ای آستانِ قدسِ رضا ای پناهِ ما
ای آستانِ قدسِ رضا ای پناهِ ما - هر صبح و شام سویِ تو باشد نگاهِ ما
بوسیم چون حریمِ تو را از سرِ نیاز - پیچد در آن فضایِ حرم، سوز و آهِ ما
خاکِ حریمِ پاکِ تو بر چشم توتیااست - هم چلچراغِ چشمِ تو خورشیدِ راهِ ما
میآید از حریمِ قدسیِ تو ای امامِ عشق - هر صبح و شام، حضرتِ تو در نگاهِ ما
چشمان فتد به گنبدِ تو چون به صبح و شام - روشن همی شود دو دیده پُر از گناهِ ما
گردد بلند اذان زِ حرم چون به صبح و شام - تجدید میکند حیاتِ غروب و پگاهِ ما
خور از فروغِ گنبد زردت گرفته وام - شمس الشّموس تو هستی و آن خور گواهِ ما
هر روز صبح ما بِشوق تو بیدار میشویم - تا که فتد به گنبد زردت نگاهِ ما
آقا، به زائر و مجاور خود لطف میکنی - از لطفِ تو شود سفید چو رویِ سیاهِ ما
هم باقری است نوکرِ زوّارِ مشهدت - وآن خاک پایِ زائر تو بوسه‌گاهِ ما
سروده شده میلاد امام رضاعلیه السلام سال 1401
من کیستم؟ گدای توام یا امام رضا
مُلکِ خراسان را ببين دارد به سر هشت آسمان
اي بَضعَةُ النّبي و اَيا هشتمين امام
در خراسان هست خورشيدي عيان
اي شهريارِطوس، اياهشتمين امام
درمشهد است خفته رضا هشتمین امام
یاعلی موسی الرضاجان
این که در مشهد بود ذریّه یِ پیغمبر است
مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا
مدایح امام رضاعلیه السّلام
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: اشعار و سروده های باقری
تاريخ : یکشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ | 19:18 | تهيه وتنظيم توسط : حُجَّةُ الاسلام سیدمحمدباقری پور |
