیرواگیر از جمله دیابت و انواع سرطان را کاهش می‌دهند. برای کاهش نفخ ناشی از مصرف حبوبات باید چند ساعت قبل

( حدود ۴ ساعت) از پخت، خیسانده و دو بار آب آن تعویض شود تا با این کار مواد نفاخ موجود، بدون این که به ارزش غذایی آن آسیب برسد، در آب حل و خارج شود.

جوشاندن حبوبات: اگر حبوبات را از قبل خیس نکرده‌اید، یک تا ۲ بار آن را به مدت ۵ دقیقه بجوشانید، آبکش کنید و در آب جدید بپزید.

استفاده از خیار برای گرفتن نفخ حبوبات: یک خیار را با پوست، از وسط برش دهید و هنگام پخت حبوبات داخل قابلمه بیندازید. این سریع‌ترین راه گرفتن نفخ حبوبات است.

آیا کلسترول در هر غذایی مُضر است؟

کلسترول موجود در غذا اغلب مضر در نظر گرفته می‌شود. این در حالی است که خوردن غذاهای سالم با کلسترول بالا در واقع برای بیشتر مردم مضر نیست. برخی از این غذاها حتی مملو از مواد مغذی مهم هستند.

تخم مرغ| تخم مرغ یکی از مغذی‌ترین غذاهایی است که می‌توانید بخورید، به‌ویژه به عنوان منبع پروتئین. یک تخم مرغ بزرگ ۵۰ گرم کلسترول دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که خوردن تخم مرغ کامل ممکن است کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) را که محافظ قلب است، افزایش دهد. این کلسترول همچنین به عنوان کلسترول «خوب» شناخته می‌شود. خوردن یک تا ۲ عدد تخم مرغ در روز برای افراد سالم کاملاً بی‌ضرر است.

پنیر| یک تکه (۲۲ گرم) پنیر سوئیسی حدود ۲۰ میلی‌گرم کلسترول دارد و علاوه بر آن منبع خوبی از کلسیم و سایر مواد مغذی است. یک مطالعه ۱۲ هفته‌ای روی ۱۳۹ نفر نشان داد که خوردن ۸۰ گرم پنیر پرچرب در روز، به اندازه همین میزان نان و مربا، کلسترول بد را که به آن ‌LDL نیز گفته می‌شود، افزایش نمی‌دهد.

ماهی ساردین| ساردین علاوه بر این که سرشار از مواد مغذی است، منبع پروتئینی مناسبی است. یک وعده (۹۲ گرم) از این ماهی ریز حاوی ۱۳۱ میلی‌گرم کلسترول است.

ماست پرچرب| ماست پرچرب یک غذای غنی از کلسترول و سرشار از مواد مغذی است. یک فنجان (۲۴۵ گرم) ماست پرچرب حاوی 31.8 میلی گرم کلسترول است. مطالعات نشان داده که محصولات لبنی تخمیری و پرچرب کلسترول LDL و فشار خون را کاهش می دهند و منجر به کاهش خطر سکته مغزی، بیماری قلبی و دیابت می‌شوند.

از کجا بفهمم سرما خوردم یا مبتلا به آنفلوآنزا هستم؟

در این فصل از سال که انواع ویروس‌های تنفسی به طور گسترده شروع به گردش می‌کنند، سوالی که به ذهن بسیاری از مردم خطور می‌کند، این است که چگونه می‌توان تفاوت بین علایم سرماخوردگی، آنفلوآنزا و کووید را تشخیص داد؟ دکتر «ویلیام برایان گلن» آنچه را باید بدانید برای آمادگی درخصوص هر ویروسی که در پاییز و زمستان امسال به سراغ شما می آید، به اشتراک می گذارد. گلن خاطرنشان کرد: چالش سرماخوردگی، آنفلوآنزا و کووید۱۹ این است که علایم این عفونت‌ها، شباهت زیادی با هم دارند.

