روزه به معنای پرهیز از خوردن و یا آشامیدن،از آداب مذهبی است که برای معتقدین به عنوان وسیله‌ای برای تقرب به خداوند، آمادگی برای مراسم مذهبی، پالایش بدن در راستای درک امور معنوی، کفّاره تخطی از مقررات مذهبی و عزاداری برای انسان‌های درگذشته کاربرد دارد. زیربنای همه این کاربردهای روزه، تمایل انسان به پدید آوردن شرایط فیزیکی-روانی (اغلب از نوع زاهدانه) است که وسیله‌ای برای ارتباط میان بنده با خدای خود ایجاد می‌کنند و در نتیجه جایگاه نیازهای معنوی را اعتلا بخشیده و خواسته‌های مادی را کوتاه می‌نمایند. افزایش اراده و کف نفس و نیز ایجاد حسّ شفقت نسبت به نیازمندان از ارزش‌های روزه به شمار می‌آیند.[۱]
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: روزه و مـاه مـبـارک رمـضـان
روزه، بخشی از کردارهای دینی در برخی ادیان، مذاهب و مکاتب مانند اسلام، مسیحیت، یهودیت، بودیسم و بهائیت و جز آنها است.
محتویات
- ۱ پیشینه
- ۲ تأثیر روزه بر سلامتی
- ۳ تأثیر روزه بر روح و روان
- ۴ روزه آب
- ۵ روزه در آیین زرتشت
- ۶ روزهداری یهودیان و مسیحیان
- ۷ روزهداری در دین مانوی
- ۸ روزهداری در اسلام
- ۹ روزهداری در آئین بهائی
- ۱۰ کاربرد پزشکی
- ۱۱ پانویس
- ۱۲ نکات
- ۱۳ منابع
- ۱۴ پیوند به بیرون
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: روزه و مـاه مـبـارک رمـضـان
تاريخ : شنبه ۲۲ خرداد ۱۳۹۵ | 0:30 | تهيه وتنظيم توسط : حُجَّةُ الاسلام سیدمحمدباقری پور |
