اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم.

اَللَّهُمَّ ارْزُقْنَا تَوْفِیقَ الطَّاعَةِ وَ بُعْدَ الْمَعْصِیةِ وَ صِدْقَ النِّیَّةِ وَ عِرْفَانَ الْحُرْمَةِ وَ أَكْرِمْنَا بِالهُدَى وَ الاسْتِقَامَةِ وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ الْحِكْمَةِ وَ امْلَأْ قُلُوبَنَا بِالْعِلْمِ وَ الْمَعْرِفَةِ وَ طَهِّرْ بُطُونَنَا مِنَ الْحَرَامِ وَ الشُّبْهَةِ وَ اكْفُفْ أَیدِینَا عَنِ الظُّلْمِ وَ السِّرْقَةِ وَ اغْضُضْ أَبْصَارَنَا عَنِ الْفُجُورِ وَ الْخِیانَةِ وَ اسْدُدْ أَسْمَاعَنَا عَنِ اللَّغْوِ وَ الْغِیبَةِ وَ تَفَضَّلْ عَلَى عُلَمَائِنَا بِالزُّهْدِ وَ النَّصِیحَةِ وَ عَلَى الْمُتَعَلِّمِینَ بِالْجُهْدِ وَ الرَّغْبَةِ وَ عَلَى الْمُسْتَمِعِینَ بِالاِتِّبَاعِ وَ الْمَوْعِظَةِ وَ عَلَى مَرْضَى الْمُسْلِمِینَ بِالشِّفَاءِ وَ الرَّاحَةِ وَ عَلَى مَوْتَاهُمْ بِالرَّأْفَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ عَلَى مَشَایخِنَا بِالْوَقَارِ وَ السَّكِینَةِ وَ عَلَى الشَّبَابِ بِالْإِنَابَةِ وَ التَّوْبَةِ وَ عَلَى النِّسَاءِ بِالْحَیاءِ وَ الْعِفَّةِ وَ عَلَى الْأَغْنِیاءِ بِالتَّوَاضُعِ وَ السَّعَةِ وَ عَلَى الْفُقَرَاءِ بِالصَّبْرِ وَ الْقَنَاعَةِ وَ عَلَى الْغُزَاةِ بِالنَّصْرِ وَ الْغَلَبَةِ وَ عَلَى الْأُسَرَاءِ بِالْخَلاصِ وَ الرَّاحَةِ وَ عَلَى الْأُمَرَاءِ بِالْعَدْلِ وَ الشَّفَقَةِ وَ عَلَى الرَّعِیَّةِ بِالْإِنْصَافِ وَ حُسْنِ السِّیرَةِ وَ بَارِكْ لِلْحُجَّاجِ وَ الزُّوَّارِ فِى الزَّادِ وَ النَّفَقَةِ وَ اقْضِ مَا أَوْجَبْتَ عَلَیهِمْ مِنَ الْحَجِّ وَ الْعُمْرَةِ بِفَضْلِكَ وَ رَحْمَتِكَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.