تفاوت‌های سرماخوردگی و آنفلوآنزا

سرماخوردگی می‌تواند به صورت سرفه، عطسه، آبریزش بینی، گلودرد و خستگی ظاهر شود، در حالی که آنفلوآنزا می‌تواند شامل همه این علایم به همراه سردرد، تب، لرز، بدن درد و خستگی باشد. گلن گفت در عین حال، کووید می تواند با علایم سرماخوردگی و آنفلوآنزا، همراه با از دست دادن حس چشایی یا بویایی، اسهال، تهوع و استفراغ یا تنگی نفس ظاهر شود. علایم سرماخوردگی به تدریج ظاهر می شود، در حالی که علایم آنفلوآنزا به طور ناگهانی بروز می‎کند. علایم کووید بین دو تا ۱۴ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس بروز می‎کند و در برخی افراد می تواند به علایم شدیدتر تبدیل شود.

چه کسانی بیشتر در معرض خطر هستند؟

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، سالمندان و همچنین کودکان و بزرگ‎سالان مبتلا به بیماری‌های مزمن از جمله دیابت، بیماری های ریوی یا کلیوی، اختلالات متابولیک، بیماری قلبی و سرطان بیشتر مستعد ابتلا به عفونت های تنفسی هستند. گلن افزود: مصرف داروهای خاصی که سیستم ایمنی را تضعیف می کنند نیز می تواند افراد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری ها قرار دهد. اگر در سفر هستید، به یاد داشته باشید که فصل سرماخوردگی و آنفلوآنزا در محل مقصد شما ممکن است با شهر شما متفاوت باشد. همچنین اگر قصد سفر خارجی هم دارید، بهتر است از واکسن‌هایی که در مقصد شما مورد نیاز است، آگاه شوید.

برای پیشگیری چه کنیم؟

برای محافظت از خود در برابر همه این ویروس ها، دست های خود را مرتب بشویید، هنگام سرفه، دهان خود را بپوشانید، در صورت عطسه روی شانه خود عطسه کنید، در صورت لزوم از ماسک استفاده کنید، به طور مرتب سطوح بسیار لمس شده (پیشخوان، دستگیره در، دستگیره توالت) را تمیز کنید، آب کافی بنوشید و در صورت نیاز استراحت کنید. دو نکته کلیدی برای کمک به بهبود سریع‌تر، استراحت و خواب‌ است. برای جلوگیری از کم‌آبی بدن (هنگام ابتلا به سرماخوردگی) نیز مقدار زیادی آب و مایعات بنوشید. قرقره آب‌نمک هم برای تسکین گلودرد خوب است اما برای کودکان توصیه نمی‌شود.

4 عفونتی که می‌توانند عامل ابتلا به سرطان باشند

براساس گزارش جدیدی که به تازگی انجمن تحقیقات سرطان آمریکا منتشر کرده، ۴ عفونت رایج می‌توانند عامل ابتلا به حدود ۱۳ درصد از سرطان‌ها باشند. دانشمندان توصیه‌های خوبی برای جلوگیری از ابتلا به این سرطان‌ها دارند. انجمن تحقیقات سرطان آمریکا به تازگی در گزارشی اعلام کرده است که ۴ عفونت رایج، عامل ابتلا به ۱۳ درصد از سرطان‌ها در جهان هستند.

پاپیلومای انسانی | ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV یکی از این عفونت‌هاست. بیش از ۲۰۰ نوع HPV وجود دارد که برخی از آن ها به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم، سرطان‌های اندام تناسلی و دهان را افزایش می‌دهد. عفونت HPV در بیشتر افراد آلوده خود به خود از بین می‌رود اما حدود ۱۰ درصد از زنان مبتلا به آن، در دهانه رحم دچار عفونت مداوم می‌شوند. این مسئله می‌تواند باعث تکثیر سریع سلول‌ها و غیرفعال شدن پروتئین‌هایی شود که تومورها را سرکوب می‌کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا، دریافت دو یا سه دوز از واکسن HPV را از حدود ۱۱ یا ۱۲ سالگی توصیه می‌کند.

