اِمامِ جواد آن شهِ مُلکِ جود
اِمامِ جواد آن شَهِ مُلکِ جود - بُوَد عالِمِ عِلمِ غیب و شُهود
تَقی بود آن متّقی نورِ پاک - جواد است و جودَش بُوَد تابناک
اِمامِ نُهُم بَعدِ بابَش رضا - جواد است و سِبطِ علی مرتضی
جواد است و دارای جود و کَرَم - نهاده است اینَک به دنیا قَدَم
شده شیعه شادان زِ میلادِ او - شده شاد، هر شیعه با یادِ او
سبیکه شده شاد از این وَلُود - که بر او زِ ما باد، اینَک درود
رضا هَم زِ نوزادِ خود گشته شاد - که شُد گاهِ میلادِ طفلش جواد
جواد آمده چون به دنیا کنون - رضا گشته گهواره جنبان کنون
جواد است و جودش به مامون رَسَد - چو باران که در دشت و هامون رَسَد
چومامون شُد اِیمن به حِرزِ جواد - از این حِرز او گشت مسرور و شاد
همه شاد اِینَک به یادِ تَقی - بِجُز حاسِدان و عَدویِ شَقی
تو ای باقری باش خوشحال و شاد - که آمد به دنیا امامِ جواد
سروده ولادت امام جواد علیه السلام زمستان 1401
پیشوایِ اهلِ ایمان مرکزِ تقوا جواد
پیشوایِ اهلِ ایمان مرکزِ تقوا جواد - مقتدایِ اهلِ ایقان کعبه یِ دلها جواد
قُرّةُ العینِ نبی با فَرّ و جاهِ مُصطفی - نورِ زهرا بود در او با شکوهِ مُرتضی
در دَهِ ماهِ رجب گشته است میلادِ تقی - در مدینه از سبیکه مامِ پاک و مُتَّقی
گشت مولودِ رجب در خانه یِ هشتم امام - هَم براو هَم بابِ او هر صبح و شام از ما سلام
شد چراغان از قُدومش مشهد و باب الجواد - گشته زین میلاد اینک شیعیان خوشحال و شاد
باب او باشد علی موسی الرِّضا سلطان طوس - آنکه باشد در خراسانش ملائک پای بوس
مادرِ او بُد سَبیکه یا که دُرَّه و خیزران - همسرِ پاکِ رِضا ریحانه ای در آن زمان
او که باب و جَدِّ و اَجدادش اِمام اِبن اِمام - علم و تقوا، جود و بخشش، شد در او تام و تمام
او جَواد است و زُکِی، مُختار و مَرضِی، مُتَّقِی - مُنتَجَب بود و رَضِی وَ هَم مُحَمَّد، هَم تَقی
او که در نُه سالگی گشته اِمامِ مسلمین - شد ولِیِّ امرِ آن دوران، رضا را جانشین
او که عِلمِ انبیا و اولیا را جامع است - او که هر تحریف را از دین و قرآن مانع است
او که مأمون را زِ عِلمش مات و حیران کرده است - او که یحیَی، اِبنِ اَکثَم را پشیمان کرده است
او به یک مجلس جواب هر سؤالی را داده است - او که بهرِ رفعِ شبهه هر زمان آماده است
او به یک مجلس که شد آماده یِ گفت و شنفت - پاسخ یحیی بن اکثم را بدون مکث گفت
اوکه طَیُّ الارض دارد از مدینه تا به طوس - او که میباشد ملائِک حضرتش را پای بوس
او که شد یارِ اباصلت و بدادِ او رسید - داد از زندان نجاتش، دیگر او را کَس ندید
اوکه در هشت سالگی بعد از پدر گشته امام - بعد بابا شد امام و رهبرِ کُلِّ اَنام
هفده سال او امام شیعیان بُد آن زمان - او امامت کرد بهرِ مسلمین و مؤمنان
باقری حِرزِ جواد است رافِعِ هَردرد و غَم - خواه از جُودِ جواد ای باقری اِینَک نَه کَم
سروده ولادت امام جواد علیه السلام زمستان 1401
مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری
http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm
وبلاگ اشعار باقری
http://asharebageri.blogfa.com
کانال یار خراسانی
https://splus.ir/yarekhorasanirahabar
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: اشعار و سروده های باقری