خدايا توفيق اطاعت و فرمان برى را به ما روزی فرما، خدايا دورى از معصیت و نافرمانى را به ما روزی فرما ، خدایا درستى نهاد و نیت درست را به ما روزی فرما ، خدايا شناخت واجبات و محرمات را به ما روزی فرما ، خدايا به هدايت و استقامت و پايدارى ما را گرامى دار ، خدايا زبانهای ما را به حقگوئی و راستگويى و حكمت، محکم و استوار ساز ، خدايا قلبها و دل ها و فکرها ومغزها ي ما را از علم و معرفت پُر كن ، خدايا شكمهاي ما را ازحرام و شبهه ناک پاك فرما ، خدايا دستهای ما را از ستم کردن و دزدى نمودن بازدار ، خدايا چشمهای ما را از ناپاكى و خيانت فروبند ، خدايا گوش هاي ما را از شنيدن لغو و بيهوده وغيبت ببند ، خدايا برعلمای ما«اساتید، معلّمین ، فضلاء، فقهاء، مفسرین، محدثین، نویسندگان،گویندگان» زهد وخيرخواهى را تفضّل فرما، خدايا برمتعلّمین ما«طلبه ها،دانشجویان و دانش آموزان» تلاش و شوق به درس خواندن را تفضّل فرما ، خدایا برمستمعین ما پيروى و پند آموزى را تفضّل فرما، خدايا بر مریضهای ما شفاء و راحتی را تفضّل فرما ، خدايا بر اموات ما مغفرت و رحمت را تفضّل فرما ، خدايا بر پيران ما متانت و آرامش را تفضّل فرما ، خدايا بر جوانان ما بازگشت و توبه را تفضّل فرما ، خدايا بر زنان ما حيا و پاكدامنى را تفضّل فرما ، خدايا بر اغنیاء ما تواضع و گشاده دستى را تفضّل فرما ، خدايا بر فقراء ما صبر و قناعت را تفضّل فرما ، خدايا بر رزمندگان، جنگجويان،مرزداران و مرز با نان ما «پاسداران، بسیجیان،ارتشیان،نیروهای انتظامی،و...» نصرت و پيروزى وغلبه بر دشمنان را تفضّل فرما ، خدايا بر اسيران ما آزادى از دست دشمنان و راحتى را تفضّل فرما، خدايا بر امیران ما«دولت مردان ، کارگزاران و خدمتکاران به نظام مقدس اسلامی» عدالت و دلسوزى به ملّت و زیر دستان را تفضّل فرما ، خدايا بر رعیّة و عامّه مردم انصاف و خوش رفتارى را تفضّل فرما ، خدايا به حاجيان و زائرین در زاد و توشه و خرجى ونفقه بركت عنایت فرما و توفيق ده که حج وعمره ای را که بر آنان واجب کرده ای و سفرزیارتی را که نصیب آنان کرده ای انجام داده و به خوبی و سلامتی به پایان برسانند و با صحت و سلامتی به وطن مالوف شان باز گردند ، به فضل ورحمتت اى مهربان ترين مهربانان.

حدیث

امام صادق عليه السلام: عَلَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّكُمْ لَا تَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لَا تَتْرُكُوا صَغِيرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ الصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ الْكِبَارِ. شما را سفارش مى كنم به دعا كردن، زيرا با هيچ چيز به مانند دعا به خدا نزديك نمى شويد و دعا كردن براى هيچ امر كوچكى را، به خاطر كوچك بودنش رها نكنيد، زيرا حاجتهاى كوچك نيز به دست همان كسى است كه حاجتهاى بزرگ به دست اوست. (كافى(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 467 ، ح 6)

حضرت محمد صلی الله علیه و آله : لا يُرَدُّ دُعاءٌ أَوَّلُهُ بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ . دعايى كه با بسم اللّه الرحمن الرحيم شروع شود، رد نمى شود. (الدعوات(راوندی) ص 52 ، ح 131)

امام صادق عليه السلام: إِذَا أَرَادَ أَحَدُكُمْ أَنْ يُسْتَجَابَ لَهُ فَلْيُطَيِّبْ كَسْبَهُ وَ لْيَخْرُجْ مِنْ مَظَالِمِ النَّاسِ وَ إِنَّ اللَّهَ لَا يُرْفَعُ إِلَيْهِ دُعَاءُ عَبْدٍ وَ فِي بَطْنِهِ حَرَامٌ أَوْ عِنْدَهُ مَظْلِمَةٌ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ. هر كس بخواهد دعايش مستجاب شود، بايد كسب خود را حلال كند و حق مردم را بپردازد. دعاى هيچ بنده اى كه مال حرام در شكمش باشد يا حق كسى بر گردنش باشد، به درگاه خدا بالا نمى رود. (بحارالأنوار(ط-بیروت) ج90، ص321، ح31)

زیارتنامه امام رضاعلیه السلام

http://dl.hodanet.tv/fileshtm/zeyaratemamrea.htm