هپاتیت‌های گروه B و C| این ویروس‌ها در درجه اول با ایجاد التهاب در سلول‌های کبد منجر به سرطان می‌شوند. التهاب مزمن منجر به تجمع بافت اسکار در کبد به نام سیروز می‌شود که یک عامل خطر قوی برای سرطان است. ویروس هپاتیت B همچنین می‌تواند به طور مستقیم با پیر کردن سلول‌های سالم کبد باعث سرطان شود. هپاتیت B و C هر دو می‌توانند از طریق تماس با خون، مایع منی یا سایر مایعات بدن منتقل شوند. در ایالات متحده، هپاتیت C بیشتر در میان مصرف کنندگان مواد مخدر که از سوزن‌های آلوده مشترک استفاده می‌کنند، رخ می‌دهد. پزشکان می‌توانند هر دو عفونت را با آزمایش خون تشخیص دهند.

هلیکوباکتر پیلوری| عفونت هلیکوباکتر پیلوری بسیار شایع است و حدود نیمی از جمعیت جهان حامل این باکتری هستند. اما تنها یک تا 3 درصد از آن ها به سرطان مبتلا می‌شوند. هلیکوباکتر در بزاق، پلاک روی دندان‌ها و مدفوع یافت می‌شود. بیشتر افراد مبتلا به این عفونت بدون علامت هستند. هلیکوباکتر باعث ایجاد التهاب مزمن در پوشش معده و در نهایت سرطان می‌شود. بهترین راه برای جلوگیری از انتشار این عفونت پرهیز از استفاده مشترک از ظروف غذا، لیوان‌های نوشیدنی و مسواک است. شستن دست‌ها با آب و صابون به مدت حداقل ۲۰ ثانیه قبل از تهیه غذا یا حین غذا خوردن نیز ویروس را از بین می‌برد. افرادی که زخم معده، درد معده یا مدفوع خونی دارند باید از نظر ابتلا به این عفونت آزمایش شوند.

غذاهای مفید و مضر برای فشار چشم

فشار چشم یا فشار داخل چشمی (IOP) یکی از عوامل کلیدی درزمینه سلامت چشم و به‌ویژه در بروز بیماری‌هایی مانند گلوکوم (آب‌سیاه) است. این فشار ناشی از تعادل میان تولید و تخلیه مایع داخل چشم (زلالیه) است. اگر فشار داخل چشمی بالا باشد، می‌تواند به عصب بینایی آسیب برساند و به کاهش دید یا حتی نابینایی منجر شود. عوامل مختلفی می‌توانند بر فشار چشم تأثیر بگذارند که یکی از آن‌ها رژیم غذایی است.

غذاهای مضر برای فشار چشم

غذاهایی که در طول روز می‌خوریم روی بخش‌های مختلف بدن تاثیر می‌گذارند. این غذاها با توجه به ترکیبات خود می‌توانند برای بخش‌های مختلف بدن مانند سلامت چشم مضر یا مفید باشند. رژیم غذایی می‎تواند روی بالا رفتن یا متعادل ماندن فشار چشم تاثیر زیادی بگذارد. در ادامه به بررسی برخی مواد غذایی که موجب بالا رفتن فشار چشم می‌شود، می‌پردازیم:

1. نوشیدنی‌های کافئین‌دار مثل قهوه، چای سیاه و نوشابه‌های انرژی‌زا.

2. غذاهای شیرین مثل شیرینی و آب‌نبات، کیک، بستنی، سس و نوشابه‌های گازدار.

