اشعاراربعينی باقري پور
چهل روزاست رفتم زين بيابان – بسوي شام با اين قوم عدوان
دل بشكسته وچشمان گريان – حسين جانم حسين جانم حسين جان
چهل روزاست گريانم حسينم – دل پرغم زهجرانم حسينم
زغم سردرگريبانم حسينم – حسين جانم حسين جانم حسين جان
چهل روزاست كزتودورگشتم – زهجرانت بسي مهجورگشتم
زظلم شاميان رنجورگشتم – حسين جانم حسين جانم حسين جان
چهل روزاست عزادارم حسينم – بدردوغم گرفتارم حسينم
باطفالت مددكارم حسينم – حسين جانم حسين جانم حسين جان
چهل روزاست اسيركوفيانم – اميروسرپرست كاروانم
چنين روزي نبوده درگمانم – حسين جانم حسين جانم حسين جان
چهل روزاست گشته گريه كارم – اسيرشاميان درشام تارم
خداداندازاين قلب فكارم – حسين جانم حسين جانم حسين جان
چهل منزل بدنبال سرتو – دويده دختران وخواهرتو
زغم ناليده جدومادرتو – حسين جانم حسين جانم حسين جان
بخواندم خطبه اي درشام ويران – كه شام و شاميان گشتندحيران
ازآن رسوايزيدوآل مروان – حسين جانم حسين جانم حسين جان
بشدرسوايزيددون سرانجام – پشيمان شاميان ازخاص وازعام
كنون آل نبي برگشته ازشام – حسين جانم حسين جانم حسين جان
پس ازچل روزاسارت برسرآمد – كنارقبرات اينك خواهرآمد
دگراي باقري هجران سرآمد – حسين جانم حسين جانم حسين جان
حسين جانم حسين جانم حسين جان
حسين جانم حسين جانم حسين جان
اربعين تصويرعاشورابود
اربعين آمد دلم را غم گرفت – برشهيدكربلاماتم گرفت
اربعين آمدهمه محزون شدند – ازغم آل علي دلخون شدند
اربعين خودهست عاشوري دگر– چونكه برسرآمده شوري دگر
اربعين تصويرعاشورابود – چون دوباره كربلا غوغابود
اربعين درقتلگاه شاه دين – غلغله برپابود زاهل زمين
اربعين برسينه وسرميزنند – بهرقاسم،بهراكبرميزنند
اربعين پاي پياده درعزا – سينه زنها روبسوي كربلا
اربعين دركربلاغوغاشده – ماتمي ديگرزنوبرپاشد
اربعين تجديدحزن وغم شده – بارديگرموسم ماتم شده
اربعين دل درهواي كربلاست – گوش ودل با ني نواي كربلاست
اربعين شوري بسرآمدپديد – درهواي كربلادلهاطپيد
اربعين اين ديده ودل درعزاست – اين دلِ ماراهي كرببلاست
اربعين دلهاي ماپرميزند – برزمين كربلاسرميزند
كربلابس شوروغوغائي بپاست – هست گريان هركسي دركربلاست
صحن عباس وحسين ماتمسراست – خوش بحالش هركسي دركربلاست
هرخيابان،هرگذر،ازهرطرف – سينه زنها،نوحه خوانها،صف بصف
خيمه گاه وقتلگاه وصحنها – هست برپا شيوني بي انتها
جمله گويند السّلام اي شاه دين – السّلام اي زاده حبل المتين
السّلام اي سربريده ازقفا – السلام اي زاده شيرخدا
السّلام اي تشنه لب اي بي كفن – السّلام اي سروباغ ياسمن
اي اباالفضل اي علمدارالسّلام – اي حسين را ياورويارالسّلام
اي توسقّا اي سپهدارالسّلام – اي حسين راتومددكارالسّلام
اي علي اكبراي قاسم سلام – اي علي اصغراي جاسم سلام
اي حبيب ابن مظاهرالسّلام – اي شهيد پاك و طاهرالسّلام
السّلام اي ياروانصارالحسين – اي شماياران شاه عالمين
اي شما هفتاد دوياران پاك – درجوارشاه دين خفته بخاك
صبح وظهروشام تاروزقيام – برشما بادادرود وصدسلام
*
