مهدی محی الدین الهی قمشه ای استاد فلسفه دانشگاه و مفسّر معروف قرآن کریم درگذشت(25اردیبهشت1352ش)
مهدی محی الدین الهی قمشه ای استاد فلسفه دانشگاه و مفسّر معروف قرآن کریم درگذشت(25اردیبهشت1352ش) : محمدمهدی الهی قمشه‌ای (۱۲۸۰- ۱۳۵۲ش)، ملقّب به مُحی الدین، حکیم، عارف، شاعر و مترجم قرآن و صحیفه سجادیه و مفاتیح الجنان است. او را آغازگر عصر ترجمه روان و آزاد قرآن به فارسی خوانده‌اند. از ابتدای تأسیس دانشگاه تهران به مدت ۳۵ سال به تدریس علوم عقلی و ادبیات در این دانشگاه اشتغال داشت. تخلّص شعری وی «الهی» است. حسین و مهدیه الهی قمشه‌ای فرزندان او هستند. محمدمهدی الهی در سال ۱۲۸۰ش در قمشه (شهرضا) از توابع اصفهان متولد شد. نیاکان او از سادات بحرین بودند[۱] که در زمان نادر شاه افشار به ایران مهاجرت کردند و در قمشه ساکن شدند. از ۵ سالگی آموختن را آغاز کرد و تا ۷ سالگی مقدمات ادبیات فارسی و عربی را آموخت و سپس به فراگیری علوم دینی نزد پدرش ملا ابوالحسن که از علمای شهر بود پرداخت و مقدمات فقه و اصول و حکمت را نیز نزد ملا محمدهادی فرزانه قمشه‌ای آموخت. وی در شامگاه ۲۴ اردیبهشت ۱۳۵۲ش[۳] در ۷۲ سالگی و در حالی که مشغول آخرین اصلاحات ترجمه قرآن بود، از دنیا رفت و در قبرستان وادی السلام در قم در اتاق شماره ۱۹ (که پس از نوسازی قبرستان، تخریب گردید) به خاک سپرده شد.
مهدی محی الدین الهی قمشه ای، شخصیتی شاخص در تفسیر و ترجمه قرآن
زندگی نامه حاج میرزا محمد مهدی محی الدین الهی قمشه ای - مردان پارس
الهی قمشه‌ای، مهدی - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی
مهدی الهی قمشه ای - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
میرزا مهدی الهی قمشه ای - دانشنامه اسلامی
زندگی نامه مهدی الهی قمشه ای - ستاره
مهدی الهی قمشه‌ای - ویکی شیعه
مهدی الهی قمشه‌ای - ویکی فقه
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: وقایع تاریخی ماههای شمسی