3. کربوهیدرات‌های تصفیه شده مثل نان سفید، نان شیرینی و بسته‌بندی، ماکارونی سفید و برنج، غلات صبحانه، کیک و کلوچه، چیپس و تنقلات

4. چربی‌های ترانس و اشباع مثل فست‌فودها، غذاهای سرخ‌شده و محصولات پخته‌شده صنعتی مانند بیسکویت‌ها و کیک‌ها

5. محصولات لبنی پرچرب

6. غذاهای شور و پرنمک

مواد غذایی مفید برای کاهش فشار چشم

1. میوه‌ها و سبزیجات مثل هویج، کرفس، طالبی، سیب زمینی شیرین، هلو، چغندر، فلفل دلمه‌ای و توت مواد غذایی بسیار مفیدی برای متعادل نگه داشتن فشار چشم هستند.

2. آجیل و دانه‌هایی مثل بادام، پسته و تخمه آفتابگردان به غیر از تاثیرات مثبتی که بر سلامت چشم و متعادل نگه داشتن فشار چشم می‌گذارند، برای آب مروارید نیز مفید هستند.

3. ماهی و غذاهای دریایی مثل ماهی قزل آلا، ساردین، هالیبوت و ماهی تن خطر ابتلا به گلوکوم را کاهش می‌دهند.

4. غذاهای غنی از منیزیم مانند موز، آووکادو، دانه کدو تنبل و لوبیا سیاه همگی منابع خوبی از منیزیم هستند که جریان خون را در چشم بهبود می‌بخشند و برای افراد مبتلا به فشار خون یا گلوکوم چشم مفید هستند.

6 نکته طلایی برای چرتی دلچسب و مفید

چرت زدن گاهی می‌تواند از خود خوابیدن هم لذت بخش‌تر باشد؛ به‌ویژه در هوای پاییزی که خواب بعدازظهر لطف دیگری دارد. «یاهو‌لایف»، در گزارشی با استناد به توصیه کارشناسان، 6 راز چرت عالی را برشمرده است که یکی از مهم ترین آن‌ها محدود نگه‎داشتن زمان چرت زدن و حفظ فاصله آن تا خواب شبانه است.

1 دیروقت چرت نزنید| کارین وولکر، روان‌شناس بالینی و متخصص عادت‌های خواب، به یاهو می‌گوید که برای تشخیص بهترین زمان چرت زدن باید از مفهومی به نام «عامل خواب» یا «فشار خواب» آگاه شویم. به گفته او، «عامل خواب» در واقع نیاز بدن به خوابی است که در طول روز آن را احساس می‌کنیم. طبق توضیح او، چرت کوتاه را می‌توان با یک پیش‌غذا مقایسه کرد و چرت طولانی می‌تواند مانند یک وعده غذای کامل عمل کند. به همین دلیل هشت ساعت قبل از خواب باید از چرت زدن خودداری کنید تا تاثیر منفی روی خوابتان نداشته باشد. مثلا اگر می‌خواهید ۱۱ شب بخوابید نباید دیرتر از ساعت سه بعد از ظهر چرت بزنید.

2 در شرایط مناسب| دکتر کریس وینتر، متخصص طب خواب و عصب‌شناسی، می‌گوید: «محیط چرت زدن باید خنک، تاریک، ساکت و بدون عوامل حواس‌پرتی باشد، درست مانند وقتی که در شب به رختخواب می‌روید. حتی اگر می‌خواهید روی مبل چرت بزنید باید مکانی راحت و به‌دور از عوامل حواس‌پرتی را انتخاب کنید. برای ایجاد تاریکی هم می‌توانید از چشم‌بند استفاده کنید و اگر در کنترل افکارتان با مشکل مواجه‌اید، می‌توانید مراقبه کنید.»

3 زورکی نباشد| احساس خستگی به این معنی نیست که واقعا به خواب نیاز دارید، بر همین اساس خودتان را برای خواب تحت فشار قرار ندهید. کارشناسان می‌گویند ۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا چرتتان آغاز شود و اگر این اتفاق نیفتاد خوابتان را به شب موکول کنید.