گوش ماهابرسلام جابراست – گوئياجابردرآنجاحاضراست
گفت جابرياحبيبي ياحسين – توبه هردردي طبيبي ياحسين
گفت جابرباشهِ دين اين سرود – برتووياران توبادا درود
گفت جابر اي امام عالمين – السّلام اي زاده زهراحسين
برتوواصحاب فرزندان تو – هركسي كه بود درفرمان تو
هركسي كه قلب پاكش باتوبود – گرچه اودركربلا باتو نبود
صد درود وصدسلام ووالسّلام – برتووياران توباد اي امام
*
گوش ماهابرسلام زينب است – كوزهجرشاه درتاب وتب است
كوبيامدازرهِ شام بلا – اربعين اندرزمين كربلا
دركنارقبرشاه عالمين – گفت اي جان برادرياحسين
السلام اي نورچشم مادرم – خواهرم من،زينب غم پرورم
بازگشتم اينك ازشام بلا – بعديك چلّه غم ورنج وبلا
آمدم اندرمزارت ياحسين – هستم اينك سوگوارت ياحسين
ياحسين ازشام ويران آمدم – زينبم باچشم گريان آمدم
بعدتوبس رنج ومحنت ديده ام – ازعدويت بس مصيبت ديده ام
تازيانه ديده ام باكعب ني – راس پاك توزپيش ومن زپي
كوفه رفتم بعدازآن شام خراب – رفته ام ويرانه باقلب كباب
الغرض ديدم بسي رنج وعنا – تا كه اكنون آمدم دركربلا
بي رقيه آمدم ليكن زشام – دخترت درشام بگرفته مقام
زينب ازشام بلا برگشته است – اوهم اينك كربلائي گشته است
باقري خواه ازخداي كربلا – زائرش گردي توبا اهل ولا
شعري براي اربعين ارباب اباعبدالله عليه السلام
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
اريعين كربلاشد كربلاماتم سراشد
اهلبيت مصطفي دركربلا اندرعزا شد
اربعين آمد بسر رنج وعناها
بازگشت ازشام غم غم مبتلاها
اهلبيت ازشام ويران بازگشتند
گشت پايان محنت ورنج وبلاها
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
چون رسيدند كربلا ازشام ويران
جملگي درآن بيابان مات وحيران
ازشترها شدپياده كودك وزن
شدبلندآه وفغان بربام كيوان
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
زينب آمدبرسرِ قبرِشهيدان
گفت اينك آمدم من اي حسين جان
همره زين العبادوكودكانت
بازگشتم من كنون ازشام ويران
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
من گزارش ميدهم اينك شمارا
من بديدم كوفه وشام بلارا
درميان طشت زرديدم سرِتو
من بديدم راسهابرنيزه هارا
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
تازيانه،كعب ني،بس خورده ام من
زان ستمها من كنون آزرده ام من
من چگويم كه چه ديدم من چهارا
همره خوديك نشام آورده ام من
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
من بفرمان توآرام وخموشم
صبروحلم وبردباري شدسروشم
همچومادرتازيانه خورده ام من
يك نشان ازكعب ني باشدبدوشم
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
اي برادرديده ام شام بلارا
فتح كردم پايگاه اشقيارا
شام راويرانه كردم بازگشتم
اهل عالم هم شنيدنداين صلارا
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
چندروزي گرچه من درشام ماندم
من پيامت رابشام غم رساندم
شديزيدوآل بوسفيان پشيمان
زان پيامي كه به كاخ اوكشاندم
اي حسين جان اي حسين جان - اي حسين جان اي حسين جان
اي برادرميروم اكنون مدينه
دركنارقبرمام بي قرينه
باقري الحمدلله كه شدم من
راحت ازبيدادوظلم جوروكينه
اي حسين جان اي حسين جان
اي حسين جان اي حسين جان
حسين حسين جان حسين حسين جان***حسين حسين جان حسين حسين جان
شداربعين شاه شهيدان
برگشته زينب ازشام ويران
چون كاروان آل پيمبر
گرديد آزادازظلم بي مر
ازشام غم شدسوي مدينه
باقلب مجروح ازظلم وكينه
ليكن نباشدطفلي سه ساله
همراه آنان با اشك وناله
چون گشته مدفون كنج خرابه
دلهابرايش ازغم كبابه
چون شدروانه ازشام زينب
آندم بداد اين پيغام زينب
ماها كه رفتيم اي مردم شام
دارم تمنا ازروي اكرام
كنج خرابه گاهي بيائيد
ازدخترمايادي نمائيد
روي مزارش باسوگواري
آبي بپاشيدازراه ياري
شمع وچراغي روشن نمائيد
ويرانه راچون گلشن نمائيد
*
آن كاروان شدباعزواكرام
سوي مدينه ازوادي شام
اما چه شامي گشته دگرگون
مردم عزادار،غمديده،محزون
يك روزبودي جشن وچراغان
ديوارودربودآئينه بندان
اما دراين روزمردم عزادار
جمله پشيمان زان فعل ورفتار
كلثوم سجاد،زينب،سكينه
باكاروان شدسوي مدينه
برآل احمدآندم چهاشد
چون واردِ دشتِ كربلاشد
خودرافكندند ازروي محمل
با اشك ديده با غصه دل
هريك كنارقبرشهيدان
يك جمله ميگفت باچشم گريان
آن يك همي گفت اكبركجايي
آن ديگري گفت اصغركجايي
آن ديگري گفت اي نوجوانم
بي توچگونه من زنده مانم
*
زينب كنارقبرحسينش
برآسمان شدافغان وشينش
گفت اي برادرجانم حسين جان
اينك رسيده بهرتومهمان
برخيزازجا اي نورديده
بين زينب توازره رسيده
بنگرحسينم آخرسرانجام
كه اهلبيتت برگشته ازشام
داني حسين جان برما چهاشد
ظلم ستم برآلِ عباشد
توگرنبودي اما سرِتو
بوده است همره باخواهرِتو
دراين چهل روزدركوفه وشام
برما ستمها شدازدروبام
ازآل سفيان بس طعنه ديديم
بس حرفها كازدشمن شنيديم
اما حسين جان باپايداري
برماشدآسان هرناگواري
باياريِ حق گشتيم پيروز
برآل سفيان قوم سيه روز
اينك حسين جان برگشتم ازشام
اينهم گزارش اينهم سرانجام
اما زظلم وجورزمانه
جسمم كبوداست ازتازيانه
ديگرنگويم ديگرچهاشد
برآل طاها دائم جفاشد
اللهم العن اول ظالم
عجل ظهورمهدي قائم
اي باقري پوراين اربعين است
روزعزاي سلطان دين است
شداربعين شاه شهيدان
برگشته زينب ازشام ويران
حسين حسين جان حسين حسين جان
حسين حسين جان حسين حسين جان
حسين حسين جان - حسين حسين جان
حسين حسين جان - حسين حسين جان
حسين حسين ثارالله - حسين حسين ثارالله
حسين حسين ثارالله - حسين حسين ثارالله
حسين حسين حسين حسين - حسين حسين حسين حسين
حسين حسين حسين حسين - حسين حسين حسين حسين
اي بي كفن حسين واي - صدپاره تن حسين واي
مولاي من حسين واي - آقاي من حسين واي
حسين حسين حسين واي - حسين حسين حسين واي
حسين حسين حسين واي - حسين حسين حسين واي
حسين حسين حسين حسين - حسين حسين حسين حسين
حسين حسين حسين حسين - حسين حسين حسين حسين
[منبع : کتاب روضه های محرم وصفر و کتاب مجموعه اشعارباقری نوشته حجة الاسلام سیدمحمدباقری پور]
اين مطلب درفهرست عناوين مطالب-رديف: محرّم ، امام حسين(ع)و واقعه عاشورا و کربلا ، روضه های دهه اول محرم تا آخر صفر