4 فقط چرت‌ کوتاه| راه‌حل اجتناب از گیجی بعد از چرت کوتاه کردن آن است؛ در حالت ایده‌آل نیم ساعت یا کمتر برای چرت کافی است.

گیجی که هنگام بیدار شدن از خواب تجربه می‌کنید «رخوت خواب» نام دارد که به گفته کارشناسان اگر حین چرت زدن به خواب عمیق فروبرویم با آن مواجه می‌شویم. به همین دلیل برای جلوگیری از این وضعیت نباید بیش از ۲۰ تا ۳۰ دقیقه چرت بزنیم. البته چرت زدن طولانی‌تر در موارد استثنایی مانند جبران کم‌خوابی یا ‌شب‌کاری بسیار مفید است.

5 منظم چرت بزنید| بعضی افراد فقط گه‌گاه و در هنگام بیکاری و روزهای تعطیل یا برای جبران خواب شبانه چرت می‌زنند، اما اگر عادت دارید که چرت بزنید کارشناسان توصیه می‌کنند که روال منظمی برای آن داشته باشید. این کار برای مغز بسیار مفید است و باعث می‌شود که رخوت خواب به حداقل برسد. کارشناسان توصیه می‌کنند که هر روز در ساعت مشخص چرت بزنید و در ساعت مشخص هم بیدار شوید.

6 مطمئن شوید که خواب مفید شبانه دارید| درنهایت توصیه کارشناسان این است که چرت روزانه هرچه‌قدر هم عالی باشد، اما خواب مفید شبانه از آن بسیار مهم‌تر است، چراکه خوابیدن و بیدارشدن در زمان مشخص و همچنین کیفیت خواب را شامل می‌شود.

عوارض مصرف زیاد الکترولیت‌ها چیست؟

الکترولیت‌ها مواد معدنی ضروری‌اند که برای عملکردهای مختلف بدن از جمله انقباض‌های عضلانی، عملکرد سلول‌های عصبی و تعادل مایعات بسیار مهم‌اند. با این حال مصرف بیش از حد الکترولیت‌ها می‌تواند آثار منفی بر بدن داشته باشد.

به چه میزان الکترولیت نیاز داریم؟

مقدار الکترولیت‌هایی که نیاز دارید، بسته به عوامل مختلف مانند سن، جنس، سطح فعالیت و سلامت کلی متفاوت است. بزرگ‎سالان سالم باید روزانه ۱۵۰۰ تا دوهزار و ۳۰۰ میلی‌گرم سدیم، دوهزار و ۶۰۰ تا سه هزار و ۴۰۰ میلی‌گرم پتاسیم، ۳۱۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم منیزیم و هزار تا هزار و ۲۰۰ میلی‌گرم کلسیم مصرف کنند. این میزان الکترولیت را می‌توان از طریق یک رژیم غذایی متعادل حاوی میوه‌، سبزی، غلات کامل و پروتئین‌های بدون چربی تامین کرد.

آیا به نوشیدنی‌های مکمل الکترولیت نیاز دارید؟

با وجود آن‌که نوشیدنی‌ها و مکمل‌های الکترولیتی (که اخیرا به آن ها نوشیدنی ورزشی هم می گویند) به آب‌رسانی و بالا بردن سطح انرژی بدن کمک می‌کند، برای همه ضرورت ندارد. اگر فعالیت بدنی شدید و طولانی‌مدت همراه با تعریق زیاد دارید، می‌توانید از نوشیدنی‌های الکترولیتی برای جایگزین کردن مواد معدنی از دست‌رفته بهره‌مند شوید. همچنین، اگر بیماری‌های خاصی مانند بیماری کلیوی، اختلال‌های تیروئید و نارسایی قلبی دارید که بر تعادل الکترولیت‌ها تاثیر می‌‌گذارد، احتمال دارد پزشک به شما توصیه کند مکمل‌‌‌های حاوی الکترولیت مصرف کنید. اما برای فردی معمولی که رژیم غذایی متعادلی دارد، مصرف نوشیدنی‌ها و مکمل‌های الکترولیتی معمولا ضرورتی ندارد؛ زیرا می‌تواند الکترولیت‌های کافی را از خوردن غذاهای کامل و نوشیدن آب به دست آورد.

خطرات مصرف بیش از حد الکترولیت

برخی علایم عمومی و شایع آن عبارت‌اند از: حالت تهوع، خستگی، لرزش، اسهال، تورم، ضعف، گیجی، سردرد، یبوست، دل‌درد، گرفتگی عضلات و اختلال ضربان قلب (آریتمی قلبی). هر الکترولیت مجموعه علایم و نشانه‌های خاص خود را دارد اما این علایم معمولا همپوشانی دارند و به همان نتیجه فقدان تعادل الکترولیت‌ها منجر می‌شوند. به همین دلیل مهم است که به علایم و نشانه‌های مصرف بیش از حد الکترولیت‌ها مانند تشنگی زیاد، کم‌آبی، ضعف عضلانی، گرفتگی عضلات، تهوع، استفراغ، ورم اندام‌ها، تغییر در ضربان قلب، گیجی و فشار خون بالا توجه کنید. مصرف بیش از حد پتاسیم می‌تواند به تپش قلب، تنگی نفس، تهوع یا درد قفسه سینه منجر شود، در حالی که مصرف بیش از حد سدیم می‌تواند تهوع، استفراغ، ضعف عضلانی، تشنگی شدید و گیجی به دنبال داشته باشد. در صورت مصرف بیش از حد الکترولیت، باید فورا سراغ پزشک بروید. گاهی اوقات مایعات و برخی داروها به تعادل سطح مواد معدنی کمک می‌کنند اما بهترین و مطمئن‌ترین راه برای رفع مسمومیت الکترولیت مراجعه به پزشک است.

۱۲ علامت مهم سرطان که نباید نادیده گرفت

با دیدن این علایم در خود یا اطرافیان، حتما به پزشک مراجعه کنید

سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر زودهنگام در سراسر جهان است. گاهی اوقات این بیماری علامت خاصی ایجاد نمی‌کند، اما در اکثر موارد با علایم هشداردهنده همراه است. به نوشته «برترینها»، این علایم به‌تنهایی برای تشخیص سرطان کافی نیستند، اما می‌توانند به شما و پزشک‌تان در پیدا کردن مشکل و درمان آن کمک کنند.

۱. کاهش وزن ناخواسته | طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا (ACS)، بسیاری از بیماران مبتلا به سرطان قبل از تشخیص بیماری به‌طور غیرمنتظره حداقل ۴ - ۵ کیلو وزن از دست می‌دهند. در حقیقت، این اتفاق ممکن است اولین علامت سرطان باشد.

۲. خونریزی | بعضی از سرطان‌ها باعث خونریزی می‌شوند. به‌عنوان مثال ممکن است سرطان روده بزرگ با مدفوع خونی همراه باشد و سرطان پروستات یا مثانه به ادرار خون‌آلود منجر شود.

۳. تب | تب معمولا نشانه‌ گسترش سرطان در اندام‌های مختلف بدن است و به‌ندرت در مراحل ابتدایی بیماری رخ می‌دهد. به همین دلیل، اگر تب شدید بود یا بیش از سه روز طول کشید، لازم است به پزشک مراجعه کنید.

۴. درد و خستگی | خستگی مزمن که به رغم خواب کافی از بین نمی‌رود، یکی از شایع‌ترین علایم سرطان است. اما گاهی‌ اوقات می‌تواند با خونریزی ناشی از سایر بیماری‌ها مرتبط باشد.

۵. سرفه‌ مداوم | سرماخوردگی، آلرژی، آنفلوآنزا و حتی کاهش رطوبت همگی می‌توانند در بروز سرفه نقش داشته باشند. با این حال باید بدانید که سرفه‌ مزمن یکی از علایم سرطان ریه یا تیروئید است که با پیشرفت بیماری ممکن است به خون آغشته شود.

۶. تغییرات پوستی | بزرگ شدن خال‌ها یا زگیل‌ها اغلب با سرطان پوست مرتبط هستند. سرطان ممکن است تغییرات پوستی دیگری هم ایجاد کند، از جمله افزایش رشد موها، ایجاد لکه‌های تیره، یرقان (زرد شدن پوست و چشم‌ها) و تاخیر در التیام زخم‌ها.

۷. تغییرات دستگاه‌ گوارش | بعضی از سرطان‌ها ممکن است غذا خوردن را دشوار کنند و به مشکلاتی مانند اختلال بلع، تغییر اشتها یا احساس درد بعد از غذا خوردن منجر شوند. نفخ، احساس سیری، حالت تهوع و استفراغ هم ممکن است از علایم سرطان باشند.

۸. تعریق شبانه | تعریق شدید در طول شب ممکن است از علایم اولیه‌ بعضی از سرطان‌ها از جمله سرطان خون و سرطان کبد باشد.

۹. تغییرات سینه | سرطان سینه اغلب باعث تغییر بافت سینه می‌شود، بنابراین مهم است که زنان به شکل، اندازه، بافت، ترشحات و رنگ سینه‌های خود توجه کنند. انجمن سرطان آمریکا توصیه می‌کند که زنان بالای ۴۰ سال برای غربالگری سرطان سینه به طور منظم ماموگرافی انجام دهند.

۱۰. خونریزی بین دوره‌های قاعدگی | اگر عادت ماهانه‌ منظمی دارید و خارج از دوره‌های قاعدگی شاهد لکه‎‌بینی یا خونریزی واژینال هستید، به پزشک مراجعه کنید. در صورتی که یائسگی را پشت سر گذاشته‌اید هم به محض مشاهده‌ خونریزی باید به پزشک مراجعه کنید.

۱۱. وجود توده در بیضه | ایجاد یک توده‌ سفت و بدون درد در بیضه از علایم سرطان بیضه است. سایر علایم این بیماری عبارت‎اند از: تورم یا درد در بیضه یا اسکروتوم (کیسه‌ بیضه)، احساس سنگینی در اسکروتوم، درد در کشاله‌ ران و درد مبهم در قسمت پایین کمر یا شکم.

۱۲. تغییرات مرتبط با دستگاه‌ ادراری | تغییر در عادت‌های مربوط به دفع ادرار یکی از علایم سرطان پروستات و مثانه است. هر دو نوع سرطان می‌توانند این علایم را ایجاد کنند: مشکل در تخلیه‌ مثانه، احساس نیاز مکرر به دفع ادرار، بی‌اختیاری ادرار و مشاهده‌ خون در ادرار.

نکته مهم: گاهی‌اوقات افراد مبتلا به سرطان هیچ علامت یا نشانه خاصی را تجربه نمی‌کنند. اما خوشبختانه تشخیص سرطان قبل از بروز علایم امکان‌پذیر است. تست‌های غربالگری می‌توانند بعضی از سرطان‌ها را در مراحل ابتدایی شناسایی کنند. آشنایی با علایم هشدار‌دهنده‌ سرطان می‌تواند به تشخیص به‌موقع این بیماری کمک کند. داشتن علایمی که در این مطلب به آن‌ها اشاره شد لزوما به معنی ابتلا به سرطان نیست، ولی اگر می‌خواهید به سرطان مبتلا نشوید یا این بیماری را در مراحل ابتدایی درمان کنید، باید مراقب سلامتی خود باشید.